biografie van Nico Richter - Julie and Frans Muller

21
De ruzies liepen zo hoog op dat het thuis niet te harden
was. Vader en zoon wisselden geen woord. Karla, toen
veertien, kroop ervoor weg en Betty ging intern op de
verpleegstersopleiding in het Binnengasthuis. Ironisch
genoeg, had zij juist graag arts willen worden, maar de
ULO was als vooropleiding onvoldoende. Zij mocht niet,
Nico moest.
NAAR DE UNIVERSITEIT
In september 1932 werd de zestienjarige Nico Max Richter
vermoedelijk gelijktijdig ingeschreven als eerstejaars
student medicijnen aan de Gemeentelijke Universiteit van
Amsterdam en als leerling van het voorbereidend jaar
aan de muziekschool van het Amsterdams Conservatorium.
Op 11 oktober werd hij lid van de studentenvereniging
Unitas (voluit Unitas Studiosorum Amstelodamensium,
waarover later meer) en op vrijdagavond 14
oktober om negen uur ’s avonds was de inauguratie. Aan
een corpsachtige ontgroening deed het vooruitstrevende
Unitas niet, het was meer een inburgering en men legde
de nadruk op het feit dat de dames en heren studenten
(Unitas was gemengd) elkaar tutoyeerden. Hij trad toe tot
het dispuut Palliter. De disputen, bij Unitas ‘colleges’ genoemd,
waren meestal niet gemengd. Op 1 november
verscheen in het blad Unitas, officieel orgaan van de
vereniging, een karikatuur van hem. Eronder stonden de
woorden het genie. De schets lijkt niet erg, want de
jongenskop heeft vrij bolle wangen en Nico is altijd
broodmager gebleven.
Op de muziekschool van het Conservatorium
studeerde Nico viool bij Sepha Jansen, die tweede