biografie van Nico Richter - Julie and Frans Muller

19
de gouden bol, gecomponeerd in januari 1933, Nico was
toen eerstejaars student, was zijn muziek bij een schimmenspel
voor spreekstem, zangstem, viool, cello en
piano. De tekst was van Ruurd Vierhout en werd, schrijft
de componist, verloren door Dr. Th. de Grauw, zijn scheikunde
leraar op de 4e 5. De verwijzingen naar een oudklasgenoot
en een oud-docent duiden erop dat Nico
Richter als student zijn schoolcontacten kennelijk aanhield.
Het stuk was een simboliese voorstelling van de
goede leiding van Dr. Verschuur, de rector, die in december
1932 met pensioen ging en had aardige vondsten,
maar was verder nogal onbegrypelyk. Ik vermoed dat het
stuk voor Verschuurs afscheidsfeest is geschreven.
De laatste van deze verloren jeugdwerken was de
moedermoordenaar uit juli-augustus 1934, een zomer
waarin hij een lange reis maakte naar Barcelona, Athene
en Kaïro. Deze kleinopera op eigen tekst was het bekende
verhaal van de jongen, die, op verlangen van zyn
meisje, zyn moeder vermoordt etc. De zangpartijen vond
Richter achteraf slecht. Van de tekst is het volgende
bewaard gebleven:
de moedermoordenaar
1e scène: rosa:
“domme jongen, wees toch verstandig: er bestaat geen
liefde!
fantastiese gedachten zuigen zich als vampiers vast in
ons wezen.
honderden jonge mensen hebben zich in ’t ongeluk
gestort, verblind door deze waandenkbeelden!
en zy vervloeken hun lot!