'Minister van Justitie lijkt me wel wat' - Folia Web

ecensies
Expo
Het
democratische
foto-album
Fonds BKVB
t/m 23 april
HHHHH
Wat Hans Aarsman is een tikkeltje verzuurde
ex-fotograaf. Hij vond zichzelf
als plaatjesklikker niet boven de massa
uitstijgen en dus hing hij zijn fototoestel aan
de wilgen. Werkloos, wat te doen? Onder
het motto ‘wat je zelf niet kunt, moet je
bekritiseren’ beschrijft hij in de Volkskrant
wekelijks waarnemingen van doldwaze of
soms foutieve nieuwsfoto’s. Denk: ‘Wat gek,
dat hoopje natuurrampslachtoffers ligt er
wel heel mooi bij. Dat moet in scène gezet
zijn.’ Verder heeft zijn fotostop ertoe geleid
dat Aarsman een obsessie ontwikkelde voor
andermans geschoten amateur-plaatjes. Voor
de expositie Het democratische foto-album
in het pand van fonds BKVB treedt hij op als
curator; Aarsman duikelde zes eigenaardige
fotoalbums op.
Waarom wel Hoogtepunt van de tentoonstelling
is het fotoalbum van Rick, een niet
per se onaantrekkelijk heerschap van 26 jaar.
Rick heeft na ruim een kwart eeuw levensgenieten
nog steeds geen vrouwpersoon
gevonden om zijn leven mee te delen. Wat
Rick wel in overvloede heeft: platonische
vriendinnen. Sexy bruinharige gebronsde dames,
een bijzonder roodharig exemplaar met
blauwe ogen, ondeugend kijkende meisjes
in witte jurken. Rick heeft foto’s verzameld
van zijn beslommeringen met de dames en
hen gevraagd wat ze van hem vinden. Een
specifiek commentaar: ‘Rick interesseert zich
altijd in wat me bezighoudt ook al vraagt
hij er niet specifiek naar.’ Ander bijzonder
album: een boekje gemaakt voor Aarsmans
dementerende moeder, zodat ze onthoudt
wie haar familie is en waar in het verzorgingstehuis
ze kan koffieleuten.
Waarom niet Op de dag na de opening was
het betreden van het pand nu niet bepaald
als wegglijden in een warm bad. Een drukgebarende
dame achter de gesloten glazen
deur: ‘Wat is er?’ Ik: ‘Ik kom voor de expositie.’
Zelfde dame, nu met een uitdrukking
die oprechte irritatie en verbazing verried:
‘Oké.’ Daarna was het licht in de expositieruimte
defect. Zuchtend en steunend werd
het knopje gezocht (op de balk bij het raam).
Maar dan: licht aan, medewerkers weg;
genieten. En heel erg gratis! n Kim Bos
20 havana
Cd
The Strange
Boys
Be Brave
(Rough Trade)
HHHHH
Wie The Strange Boys, een jonge vierkoppige
garagerockband uit Austin, Texas. Vooral
in Amerika doen de mannen het goed. Zo
goed dat platenmaatschappijen elkaar in de
haren vlogen en ruzie maakten om wie dit
nieuwe album mocht uitgeven.
Wat Bij het horen van Be Brave, het derde
studioalbum van The Strange Boys, denk
je direct: is dit echt nu opgenomen, anno
2010? Of stiekem veertig jaar geleden?
Waarom wel Vanaf de eerste minuut
word je verrast. Opener ‘I See’ begint met
een mondharmonica. Niet helemaal zuiver
maar dat past goed bij het nummer en de
meeslepende sfeer. Het doet denken aan
The Libertines. De titelsong ‘Be Brave’, een
vrolijk gitaardeuntje, klinkt erg jaren zestig.
Het achtergrondkoortje en de saxofoon nemen
je mee terug in de tijd. Het klinkt rauw,
dynamisch en soms heel intens.
De band heeft een duidelijk eigen sound,
herkenbaar uit duizenden. Het klinkt
misschien niet allemaal even vast maar de
nummers zijn goed geschreven, bondig en
pakkend. Over de opbouw is nagedacht. Een
mooi voorbeeld is ‘A Walk On The Beach’:
het begint ingetogen, maar eindigt als een
voetjes-van-de-vloernummer.
