jaarverslag 2007 van het Meldpunt Ongewenst Verhuurgedrag

3.3 Advies- en verwijsfunctie
Rapportage Meldpunt Ongewenst Verhuurgedrag 2007
Niet altijd is een melding aanleiding tot actieve ondersteuning van het Meldpunt. Soms wendt
iemand zich bijvoorbeeld tot het Meldpunt met een huurprijsprobleem zonder dat eerst het
huurteam in de wijk te raadplegen. Deze huurders worden vanzelfsprekend naar de
wijksteunpunten verwezen. Uiteenzetten van rol en taken van het meldpunt in
publiciteitsuitingen (folders, website e.d.) beperkt dit soort contacten.
Veel huurders vragen advies van het Meldpunt over hun rechtspositie of vragen zich af hoe te
reageren op een actie van hun verhuurder. Dergelijke vragen lenen zich in het algemeen tot
een eenmalig antwoord. Als dat niet afdoende blijkt, kan de huurder zich in een later stadium
alsnog tot het Meldpunt wenden en eventueel verdere ondersteuning krijgen bij het probleem.
Een ander deel van de eenmalige contacten wordt gevormd door huurders die een aanbod van
ondersteuning afslaan. Zij geven aan slechts een melding te willen doen zodat deze als
signalering wordt opgetekend. Uit terughoudendheid, soms uit angst, willen zij niet dat
verdere actie wordt ondernomen. Soms ook oordeelt de huurder in samenspraak met het
Meldpunt dat uit voorzorg beter geen actie kan worden ondernomen, om te voorkomen dat de
zaak verder escaleert. De melding wordt natuurlijk wel geregistreerd.
3.4 Signaleringen - geen actie Meldpunt
Soms heeft de melding van ongewenst verhuurgedrag te weinig aanknopingspunten voor
directe actie, dan wel geeft de melder aan dat geen actie behoeft te worden ondernomen. Af
en toe wordt bovendien anoniem geklaagd, zodat actie door het Meldpunt is uitgesloten. Veel
signaleringen zijn afkomstig van medewerkers van de WSW’s, die in hun dagelijkse
werkzaamheden op gevallen van ongewenst verhuurgedrag stuiten en dit aan het Meldpunt
doorgeven. Van het Meldpunt wordt dan geen directe actie verwacht, maar de signalering
wordt gemeld zodat zicht kan worden gehouden op ongewenste ontwikkelingen op de
woningmarkt. Zodoende kunnen meerdere meldingen toch aanleiding geven tot actie.
Aan de hand van richtlijnen voor het vaststellen van ongewenst verhuurgedrag wordt bepaald
wat relevante signaleringen zijn. Veel zaken worden in eerste instantie door de
wijksteunpunten opgepakt waarbij een melding aan het Meldpunt volstaat. Daarnaast
verwijzen de wijksteunpunten huurders door naar het Meldpunt als een zaak zeer complex is.
Het grote voordeel van het signaleringssysteem is dat er bij het Meldpunt meerdere signalen
uit de hele stad bij elkaar komen zodat daar actie op ondernomen kan worden. Op deze wijze
blijkt al snel dat enkele ogenschijnlijk losstaande incidenten waarbij één huisbaas is betrokken
onderdeel uitmaken van een vaste werkwijze. Deze kennis kan vervolgens gebruikt worden
om deze eigenaar aan te spreken op zijn gedrag.
In deze verslagperiode heeft het Meldpunt 230 gevallen als signalering opgetekend, tegen 233
in 2006. Opvallend hoezeer deze cijfers over een heel jaar dicht bij elkaar liggen.
20