biografie van Nico Richter - Julie and Frans Muller

11
maar sommigen, onder wie Nico’s klasgenote en latere
vrouw Hetty (nu Hetta) Scheffer, hadden het wat minder
breed, want Hetta’s vader was heel jong gestorven.
MUZIEKLES
Een van de grote voordelen van de Agatha Dekenschool
was de aanwezigheid van een aparte muzieklerares,
Wilhemina van Tussenbroek (de componiste Hendrika
van Tussenbroek was haar tante). Van haar kreeg de
klas van Nico in het eerste en tweede jaar solfège. In de
derde klas was dat afgelopen, want op een gemeenteschool
moest de eigen onderwijzer alle vakken geven
behalve gymnastiek en ‘nuttige handwerken’. Maar de
kinderen hadden het alweer getroffen: hun meester
schijnt een muziekkenner te zijn geweest.
Intussen hadden al twee jongetjes uit die klas vioolles:
Max Möller, zoon van de bekende vioolbouwer van
de Willemsparkweg en Nico, vanaf zijn zevende. Het
werd al snel duidelijk dat hij enorm muzikaal was. Hij
kreeg aanvankelijk les van de altviolist Jacques Muller,
die aangeduid werd als ‘oom’, maar geen naaste familie
was. Jacques Muller, geboren in 1903, zou in 1936 lid
worden van het Concertgebouworkest. Nico gaf hij les tot
diens vijftiende.
In zijn lagereschooltijd mocht Nico al met zijn vader
mee naar het Concertgebouw. Hetta herinnert zich dat hij
later vertelde vooral onder de indruk te zijn geweest van
de rol van de dirigent, nog meer dan van de violisten. Of
een violist nu soleerde of in het orkest speelde, de
dirigent was voor hem het belangrijkst. ‘Dat wil ik ook’
had hij gezegd. Helemaal opgewonden werd hij van een