Be Brave is een dynamisch album, divers van
geluiden. Dit komt door de juiste keuze van
verschillende instrumenten. Piano, akoestische
gitaar en mondharmonica wisselen
elkaar af. Als luisteraar word je elke minuut
weer verrast met een nieuw geluid.
Waarom niet Zanger Ryan Sambol heeft
een stemgeluid waar je van moet houden.
Het is niet zuiver, het klinkt rauw en je hebt
het idee dat hij elk moment instort of in huilen
uitbarst. Natuurlijk hoort het bij de stijl
van The Strange Boys. Maar als je er een half
uurtje naar moet luisteren – want zo kort is
de cd – dan ben je er ook wel klaar mee.
Daarnaast klinkt Be Brave wat braaf. In
tegenstelling tot zijn voorgangers bevat dit
album geen flinke adrenalinenummers. Het
klinkt helaas allemaal wat soft. Maar The
Strange Boys heeft zeker potentie om binnenkort
in het rijtje van The Strokes, Arctic
Monkeys en Kings Of Leon neergezet te
worden. Een superband in wording.
n Miriam Bons
Nightlife
Miko presents New House
collective
11 maart, Sugarfactory
Wel gaan Groovy, melodische dance met een house-twist. Bij Miko weet je dat je lekkere
muziek kunt verwachten. Tot vijf uur ’s ochtends uit je dak gaan met een groep vrienden in
de Sugarfactory. Elke Amsterdamse student moet dit een keer gedaan hebben!
Niet gaan Je bent een keer losgegaan in de Sugarfactory en dat zie je jezelf geen tweede
keer doen.
Muziek
Nadja Filtzer
11 maart, Paleis van de Weemoed
Wel gaan Nadja is cabaretière, actrice en zangeres bij verschillende muziek- en theatergezelschappen.
Vanavond zingt ze met hart en ziel in verschillende talen en genres. Fijn om
een avond in een andere wereld te verkeren.
Niet gaan Jouw eigen wereld is al leuk genoeg, daar heb je geen zangeres voor nodig!
Cabaret
comedy Explosion
11 t/m 13 maart, comedy Theater in de Nes
Wel gaan Claudia de Breij, Javier Guzman en vele andere bekende cabaretiers zijn
begonnen bij de Explosion. Een vaste groep cabaretiers toert in wisselende samenstelling
door het land. Je weet dus nooit wie er op het podium staat. Heb je zin in een avondje verrassende
comedy? Gaan!
Niet gaan Je wilt van tevoren weten waarvoor je een kaartje koopt.
Film
La Danse
14 maart, Rialto Filmtheater
Wel gaan Film van documentairegrootheid Frederick Wiseman over het ballet van de
Parijse Opéra. Wil je weten hoe het er achter de schermen aan toe gaat bij een van de
grootste dansgezelschappen van de wereld? La Danse onthult geheimen over deze boeiende
wereld.
Niet gaan Je houdt niet van dans en hebt geen interesse in geheimen van een balletgezelschap
waar je nog nooit van gehoord hebt.
Muziek
De Bevers
14 maart, café Pakhuis Wilhelmina
Wel gaan Goedkoop en lekker eten terwijl je luistert naar covers van bekende nummers.
De Bevers staan erom bekend alle muziekstijlen in hun repertoire op te nemen. Gegarandeerd
dat jouw favo lied langskomt tijdens het optreden!
Niet gaan Als je jouw favo band wilt horen spelen dan zet je de cd op of ga je naar het
concert, coverbands zijn niet jouw pakkie an.
Muziek
Blood Red Shoes
17 maart, Paradiso
Wel gaan Blood Red Shoes is een punky duo bestaande uit Steven Ansell en Laura-Mary
Carter. In 2007 hebben ze tijdens London Calling Paradiso platgespeeld en sindsdien zijn
ze een bekende in de Amsterdamse punkwereld. Nog nooit van gehoord? Denk aan een
mix van Queens of the Stone Age, Pixies en PJ Harvey.
Niet gaan Jij luistert liever naar Nick en Simon.