Havana 26.indd - Folia Web

havana Weekblad
Opinie
HvA moet over op
Apple
Belasting
Wees geen dief van je
eigen portemonnee
#26 voor de Hogeschool van Amsterdam
24 maart 2010
€9 mln extra
SIS/SaNS mag
wat kosten

Voorzitter Dave van der Pol (24)
‘Als voorzitter ben ik het gezicht van de vereniging en
vertegenwoordig ik ASVA bij externe gelegenheden. Daarnaast
ben ik ook woordvoerder en onderhoud ik het contact met de
pers. Het is een zeer dynamische functie, met veel eigen
verantwoordelijkheid. Op de HvA probeer ik met beleidsmakers
de regelgeving aan te passen zodat het voor studenten
makkelijker wordt om naast hun studie actief te worden. Een
bestuursjaar bij ASVA moet een bewuste keuze zijn. Je werkt zo’n
zestig uur per week, soms ook ’s avonds en in het weekend. Het is
leuk en uitdagend, maar ook een inbreuk op je privéleven. Voor
mij was dit de juiste beslissing. Ik heb er geen seconde spijt van
gehad.’
-advertentie-
Snapshot uit het leven van een ASVA-bestuurslid
Ben je het studeren even helemaal zat? En heb je zin in een nieuwe uitdaging? ASVA is op zoek naar
vijf bestuursleden voor het studiejaar 2010-2011. Je zet je in voor de belangen van de Amsterdamse
student en doet daarnaast ervaring op waar je de rest van je leven profijt van hebt.
Vice-voorzitter Mathijs Voordenberg (25)
‘Als vice-voorzitter ben ik verantwoordelijk voor de interne organisatie. Ik zit
vergaderingen voor en voer sollicitatiegesprekken met nieuwe werknemers. Ik
ben onder andere bezig met de organisatie van de Docent-van-het-jaar-prijs op
de HvA. We hebben alles uitgedacht: van het design van de website tot promotie
en stemprocedure. Ik vind het leuk dat ik aan de wieg sta van dit evenement en ik
hoop dat de Docent-van-het-Jaar-prijs over vijf jaar een begrip is op de HvA.’
Secretaris Sophie Villerius (21)
‘Ik ben secretaris, dus ik verzorg vaak de notulen en ik houd het
archief bij. Ik heb allemaal nieuwe mensen leren kennen, van
linkse activisten tot bestuursleden van het corps. Op de HvA ben
ik bezig om een ASVA-studentenbalie te installeren, een balie
waar HvA’ers terecht kunnen voor rechtshulp en vragen over
allerlei studentgerelateerde zaken. Verder ben ik ook bezig met
een speciale folder voor studenten die een studievereniging
willen opzetten.’ opzetten.’
Penningmeester Thera de Werdt (22)
‘Toen ik solliciteerde wist ik nog niet veel van ASVA, maar
ik wilde graag de belangen van studenten
vertegenwoordigen. Op zich hebben studenten het best
oké, maar er valt nog veel te doen. Denk maar aan de
bezuinigingen in het onderwijs of de kamernood in
Amsterdam. Bij ASVA werk je intensief samen met je
medebestuursleden en dat kan soms best pittig zijn,
bijvoorbeeld om tot een besluit of een compromis te
komen. Je leert dingen waar je de rest van je leven
voordeel van hebt.’
Algemeen bestuurslid Sara-Jane van der Vegt (23)
‘Voordat ik Algemeen bestuurslid bij ASVA werd, had ik al
bestuurservaring opgedaan binnen verenigingen. Die kennis
kan ik nu mooi gebruiken. Als algemeen bestuurslid onderhoud
je veel externe contacten en ben je vaak buiten de deur: dan
weer in het Maagdenhuis en dan weer op de Leeuwenburg of in
Crea. Ik ben onder andere bezig met de voorbereidingen voor
Kersvers, de centrale introductie voor alle eerstejaars
HvA-studenten. Daarvoor zoek ik naar een locatie waar zowel de
festivaldag als het feest plaats kan vinden. Verder bedenken we
de invulling van de dag en zijn we met verenigingen in gesprek.
Het is een uitdaging om zo’n ontzettend groot project te laten
slagen.’

heeft aangeschaft. Sinds begin 2007 is de
begroting van 5,5 miljoen euro voor de
aanschaf bijna drie keer over de kop gegaan
voor een project dat twee jaar langer duurt
dan gedacht. Het inpassen van de nieuwe
software in de systemen van de domeinen
zal de komende twee jaar naar schatting nog
eens een miljoen euro kosten. De bedragen
die de UvA heeft moeten uittrekken, liggen
vanwege de grotere complexiteit van de
organisatie hoger dan bij de HvA, al zijn
exacte cijfers niet bekendgemaakt.
Volgens betrokkenen is een groot deel van
de kostenoverschrijdingen en vertraging
veroorzaakt door de aanpak die is gekozen
bij de aanschaf. In 2004 besloot de HvA
samen met de universiteiten van Amster-
dam, Tilburg, Leiden en Nijmegen samen
op te trekken bij de aanschaf van een nieuw
studenteninformatiesysteem. Onder de naam
SaNS – wat staat voor Samenwerking Nieuw
SIS – stelden ze samen een eisenpakket vast
dat leidde tot de aankoop van het software-
pakket Campus Solutions van Peoplesoft
(inmiddels overgenomen door Oracle). Het
Amerikaanse systeem hoefde alleen maar
even aangepast te worden aan de Neder-
landse praktijk en daar zou IT-dienstverlener
Atos Origin bij helpen.
Maar dat viel tegen. In plaats van de acht-
tien à twintig aanpassingen die men dacht
nodig te hebben, bleken tussen de veertig
en de vijftig ingrepen nodig om de software
aan de eisen van de SaNS-partners te laten
voldoen. Dat vertaalde zich uiteraard in
een fors hogere rekening. Terwijl de vijf
onderwijsinstellingen hun gezamenlijke
investering voor het hele project aanvanke-
lijk op 12,4 miljoen euro begrootten, was
eind 2009 al 18,9 miljoen euro uitgegeven
aan het nog onvoltooide project. Bovenop
dat bedrag zijn de afzonderlijke deelnemers
ook nog eens miljoenen kwijt aan de im-
plementatie binnen hun eigen organisaties.
Bij de HvA gaat ruim acht miljoen van de
SIS-SaNS-begroting van 14,5 miljoen
daaraan op.
‘Het was op dat moment nog niet te over-
zien hoeveel extra maatwerk er nodig was
om het pakket aan te passen’, meldde Giel
Paulissen, programmadirecteur van het SIS-
project aan de HvA, onlangs aan de Centrale
Medezeggenschapsraad. ‘Dat is destijds
zwaar onderschat.’
De relevantie van de eerste begroting is vol-
gens hem echter betrekkelijk. ‘Het heeft veel
meer tijd gekost om de organisatie rond het
project op te zetten en er is veel meer werk
gaan zitten in het bouwen van de software
dan men kon voorzien. Het is nu een heel
ander bedrag dan men in 2006 had bedacht,
maar er zijn in de tussentijd veel zaken ver-
anderd en aangepast aan nieuwe eisen.’
Ernstige tekortkomingen
Hoe het kon gebeuren dat de hoeveelheid
maatwerk zo ernstig werd onderschat, is
eigenlijk nog steeds niet helemaal duidelijk,
zegt Hans Janssen, productmanager bij het
SaNS-expertisecentrum dat de vijf samen-
werkende onderwijsinstellingen hebben
opgericht. Pas nadat de contracten waren
getekend, bleken nogal wat eisen die de
partners in de aanbestedingsdocumenten
sis-sans
Het nieuwe studenteninformatiesysteem kost een
kleine tien miljoen euro meer dan aanvankelijk begroot.
Hoe kan dat? En is dat het waard? Wouter van Bergen
gegevens, cijferoverzichten en alle informatie
die nodig is om de juiste vakken te kiezen.
Inschrijvingen, adreswijzigingen en aanmel-
dingen voor vakken, tentamens en examens
zijn straks simpel te regelen van achter de
computer thuis, vanaf een buitenlands stage-
adres of desnoods vanaf het strand van een
tropisch eiland.
De nieuwe software, die negen bestaande
systemen vervangt, biedt echter meer dan
handige administratieve doe-het-zelfproce-
dures. Studenten hebben straks een beter
overzicht over hun studietraject en kunnen
veel duidelijker zien welke vakken naar de
juiste examens en kwalificaties leiden. In de
toekomst is de software uit te bouwen tot
een systeem waarbij de student zelf zijn ei-
gen weekrooster kan oproepen en werkgroe-
pen en lesuren zo kan kiezen dat het hemzelf
het best uitkomt.
Miljoenen duurder
Klinkt mooi? Dat mag ook wel. Als actuele
ramingen kloppen, is de HvA zo’n 14,5 mil-
joen euro kwijt aan het softwarepakket dat
de hogeschool samen met vier universiteiten
waaronder de Universiteit van Amsterdam
Het duurt even, het kost een paar centen,
maar dan heb je ook wat. Als begin april
de Hogeschool van Amsterdam de vorig
jaar ingevoerde nieuwe inschrijfsoftware
koppelt aan Studielink, zijn twee van de
drie delen van het nieuwe studenteninfor-
matiesysteem (SIS) op hun plaats. Het zal
– vooral voor medewerkers die de inschrijf-
administratie bijhouden – wennen zijn.
Maar als alles werkt, kunnen papieren en
bewijsstukken die nu nog zowel bij ’s Rijks
studiefinanciering als aan de school moeten
worden ingeleverd, in één keer worden
afgehandeld.
Vanaf volgend jaar gaan ook de andere
medewerkers en studenten met het nieuwe
systeem werken. Het derde en laatste deel
van het pakket, de ‘volgmodule’ waarmee
studievoortgang van studenten wordt
bijgehouden, belooft een overwinning op de
massa’s papiertjes, briefjes en formulieren
die studenten op gezette tijden bij balies met
nummertjestrekautomaten dienen te over-
handigen voor invoering in de datasystemen
van de school. Veel daarvan gaat straks
via gepersonaliseerde webpagina’s die elke
student krijgt: met zijn eigen persoonlijke
Mag het ietsje
meer zijn?
h a v a n a
amsterdam
Truttigheid
troef
1 Rookverbod
Toegegeven, dit onzalige overheidsidee geldt natuurlijk niet exclusief voor Amsterdam.
Maar toch: sinds de zomer van 2008 mag het saffie niet meer binnen de Amsterdamse
muren van studentenvereniging, kroeg, restaurant en club worden opgestoken. En
daar heb je er nogal veel van in de stad. Amsterdam telt volgens de jongste gemeente-
gegevens alleen al rond de twaalfhonderd cafés. Cafébazen en andere uitbaters die zich
niet aan het rookverbod houden, kunnen rekenen op een behoorlijke boete.
2 Vernikkelen op een terras
Om de roker nog een extra draai om de oren te geven, besloten de heren en dames
op het Amsterdamse stadhuis dat de stekker voortaan uit de warmtelamp moest.
Amsterdam stookt namelijk niet voor het hemelrijk. Bovendien druiste het gebruik
van de terrasverwarmers in tegen het klimaatneutrale gemeentebeleid. Dat verbod liep
uiteindelijk nog uit op flink gesteggel, aangezien het Stadsdeel Centrum het twee jaar
geleden niet eens kon worden met de Centrale Gemeenteraad over een proef… met
terrasverwarming. Die laatste wilde, tegen het verbod in, toch een lampjesproef uitzet-
ten. Volg je het nog? Nu mag er definitief in Amsterdam Centrum geen terrasverwar-
mer meer branden – samen met Zutphen de enige plek in Nederland waar het verbod
geldt – en moeten noeste rokers het doen met muffe dekentjes. Maar ach, als je van de
kou vernikkelen onder een mottige deken verkoopt als ‘loungen’ vreten terrasgangers
het ook wel.
Na jaren wegkwijnen diep in de provincie, ga je dan einde-
lijk aan je leven beginnen. Denk je. Op naar de vrijzinnige
hoofdstad voor grenzeloos nachtbraken, feestbeesten en
meer. Fout gedacht. In Amsterdam is truttigheid troef.
