een toekomst voor watertorens - Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed

De rol van de Rijksdienst voor het
cultureel erfgoed
De Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed waardeert en
selecteert het cultureel erfgoed. Waarderen is het toekennen
van betekenis aan erfgoed door analyse en interpretatie.
Dit kan zowel gaan over objecten (zoals gebouwen)
als over complexen en structuren (zoals dorpsgezichten
en verdedigingslinies). Voor het waarderen is kennis nodig
van de bewonings-, bouw-, en gebruiksgeschiedenis.
Zo is te begrijpen hoe een gebouw, complex of vindplaats
is ontstaan.
De minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap bepaalt
vervolgens of een gebouw kan worden aangewezen
als beschermd monument. Behalve de waardering spelen
bij de selectie van monumenten ook andere criteria een
rol, zoals inhoudelijke, bestuurlijke en financiële. Als er
geen aanwijzing tot monument volgt, blijft de waardering
van een gebouw of complex echter bruikbaar voor restauraties
en verbouwingen.
Bij de aanwijzing van een gebouw of terrein tot rijksmonument
stelt de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed
in een omschrijving vast welke onroerende zaken zijn
beschermd. Ook wordt daarin aangegeven wat de belangrijkste
monumentale waarden van het monument zijn.
Dit is als het ware de “geboorteakte” van een monument.
Soms is er na de aanwijzing tot monument al veel tijd
verstreken, waardoor nieuwe informatie beschikbaar is
gekomen, de zeldzaamheidswaarde is toegenomen of
de waardering op andere punten is gewijzigd. Dan kan bij
verbouwing of herbestemming een aanvullende waardestelling
nodig zijn.
Aan de rand van de Westeinder Plassen staat deze watertoren, die
beperkt is opengesteld voor het publiek. Het is een ontwerp van H. Sangster,
gebouwd in de stijl van de Art Deco (1926-1927). Hoofdingenieur
bij de bouw was ir. B.F. van Nievelt. Aalsmeer, Kudelstaartseweg 16.