ROODKAPJE VERKLAARD - Yoga Intervision Circle

naar. Integendeel, Roodkapje loopt door naar het bed en schuift de gordijnen die er voor
hangen, opzij. In de versie van Perrault stapt zij zelfs bij de wolf, vermomd als grootmoeder,
in bed. Zoals te zien aan de afbeelding hieronder.
Zoals ik al eerder zei verliezen wij onze onschuld zodra wij over mensen en situaties durven
oordelen. Tegelijk winnen wij aan moed. Vaak immers vrezen we voor de consequenties
ervan. Met name wanneer ons oordeel niet in ons verwachtingspatroon past. Datzelfde geldt
voor onze intuïtie. Had Roodkapje al geleerd op haar oordeel te vertrouwen, had zij haar
intuïtie reeds leren kennen als bron van informatie, dan had het verhaal ongetwijfeld anders
gelopen. Vast en zeker was zij op een afstandje gebleven. Om van daaruit te onderzoeken wat
er aan de hand was. Mogelijk ook dat zij, zodra eenmaal op die vreemd uitgedoste
grootmoeder gestuit, was omgekeerd. Om hulp te halen.
Voor Roodkapje is het, gegeven haar leeftijd, gegeven ook haar verlangen grootmoeder te
verrassen, temeer omdat zij al te lang gedraald had, niet vreemd dat zij onvoldoende op haar
oordeel vertrouwt, onvoldoende waarde aan haar intuïtie hecht. Van grootmoeder is dat
moeilijker te begrijpen. Als er iemand is die van het bestaan van wolven op de hoogte zou
moeten zijn, hun ware aard zou moeten kennen, dan is het wel grootmoeder. Haar leven lang
woont zij al in het bos. Bovendien alleen. Toch herkent grootmoeder de wolf niet, vindt zij
zijn verdraaide stem niet verdacht, schrikt zij er niet van op dat hij “zonder een woord te
zeggen, recht op grootmoeder (afliep)”.
26. KWAAD VAN IEMAND DENKEN
Alertheid, op ons oordeel vertrouwen, onze intuïtie een kans geven, daaraan meer aandacht
besteden, ons leven lang, dat alles in toenemende mate, dat is waar het hier om gaat. Dat
Roodkapje22 22