Havana zet gebod en verbod op een rij. Annemarie Vissers
3 nog wat extra terrasleed
Nog even door met het terrasleed. Daar sta je dan, onder een onwelriekende paarden-
deken je sigaret weg te hijsen – pardon: zitten want staan mag ook niet meer van de
Amsterdamse ambtenaren. Sta je bovendien iets meer dan tien centimeter buiten het
terrasperceel, dan gaat de kastelein twee keer nat. Het terras kent namelijk een strikte
afbakening en wee degene die buiten de lijntjes kleurt. Dat kan oplopen tot een boete
van een paar honderd euro voor de horecazaak. Wie meent dat er heus niet op de
vierkante centimeter wordt gecontroleerd, heeft het alweer mis. In Amsterdam sturen
ze de reinigingspolitie op pad zonder van kleur te verschieten. Die eenheid schijnt er
volgens de horecaondernemers vervolgens heuse Stasi-praktijken op na te houden:
vanachter hun dashboard houden ze elke move nauwlettend in de gaten. Voor het
gemak (en het bewijs) maakt het team foto’s van de drinkende meute.
4 Ban de bierfiets
Niet meer staan op het terras met een biertje? Geen nood zou je denken: dan neem ik
toch de bierfiets? Even een update: de bierfiets is een groot uitgevallen rijdende bar waar
ongeveer twaalf mensen tegelijk aan kunnen pimpelen. Vooral populair onder vrijgezellen
en collega’s die een bedrijfsuitje vieren. Niets stond uitbundig slempen op de openbare
weg nog in de weg. Totdat er onlangs een zeldzame enkeling van het gevaarte viel,
wegens iets te dronken of het over het hoofd zien van een Amsterdammertje of tunneltje.
Kan gebeuren. Maar op de gemeenteburelen dachten ze daar anders over: er moest een
onderzoek komen naar een verbod op die vermaledijde fiets. Dat onderzoek kwam er.
Uitkomst: de fiets mag blijven rijden, maar dan met bijgeboekte chauffeur (de bob) en de
exploitant moet een vergunning voor het gevaarte hebben. Bovendien mag het ding niet
van vooraf aangewezen paden en lanen af. Ja, zó is er natuurlijk niets meer aan.
h a v a n a
amsterdam
7 Feest zonder blote bil
Goed, dat het plastic voortaan om de confetti moet blijven, soit. Maar dat zelfs op
gay-feesten als de Canal Parade en Gay Pride de blote bil vrijwel uit het straatbeeld
verbannen wordt, kan natuurlijk alleen maar bedacht worden door een stelletje
raamstaarders. Die billen mogen de skailederen broek dus niet uit. Op de officiele
website van het evenement valt te lezen: alleen ‘functioneel’ bloot mag, ‘aanstootge-
vende’ naaktheid is verboden. ‘Denk aan het publiek!’ voegt de site er nog aan toe.
Dat datzelfde publiek waarschijnlijk juist komt voor een leuke portie bloot en andere
geneugten des levens, is blijkbaar minder relevant.
8 Porno: het kan wel/niet
Dat de spruitenlucht zwaar boven Amsterdam hangt, werd ook duidelijk toen bleek
dat bepaalde reclame-uitingen uit het straatbeeld verwijderd moesten worden. Waar
ging het om? Vorig jaar startte internetaanbieder Aerea een nogal ludieke campagne
voor draadloos internet met als thema ‘Het kan dus wel’. In heel de stad hingen
posters met daarop slogans als ‘Porno in het openbaar vervoer’, ’Goedkope speed voor
heel Amsterdam’ en ‘Niet voor boeren’.
De Dienst Infrastructuur Gemeente Amsterdam kon er niet om lachen en sommeerde de
aanbieder de posters te verwijderen. Ook het Gemeentelijk Vervoersbedrijf Amsterdam
(GVB) roerde zich en noemde het een belediging van medewerkers en reizigers. Wethou-
der Maarten van Poelgeest vond het censuur en eiste terughangen van de reclameposters.
9 Dag, Koninginnedag
Dat de regelzucht en beheersdrang van de beleidsmakers werkelijk buitenproportione-
le vormen aannemen in de hoofdstad blijkt uit de draaiboeken van het jaarlijkse Oran-
jefeest. Die staan namelijk stijf van de ge- en verboden, verordeningen, eisen, regels en
strikte aanbevelingen. Al noemt de gemeente Amsterdam dit alles liever ‘spelregels’.
Een paar regels op een rij: voor particulieren is het verboden om tijdens Koningin-
nenacht en -dag in het bezit te zijn van meer dan één blikje, flesje of andersoortige
verpakking (zwak)alcoholische drank. Muziek op de grachten moet op fluisterstand en
mag op tien meter afstand niet te horen zijn. Om 21.00 uur moet de muziek sowieso
uit. En wat te denken van aangewezen looproutes, inbeslagname van verboden spul-
len, veiligheidseisen, eisen voor ontheffingen en de maximale lengte voor boten? Gaap.
Wordt een knalfeest.
1 0 Paddo’s
Toen de zoveelste verwarde toerist zichzelf van een Amsterdams brug afgooide, was
de maat vol. Het moest maar eens afgelopen zijn, al die incidenten na het gebruik
van paddo’s. Minister Klink (Volksgezondheid) eiste een totaalverbod. De plaatselijke
Amsterdamse smartshophouders reageerden verbijsterd en fel: ongevallen met de magic
mushrooms deden zich vooral voor onder buitenlandse toeristen die niet met de midde-
len konden omgaan. Bovendien gebruiken die de drugs in combinatie met flinke hoeveel-
heden alcohol. Wie verantwoord en met beleid paddestoelen gebruikte moest van dat
gedrag niet de dupe worden, vonden zij. Ook (nu ex-burgervader) Job Cohen probeerde
het nog met een alternatief: een verplichte vergunning voor smartshophouders en gecon-
troleerde verkoop. Klink had er geen oren naar en stelde eind 2008 het totaalverbod op
zowel de gedroogde als de verse paddo’s in. Gij zult dus niet meer trippen.
5 Kraken? Das war einmal
Studentenwoningnood, lege kantoorgebouwen en desolate winkelpanden ten spijt:
huur betalen zul je voortaan, zelfs in Amsterdam, krakersbolwerk van het eerste uur.
Niks nachtelijke bezettingen meer, geen harde confrontaties met politie. Lekker rellen
kun je dus wel vergeten: het dreigende kraakverbod maakt aan alle wilde woonaspi-
raties een acuut einde. En eerlijk is eerlijk: Amsterdam zag er weinig in, in dat verbod.
Net als de drie andere Grote Steden. Krakers probeerden zich nog met hand en tand te
verzetten, maar toch zal Mokum moeten buigen als de Tweede Kamer in april de wet
goedkeurt. Dus zit er niets anders op dan jezelf op een van die ellenlange wachtlijsten
van woningcorporaties te zetten. Niet getreurd: over tien jaar heb je die felbegeerde
bezemkast in Diemen wel. Houd moed.
6 Feest zonder confetti
Krab je je ondertussen al achter je oren of je keuze voor Amsterdam nu wel zo’n goed
plan was? Heus, het leven in de stad is soms nog best een feest. Je mag alleen geen
confetti strooien, blijkt nu ook uit een gemeentelijke aanbeveling. Uit het evaluatierap-
port 2009 na de Canal Parade komt het ambtenarenapparaat met nog een impopulaire
aanbeveling: gelieve geen confetti te gebruiken. Dit radicale besluit komt uit de koker
van de heren en dames van de dienst Reiniging: de gezellige papiersnippers en slingers
bleven heel naar in boomtakken hangen en dat maakt zo lastig schoon. Verboten dus,
die snippers. Ook de biologisch afbreekbare variant. Zelfs als je het spul eigenhandig
uit bomen, van stoepen en straten gaat peuteren.
h a v a n a
Klein leed
De samenwerking tussen de HvA en de UvA? Ik vind het boeiend om mee te
maken hoe twee organisaties die sterk op elkaar lijken en toch zo verschil-
lend zijn, langzaam naar elkaar toegroeien en tegelijkertijd zich ook hier en
daar van elkaar afwenden. Samenwerken met behoud van identiteit. Prach-
tig. Sommige functies binnen de HvA worden door UvA’ers overgenomen.
Zo is de roerganger van het Administratief Centrum van de UvA ook kapi-
tein bij de personeelsadministratie van de HvA. Ineke Veenstra – directeur
van het Facilitair Centrum van de UvA – is sinds kort ook verantwoordelijk
voor IT&V van de HvA. Ik heb helaas nog geen voorbeelden gevonden
van HvA’ers die ook een afdeling of een dienst van de UvA runnen. Ik ben
optimistisch, dus dat gaat vast nog komen. De samenwerking tussen beide
instellingen is niet altijd geland op de werkvloer. Zo is Folia – het blad voor
de UvA – verkrijgbaar op alle HvA-locaties. Dat is goed maar het is toch
wat minder dat Havana niet of nauwelijks te vinden is op UvA-locaties.
Sterker, de bakken met Havana’s worden daar consequent verwijderd. Nog
een akkefietje uit eigen praktijk? De redacties van Havana en Folia zitten bij
elkaar in één grote ruimte. Havana heeft via Océ een hybride kleurenprinter
in gebruik. De ICT-medewerkers van de HvA hebben de printer keurig ge-
installeerd zodat het personeel van Havana kan printen. De hybriditeit van
de printer blijft echter virtueel als het gaat om gebruik door niet-HvA’ers.
De HvA kan die printer niet toegankelijk maken voor de redactie van Folia.
Dat moet door de UvA worden gedaan. Dat dat lastig is moge blijken uit
een tamelijk losse weergave van een dialoog met de ict dienst van de UvA.
‘Tja, het is een printer van de HvA. Daar doen wij dus niets aan. Als we het
al zouden kunnen dan alleen als de printer een P-nummer heeft. Inderdaad,
dat staat op een sticker op de printer maar alleen als het een UvA-printer
is. Zoals u zelf al zegt: het is een HvA-printer. Dan is er dus geen sticker en
dus ook geen P-nummer en kan ie niet geïnstalleerd worden. Nee, technisch
schijnt het wel te kunnen. Inderdaad, de UvA en de HvA werken met elkaar
samen, maar niet als het om P-nummers gaat. Weet u wat, we maken een
call aan en dan hoort u nog wel van ons.’
Klein leed? Natuurlijk maar wel net zo onwenselijk als onnodig. Wel-
licht kan de nieuwe, hybride directeur IT&V dit taaie ongerief verhelpen?
Misschien kan ze er ook voor zorgen dat Havana beschikbaar komt op
UvA-locaties?
Paul van de Water
Hoofdredacteur
inhoud
Redactieadres Vendelstraat 2, 1012 XX Amsterdam, 020 595 39 91 havana@hva.nl. Hoofd­
redactie/management Paul van de Water p.l.van.de.water@hva.nl Eindredactie Wim de Jong
w.de.jong@hva.nl Redactie Eveline van Heumen e.c.l.van.heumen@hva.nl, Selina van Loon
(redactie-assistent) s.van.loon2@hva.nl, Thijs den Otter m.d.den.otter@hva.nl, Rian Roegholt
(stagiair), Merel Straathof m.s.straathof@hva.nl, Annemarie Vissers a.m.w.t.vissers@hva.nl
Medewerkers Kim Bos, Carlijn van Donselaar, Kirsten Dorrestijn, Aoife Groenewegen,
Gijs Hardeman, Anouk Kemper, Anne Koeleman, Thomas van Manen, Harmen van der
Meulen (correctie), Jolanda te Roller, Esther Versluis, Hans van Vinkeveen Fotografen Bram
Belloni, Maarten Brante, Fred van Diem, Marc Deurloo, Jelmer de Haas, Jan-Maarten Hupkes
Illu stratoren Pepijn Barnard, Martien Bos, Aimée Groen, Bas Kocken, Marc Kolle, Magda Rin-
kema, Pascal Tieman Vormgeving Ron Zijlmans Ontwerp Lay­out Death Valley Advertenties
Bureau Van Vliet, Postbus 20, 2040AA, Zandvoort, telefoon 023 571 47 45 fax 023 571 76 80
of zandvoort@bureauvanvliet.com Abonnementen € 18,15 per jaar, opgave via de redactie-
assistent of per e-mail Drukkerij Dijkman Offset Diemen.
Auteursrecht voorbehouden. Het is verboden zonder toestemming van de hoofdredacteur
artikelen of illustraties geheel of gedeeltelijk over te nemen. ISSN - 1385-5670 Havana heeft
een samenwerkingsverband met Folia. (Floor Boon, Mirna van Dijk, Jim Jansen, Maud
Janssen, Marit van Kooij, Dirk Wolthekker).
