Verdonk pakt haar boeltje bijeen - De Pers

10
De totale Ferry
gen,’ zei Ferry langzaam. ‘Dan krijg ik
een telefoontje van de eindredacteur
en dan bespreken we alvast wat er die
dag allemaal te doen is. Hierna lees ik
de kranten voor het nieuws natuurlijk
en…’
Het was ongeveer op dit punt van
het gesprek dat ik me indringend bewust
werd van mijn psychologische
huishouding. Ik mocht Ferry niet zo.
Ik voelde zelfs een zekere afkeer. Tot
nu toe had ik niet geweten waarom,
maar nu werd mij iets duidelijk.
Ik was geen liefhebber van zijn
manier van denken, de manier waarop
iedereen hier leek te denken. In
termen van hiërarchie. Ik had een hekel
aan die hiërarchie, aan de manier
waarop die werd gevormd – of je wel
een baan had bij een journalistiek
instituut en of je smoelwerk wel vaak
genoeg te zien was op teevee – aan de
vanzelfsprekendheid waarmee iedereen
die hiërarchie accepteerde, zonder
er ooit een gedachte aan te spenderen,
dat hoefde ook helemaal niet,
want ook zonder die gedachten
plooide zich de hele wereld er wel
naar, en natuurlijk ook de wijze waarop
ik zelf zo lelijk onderaan bungelde.
‘En als ik dan op de redactie kom,
hebben we overleg.
Refl ectie? Hij keek
me aan alsof ik een
woord had gezegd
dat hij niet kende
Het meeste waar we achteraan zitten,
levert niets op, dat hoort nu eenmaal
bij het vak.’
‘Ferry’, zei ik – het ongemak van de
situatie benam me de rust om gewoon
te vragen wat ik wilde weten –
hoe werkt het hier? – ‘met zulke drukke
dagen, heb je dan nog wel tijd voor
reflectie?’
Hij keek me aan alsof ik iets vies
had gezegd, een woord had gebruikt
dat hij niet kende. ‘Reflectie’, zei hij
na een tijdje, ‘ja, dat ik vind ik altijd
zo… Wat bedoel je daar precies
mee?’
‘Nou,’ zei ik, ‘dat boek van Joris
Luyendijk bijvoorbeeld… over de tekortkomingen
van de journalistiek.
Hebben jullie het daar wel eens
over?’
‘Ach’, zei Ferry, ‘dat soort boeken
lees ik altijd een beetje zo.’ Hij maakte
een gebaar alsof hij een boek op
heuphoogte doorbladerde, en er in
de loop even een blik in wierp. ‘En in
het weekend heb ik mijn gezin. Dan
.......................................................................................................................
..........................................................
wil je ook wel eens eh… een ander
boek lezen.’
‘Nee’, zei ik, ‘het gaat me er niet
om dat je geen boeken leest, maar of
je tijd hebt om inzichten op te doen
over datgene waar je de hele dag zo
druk mee bezig bent.’
‘Doe jij dat maar’, zei hij. ‘Reflectie.
Dan zal ik jouw boek ook even
doorbladeren als het klaar is.’
‘Laat ik het anders zeggen’, zei ik.
‘Vind je de journalistiek goed?’
‘Ja’, zei hij. ‘Natuurlijk. Heel goed.
Je kunt niet alles laten zien. Maar een
stukje van de werkelijkheid wel. Televisie
is emotie. Daar kunnen mensen
zich in herkennen. Als ze dan geïnteresseerd
raken, moeten ze er maar
een Volkskrant bij lezen.’
‘De journalistiek is niet goed’, zei
ik. ‘De journalistiek gaat ervan uit dat
er een objectieve werkelijkheid bestaat,
en dat je die kan weergeven als
je de wetten uit het Basisboek Journalistiek
netjes toepast. Hoor- en wederhoor
bijvoorbeeld. Altijd en overal
wordt de wet van hoor- en wederhoor
toegepast. Zodat het net lijkt of alle
meningen altijd precies even veel
waard zijn, maar dat is natuurlijk niet
zo, er zijn meningen waar beter over
is nagedacht dan andere. Vijfennegentig
procent van de wetenschappers
weet al jaren dat het misgaat met
het klimaat, en toch werd die mening
tot voor kort altijd tegenover de mening
gezet van die ene wetenschapper
die door Shell wordt betaald om
te beweren dat wat extra zonneschijn
juist goed is voor de horeca.’
