TEGEN IDE KWAKZALVERIJ - Vereniging tegen de Kwakzalverij

No. 9. September 1911. Oplaag 7IOO Exemplaren. Eeiven-dertigste Jaargang.
Maandblad uitgegeven door de Vereeniging
TEGEN E)E KWAKZALVERIJ
onder Redactie van H. VAN GELDER.
Bestuur der Vereeniging : MR. P. W. DE KONING, Advocaat te Amsterdam, VOORZITTER ; MR. P. J. M. AALBERSE, lid van de Tweede
Kamer der Staten-Generaal voor Almelo, te Leiden ; MR. J. L. F. BöHTLiNGK, Substituut-Officier van Justitie bij de Arrondissements-Reohtbank
te Rotterdam ; MR. A. A. CNOPIUS, Substituut-Officier bij de Arrondissements-Rechtbank te Utrecht ; J. M. VAN ELK, Secretaris van het Ned,
Sub-Comité zur Bekämpfung der Charlatanerie te Eefde ; Ds. F. C. FLEISCHER, Doopsgez. Predikant, te Winterswijk ; C. NANNES GORTER,
Journalist te Alkmaar ; P. KEG Cz., Postdirecteur te Middelburg ; MR. A. LIND, Advocaat te Amsterdam ; J. VAN RIEL, Dir. Mil. Apotheker,
Directeur van het Rijks Magazijn van Geneesmiddelen te Amsterdam ; DR. G. ROMIJN, Inspecteur van de Volksgezondheid te 's-Hertogenbosch s
E. J. ABRAHAMS, Arts te Amsterdam, SECRETARIS-PENNINGMEESTER.
Ieder Lid ontvangt één Exemplaar van het Maandblad en heeft recht op hoogstens 10 Exemplaren ter gratis verspreiding.
LID DER VEREENIGING is ieder die haar doel helpt bevorderen
en een Contributie betaalt van / 3.—.
Adres voor de REDACTIE van het Maandblad bij den Redacteur,
AMSTEL 102 te Amsterdam ; voor het BESTUUR DER VEREENI­
GING en voor AANGIFTE van LEDEN en ABONNE'S bij den
Secretaris-Penningineester E. J. ABRAHAMS, Arts, KEIZERSGRACHT
873, AMSTERDAM, bij wien ook losse exemplaren van het Maandblad
moeten worden aangevraagd.
INHOUD.
Vereenigiüg tegen de kwakzalverij. — Mededeelingen van
het Bestuur.
Hoofdartikel: Onbevoegd uitoefenen der geneeskunst.
Berichten: De' geest des tij ds. — De Duitsche
homoeopathe. —- Geloofsgenezing.
• Mededeelingen van verschillenden aard:
Kola Dultz. — Het aanbieden van geneeskundige hulp. —
Van de hygiënische tentoonstelling te Dresden. — Ben
middel tegen dronkenschap ; 't zal wel weer btdrog zijn.
— Provocatie. — Vriendelijk aanbod van een kwakzalver.
Correspondentie.
Vereeniging tegen de Kwakzalverij.
Mededeelingen van het Bestuur.
Als nieuw lid is toegetreden :
De Gezondheidscommissie te Oss.
Ondergeteekende heeft de eer té berichten, dat
de JAARLIJKSCHE ALGEMEENE VERGADERING der
Vereeniging zal plaats hebben in de maand
October a.s.
Leden, die voorstellen voor deze vergadering
wenschen in te dienen, worden verzocht deze,
liefst spoedig, aan hem toe te zenden.
De Secretaris-Penningm.,
E. J. ABRAHAMS.
Onbevoegd uitoefenen der Geneeskunst.'
In zijne bekende Medische Brieven in het Nieuws
van den Dag, heeft Dr. SCHRIJVER, (in de Nos.
van 15 Juli en 5 Augustus j.1.) onder bovenstaanden
titel het thans veel besproken onderwerp
behandeld. Het artikel is o. i. zóó belangrijk,
dat wij het — met welwillende toestemming
van de Directie van het Nieuws v. d. Pag S=|
hier in zijn geheel een plaats geven.