De volgende Havana verschijnt woensdag 31 maart
Havana is het weekblad voor studenten en medewerkers
van de Hogeschool van Amsterdam 24 maart 2010 jaargang 15 / #25
04 nieuws
09 ingezonden
09 vraag van de week
09 column jolanda
18 ondertussen in
18 very short intro’s
19 passie
20 recensies
21 eten
21 zwartwit
22 hva-agenda
22 vijftien jaar
22 gekeurd
23 weekgast
24 afstuderen
Foei!
Roken mag alleen buiten en staand
drinken alleen binnen. Van het vrij-
gevochten Amsterdam is weinig over.
De echte behoeftes op de werkvloer zijn
het snel kunnen delen van informatie en
kennis, snel kunnen communiceren en snel
en makkelijk gegevens kunnen opvragen. En
dat op een laagdrempelige ‘mensvriendelijke’
manier. Er is dus behoefte aan mensgerichte
ict in plaats van technologiegerichte ict.
Met Microsoft gaan we dat niet oplossen.
XP of Vista is niet meer dan MS-DOS uit
1991 in een mooie verpakking. Recentelijk
werd een zeventien (!) jaar oud lek gedicht
in Windows. Windows is een moloch ge-
worden van patches en updates, het zal de
zelfde weg gaan als IE6. De HvA-computers
hebben een besturingssysteem dat inmiddels
zo’n acht jaar oud is. Wat als een of andere
partij morgen beslist ook hier de stekker uit
te trekken?
Onder de studenten is een heel andere
ontwikkeling gaande. Daar is Apple de
maatstaf. MacBooks en iPhones zijn de
norm geworden. De studenten vallen
uiteraard voor de looks. Maar gelet op de
prijs van een gemiddelde MacBook of een
iPhone-abonnement kunnen looks alleen
niet de enige reden zijn voor de massale
overstap naar Apple. Apple is intuïtief en
gebruikergericht, niet technologiegericht.
Studenten pakken dat verschil feilloos op.
Bovendien: ‘Het werkt gewoon altijd. En je
kunt zelf met meisjes over computers praten
als het over een Mac gaat,’ zoals een student
opmerkte.
Kinderspel
De komst van de iPad als vervolg op de
iPhone laat duidelijk zien dat er iets wezen-
lijks verandert in het gebruik van computers.
Het is een paradigmashift in het denken over
ict. De applicatie (app) zorgt ervoor dat je
kunt vinden wat je wilt weten. Dat je kunt
zeggen wat je wilt zeggen, tegen wie je wilt.
Iedereen die een iPhone heeft snapt wat ik
bedoel. Tik met je vinger op het plaatje en je
hebt je info. Zo’n app is een heel klein pro-
grammaatje met maar één taak. Ze worden
ontwikkeld door gebruikers, niet door tech-
labs, ze zijn dus mensgericht. Veel van die
apps verbinden functies. Ze zijn gekoppeld
aan de gps en de camera van het apparaat.
Belangrijker, ze zijn verbonden aan enorme
databases en zijn meestal in staat meerdere
functies te combineren. De gps aan Twitter,
de camera aan Funda. Dat is nog kinderspel
vergeleken met wat er komen gaat. De ca-
mera aan de studentenadministratie, de gps
samen met G3 aan het (lokalen)rooster, de
studieresultaten aan je presentatie, bedenk
het maar! Inmiddels zijn er wereldwijd meer
dan 150.000 apps beschikbaar. Driekwart
is gemaakt door mensen zonder enige
programmeerkennis.
Als het College van Bestuur state of the art
ict wil, moeten we ons concentreren op het
ontsluiten van informatie en communicatie,
en ons niet laten leiden door de technolo-
gie. Dan moeten we overstappen op Apple.
Apple is de enige die in staat is die cruciale
verandering te maken.
Stel je even het mediacenter van de Amstel-
campus voor, het toekomstige onderkomen
van de HvA. Vol met iMacs, alle docenten
een MacBook of iPad. De reductie in stress
die dat met zich meebrengt is miljoenen
waard. Eigenlijk zou de afdeling Personeel
& Organisatie moeten aandringen op het
invoeren van Apple. n
Albert Jan Bloemendal is teamleider
culturele & maatschappelijke vorming
Iedereen die een iPhone heeft, weet hoe mensvrien-
delijk de soft- en hardware van Apple is. Ideaal voor
de HvA, betoogt Albert Jan Bloemendal.
hoe wij omgaan met onze computer.
De meeste mensen – zeg maar rustig: na-
genoeg iedereen – maken gebruik van niet
meer dan tien procent van de mogelijkheden
die de computer biedt. Mail, PowerPoint,
Word, soms Excel: dat is het. Vraag het de
studenten; het ict-gebruik van de gemiddelde
docent is minimaal. Docenten zelf snappen
ook niks van het apparaat op hun tafel. Om
een briefje te tikken moeten ze naar V:-,
W:- of X:-schijven. Om documenten te delen
moeten ze naar BSCW, intranet of iets an-
ders. De meeste weten niet hoe je een mailtje
als bcc verstuurt. Ik ken er die Word gebrui-
ken om hun lessen van dia’s te voorzien. Er
is ondertussen wel sprake van SIS en digitaal
portfolio; volgens mij zijn het parels voor
de zwijnen. Studievoortgangsysteem Volg+
is voor de meeste abracadabra. Of zoals ik
ergens las: ‘Docenten zijn geen nerds.’ En dat
is maar goed ook!
Dat Internet Explorer 6 (IE6) ten dode was
opgeschreven wisten we al een hele tijd.
Dat Google niks meer van de browser van
Microsoft moet hebben is ook oud nieuws.
Toch kwam dit ‘nieuws’ onlangs opmerkelijk
hard aan. Twitterende HvA’ers rolden over
elkaar heen van verbazing. Tjonge jonge,
hoe kan dat nou? Het hele intra- en internet
van de HvA is gebaseerd op IE6. Help!
Eigenlijk had de verbazing moeten zijn: hoe
kun je zo lang vasthouden aan iets dat zo
verouderd is als IE6, terwijl de wereld in
ongelofelijk hoog tempo verandert?
De echte behoeftes
Het denken over ict verandert enorm snel.
De nadruk komt steeds meer op de i van
‘informatie’ en vooral op de c van ‘com-
municatie’ te liggen. De t van ‘technologie’
wordt allengs ondergeschikter. Toch is het
die t die in de Microsoft-omgeving bepaalt
We moeten ons concentreren
op informatie en communicatie,
niet op technologie
Alleen Apple kan
de HvA redden
opinie
h a v a n a
h a v a n a
Weekblad voor de Hogeschool van Amsterdam
24 maart 2010
# 2 6
Opinie
HvA moet over op
Apple
Belasting
Wees geen dief van je
eigen portemonnee
€9 mln extra
SIS/SaNS mag
wat kosten
10 12
hadden geformuleerd, niet goed begrepen
door de leverancier. Voor veel functionali-
teiten waarvan de SaNS-partners meenden
dat die standaard in het pakket zaten, moest
daardoor achteraf alsnog duur maatwerk
worden gemaakt. ‘Of Oracle en Atos dat
willens en wetens zo hebben aangepakt,
weet ik niet. Ze bleken het vaak net even
anders te hebben begrepen dan wij hadden
bedoeld,’ zegt Janssen.
Daarbij kwam ook nog dat het door
Peoplesoft/Oracle in de arm genomen Atos
Origin veel minder wist van Campus Solu-
tions dan de SaNS-partners volgens Janssen
mochten verwachten. ‘Daarin zijn ze ernstig
tekortgeschoten,’ meent hij. ‘In het begin
kregen we soms mensen die er minder van
wisten dan wijzelf, terwijl het de bedoeling
was dat zij het aan ons kwamen uitleggen.
Inmiddels gaat het al een stuk beter. Vorig
jaar heeft Atos als genoegdoening een fors
bedrag terugbetaald.’
Geen concessies
Maar daarmee waren de problemen niet
voorbij en de schuld daarvoor ligt niet
alleen bij de leverancier, vindt Janssen. ‘In
plaats van eerst goed na te denken toen de
problemen aan het licht kwamen en een
nieuw plan te maken, zijn we heel haastig
begonnen de systemen aan te passen aan de
oorspronkelijke wensen. Achteraf was het
beter geweest nog eens na te denken over
wat we wilden.’
Hadden de SaNS-partners dat wel gedaan,
dan hadden ze wellicht besloten met wat
minder maatwerk genoegen te nemen.
Volgens Janssen waren het vooral de HvA-
mensen die geen concessies wilden doen aan
de vooraf gestelde eisen. ‘Wat dat betreft
hebben we de problemen deels aan ons zelf
te wijten. Maar aan de andere kant was het
ook positief. De aanpassingen die de HvA
heeft laten doen, zijn bijna allemaal door
de andere partners overgenomen. Het is het
pakket zeker ten goede gekomen.’
De eerste vuurproef heeft het nieuwe sy-
steem bij de HvA inmiddels goed doorstaan.
Hoewel de invoering van het inschrijfgedeel-
te een jaar werd uitgesteld omdat het onder-
steunende expertisecentrum nog niet klaar
was, verliep de introductie vorig jaar redelijk
soepel, vertelt Els Spreij, hoofd Centrale
Studentenadministratie. ‘We hadden er in het
begin wel eens last van dat het systeem heel
erg traag werd, maar dat is niet vreemd bij
zo’n project,’ zegt Spreij. ‘Het belangrijkste
is dat er geen vreemde dingen gebeuren met
data die je invoert. De betrouwbaarheid
blijkt uitstekend.’
Toch kwam er nog een storende misser bo-
ven water. Zo gaat het met de factuur altijd
fout als een nieuwe student zich in eerste
instantie voor meer dan één opleiding aan-
meldt, maar vervolgens besluit er een te laten
vallen. ‘Dat gebeurde deze zomer bij circa
8500 van de ruim 23.000 nieuwe aanmeldin-
gen,’ vertelt Spreij die een extra kracht moest
inhuren om de fout 8500 keer handmatig te
herstellen. Ook de overdracht van gegevens
tussen de nieuwe inschrijfsoftware en het
huidige volgsysteem haperde hier en daar,
wat extra werk opleverde voor een halve fte.
Voor die onvolkomenheden komen later op-
lossingen. ‘Het belangrijkst is nu de koppe-
ling tussen het inschrijfsysteem en Studielink
en het voltooien van SIS-volg’ zegt Paulissen.
‘Daaraan moet nog een aantal reparaties
worden verricht voordat het vanaf 2011
langzaam ingevoerd kan worden.’
De Universiteit Leiden heeft besloten daar
niet op te wachten. Die is op dit moment be-
zig met de invoering van zowel het inschrijf-
als het volgsysteem, dat begin april in een
big bang live moet gaan. Daarbij moesten
de Leidenaren wel enkele concessies doen.
Zo ontbreekt voorlopig de mogelijkheid
voor docenten om direct tentamencijfers in
te voeren in het systeem. Een van de grote
voordelen van SIS – een einde aan het gezeul
met tentamencijfers naar administratieafde-
lingen – komt daardoor pas beschikbaar bij
een volgende upgrade.
Exit nijmegen
Die upgrade zal de Radboud Universiteit
in elk geval niet meer uitvoeren. Eind vorig
jaar besloot de Nijmeegse Universiteit uit het
project te stappen, vanwege de overschrij-
dingen in kosten en tijd. Het college vreesde
dat die nog niet ten einde zouden zijn. Door
een ander systeem te kiezen denken de Nij-
megenaren ondanks de miljoeneninvesterin-
gen van de afgelopen jaren die ze kwijt zijn
rond 2020 alsnog goedkoper uit te zijn.
Vervelend voor de overgebleven partners is
dat zij daardoor straks meer moeten afdra-
gen aan het gemeenschappelijke expertise-
centrum dat een deel van het beheer en de
doorontwikkeling van SIS-SaNS verzorgt.
Voor de HvA valt die jaarlijkse bijdrage
naar verwachting ongeveer 100.000 euro
hoger uit.
