04.08.2013 Views

Aqua Noord Limburg - home.euphonynet.be

Aqua Noord Limburg - home.euphonynet.be

Aqua Noord Limburg - home.euphonynet.be

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

tot de bodem opdroogt, waarna de ontwikkeling <strong>be</strong>gint, een tweede als het<br />

embryo voltooid is, maar er nog geen water is. In een aquarium moeten we<br />

dit droogvallen dus wel simuleren om de eitjes tot ontwikkeling te brengen,<br />

maar hou de visjes gerust nat en in leven (en vooral niet te warm)! Naast<br />

deze twee hoofdvormen <strong>be</strong>staan er nog semi-periodieke killi’s, waarvan de<br />

eierontwikkeling ononderbroken is als er water is, maar onderbroken als hun<br />

plas uitdroogt of waarvan de plas niet volledig uitdroogt en de eitjes in de<br />

vochtige bodem blijven. Het populairste geslacht bij de aquariaan zijn de<br />

Aphyosemionsoorten uit West-Afrika. De meeste soorten ziijn doorlevende<br />

visjes die hun eitjes op planten afzetten. Hiertoe <strong>be</strong>horen o.m. de A. australe<br />

of Kaap Lopez, de A. sjoestedti of<br />

blauwe gularis, de A. bivittatum of rode<br />

lierstaart, de A. walkeri walkeri of Walkers<br />

lierstaart, A. amieti, A. striatum, A.<br />

gabuense en een recent in de<br />

aquariumwereld verschenen visje, de<br />

A. poliaki, waarvan de Bolifamba-visjes<br />

op de <strong>be</strong>urs konden worden aangeschaft.<br />

De blauwe gularis is een<br />

seizoenvis, die zijn eitjes in de bodem<br />

afzet. Daarnaast zijn er semi-seizoenvisjes, die men soms tot een afzonderlijk<br />

geslacht rekent (Fundulopanchax), zoals de A. cinnamomeum of kaneelvaandrager,<br />

A. filamentosum of draadvaandrager , A. gardneri of staalbauwe<br />

vaandrager en A. marmoratum. Ook de Roloffiasoorten komen uit West-Afrika.<br />

Ze lijken sterk op de Aphyosemionkilli’s. Er zijn doorlevende soorten, seizoenvissen<br />

en semi-seizoenvissen bij. Bekend zijn Gery’s vaandrager (R. geryi),<br />

de gouden vaandrager (R. occidentalis), een seizoenvisje, de R. roloffi en<br />

de R. li<strong>be</strong>riensis, een semi-seizoenvis. De Nothobranchiussoorten leven<br />

vooral in Oost-Afrika. Zij heb<strong>be</strong>n meestal niet de lange slanke vorm van de<br />

vorige soorten. We noemen de N. guentheri, de N. rachovii, de N. korthausae,<br />

N. foerschi en de Nothobranchiussoorten van de palmquisti-groep. Het zijn<br />

allemaal seizoenvisjes. De Epiplatyssoorten komen dan weer uit West-Afrika.<br />

Bekend zijn E. dageti monroviae of dwarbandsnoekje en vooral de E.<br />

annulatus of ringsnoekje. Ook dit zijn doorlevende visjes, die dicht bij de<br />

oppervlakte leven en hun eitjes op planten afzetten. Verwant met het geslacht<br />

Epiplatys, maar afkomstig uit Zuid-Azië, zijn de Aplocheilussoorten.<br />

Het zijn doorlevende plantenleggers. De A. lineatus of panchax wordt 10 à<br />

12 cm. groot en is <strong>be</strong>hoorlijk agressief. De A. blocki of dwergpanchax is<br />

maar half zo groot. Het geslacht Rivulus is verspreid over het zuiden van<br />

<strong>Noord</strong>-Amerika en heel Midden- en Zuid-Amerika. Enkele soorten: Rivulus<br />

cryptocallus, R. cylindraceus of Rivulus van Cuba, Holms’ rivulus, R. holmiae,<br />

en R. harti. Al deze soorten zijn doorlevende plantenleggers. Tot een ander<br />

Amerikaans geslacht <strong>be</strong>horen de Cynolebiassoorten. Deze seizoenvisjes<br />

leven in Zuid-Amerika en leggen hun eieren in de bodem. Te vermelden zijn<br />

White’s waaiervis of C. whitei, C.<br />

melanotaenia, C. alexandri, C.<br />

heloplites en de zwarte waaiervis of C.<br />

nigripinnis. Binnen dit geslacht komen<br />

sterk verschillende vormen voor. De<br />

vuistregel is dus: doorlevende visjes<br />

zijn plantenleggers, seizoenvisjes leggen<br />

hun eitjes af in de bodem. Voor de<br />

eerste groep gebruiken kwekers dikwijls<br />

moppen in kunstwol waarin de wijfjes hun eitjes afzetten. Die worden<br />

dan vaak verzameld om de eitjes tegelijk te laten uitkomen. Daarnaast wordt,<br />

wel in Europa en niet in Amerika, een meer natuurlijke methode gebruikt,<br />

waarbij men de vissen eitjes laat leggen op fijnbladige planten. Voor de<br />

bodemleggers is een turflaag op de bodem vereist, die men dan later een<br />

tijd droog houdt. Ook systemen met een paairooster worden gebruikt. De<br />

eerste methode werd duidelijk uitgelegd door Eric Van Ginhoven in <strong>Aqua</strong>riumwereld<br />

47, 1994, blz. 184-187. Killikweek is een tak van de aquaristiek met<br />

heel fervente aanhangers, eigen verenigingen, internetsites en tentoonstellingen.<br />

De echte amateurs willen overigens ook precies weten uit welk watertje<br />

hun visje komt – wat ons meestal een zorg zal wezen. Soms is dat een<br />

code van een letter en een getal, maar ook de boven genoemde Bolifamba<br />

als toevoeging aan de naam van een visje dat op de <strong>be</strong>urs werd aangeboden<br />

wijst op de herkomst.<br />

AQUARIUMPLANTEN ZELF KWEKEN<br />

Men koopt een plant ... hij gaat dood ... men koopt een nieuwe ... enz.<br />

Nochtans is kweken met aquariumplanten zeker zo boeiend als kweken met<br />

vissen en veel gemakkelijker. Als men op een paar punten let, is kweken met<br />

aquariumplanten zeer eenvoudig. De meest gekende methode is vermeerderen<br />

door "stekken" en "uitlopers". Dit laatste ge<strong>be</strong>urt meestal al vanzelf in<br />

het aquarium, zonder dat men iets hoeft te doen. Een andere methode is<br />

kweken in emerse (boven water) cultuur.<br />

Inleiding:<br />

Kan men alle planten vermeerderen door stekken en/of uitlopers:<br />

het antwoord is NEEN.<br />

Sommige planten kan men alleen vermeerderen door het uitzaaien van zaad.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!