In denlaatsten tijd heeft de Nederlandsche strafrechter,
meer dan zulks vroeger het geval was, vervolgingen
ingesteld tegen hen, die verdacht werden
de geneeskunst onbevoegd te hebben uitgeoefend.
Zoo luidt de officieele term. En vaker dan voorheen
hebben, als het ten laste gelegde wettig en overtuigend
kon worden bewezen, veroordeelingen plaats
gehad. De rechter deed daarbij niet anders dan
uitvoeren de wet, regelende de uitoefening der geneeskunst,
welker handhaving de taak des rechters
is. Merkwaardigerwijze heeft de rechter zich hierdoor
in stede van lof de blaam van niet weinigen
op den hals gehaald. Daaronder van menschen, van
wie men geen aanprijzing van wetsontduiking of
-overtreding zou verwachten, menschen ook, die
het met voorliefde hebben over handhaven van orde
en wet.
. Elke wet, het kan niet anders, schept ontevredenen,
die zoo van hun klein eigenbelang zijn doordrongen,
dat zij het groote algemeene belang niet vermogen
te zien. Elke wet heeft haar ontduikers, die de wet
een onrechtvaardigheid en hun minderwaardige handigheid]
es heldendaden vinden. De wet op de uitoefening
der geneeskunst maakt geen uitzondering ;
Ook zij heeft haar ontevredenen en ontduikers. Het
zou dan ook geen zin hebben, van dezen meer nota
te nemen dan van alle andere wetsovertreders, ware
het niet, dat dezen verdedigers en pleitbezorgers
vinden onder hen, die men fatsoenlijke lieden pleegt
te noemen, lieden, die in alle andere gevallen het
verdedigen en vergoelijken van een wetsovertreding
even erg vinden als de overtreding, de misdaad, zelf.
Deze merkwaardige tegenstelling is zeer zeker
nadere studie en ovei'wégmà. waard.
Er zijn er die met die-studie heel gauw gereed
zijn. Ook is dat niets bijzonders. Immers het is een
gangbare meening — men ziet in de dagelij ksche
praktijk voortdurend die overeenkomstig handelen
— dat over wetten en wetten-maken, zelfs over
wetten uitvoeren, iedereen kan en mag meespreken.
Waar ook nadere studie voor noodig mocht zijn,
van staathuishoudkunde heeft elke analphabeet
verstand. Geen wonder dat deze redeneering als het
summum van wijsheid verkondigd wordt- als
fatsoenlijke menschen ontevreden zijn over rechterlijke
uitspraken, die volkomen in overeenstemming
zijn met de wet — in ons geval de wet op de uitoefening
der geneeskunst — wel, dan behoeven we niet
verder te praten. Dan hebben die fatsoenlijke Heden
gelijk, dan deugt die wet niet, dan moet zij ten spoedigste
herzien en in overeenstemming gebracht
worden met de wenschen en inzichten dier fatsoenlijke
heden.
Zoo eenvoudig zijn gewoonlijk de zaken op dit
ondermaansche niet. Men'zal zich dan toch minstens
even hebben af te vragen wat de wetgever met die
wet bedoeld heeft, waarvoor zij in het leven geroepen
werd of wellicht de omstandigheden, die tot het ontstaan
dier wet geleid hebben zoodanig zijn veranderd,
dat de wet, als niet meer zich aanpassend aan den
werkelijken gang der dingen, moet worden gebrandmerkt.
De wetgever ging bij het vaststellen der wet,
regelende de uitoefening der geneeskunst, van de
zeer juist gedachte uit, dat volksgezondheid is volkskracht,
dat de kracht van het volk is, de som van
de kracht der individuen en dat dus de kracht van
het volk nauw samenhangt met de gezondheid der
individuen, die het volk samenstellen. Waken voor
die gezondheid van het individu kan dus geacht
worden te zijn een onderwerp van het grootste algemeene
belang. Goede en ruime geneeskundige
hulp bij ziekte, als wanneer volkskracht dreigt verloren
te gaan, is dus niet minder een zaak, die de
algemeene volkswelvaart raakt. In dien gedachtengang
heeft de wetgever alleen aan hen, die van het
genezen van zieken een diepgaande studie hebben
gemaakt, het recht toegekend, dit hoogstaande
volksbelang té dienen.