Prima basis
De aanpak van het project mag dan veel te
wensen hebben overgelaten, het resultaat
van de samenwerking valt positief uit, is nog
steeds de overtuiging van Janssen. ‘Straks
draait bij alle vier de instellingen basissoft-
ware die honderd procent overeenkomt. Dat
maakt beheer en toekomstige aanpassingen
heel veel goedkoper dan wanneer je het al-
leen zou doen,’ zegt hij. Ook de keuze voor
de Oracle-software staat voor hem nog recht
overeind. ‘Campus Solutions biedt veel meer
mogelijkheden dan andere studentenadmini-
stratiesoftware en biedt bovendien een prima
basis om later verder uit te bouwen.’
Zo kost het nieuwe systeem nog een paar
centen meer, duurt het nog wat langer dan
gedacht, maar als het uiteindelijk toch nog
lukt, dan heb je ook wat. n
sis-sans
Mag het ietsje
meer zijn?
h a v a n a
‘De hoeveelheid extra maatwerk
is destijds zwaar onderschat’
13
15
En verder...
Wel leuker
Voor slechts twintig euro kun je
hulp krijgen bij je belastingaangifte.
Dag Microsoft
Het einde van Explorer 6 is het be-
gin van een gouden toekomst voor
Apple. Tijd dat de HvA dat beseft.
College in een zitkuil
Studenten mogen ideeën aandragen
voor de Amstelcampus-nieuwbouw.
Coverbeeld: House of Secrets/
Arjan van Meerten
11
14
‘Volgens mij krijg ik nog duizenden euro’s
terug van de afgelopen jaren’, zegt Simone
Babeliowsky (22, vierdejaars culturele en
maatschappelijke vorming). Ze legt een
stapeltje jaaropgaven op tafel bij Alper
Aydogdu (20) van Tributum advies. Hij zal
haar helpen met haar aangifte. Alper is vier-
dejaars fiscale economie, heeft stage gelopen
bij de Belastingdienst en is gecertificeerd
voor hulp bij aangifte. Simone heeft altijd
naast haar studie gewerkt, maar aangifte
heeft ze nooit gedaan. ‘Ik was gewoon te lui,
te laks. Ik ben bij verhuizingen een aantal
jaaropgaven kwijtgeraakt. Ook heb ik nog
niet alle opgaven van 2009 kunnen verza-
melen.’ Alper kan vandaag dus helaas niet
direct de handel op de bus doen. Hij stelt
Simone gerust: ‘Je kunt gelukkig tot vijf jaar
terug aangifte doen. Ik zal laten zien waar je
op moet letten.’
Alper zette tijdens de minor ondernemer-
schap samen met twee vrienden Tributum
advies op. Collega Mehmet Alic (23, der-
dejaars bedrijfskundige informatica): ‘Wij
merkten dat studenten het vaak ingewikkeld
vinden om aangifte te doen. Ik denk dat de
helft van de studenten niet alles eruit haalt
wat erin zit. Wij helpen het maximale terug
te vragen en dat lukt vrijwel altijd. Studenten
slepen gemiddeld zo’n 100 euro binnen. Daar
moet je normaal gesproken toch heel wat
uurtjes voor werken. Het hoogste bedrag dat
we hebben meegemaakt was 1100 euro.’
Alper klapt zijn laptop open en surft naar
www.belastingdienst.nl. Onder ‘downloaden
en bestellen’ downloadt hij het programma
‘aangifte 2009’. ‘Voor studenten hoeven we
over het algemeen maar een paar dingen
in te vullen. Dat is binnen een kwartier
geregeld. Je krijgt niet altijd al het ingehou-
den loon terug, maar onder “aftrekposten”
kun je vaak onkosten opgeven waarmee je
het bedrag kunt ophogen.’ Als je je aangifte
hebt opgestuurd naar de belastingdienst,
krijg je na zes tot acht weken een brief thuis
en wordt het bedrag op je rekening gestort.
Vervolgens rest alleen nog de vraag wat te
doen met dat extraatje: een ticket Barcelona,
een nieuwe garderobe of toch een iPod? n
Tips
Als bij een van je werkgevers loonhef-
■
n
fingskorting is ingehouden, heb je recht op
teruggave. Als je meerdere baantjes hebt,
is het verstandig loonheffing te nemen bij
de werkgever bij wie je het meest verdient.
Jongeren tot 26 jaar kunnen een TJ-biljet
■
n
(Teruggaaf Jongeren) invullen. Dat is een
eenvoudiger formulier dan het T-biljet,
maar op het jongerenbiljet kun je geen
specifieke kosten invullen waardoor je
soms geld misloopt.
Vink in ‘Box 1 Werk en woning’ bij onder-
■
n
werpen die in 2009 van toepassing waren
‘loon’ aan. In het volgende scherm vul je
de namen van je werkgevers in, evenals
het bedrag aan arbeidskorting, loonheffing
en loon. De meeste studenten kunnen
‘andere inkomsten’, ‘aanmerkelijk be-
lang’ en ‘sparen en beleggen’ overslaan.
Door ‘specifieke zorgkosten’ aan te
■
n
vinken, kun je onkosten opgeven die niet
vergoed worden door je verzekering. Let
vooral goed op als je een handicap, een
chronische ziekte of een allergie hebt.
Onkosten voor een bril zijn helaas sinds
2009 niet meer aftrekbaar.
Heb je geld geschonken aan een goed
■
n
doel? Dat bedrag kun je soms ook opge-
ven bij ‘giften’.
Door ‘studiekosten en andere scholings-
■
n
uitgaven’ aan te vinken, kun je bedragen
opvoeren die je kwijt was aan collegegeld,
studieboeken of een computer. Als je recht
hebt op studiefinanciering is de kans klein
dat je iets terug krijgt. Dan moeten de
onkosten namelijk hoger liggen dan 4496
euro. Studenten die in 2009 geen recht
meer hadden op stufi, hebben meer kans
geld binnen te slepen. Als de kosten boven
de 500 euro uitstijgen, kun je een deel terug
krijgen. Aangezien alleen het collegegeld al
bijna 1600 euro is, is dat meestal het geval.
Benodigdheden
Alle jaaropgaven van werkgevers waar je
■
n
in een jaar hebt gewerkt
DigiD-code
■
n
Het geld ligt
voor het oprapen
Studenten met bijbaantjes vergeten vaak belastingaan-
gifte te doen en daarmee laten zij honderden euro’s per
jaar liggen. Voor twintig euro kun je hulp krijgen bij het
invullen van je aangifte. Kirsten Dorrestijn
belastingaangifte
h a v a n a
Het zal de meeste studenten waarschijnlijk
ontgaan zijn, maar de HvA is bezig een
miljoenenproject uit de grond te stampen:
de Amstelcampus. Deze ‘stadscampus’ aan
de kop van de Wibautstraat moet rond 2015
ruimte bieden aan ongeveer dertigduizend
studenten. Dat is zo’n 75 procent van alle
HvA’ers. Op de campus wordt niet alleen
gestudeerd, maar ook gewoond, gewinkeld
en koffie gedronken. Ook buurtbewoners zijn
van harte welkom in de restaurants en cof-
feecorners. Maar er wordt ook gedacht aan
initiatieven vanuit het onderwijs. Zo zou een
juridisch of opvoedkundig spreekuur van stu-
denten hbo-rechten of pedagogiek mogelijk
kunnen zijn. Kortom, de HvA heeft genoeg
ideeën over de toekomstige voorzieningen op
de campus. Toch wordt van huidige stu-
denten alsnog gevraagd om mee te denken.
Zo storten studenten communicatie zich op
een imagocampagne, onderzoekt een aantal
laatstejaars de mogelijkheden van ‘duurzame
afvalverwerking’ voor de Amstelcampus en
is er een werkgroep voor studenten met een
functiebeperking. Hoe meer meningen, hoe
meer vreugd, lijkt het motto. Maar zitten
deze studenten daar wel op te wachten? En
hebben zij überhaupt het gevoel dat er daad-
werkelijk naar ze geluisterd wordt?
Rijksmonument
Eind februari staat een groep studenten van
de duale opleiding communicatie op het
bouwterrein van de campus. Bouwhelm op,
kaplaarzen aan en de rondleiding door het
Kohnstammhuis kan beginnen. Het oude
belastingkantoor opent volgend schooljaar
zijn deuren voor ondermeer het domein
Onderwijs & Opvoeding, maar tot die tijd
moet er nog flink gewerkt worden.
‘Mooi hè?’ zegt communicatieadviseur en
gids Marianne de Wal. Ze doelt op de oude
muurschildering en de glas-in-loodramen
op de negende etage. ‘We bewaren echt het
historische karakter van het gebouw, het is
immers een Rijksmonument.’
Eerder op de dag hebben de studenten het
Singelgrachtgebouw bekeken, aan de over-
kant van de straat. Het gebouw, dat even-
eens behoort tot de nieuwe campus, is sinds
2007 de thuisbasis van het domein Media,
Creatie & Informatie. ‘Dan hebben jullie een
beetje een beeld van wat we met de nieuwe
gebouwen willen,’ verklaart De Wal. Dat
betekent niet alleen veel kleurgebruik, maar
ook grote ruimten voor borrels, presentaties
of zelfstudie. Tijdens de rondleiding zit het
Medialab inderdaad vol met jongens die al-
lemaal gebiologeerd naar hun laptop staren.
Na zo’n twee uur te hebben rondgelopen
over de toekomstige campus, zouden de
communicatiestudenten genoeg indruk-
ken moeten hebben om in acht weken een
imagocampagne te bedenken. Daniëlle van
Zuijlen (21) is een van hen. Voordat ze met
haar opdracht begon, had ze nog nooit van
de Amstelcampus gehoord. ‘Ik wist wel dat
er een soort straat zou komen waar studen-
ten kunnen wonen en werken, maar meer
niet.’ Om de opdracht zo goed mogelijk uit
te voeren, zouden de studenten eigenlijk
gebruik willen maken van het algemene
communicatieplan van de HvA. ‘Maar dat
bestaat niet, het gaat per domein,’ lacht Da-
niëlle. Toch heeft ze vertrouwen in een goede
afloop. ‘Het idee van “voor studenten, door
studenten” spreekt mij erg aan. Daarom zou
ik het heel tof vinden als de HvA ons plan
echt gaat gebruiken. Ik weet alleen nog niet
of dat gaat gebeuren, want onze presentatie
moet natuurlijk nog komen. De school staat
in ieder geval open voor vragen en feed-
back.’
Kuil
Dat de Hogeschool haar studenten zo veel
mogelijk tegemoet komt, blijkt wel uit de
workshop Design in Society. Begin deze
maand ontmoetten studenten uit allerlei
studierichtingen elkaar om in teams na te
denken over de inrichting van de gezamenlij-
ke ruimtes. Tijdens de tweedaagse workshop
deelden diverse deskundigen, onder wie de
architect en de cultuurprogrammeur van De
Balie, hun visie en ervaring. Anneke Groos
(31), laatstejaarsstudent pedagogiek, kijkt
met gemengde gevoelens terug. ‘De mening
van de student wordt relatief laat gevraagd.
De HvA heeft al heel veel besloten. Ze willen
per se de buurt bij de campus betrekken,
ook al zien wij dat niet zo zitten. Natuurlijk
is het leuk dat we mogen meedenken, maar
ik had zelf meer het gevoel dat de HvA dit
alleen heeft georganiseerd zodat er achteraf
gezegd kan worden: “Ja hoor, we hebben
heus wel om de mening van studenten
gevraagd.”’ De pedagogiekstudent vond het
twee geslaagde middagen, omdat ze mensen
van andere studierichtingen ontmoette.
Samen bedachten ze onder andere een ‘kuil’,
omringd door traptreden, waar studenten
lezingen kunnen volgen. ‘En het is een soort
ontmoetingsplek waar je kan blijven hangen
na college.’ Hoe enthousiast de reacties ook
waren, Anneke vermoedt niet dat de kuil er
komt. In haar ogen ging de workshop meer
om de vorm dan om de inhoud.
Ook de 23-jarige David Tol heeft wat punt-
jes van kritiek. ‘De denkbeelden van de HvA
en de studenten bleken nogal ver uit elkaar
te liggen. De school dacht: als we de deuren
openzetten, komen buurtbewoners vanzelf
binnenwandelen. Wij vroegen ons af of de
buurt hier wel op zit te wachten, ze moeten
wel een reden hebben om binnen te komen,’
aldus de vierdejaars bouwkunde. ‘Dan is
het misschien een idee om in het weekend
workshops en lezingen aan te bieden.’ Over
het luisterend oor van de HvA is David lang
niet zo sceptisch als student Anneke. ‘De or-
ganisatie gaf me wel het idee dat hier serieus
iets mee gedaan wordt. De architect kwam
De nieuwbouw van de HvA vordert al gestaag, maar
toch is er nog genoeg waar studenten over mee kun-
nen denken. Hoe vullen HvA’ers de witte plekken van
de Amstelcampus in? Anouk Kemper
‘Ik zou het heel tof vinden als de HvA
ons plan echt gaat gebruiken’
studenten & amstelcampus
h a v a n a
Hoe meer meningen
hoe meer vreugd
zelfs kijken, stelde ons vragen en maakte
aantekeningen.’