Ferry had zijn bril van zijn neus
gehaald en keek even vorsend naar de
glazen.
‘En dan zijn er om onverklaarbare
redenen een paar onderwerpen van
hoor- en wederhoor gevrijwaard. Het
is de stilzwijgende afspraak dat sommige
meningen niet bestaan. Als er in
de Bijlmer een festival wordt gehouden,
komt er nooit iemand aan het
woord die zegt: ‘Ja, nu dansen ze nog
mooi, maar wacht maar tot het donker
wordt…’ Een heleboel mensen
denken zo, maar toch bestaan die
mensen niet. De politiek krijgt de
schuld dat ze de Fortuyn-revolutie
niet aan zag komen, maar het is eigenlijk
de schuld van journalisten die
alleen maar opschrijven wat de ander
ook opschrijft, die niet weten hoe
mensen denken, omdat ze alleen
maar op die kinderachtige wandelgang
naar nietszeggende quootjes
staan te hengelen.’
Ferry blies tegen zijn glazen en
zette de schone bril weer op zijn
neus.
‘Als je naar Den Haag Vandaag kijkt’,
‘Joustra kiest voor politiek correcte angsthazerij’
WILDERS EN JAMI BUNDELEN
KRACHTEN TEGEN ISLAM
Zwijgen over de gewelddadigheid
van de islam zou een historische vergissing
zijn en een belediging voor al
diegenen die hun leven voor de vrijheid
hebben gegeven. Dat schrijven
Ehsan Jami, voorzitter van het comité
voor ex-moslims, en PVV-leider
Geert Wilders in de Volkskrant. De
twee hekelen daarin de uitspraken
van Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding
(NCTb) Tjibbe Joustra.
Die zei zich zorgen te maken over de
Zeehondjes (1)
In het IJsselmeer zwemmen sinds een paar
weken twee zeehonden rond. De dieren zijn al
enkele keren gespot.
toon van sommige prominente Nederlanders
in de discussie over moslims.
Jami en Wilders beoordelen zijn uitspraken
als ‘politieke intimidatie’. Volgens
Jami en Wilders kiest Joustra
voor ‘politiek-correcte angsthazerij en
capitulatie’. De twee trekken een vergelijking
met de jaren zestig en zeventig.
‘Toen werden christendom en Jezus
Christus bekritiseerd door onder
anderen Gerard Reve. Werden er toen
jonge christenen geradicaliseerd?’
zei ik, iets harder nu, ‘lijkt het door
die wet van hoor- en wederhoor net
alsof er altijd ruzie is. Dat komt omdat
jullie de hele dag op zoek gaan
naar mensen met tegengestelde meningen
om je wet van hoor- en wederhoor
op toe te kunnen passen; die
wet is de inhoud gaan bepalen. In
werkelijkheid is hier namelijk nooit
ruzie, doet iedereen overdreven lief
tegen iedereen, veel te lief eigenlijk,
omdat ze hopen dat ze daar beter van
worden. In werkelijkheid is het hier
vreselijk saai en gebeurt er helemaal
niets.’
‘Je had’, zei hij, ‘inderdaad niet op
een slechter moment met je project
kunnen beginnen.
‘En Nieuwspoort dan’, zei ik. ‘Dat
is toch ook niet normaal? Vind jij dat
nou goed dat iedereen daar de hele
dag zo gezellig bij elkaar zit?’
‘Ja’, zei hij, ‘dat is handig. Voetbalverslaggevers
gaan ook naar een wedstrijd,
dat is logisch.’
‘Die gaan na de wedstrijd weer
naar huis. Jullie gaan niet eens naar
de wedstrijd. Jullie hangen alleen
maar in de kleedkamer rond, jullie
zitten de hele avond met politici aan
de bar van Nieuwspoort.’
‘Logisch’, zei hij. ‘Kijk. In andere
werelden zijn verslaggevers minder
met hun onderwerp bevriend. Een
trainer moet zorgen dat zijn team
............................................................
Achtergrond Binnenland
De hiërarchie in Den Haag wordt bepaald door hoe vaak je smoelwerk op tv is. HOLLANDSE HOOGTE
HH
Zeehondjes (2)
Het is volgens Rijkswaterstaat zeer zeldzaam dat
twee zeehonden samen worden gezien in het
zoete water van het IJsselmeer.
doelpunten maakt. Die hoeft niet
aardig te doen tegen een verslaggever.
