De Theefabriek-lijn

Thee en gezondheid
Van oudsher worden er aan thee medische eigenschappen toegedicht. Eeuwen geleden
constateerde men dat in Azië bepaalde ziektes niet voorkwamen, die hier in melk, bier- en
wijndrinkend Europa ware plagen waren. Men maakte kennis met de onbekende drank
thee, importeerde die uit het verre oosten en stelde deze beschikbaar via de apotheek. Later
groeide thee uit als genotmiddel en werelddrank nummer 1. In een recent groot onderzoek
naar de gezonde en geneeskrachtige werking van met name groene thee wordt de belangrijkste
helende kracht toegedicht aan de flavonoïden, beter bekend als looistoffen, in de
thee. Deze stoffen werken als sterke anti-oxidanten in ons lichaam, die de ziekmakende vrije
radicalen opruimen. Thee werkt op die manier dus weerstand-verhogend en blijkt, net als
wijn en z’n looistoffen, de kans op hart- en vaatziekten te verminderen door het verlagen
van bloeddruk en cholesterolgehalte. Omdat er naar groene thee veel meer onderzoek is
gedaan lijkt het erop dat in het bijzonder groene thee over heilzame werkingen beschikken.
Het fermentatieproces in de bereiding van zwarte thee, doet de hoeveelheid looistoffen
namelijk afnemen, en daarmee zou ook de helende kracht verminderen. Er zijn echter ook
mensen voor wie het vanzelfsprekend is dat alle theeën gezond zijn, omdat alle theeën een
flinke hoeveelheid anti-oxidanten bevatten. In die zin kan thee net als verse groente en fruit
een rol spelen in een gezonde manier van eten en drinken en het versterken van je afweersysteem.
Mensen met een zwak maag-darmkanaal kunnen helaas minder goed profiteren
van deze geneeskrachtige werking, zij kunnen irritatie of versterking van de klachten ondervinden
bij veelvuldige inname van de looistoffen.
Thee bevat, net als koffie, cafeïne. Cafeïne werkt opwekkend, verhoogt de concentratie, is
goed voor de spijsvertering en de vetverbranding. Thee bevat verder onder andere fluoride
en is daardoor goed voor de tanden en mangaan, een stof die bijdraagt aan een betere
stofwisseling. De aanwezige hoeveelheden van bovenstaande stoffen in de thee zijn sterk
afhankelijk van het land van herkomst en de wijze van plukken en produceren. Wel kun je
zeggen, dat een groene thee meer looistoffen en minder cafeïne bevat, dan z’n zwarte familie
van dezelfde plantage. Witte thee bevat vrijwel geen looistoffen en zeer weinig cafeïne.
De strijd tussen Koffie en Thee
Onder de regering van de Scandinavische vorst Gustaaf III, aan het eind van de 18e eeuw, ontbrandde
een grote strijd tussen de voorstanders van koffie en die van thee. De ene partij beweerde
dat thee bijzonder schadelijk was, terwijl de andere partij juist koffie voor een gevaarlijke drank
hield. Er was natuurlijk ook een derde groep, die beide dranken als zijnde een pest voor de beschaving
verwierp en zich liever bij de brandewijn hield.
Koning Gustaaf wilde deze onenigheid op proefondervindelijke wijze oplossen. Toen zich het geval
voordeed, dat twee tweelingbroers, die lichamelijk geheel en al overeen kwamen, beide wegens
moord ter dood werden veroordeeld, achtte hij het juiste moment gekomen, om voor eens en altijd
vast te stellen welke van de twee nieuwe dranken het gevaarlijkst was. Op bevel van de vorst werden
de twee moordenaars levenslang opgesloten. De een moest iedere dag een grote hoeveelheid
thee drinken en de ander kreeg elke dag net zoveel koffie. Twee medici werden aangesteld
om het experiment nauwkeurig gade te slaan en zo vast te stellen welke van de twee misdadigers
het eerst het slachtoffer zou worden van de giftige dranken. Maar wat men verwachtte gebeurde
niet.
De jaren verstreken, de ene medicus stierf, daarna overleed ook de andere geleerde, terwijl de
boeven iedere dag hun potten thee en koffie bleven drinken. Toen werd de koning vermoord en
ook daarna bleven de misdadigers lustig voortleven. Uiteindelijk vierde de koffie triomf: de theedrinker
stierf op 83-jarige leeftijd, een jaar eerder dan zijn koffiedrinkende broer.
5