Kleurgebruik
Omdat de Hogeschool voor iedere student
toegankelijk wil zijn, wordt een aantal
HvA’ers met een functiebeperking om advies
gevraagd. ‘Je moet sowieso rekening houden
met de standaarddingen: een lift, geen
drempels, parkeervoorzieningen,’ legt Dennis
Bliek (21) uit. De derdejaars sportmarketing
zit in een rolstoel en weet als geen ander aan
welke eisen de nieuwe campus moet vol-
doen. ‘Op de HES kan ik bijvoorbeeld niet
printen, omdat ik het beeldscherm niet kan
lezen. Dat moet dus beter.’ Binnenkort gaat
zijn werkgroep het gebouw bekijken, Den-
nis vindt het vooral belangrijk dat hij daar
gemakkelijk binnenkomt. ‘En ik kijk of de
collegezalen praktisch zijn ingericht. Ik heb
geen zin om altijd maar in de hoek te zitten.’
Astrid Dijkman (21), die samen met Dennis
in de werkgroep zit, is aan haar linkeroog
‘zo goed als blind’ en met haar rechteroog
ziet ze alleen ‘de linkerhelft’. ‘Het komt erop
neer dat ik geen diepte zie,’ vat de laatste-
jaars ergotherapie samen. ‘Kleurgebruik is
daarom heel belangrijk. Bij een spierwitte
trap kan ik moeilijk zien waar de ene tree
begint en de ander eindigt. En dingen
moeten voor mij op een logische plek staan,
zodat ik er niet naar hoef te zoeken of er
juist tegenaan loop.’
Duidelijke bewegwijzering vindt Astrid is net
zo belangrijk; het zou al buiten de campus
moeten beginnen. ‘Toen ik voor de eerste bij-
eenkomst op weg was naar de Amstelcampus,
kon ik de bewegwijzering op het metrosta-
tion niet lezen. Daardoor was ik te laat en
dat maakte me best wel boos. Ik moet toch
gewoon op tijd kunnen komen?’ Ze deed
meteen haar beklag bij Arthur Cramer, werk-
groepvoorzitter en projectleider van Bureau
Nieuwbouw. ‘Hij kwam direct in actie en liet
me vervolgens de documenten zien die over
mijn klacht gaan. Je wordt echt als expert
behandeld, heel leuk.’ Dennis ervaart dezelfde
betrokkenheid. Dat hij zelf geen gebruik kan
maken van de Amstelcampus vindt hij wel
jammer. Met name de woonvoorzieningen
hadden hem wel wat geleken.
Serge Parabirsing (28) is weer op een heel
andere manier betrokken bij de toekomstige
campus. De student logistiek & techni-
sche vervoerskunde onderzoekt voor zijn
afstuderen hoe de afvalwerking zo duurzaam
mogelijk kan. Zijn uiteindelijke doel is om
een aanbeveling te doen, ook voor de langere
termijn. Serge vindt het een leuke uitdaging.
In tegenstelling tot andere studenten is hij
niet onzeker over het nut van zijn aanbeve-
ling. ‘Ik snap dat de HvA niet kan luisteren
naar alle ideeën, maar ik kom echt met een
heel rapport. Ze hebben nooit de indruk ge-
wekt dat daar niets mee wordt gedaan.’ Dat
sommige studenten sceptisch zijn, ligt volgens
hem aan hun eigen inzet. ‘Als jij met een goed
rapport komt, kan de school daar niet om-
heen. Probeer je beweringen dus cijfermatig
te bewijzen,’ adviseert Serge.
Maar de twintigjarige Michael Arts is hele-
maal niet geïnteresseerd in het al dan niet
luisterend oor van zijn school. Net als alle
tweedejaars studenten interactieve media
werkt hij aan een maquette van de Amstel-
campus. Deze moet de aandacht trekken van
studenten en omwonenden, zodat ze er meer
over willen weten. Het beste idee wordt
volgend jaar gerealiseerd. ‘Leuk die campus,
maar ik ben toch al afgestudeerd als-ie klaar
is,’ zegt hij, terwijl hij een kartonnen huisje
in elkaar knutselt. ‘De opdracht is leuk,
maar het had net zo goed over iets anders
kunnen gaan.’ n
Wie inmiddels nieuwsgierig is kan zich
aanmelden voor de rondleidingen op don-
derdagmiddagen in de even weken. Meer
informatie op www.amstelcampus.com.
‘Leuk die campus, maar ik ben toch al
afgestudeerd als-ie klaar is’
studenten & amstelcampus
h a v a n a
Hoe meer meningen
hoe meer vreugd
16 17
Maatwerk onderschat
De nieuwe studentenadministratie-
software wordt bijna drie keer zo
duur als begroot.
havana 3

nieuws
Eveline van Heumen / Wim de Jong / Thijs den Otter (coördinatie) / Rian Roegholt / Merel Straathof / Annemarie Vissers
HvA’ers in actie
Een groepje bezorgde studenten
voert sinds 18 maart acties tegen
mogelijke bezuinigingen op
het hoger onderwijs.
Afgelopen maandag ging een klein
clubje met bakfiets en spandoek
langs locaties van de UvA en de
HvA. De actievoerders gingen vooral
op pad om studenten aan te sporen
om mee te rijden met de fietsdemonstratie
die op 25 maart in Den Haag
plaatsvindt. Op die manier hopen
studenten politieke partijen te kunnen
overtuigen van de noodzaak om
het hoger onderwijs te sparen bij de
komende bezuinigingsronde. Sterker
nog: als het aan de studenten ligt,
wordt er zelfs extra geïnvesteerd.
De begroting van het ministerie van
OCW wordt momenteel kritisch
tegen het licht gehouden, net als die
van de andere ministeries. Uiteindelijk
moeten al die onderzoeken
leiden tot een flinke bezuiniging: als
gevolg van de economische crisis
moet de totale rijksbegroting met 35
miljard euro krimpen. Volgens de
studenten zullen de analyses leiden
tot bezuinigingen die veel forser zijn
E-bookevent
Lector Elektronisch Uitgeven
Joost Kircz heeft op het E­bookevenement
‘De toekomst van
e­reading’ afgelopen dinsdag
gesproken over het gebruik en
functionaliteit van de e­reader.
Kircz ging tijdens zijn lezing in op de
vraag: welk medium moet ik gebruiken
voor welke boodschap? Volgens
Kircz hebben telefoons, computers
en e-readers tegenwoordig zo veel
functies dat gebruikers de digitale
weg nog wel eens kwijt kunnen zijn.
Kircz: ‘Je kunt de hele Millenniumtrilogie
gaan lezen vanaf het kleine
schermpje van je telefoon, maar een
dan dat bedrag. Ze hopen de Tweede
Kamer ervan te overtuigen het hoger
onderwijs te kunnen overslaan. ‘Elke
euro die je in hogescholen en universiteiten
steekt, verdien je dubbel
terug,’ aldus een woordvoerder.
HvA-studente Gina Plat is als hbocoördinator
bij de ‘bezorgde studenten’
betrokken. De tweedejaars
international business & management
woonde samen met een stuk
of twintig UvA- en HvA-studenten
afgelopen donderdag al een ‘spontane
actie’ bij voor de deur van het
ministerie van OCW in Den Haag.
Daar gingen de actievoerders in discussie
met de secretaris-generaal van
het departement. ‘Een superactie’,
volgens Plat. ‘We waren nu nog met
een kleine club, maar we hopen dat
er bij de vervolgactie meer studenten
aansluiten. We hebben geflyerd op
de Fraijlemaborg, in het Bommerhuis
en het Singelgrachtgebouw; de
rest volgt. Daarnaast willen we op
korte termijn een discussiemiddag
op de HvA organiseren.’
Gina Plat is deze week in de rubriek
Weekgast te volgen op Havanaweb.
nl (TdO)
e-reader leent zich daar natuurlijk
veel beter voor.’
Hoewel het ene na het andere
apparaat de markt verovert, is de
e-technologie nog volop in ontwikkeling,
stelt Kircz. Niet ieder nieuw
product is al geschikt voor alle mogelijkheden
die het heeft. ‘De vraag
is: welk product leent zich het best
voor welke functie?’ zegt Kircz.
Zelf gebruikt hij graag het voorbeeld
van de keukenmachine. ‘Die kan
in feite alles, maar toch worden de
staafmixer en de garde nog goed
verkocht. We kunnen tegenwoordig
ook naar de maan, maar het is nog
maar de vraag of je dat wilt.’ (MS)
Nieuwe studieverenigingen M&R
Als het aan domeinvoorzitter
Willem Baumfalk van Maatschappij
& Recht ligt, krijgt de
HvA komend studiejaar twee
nieuwe studieverenigingen.
Baumfalk springt in op de oproep
van studentenorganisatie ASVA om
de betrokkenheid van studenten te
vergroten. ‘Vroeger had je hier studievereniging
Kult, die veel leuke dingen
organiseerde zoals debatavonden.
Maar sinds we in het Jan Bommerhuis
zitten, bestaat Kult niet meer en
missen we verenigingsactiviteiten.’
4 havana
Het idee om een studievereniging
op te richten bestond al langer
bij Baumfalk. Toen de ASVA dat
ook aankaartte, toonde hij meteen
belangstelling. De ASVA biedt ondersteuning
bij de organisatie. ‘Het
sluit perfect aan bij wat wij willen,’
zegt de domeinvoorzitter. ‘En een
ruimte hebben we al. We kijken nu
naar de mogelijkheden voor een
studievereniging bij hbo-rechten en
toegepaste psychologie.’
De ASVA vindt het fantastisch dat
er gehoor wordt gegeven aan hun
oproep. ‘Wij vinden het belangrijk
HvA Tweetup
Zo makkelijk kan het gaan: één
enthousiaste docent oppert het idee
om eens samen te komen en een
uur later is de datum voor de eerste
officiële HvA Tweetup geprikt. Op
donderdag 25 maart komen in Spui
25 Twitterende HvA-studenten en
docenten bij elkaar om ervaringen
over het microblogmedium uit te
wisselen en eens te zien wie er achter
de tweets schuilgaan.
Albert Jan Bloemendal, docent culturele
& maatschappelijke vorming,
zal een korte presentatie houden
over twitter als instrument voor
community building.
Aanmelden kan via www.mc.hva.nl/
tweetup (WdJ)
iPhone-app
voor IAM
studenten
Tweedejaars interactieve media
Damir Tursunovic heeft een
iPhone app voor zijn medestudenten
ontwikkeld.
Met deze app kunnen ze bij alle
informatie die op het intranet van
IAM staat.
De gratis app sluist studenten snel
door naar informatie over roosters,
contactgegevens van docenten en
andere mededelingen. Docenten
kunnen via de app direct worden gemaild.
Informatie komt rechtstreeks
van het intranet, dus de applicatie is
altijd up-to-date.
Tursunovic heeft de toepassing in
zijn eentje gemaakt. ‘Ik vond het
maar raar dat er nog geen iPhoneapp
was. We zijn tenslotte wel de
opleiding interactieve media. Ik had
nog twee studiepunten nodig om
mijn propedeuse te halen. Die heb ik
nu binnen’ De app is te downloaden
in de App Store. (EvH)
dat de studentenparticipatie wordt
vergroot,’ zegt vicevoorzitter Mathijs
Voordenberg. ‘Wij werken aan
een klimaat waarin dat vanzelfsprekend
is. Onder domeinvoorzitters
komt steeds meer besef dat een
studievereniging belangrijk is en een
meerwaarde heeft voor
een opleiding.’
Zowel Baumfalk als de ASVA
benadrukt dat de plannen nog in
een pril stadium zijn. Toch hoopt de
ASVA dat de nieuwe verenigingen
het komende studiejaar al van start
kunnen gaan. (RR)
Beeld Jan-Maarten Hupkes
St. Patrick’s Day
Afgelopen woensdag werd in De Lax het Ierse volksfeest St.