Maar parlementariërs zijn afhankelijk
van wat kiezers van ze vinden.
Daarom zullen ze geduld met journalisten
hebben, zijn ze aardig en
werken ze altijd mee.’
‘Ja, ja’, zei ik – ‘en voor mij? Moet
ik ook lid van Nieuwspoort worden?’
‘Als je hier je werk wilt doen’, zei hij,
‘dan is dat wel nodig. Daar hoor je
nog eens wat.’
Vind jij het goed dat
iedereen de hele
dag in Nieuwspoort
bij elkaar zit?
Ik haalde een inschrijvingsformulier
tevoorschijn. Daarop stond dat je alleen
in aanmerking kwam voor behandeling
van de ballotagecommissie
van Nieuwspoort als je drie ‘poorters’
bereid vond om garant voor je te
staan, wat volgens mij betekende dat
je wel oké was, en dat je volgens deze
drie poorters de ‘Nieuwspoort-code’
zou eerbiedigen, die inhoudt dat je
niets naar buiten mag brengen van
wat je binnen hoort en ziet. ‘Zou jij
misschien voor mij willen tekenen?’
.......................................
KORT
111
Functionarissen politie
Utrecht op non-actief
Een functionaris (39) van de Utrechtse
politie is opgepakt omdat hij wordt
verdacht van strafbare feiten. Tegen
een ander lid van het korps is een onderzoek
ingesteld. Hij is voorlopig op
non-actief gesteld. In het belang van
het onderzoek wordt niet meegedeeld
waarvan beide mannen precies worden
verdacht. Een derde medewerker
van het korps in Utrecht is ontslagen.
De 26-jarige man heeft zich volgens de
politie schuldig gemaakt aan ernstig
plichtsverzuim. Tegen hem was in mei
een onderzoek gestart en sindsdien
Peter
Middendorp
Hij schrok op. ‘Nee’, zei hij. ‘Dat
wil ik niet. Straks betaal jij je rekening
niet, en ben je weer vertrokken, en
dan komen ze achter mij aan voor het
geld.’
Ik stak het papier weer bij me.
Ferry zei: ‘Ik moet trouwens zo
eten met de redactie.’
Hij bedoelde: met de hele club
van Den Haag Vandaag in Nieuwspoort
aan de slibtong met friet en sla,
zoals iedere avond. Op kosten van de
gemeenschap, ook dat nog – het was
maar goed dat ik geen baan had.
Ferry stond op. ‘Nou,’ zei hij, ‘als je
nog eens wat wilt weten, dan eh…’
‘Ja,’ zei ik, ‘dan spreek ik je wel
even aan.’
‘Over een jaar of zo,’ zei hij.
‘Oh,’ zei ik.
We gaven elkaar een hand en namen
afscheid. Even later zag ik hem
met langzame passen het Plein oversteken.
Zelf ging ik naar huis. Koken,
aantekeningen maken, en uit de media
vernemen wat er die dag weer allemaal
op het Binnenhof was gebeurd.
1
Dit verhaal is gepubliceerd in het literair-journalistieke
tijdschrift Torpedo,
dat vanaf deze week in de boekhandel
verkrijgbaar is. Peter Middendorp
schrijft een dagelijkse column in deze
krant over het leven op het Binnenhof.
......................................
was hij geschorst. Eerder maakte de
politie bekend dat negen medewerkers
van de parketpolitie waren geschorst
of overgeplaatst, vanwege
seksuele intimidatie.
111
Amokmaker mishandelt
mensen op Schiphol
Een 23-jarige Nederlander is door de
marechaussee op Schiphol aangehouden
op verdenking van het
schoppen van een stewardess en het
mishandelen van enkele medepassagiers.
De Nederlander had een
waarschuwing van de gezagvoerder
genegeerd. Direct na aankomst op de
Amsterdamse luchthaven heeft de
marechaussee hem aangehouden.
...............................................................................
Zeehondjes (3)
Omdat er voldoende vis zit, kunnen ze het samen wel even uithouden,
denkt Rijkswaterstaat. ‘Ze zullen vanzelf met de stroming
terug zwemmen naar hun natuurlijke habitat, de Waddenzee.’