De wetgever heeft zich daarbij niet'met weinig
tevreden gesteld. En terecht. Bewijzen van bekwaamheid
in een groote reeks van vakken moeten worden
afgelegd, alvorens de bevoegdheid wordt verkregen,
Geplaatste bijdragen en onderzoekingen van kwakzalversmiddelen en
spécialités worden desverlangd gehonoreerd.
Het nadrukken van artikelen uit dit blad is niet alleen geoorloofd,
doch wórdt zejfs dringend verzocht.
ABONNEMENTSPRIJS, Franco per post per jaar / 1.2ft
om over het wel en wee van den evenmensen voor
zoover het diens lichanielijken toestand betreft, te
beschikken.
Straft de rechter een onbevoegde, dan geschiedt
dit niet, gelijk kwaadwillige ontevredenen plegen
te beweren, om de bevoegden te beschermen. Dan
geschiedt dit nog altijd in den geest der wet, omdat
de rechter overtuigd is, dat aan het zooeven genoemde
volksbelang door onbevoegden groot nadeel kan
worden gedaan.
* *
*
De wetgever heeft, aldus de zaak regelende, ongetwijfeld
een groote verantwoordelijkheid op zich
genomen. De geneeskunst is- een-levend organisme
dat eiken dag groeit en zich wijzigt. Is nu bij het
vaststellen der eischen, waaraan de geneesheer moet
voldoen, met die veranderlijkheid voldoende rekening
gehouden %
\ De ontevredenen zeggen van niet. Zij stempelen
de kundigheden, die de wet voor de uitoefening der
geneeskunst eischt, als „officieele wetenschap" en
erkennen daarnaast het bestaan eener niet-officieele
wetenschap.
Hoe zoetsappig deze onderscheiding ook" lijkt, er
ligt veel leelijke verdachtmaking achter verborgen.
Die onderscheiding wil niet meer of minder zeggen
dan dat de wetenschap niet universeel is ; dat zij,
om bepaalde, en meestal min edele overwegingen
een muurtje om zich heen trekt, zoo haar domein
streng en krachtig omgrenzend ; dat zij, eindelijk,
van al wat daarbuiten ligt niet weten wil.
Ware het inderdaad zoo, de wetgever zou met het
in het leven roepen van dien ommuurden tempel
van het eigenbelang de zieken, het volk niet gebaat
hebben. \ m
Maar is er ooit dwazer leugenpraat verteld, dan
die nu, in dezen vorm, dag in, dag uit in alle kringen
der maatschappij de rondte doet ?
Wie zoo spreken, kennen de wereld der geneeskundigen
niet. Daar heerscht onder hen een zoo
scherpe concurrentiegeest — het woord in den
edelen zin genomen. — dat stilstand in kennen en
kunnen onmiddellijke achteruitgang beteekent. Op
dien gezonden concurrentiegeest deed de wetgever
stilzwijgend beroep, toen hij zijn eischen vaststelde,
wel wetende dat het onmogelijk zou zijn, om het
terrein van een eens * afgebakende, zoogenaamde
officieele wetenschap, die dagelijks met het leven
zelf voeling houdt, verwijderd te houden wât in
dat leven als goed en nuttig wordt erkend.
Het is een loos en leugenachtig gepraat, dat de
bevoegde geneeskundigen van de handelingsmethoden
en geneeswijzen der onbevoegden niet willen
weten. Is het wel denkbaar, dat de geneeskundigen
zoo dom, zoo hun eigenbelang verzakend, zouden
handelen en niet het goede* zoude aanvaarden waar
en onder welken vorm ook zich dat voordoet ?
Het tegendeel is waar. Wie de overstelpende geneeskundige
literatuur ook maar in vogelvlucht
volgt, komt tot een tegengestelde meening. Hij zal'
allicht vinden dat de geneeskundigen zich al te snel
werpen op het nieuwe, hopende den zieken dienst-