Patrick’s Day gevierd. Onder het motto ‘Everybody is Irish on St.
Patrick’s Day!’ barstte het feestgedruis al vroeg in de middag los.
Veel bezoekers kwamen verkleed als de Ierse beschermheilige met
groene hoeden en lange baarden en Ierse liederen schalden de hele
avond door de kroeg onder de Leeuwenburg. De gehele voorraad
Guinness-bier die voor de gelegenheid in traditionele pints werd
geschonken vloog er in nog geen half uur doorheen. Gelukkig
was er nog genoeg Hollands koud pils zodat het gezellig druk
bleef tot sluitingstijd. (EvH)
Vraag/Antwoord
Intercultureel
Hyven
?
Zet via een openbaar platform een interculturele dialoog
op poten, luidde de eindopdracht voor tweedejaars
culturele & maatschappelijke vorming. Teun Backer (24)
en medestudenten proberen het via een Hyves­pagina. De
dialoog wil vooralsnog niet echt van de grond komen, met
drie leden.
Wil het al een beetje lukken?
‘Tja, het houdt nog niet over. Maar ik ben toch optimistisch: het
kan snel gaan op Hyves, dus we wachten af. We zetten onze oproep
ook op het intranet van onze opleiding. Wellicht dat dat ook
nog wat mensen over de streep kan trekken. Tot nu toe hebben
we nog geen leden, helaas.’
Dan ben je snel uitgedialoogd
‘We hebben in ieder geval op de site een selectie van filmpjes gezet
en zelf hebben we ook al het gesprek op gang gebracht. Het heeft
waarschijnlijk even tijd nodig. Bovendien hoef je geen lid van de
Hyves-groep te worden om deel te nemen, er staat dus wel al wat
commentaar op van Hyvers. Ze zijn alleen geen lid geworden.’
En waar zit ‘m dat interculturele precies in?
‘De stellingen die we opwerpen en de gekozen filmpjes hebben
alles te maken met de verschillen tussen allerlei culturen. We hebben
bijvoorbeeld een filmpje over een moslimmeisje dat zich heeft
bekeerd tot het christendom, en daar proberen we dus een dialoog
over aan te gaan. Het doel is uiteindelijk te inventariseren of een
openbaar platform een goed medium is voor dit soort discussies:
geven mensen eerder afwijkende meningen op deze manier?’ (AV)

Internationale
leraren
Toekomstige docenten vertrouwd maken met internationale
samenwerking: daar draaide het om tijdens de jaarlijkse
conferentie Teacher in Europe op 17, 18 en 19 maart.
Ruim dertig studenten van verschillende hogescholen namen deel
aan de internationale conferentie bij het domein Onderwijs &
Opvoeding. ‘Onder jonge docenten is er vaak een drempel om
aan internationalisering te doen. Tijdens deze conferentie leren
ze hoe ze internationaal kunnen samenwerken,’ lichtte Jos Beelen
van het international office toe.
De deelnemende studenten volgen allemaal een tweedegraads
lerarenopleiding aan een Nederlandse onderwijsinstelling of het
Education College in Leuven. Twintig van hen komen uit het buitenland.
De bedoeling is dat studenten in gemengde groepen een
internationaal project voor scholen bedenken. Dat komt meestal
neer op een uitwisselingsprogramma.
De Zwitserse Regina Schmid (21) volgt haar minorprogramma
aan de HvA. ‘Internationalisering spreekt mij erg aan. Ik hou van
reizen, van dingen op een andere manier leren bekijken. Nederland
is bovendien interessant op het gebied van onderwijs, omdat
je heel veel verschillende schooltypes hebt. Vanuit huis is het
lastig om aanknopingspunten te vinden in het buitenland, maar
hier zit je er midden in. Bovendien leer je dat culturele verschillen
kunnen leiden tot misverstanden. De term ‘secondary school’
bijvoorbeeld: dat is bij ons een school waar leerlingen van twaalf
tot vijftien zitten.’
Van 7 tot 9 april is er weer een conferentie, maar dan voor pabostudenten.
Kijk voor inschrijving en meer informatie op www.
teacherineurope.eu. (RR)
Amstelcampusfeest
De tweede editie van het Amstelcampusfestival vindt dit jaar
definitief plaats op vrijdag 18 juni. Als locatie wordt het Singelgrachtgebouw
gebruikt. Voor het Singelgrachtgebouw is gekozen
omdat het een van de eerste panden van de campus is die helemaal
af was. Met alle multimediafaciliteiten en een mooie kantine is
het pand bovendien uitermate geschikt voor een cultureel
evenement. (TdO)
NOS Media Award
Vierdejaarsstudent nieuws & media Rachid Bouazzaouzi
heeft gisteravond de nOS Media Award in ontvangst genomen.
De prijs is bedoeld voor allochtoon mediatalent dat
zich heeft ingezet voor de maatschappij.
Rachid (26) maakte tijdens zijn stage maatschappelijk betrokken
filmpjes. Hiermee liet hij allochtone jongeren van een positieve
kant zien. Twee weken geleden moest Rachid zich al presenteren
aan de jury. Tijdens de awarduitreiking moest hij één vraag beantwoorden,
namelijk: ‘Wat zou jij willen veranderen bij de NOS?’.
Hij antwoordde dat hij graag meer allochtonen in nieuwsitems
zou willen zien.‘Als ze een specialist of onderzoeker aan het
woord laten,’ aldus de prijswinnaar.
‘Ik had helemaal niet verwacht dat ik zou winnen,’ zegt Rachid.
‘Ik stond daar op het podium toen Hans Laroes, de hoofdredacteur
van het NOS journaal, mijn naam riep. Ik bleef gewoon
staan, ik had het helemaal niet door. Toen iedereen mij bleef aankijken
kreeg ik pas door dat ik mijn oorkonde kon gaan ophalen.’
Rachid heeft een summer course in Los Angeles gewonnen. ‘Ik
weet nog niet precies welke lessen ik kies, maar sowieso iets met
televisie of video. Het is echt een droom die uitkomt.’ (EvH)
De politicus die momenteel
meer wordt besproken dan Geert
Wilders was 19 maart een uur
lang voor een gastcollege in het
Singelgrachtgebouw.
PvdA-leider Job Cohen beantwoordde
geduldig bijna alle vragen van een
kleine zestig tweedejaars nieuws &
media.
Al ruim voor de gemeenteraadsverkiezingen
op 3 maart had Cohen
– toen nog gewoon burgemeester
van Amsterdam – toegezegd een
gastcollege te geven voor de tweedejaars
van de opleiding nieuws &
media. Dus toen hij 12 maart werd
gelanceerd als nieuwe PvdA-leider,
bestond er even de vrees dat het
gedaan was met het gastcollege.
Cohen schrapte inderdaad flink in
zijn agenda, maar deze afspraak
bleef staan. En dus was het druk in
de collegezaal: ook derdejaars en
docenten kwamen een kijkje nemen
en domeinvoorzitter Peter van Gorsel
zat druk te twitteren.
Voor Cohen is die drukte niets
nieuws onder de zon, maar ook
de meeste studenten van organiserend
docent Saskia de Boer bleken
nauwelijks onder de indruk van het
rumoer. In een rap tempo volgden
de tweedejaars elkaar op in drie verschillende
blokken: over zijn nieuwe
rol als lijsttrekker van de PvdA, over
zijn omgang met de media en over
integratie. Cohen leunde bij zijn
antwoorden veel op zijn prestaties
als burgemeester. ‘De afgelopen jaren
heb ik er mede voor willen zorgen
dat iedereen zich thuis voelt in de
stad. Dat wil ik ook met Nederland.
Ik ben niet van het uitsluiten, maar
van het insluiten. Mensen met een
levenswijze die de mainstream soms
tegenstaat, horen er gewoon bij,
zolang ze de rechtsstaat respecteren.’
Student Reggie Kouwenhoven kreeg
Cohen en de zaal een paar tellen stil:
hij vroeg zich af of de PvdA geen
stemmen zou verliezen onder moslims
nu ze een leider hebben met een
joodse achtergrond. Cohen zei uiteraard
te hopen van niet. ‘Ik heb de
afgelopen jaren ook niet de indruk
gehad dat dat in Amsterdam een
probleem was. Zoals ik omgekeerd
ook vind dat het geen probleem mag
zijn dat mensen een islamitische
achtergrond hebben. Als die mensen
nieuws
Cohen: ‘Glossy’s vind ik niks’
Verpleegkunde en AMC op een lijn
Het AMC heeft een nieuw verpleegkundig
profiel, waarin staat
wat het ziekenhuis zoekt in een
goede verpleger.
Het rapport is tot stand gekomen
met hulp van – en is volledig in lijn
met – de HvA en UvA. Opleidingsmanager
verpleegkunde Wilma
Scholte op Reimer noemt de komst
van het rapport ‘fantastisch’. ‘We
wisten al dat de visie van de HvA
goed aansloot op die van het AMC,
maar door het nieuwe profiel wordt
SPORTFLITSEn
n VOETBAL Het dameselftal van
AZ blijft punten pakken. Het team
– met vijf HvA-studenten in de
selectie – won de uitwedstrijd tegen
FC Utrecht met 2-0. Sm&o-student
Chantal de Ridder maakte het
tweede doelpunt. AZ staat eerste in
de eredivisie voor vrouwenteams met
Beeld Bas Uterwijk
dit nadrukkelijk bevestigd.’
In de visie legt het ziekenhuis veel
nadruk op getalenteerde verpleegkundigen,
net als de HvA. Scholte op
Reimer: ‘Wij ontwikkelen momenteel
een speciaal traject voor getalenteerde
studenten, terwijl het AMC een
plek creëert voor goede verpleegkundigen.
Het sluit goed aan.’
Ook global nursing is een punt
van aandacht bij beide instellingen.
Verpleegkunde heeft een minor waar
diversiteit onder patiënten aan bod
komt en zorgt dat de stages in het bui-
27 punten uit veertien wedstrijden.
n VOLLEyBAL In de halve finales
voor de landstitel heeft HvA Volleybal
uitstekende zaken gedaan. In Groningen
won het team van coach Ron
Zwerver met 3-0 van AB Groningen/
Lycurgus. Lycurgus begon als favoriet
aan de wedstrijd, nadat het team als
er toch zijn: so be it.’
Omdat het een college journalistiek
betrof, ging Cohen ook uitgebreid
in op zijn relatie met de media. Of
hij in navolging van de glossy Gerda
van landbouwminister Verburg ook
een Job in voorbereiding heeft. ‘Die
is er al’, grijnsde hij. ‘Die is gemaakt
bij een jubileum van een ambtenarenvereniging.
Maar eerlijk gezegd
vind ik die glossy’s helemaal niks.’
Veel steviger werden de uitspraken
van Cohen niet. Over mogelijke
coalities na de verkiezingen liet hij
zich niet uit, over bezuinigingen
evenmin. Studenten probeerden
zich te revancheren door de vragen
anders te stellen, maar ze vingen bot.
‘Ik ga tien keer hetzelfde antwoord
geven,’ zei Cohen met een glimlach.
‘Maar het is natuurlijk wel goed dat
jullie het blijven proberen.’ (TdO)
tenland afgestemd zijn met het AMC.
Scholte op Reimer is vooral te spreken
over het plan ‘Brains aan het
bed’. ‘We vinden het belangrijk dat
verpleegkundigen wetenschappelijke
kennis gebruiken. Zo ziet het AMC
het ook.’
Volgens de opleidingsmanager is
er dagelijks contact tussen de twee
instellingen, waardoor de inhoud
van het rapport ook niet als een verrassing
kwam. ‘We hebben dezelfde
ideeën, alleen is het nu expliciet
gemaakt.’ (MS)
eerste was geëindigd in de kampioenspoule.
HvA Volleybal won op
21 maart echter met duidelijke cijfers
en pakte alleen de derde set met een
kleine marge: 25-20, 25-16 en
25-23. Komende zaterdag kan het
team zich in Sporthal Zuid plaatsen
voor de finale. (TdO)
havana 5

nieuws
‘Het kan nog alle
kanten op’
Of er een kroeg komt, kon niet
met zekerheid worden gezegd.
Ook over een mogelijk ruimtegebrek
rezen vragen, tijdens de
informatiebijeenkomst over de
toekomstige Amstelcampus.
Krap twintig toehoorders kwamen
naar het auditorium van De Leeuwenburg
op 22 maart. Die wat lauwe
belangstelling wijt Harko van den
Hende, manager bedrijfsvoering van
het domein Economie & Management
en organisator, vooral aan de
lange termijn van het Amstelcampusproject.
