JESUS LEER MY ASSEBLIEF BID - His Will His Way

Ek het terselfdertyd `n geweldige pyn, of liewer `n gevoel van deernis, of intense
emosie, in my bors aan die kant van my hart gevoel. Na `n ruk het ek besef, dat
werklike waaragtige liefde onmoontlik nie in woorde uitgedruk kan word nie, en ek het
begin huil. Dit was `n “huil van emosie”, “`n huil van liefde” vir `n kind wat Vader vir my
gegee het, en in daardie oomblik het ek besef dat daardie liefde vir Johan, net van God
af kan kom.
Dit was duidelik, dat Vader nie met my klaar was nie. Die volgende vraag was: “Hoe
lief het jy Madelein” – ons dogter, en weer het ek deur daardie héle emosionele
sessie met Vader geworstel. Dit was uitputtend en weereens het ek in trane uitgebars.
Ek het haar so verskriklik lief. Net God wat in my hart kon kyk het geweet hoe lief ek
my twee kinders het.
Daarna was my man, Francois aan die beurt. My en Francois se liefde vir mekaar, is
iets baie besonders. Ons dra ons liefde, verhouding en huwelik elke aand van ons
lewe, vir die afgelope agtien jaar, gesamentlik aan God op. Ons salf ons huwelik elke
aand met die kosbare bloed van Jesus en los dit by die troon van Vader, elke aand!
Die liefde wat ons vir mekaar het kom van God af en is meer as spesiaal. Toe volg die
vraag van Vader: “Elize, hoe lief het jy vir Francois?” Ek was baie emosioneel en het vir
Vader gesê: “Net U weet hoe lief ek hom het Vader”! Ek was werklik emosioneel
uitgeput na die sessie van byna `n uur. Ek het besef dat liefde nooit in woorde
uitgedruk kan word nie. My liefde vir hierdie drie mense in my lewe was die spil
waarom my lewe gedraai het, was die rede vir lewe, vir asemhaal, vir sin, vir alles.
Daar was `n stilte, ek het net `n gevoel gehad dat Vader nie met my klaar was nie, en
Hy was nie.
Toe volg die vraag! “Elize, hoe lief het jy My?”
Onmiddellik het ek geantwoord, Baie! Baie! Baie! Baie! Vader! En skielik het ek besef
dat ek nog nooit in my lewe so nakend voor my Vader, God Almagtig gestaan het
nie, want ek het nie naastenby daardie intense emosionele gevoel van waaragtige
liefde in my hart, wat ek vir my man en twee kinders gevoel het, vir Hom gevoel nie.
Ek het my self onmiddellik begin verdedig, en my gevoel vir Vader wat natuurlik uit my
brein en logika gevoed word, verdedig. Ek het vir Vader gesê dat dit nie my skuld is
dat ek Hom nie so lief het soos ek my familie het nie, maar dat dit Sy skuld is,
want ek kan Hom nie voel nie, nie `n drukkie gee nie, nie sien nie, nie koester nie,
kortom ek kan Hom nie oomblik vir oomblik fisies beleef nie! Dit is nie my skuld nie!
Nadat ek so teenoor Vader uitgevaar het, het daar `n stilte tussen ons gekom. Ek was
baie hartseer en ontsteld. Toe sê Vader vir my: “Elize, die eerste gebod lees dat jy
My onvoorwaardelik moet lief hê, met jou hele hart, en met jou hele siel en met
129