Pas in 2015 zal zijn domein
verhuizen naar het Wibautgebouw.
Van den Hende: ‘De campus is nog
ver weg, er kan nog van alles veranderen
en worden aangepast.’
Het weerhield Van den Hende er
niet van uitvoerig in te gaan op de
laatste stand van zaken. Per 1 april
zal de concept-interieuraanbesteding
van start gaan. Bij de start van het
nieuwe studiejaar moet er een definitief
plan klaarliggen. Een Ruimtelijk
Plan van Eisen (RPE) moet rugge-
Even bellen met….
Simone Dernee
Project Catwalk, het programma waar twaalf ontwerpers to be
strijden om een eigen fashionshow, modeshoot en een geldbedrag is
sinds vorige week weer op tv. Simone Dernee, chef mode bij magazine
Marie Claire en oud­Amfi­student, levert als jurylid ongezouten
commentaar op de jonge ontwerpers.
Had je stiekem een favoriet?
‘Ja. Maar ik kan natuurlijk niet
zeggen wie dat was. In ieder
geval sprongen er al vrij snel drie
favorieten uit. Je zag bij bepaalde
deelnemers meteen een modieuze
touch in de ontwerpen. Het was
overigens wel zo geregeld dat we
vrijwel geen contact hadden met de
kandidaten. We hebben ze vrijwel
niet kunnen spreken. Pas als er een
show werd opgenomen konden we
ze even zien om hen te beoordelen
op hun creaties.’
Hoe vond je die creaties, qua
niveau?
‘Dat viel me eerlijk gezegd tegen.
Als chef mode kijk je heel erg naar
bepaalde aspecten: is het mooi
gestyled? Hoe ziet het totaalplaatje
eruit, hoe gaan ze om met een beperkt
budget. Beetje armoedig dus.
Soms zag je telkens hetzelfde paar
schoenen, elke show weer. Geen
accessoires of ook hier weer geen
variatie. Ik zou zelf van tevoren bij
6 havana
steun gaan bieden voor de toekomstige
indelingen. Van den Hende: ‘Uit
dat plan van eisen kwam naar voren
dat we streven naar “klein binnen
groot”, een duidelijk community-gevoel
willen creëren en er moet sprake
zijn van een sterke identiteit met het
domein.’ Meetingpoints, flexplekken
en een flexibele indeling van ruimten
moeten daaraan gaan bijdragen.
Die RPE-uitgangspunten moeten in
de toekomst ook gaan gelden voor de
Fraijlemaborg, aldus Van den Hende.
Of dat een grootschalige aanpassing
van de nog vrij recente locatie betekent,
kon hij nog niet zeggen.
Medewerkers vroegen zich vooral af
hoe praktische zaken vorm gaan krijgen:
komt er een kroeg in de plint van
het gebouw? En hoe zit het met het
aantal parkeerplekken en is er fietsenstalling?
Directeur Kees Lammers van
Bureau Nieuwbouw wees erop dat er
in ieder geval een studentensociëteit
gepland staat, er plek is voor rond
de 2500 fietsen en het uitgangspunt
is dat medewerkers niet met de auto
naar de campus zullen komen. (AV)
vriendinnen alle leuke spullen uit de
kast hebben gepikt. Of het was wel
heel erg kunstzinnig verantwoord. Ik
ben daar niet zo weg van, van al te
experimenteel. Het mag van mij wel
iets draagbaarder zijn.’
Wat zou je de huidige Amfi­student
en ontwerper in spe willen
meegeven?
‘Het viel me op dat er kandidaten
waren die slecht tegen kritiek konden.
Die schoten meteen de verdediging
in en waren erg zelfingenomen.
Terwijl je als beginnend ontwerper
ook kunt denken: dit zijn mensen uit
het vak, die kijken er met een andere
blik tegenaan en daar kan ik iets
van leren.’
nog inside info voor ons?
‘Nou, we hebben een kandidaat
moeten diskwalificeren. Dat doe je
natuurlijk niet zomaar, daar gaat heel
veel praten aan vooraf. Om wie het
gaat, zeg ik niet. Het wordt dus nog
erg spannend voor de kijkers.’ (AV)
HvA versus InHolland
Kabelexploitant UPC laat twintig HvA­studenten
strijden tegen een groep studenten van
InHolland.
Doel van deze ‘battle’ is om het beste televisieformat
van 2015 te bedenken. De studenten gaan bekijken
hoe interactieve technologieën gecombineerd kunnen
worden met televisie. ‘The Battle’ is verbonden
aan het World Congress on Information Technology
(WCIT), het belangrijkste ict-forum ter wereld. Dit
vindt plaats in de RAI van 25 tot en met 27 mei.
Twee weken geleden vond in de Desmet-studio’s de
kick-off plaats. UPC presenteerde het project aan de
studenten en Roeland Stekelenburg, hoofd nieuwe
Een onderzoeker van de Universiteit Maastricht
concludeert dat studenten uit het buitenland
de aansluiting missen met hun nederlandse
collega’s. Verrassend? niet echt.
Uit het onderzoek – interviews met 871 buitenlandse
studenten, onder meer van de HvA – blijkt onder
meer dat slechts 21 procent van de Nederlandse
studenten optrekt met studenten uit het buitenland.
Buitenlandse studenten worden op hun beurt zelden
lid van een gezelligheidsvereniging en kiezen juist
voor een studievereniging. Die zijn weer minder
populair onder Nederlanders.
Een probleem van alle jaren, meent hoofd internationalisering
Leonard van der Hout. ‘Dat de groepen
slecht mixen heeft onder meer te maken met de
huisvesting: studenten uit het buitenland worden
vaak ondergebracht in speciale studentencomplexen,
waardoor ze sneller naar elkaar toetrekken. Daarnaast
is het ook iets cultureels: Nederlanders zijn op
zich best gastvrij, maar het zijn wel mensen die erg
plannen vanuit hun agenda’s. Dat geldt ook voor
studenten. Bovendien wonen veel HvA’ers niet in de
Format OER: laatst
behaalde cijfer telt
media bij de NOS, praatte de studenten bij over
ontwikkelingen in de nieuwe media.
Docent televisie & interactie Rob Prass begeleidt het
HvA-team. ‘De studenten komen van verschillende
opleidingen. Onder meer van media, informatie &
communicatie en van interactieve media, maar er
doen ook studenten technische informatica mee.
Tijdens de kick-off kregen de studenten één uur de
tijd om na te denken over de presentaties en moesten
daarna met een idee te komen. Dat moesten ze
presenteren in het Engels.’
Op 25 maart presenteren de teams bij UPC ieder tien
korte videoverslagen aan de jury. Daarin doen ze
verslag van de stand van zaken in The Battle. (EvH)
Buitenlandse student mixt niet
In de conceptversie van de nieuwe format Onderwijs­ en Examenregeling (OER) is wederom opgenomen
dat studenten die een toets herkansen hun oude cijfer kwijt zijn: het laatste cijfer telt.
Het is wellicht het meest omstreden punt in het
nieuwe concept van de format-OER die deze
week naar de Centrale Medezeggenschapsraad is
gestuurd. Vorig jaar zorgde deze suggestie voor veel
commotie onder de studentgeleding, maar volgens
hoofd Juridische Zaken Kees Koppenol is de kwestie
ruimschoots onder de loep genomen. ‘In 2008
is men vanuit de UvA naar de Geschillencommissie
Medezeggenschap Universiteiten gestapt. Daar was
men duidelijk: het laatst behaalde cijfer telt. Dat
neemt niet weg dat het voor studenten een heikel
punt is.’
Voor andere kwesties die bij het format-OER van
het lopende collegejaar voor discussie zorgden, is
een overgangsregeling in het leven geroepen: de uniforme
cum lauderegeling wordt gefaseerd ingevoerd,
en opleidingen krijgen de tijd om over te stappen op
stad, maar elders in het land.’
Ook in het onderwijs was lange tijd sprake van twee
werelden. Van der Hout: ‘In het verleden hadden de
meeste opleidingen speciale klasjes voor studenten
uit het buitenland. Dat zijn we aan het doorbreken:
internationalisering slaagt pas echt als studenten
mixen: we hebben dus steeds meer gemixte groepen.’
Bovendien worden buitenlandse studenten die een
HvA-programma willen volgen sinds 2008 voorbereid
via het internet. ‘Acculturatie noemen we dat,’
zegt onderwijskundig adviseur Peter Dekker. ‘Via
e-learning bereiden we studenten voor op hun opleiding
in Nederland: ze volgen een deficiëntieprogramma
om hun Engels en wiskunde op peil te krijgen, en
daarnaast laten we ze alvast kennismaken met onze
cultuur. Daar zetten we onze Nederlandse studenten
voor in. Zo leren beide groepen elkaar kennen: tegen
de tijd dat een student dan naar Nederland komt,
ligt het voor de hand dat ze elkaar opzoeken.’
Op dit moment volgen ongeveer 300 studenten uit
het buitenland een kort programma aan de HvA.
In totaal telt de hogeschool ongeveer 1300 buitenlandse
studenten. (TdO)
een beoordeling in cijfers in plaats van ‘onvoldoende,
voldoende en goed’.
Daarnaast krijgt de examencommissie een onafhankelijkere
positie ten opzichte van het management
en meer bevoegdheden. Zo kan de commissie een
domeinvoorzitter adviseren een student bij ‘ernstige
fraude’ van de HvA te sturen. ‘Dat is echt nieuw,’
licht Koppenol toe. ‘Tot op heden kon de commissie
een student voor maximaal een jaar schorsen.’ In de
format-OER staat niet te lezen wat er onder ernstige
fraude wordt verstaan. ‘Maar je kunt bijvoorbeeld
denken aan een student die zijn tentamens door een
ander laat maken.’
De komende maanden wordt een aantal voorlichtingsrondes
georganiseerd om de tekst binnen de
HvA toe te lichten. (TdO)

Beeld Bas Uterwijk
nieuws
Srananana
In vol ornaat probeerde docent Gracia Blanker afgelopen donderdag studenten te trekken voor
de minor Sranananistiek. Voor wie niet weet wat dat is: een moeilijk woord voor Surinamistiek.
Blanker was met haar kleurige jurk een van de eyecatchers op de minorenmarkt. Wie haar
desalniettemin over het hoofd zag, heeft haar ongetwijfeld gehoord terwijl ze het Surinaamse
volkslied zong. ‘Er was erg veel interesse. Het is te hopen dat al die studenten zich nu ook gaan
opgeven,’ aldus Blanker. (TdO)
havana 7

Ontwerp: www.paprikachips.com
Ve r k ie z i ng s
DEBAT
Locatie:
8 havana
Hogeschool
van Amsterdam
Gebouw Leeuwenburg
Interactief
debat met
live SMS
presentatie
Entertainment door
Jort Kelder
DJ Joshua Walter
Jimmy Woo,
Hotel Arena,
Mystery Land
and many more
AANVANG 19:45
AFSLUITING 23:00
Gratis
drank
MELD JE AAN
VIA DE WEBSITE
erkiezingentweedekamer
Dinsdag 20 April
o.a. aanwezig
Onderwijsconferentie
De dag van alle
medewerkers!
Donderdag 8 april 2010
organiseert de Hogeschool
van Amsterdam de jaarlijkse
onderwijsconferentie in de
Beurs van Berlage.
volg op
Twitter
Verk2eKamer
PvdD: Marianne Thieme
TON: Rita Verdonk
mede mogelijk gemaakt door:
VVD: Fred Teeven
SP: Jasper van Dijk
Interview met erelid
VVD: Frits Bolkestein
Het thema van deze
conferentie is:
Koers op Kwaliteit
Voor meer informatie:
http://onderwijsconferentie.hva.nl
Aanmelden vòòr 30 maart
april
2010
CREA is het cultureel studentencentrum van de UvA en HvA. Turfdraagsterpad 17, 0205251400
film masterclass
Poldox masterclasses
P>LUX
1 april: Regie
Door regisseur IJsbrand van Veelen. Van
Veelen werkte als documentairemaker bij de
VPRO en won tal van prijzen. Hij maakte voor
Tegenlicht documentaires over internationale
politieke kwesties zoals Energy War en De geoliede
revolutie van Hugo Chavez.
IJsbrand van Veelen
8 april: Filming and editing
The second masterclass is (with a proviso)
by Alex Goekjian, cameraman and editor. He
worked for BBC World TV and Keuringsdienst
van Waarde and collaborated on documentaries.
do 1 en 8 april, 20.00 u, CREA Theater
retorica masterclass
Retorica masterclass (3)
Bluf en overtuigen
Een twintigtal studenten de fijne kneepjes
van de welbespraaktheid, onder toeziend oog
van het publiek. In deze masterclass staat het
overtuigen centraal. Hoe komt het dat de ene
spreker wel overtuigt en de ander niet? Rens
de Jong (radiomaker BNR, topdebater) stelt
dat een retoricus moet zijn als de rattenvanger
van Hamelen: hij moet het vertrouwen van zijn
publiek zien te winnen zodat dit bereid is om
hem te volgen. Maar hoe werkt dat? Wat zijn
de basics van overtuigingskracht? Toegang:
studenten gratis, e 5,- alle anderen. Reserveren
niet mogelijk.
di 6 april, 20.15 u, CREA Muziekzaal
www.crea.uva.nl/agenda

ingezonden
brieven
Spijbelen
In het stuk over de gastlessen (Havana
24, 10 maart) wordt Justin Kane een
oud-leerling van de Copernicus genoemd.
Deze leerling heeft echter op de
OSG in Hoorn gezeten. De tekst van zijn
citaat is absoluut geen reclame voor de
Copernicus. Wij voeren een goed beleid
ten aanzien van spijbelen en ook het
beeld dat hij van de lessen schetst is niet
prettig. Ik vind het jammer dat dit zo
gelopen is.
Wiepie Terpstra, decaan havo
De Copernicus
Den Boef uit
de bocht
Een vreemd stuk van August Hans den
Boef, waarin hij betoogt dat islamitisch
hbo onwenselijk is (Havana 25, 17
maart). Eerst betoogt hij dat een islamitische
politieke partij geen goed idee is.
Hoezo? Zijn er HvA’ers die van plan zijn
zo’n partij op te richten? Ik denk dat zij
zich niet zullen laten weerhouden door
het feit dat Den Boef het geen goed idee
vindt. Verder betoogt Den Boef dat een
islamitische hogeschool daarom ook
geen goed idee is. Ik zie het verband niet.
Ik kan me een islamitische onderwijsinstelling
voorstellen waar allerlei denominaties
en richtingen bestudeerd worden
en in vertegenwoordigd zijn. Maar zijn
er dan plannen bij de HvA om een islamitische
hogeschool te stichten? Dat lijkt
me sterk. Een paar jaar geleden hebben
we juist de lerarenopleiding islam overgedaan
aan InHolland. Den Boef vliegt
echt uit de bocht als hij betoogt dat
islamitisch hoger onderwijs zal bijdragen
aan het ‘arabiseringsproces’. Nu kan
arabisering maar één ding betekenen:
invoering van de Arabische taal. Heb ik
iets gemist? Is de invoering van het Arabisch
aan de gang in Europa? Is Tariq
Ramadan voorstander van invoering van
het Arabisch? Misschien heeft Den Boef
te veel gekeken naar een website van
zwakbegaafde PVV-aanhangers die als
de dood zijn dat de islam bezig is Europa
te veranderen in ‘Eurabië’. Ik ben bang
dat Den Boef arabisering en islamisering
door elkaar haalt. Ten slotte zie ik ook
niet in hoe de ‘invoering van een (Euro)
Arabische identiteit’ bij Nederlandse
moslims zal leiden tot verwijdering van
hun etnische wortels. Wat houdt dat
in? Welke wortels zijn dat? Is dat erg?
Volgens mij kan geen enkele lezer van
Havana zich daar iets bij voorstellen.
Menno Eekman, docent minor Arabische
taal en cultuur, domein Onderwijs
& Opvoeding
Vraag van de week
Ruim twee miljoen liter water laat de gemiddelde Nederlander jaarlijks door de afvoer
lopen, berichtte het Wereld Natuur Fonds op Wereldwaterdag (22 maart).
Hoe zuinig ben jij met water?
Patricia Gortzak (35)
Derdejaars culturele & maatschappelijke vorming
‘Ik ben een ramp met water, want ik ben gek op
douchen. Het is m’n troost. Sommige mensen nemen
een powernap, nou, ik neem dus een powerdouche.
Ik sta er rustig een uur onder. Verder doe ik mijn
best: de kraan gaat dicht tijdens het tandenpoetsen,
ik was niet af onder stromend water en gebruik
water dat overblijft in de waterkoker opnieuw. Die
dingen doe ik bewust, omdat ik vind dat dat moet.
Maar dat douchen kan ik gewoon niet afleren.’
Koen van der Harst (21)
Eerstejaars sociaal pedagogische hulpverlening
‘Wij hebben een waterbesparende douchekop thuis,
en zo’n doseerknop op de wc. Ik heb een huisje in
de tuin bij mijn ouders, dus het is niet echt mijn verdienste.
Ik ben zelf ook wel een beetje milieubewust.
In Australië zijn ze veel zuiniger met water dan hier.
Ze hebben speciale toiletten die heel weinig water
gebruiken en er wordt flink campagne gevoerd. Ik
logeerde een tijdje bij iemand en het viel me echt op
hoe bewust hij met water omging.’
Miguel Ranoedirijo (23)
Tweedejaars media, informatie & communicatie
‘Als ik mijn tanden poets laat ik rustig de kraan
lopen terwijl ik naar een andere kamer loop. Ik
ben best wel erg met water. Ik doe de waterkoker
helemaal vol, drink twee kopjes en gooi de rest weg.
Dat is vooral gemakzucht. Het is er gewoon, dus
waarom niet? De waterrekening deel ik met mijn
broer. Hij betaalt altijd, dus ik heb geen idee hoe
veel we verbruiken. Als ik dat zou zien zou ik misschien
wel iets zuiniger worden.’
Dick Slotboom (60)
Docent sociaal pedagogische hulpverlening
‘Ik ben eigenlijk wel heel zuinig. Ik kook groenten
in zo’n stoomding, dus met weinig water, al is dat
vooral omdat het dan lekkerder smaakt. En ik was
altijd met een volle machine. Wel was ik af onder de
warme kraan, want ik vind een teiltje vies. Ik heb
geen waterbesparende apparaten. Dat gaat niet in
het centrum: de waterdruk is zo laag dat ik niet eens
kan douchen als de wasmachine draait.’
Suze Dijkstra (20)
Tweedejaars media, informatie & communicatie
‘Met water ben ik helemaal niet bewust bezig. Ik
douche echt een half uur, ik denk er gewoon nooit
over na. Misschien moet ik daar eens wat aan doen.
Als ik beelden zie van watersnood in Afrika voel ik
me wel eens schuldig, maar wat kan ik eraan doen?
Als ik hier minder gebruik krijgen ze daar echt niet
meer ofzo. Ik denk dat het onder studenten gewoon
niet echt speelt, bewust omgaan met water.’ (RR)
Jolanda
actueel
Bakfietsvader
Meisjes doen het al jaren beter dan jongens
op het hbo en de universiteit. Ook om mij
heen constateer ik dat steeds meer jongens
het prettig vinden om thuis te blijven. Wat
ze daar doen? Uitslapen, gamen en blikjes
energydrink achteroverslaan. In ieder geval
niet iets wat met school te maken heeft.
Als ik vertel dat ik van plan ben om na mijn
studie gelijk te gaan werken, kijken ze me
aan alsof ik net heb gezegd dat ik het projectgroepje
ga verlaten. Werken? Dat kun je
nog tot je zevenenzestigste doen en dan heb
je maar drie weekjes per jaar vakantie! Ze
adviseren me om te gaan reizen. Tegenwoordig
lijkt het wel een verplichting: je moet een
jaar met dreadlocks en een harembroek tot
de grond reizen. Anders heb je niet geleefd.
Een van de twee jongens wil er zelf ‘ook wel
even tussenuit’. De studie onderbreken om
een jaartje te gaan backpacken in Australië.
Tot jezelf komen down under. Want hij vindt
het vervelend dat hij de hele tijd verplichtingen
heeft.
Ze begrijpen best dat Wouter Bos zijn baan
opzegt om meer tijd met zijn kinderen door
te brengen. Alleen maar werken maakt
niet gelukkig. Steeds meer mannen komen
erachter dat thuisblijven best fijn is. Wat
zou er gebeuren als iedere man zijn baan op
zou zeggen om meer tijd te hebben voor zijn
kinderen?
Dan komen er de bakfietsvaders. Die
vrolijk hun koters naar school fietsen. Deze
fulltime papa’s gaan boodschappen doen
bij de Marqt. Waar ze alleen maar ‘echt en
oorspronkelijk’ eten verkopen en waar je
heel modern alleen nog maar met je pinpas
kunt betalen. Om zes uur ’s avonds zetten ze
een gezonde maaltijd op tafel. Op dit tijdstip
komt ook moeder terug van haar werk en
schuift gelijk aan tafel.
Na het avondmaal zet huisvader de kinderen
achter een educatief kinderprogramma en
ruimt ondertussen de tafel af. Daarna gaan
de kinderen in bad en naar bed. Nu is papa
eindelijk vrij. Hij pakt zijn sporttas en gaat
met de andere thuisblijfvaders uit de straat
naar de late night yoga. Werken kan tenslotte
nog tot je zevenenzestigste.
n Columniste Jolanda te Roller (20)
studeert nieuws & media. Zeg maar
journalistiek.
havana 9

amsterdam
Truttigheid
troef
1 Rookverbod
Toegegeven, dit onzalige overheidsidee geldt natuurlijk niet exclusief voor Amsterdam.
Maar toch: sinds de zomer van 2008 mag het saffie niet meer binnen de Amsterdamse
muren van studentenvereniging, kroeg, restaurant en club worden opgestoken. En
daar heb je er nogal veel van in de stad. Amsterdam telt volgens de jongste gemeentegegevens
alleen al rond de twaalfhonderd cafés. Cafébazen en andere uitbaters die zich
niet aan het rookverbod houden, kunnen rekenen op een behoorlijke boete.
3 nog wat extra terrasleed
Nog even door met het terrasleed. Daar sta je dan, onder een onwelriekende paardendeken
je sigaret weg te hijsen – pardon: zitten want staan mag ook niet meer van de
Amsterdamse ambtenaren. Sta je bovendien iets meer dan tien centimeter buiten het
terrasperceel, dan gaat de kastelein twee keer nat. Het terras kent namelijk een strikte
afbakening en wee degene die buiten de lijntjes kleurt. Dat kan oplopen tot een boete
van een paar honderd euro voor de horecazaak. Wie meent dat er heus niet op de
vierkante centimeter wordt gecontroleerd, heeft het alweer mis. In Amsterdam sturen
ze de reinigingspolitie op pad zonder van kleur te verschieten. Die eenheid schijnt er
volgens de horecaondernemers vervolgens heuse Stasi-praktijken op na te houden:
vanachter hun dashboard houden ze elke move nauwlettend in de gaten. Voor het
gemak (en het bewijs) maakt het team foto’s van de drinkende meute.
10 havana
Na jaren wegkwijnen diep in de provincie, ga je dan eindelijk
aan je leven beginnen. Denk je. Op naar de vrijzinnige
hoofdstad voor grenzeloos nachtbraken, feestbeesten en
meer. Fout gedacht. In Amsterdam is truttigheid troef.
Havana zet gebod en verbod op een rij. Annemarie Vissers
2 Vernikkelen op een terras
Om de roker nog een extra draai om de oren te geven, besloten de heren en dames
op het Amsterdamse stadhuis dat de stekker voortaan uit de warmtelamp moest.
Amsterdam stookt namelijk niet voor het hemelrijk. Bovendien druiste het gebruik
van de terrasverwarmers in tegen het klimaatneutrale gemeentebeleid. Dat verbod liep
uiteindelijk nog uit op flink gesteggel, aangezien het Stadsdeel Centrum het twee jaar
geleden niet eens kon worden met de Centrale Gemeenteraad over een proef… met
terrasverwarming. Die laatste wilde, tegen het verbod in, toch een lampjesproef uitzetten.
Volg je het nog? Nu mag er definitief in Amsterdam Centrum geen terrasverwarmer
meer branden – samen met Zutphen de enige plek in Nederland waar het verbod
geldt – en moeten noeste rokers het doen met muffe dekentjes. Maar ach, als je van de
kou vernikkelen onder een mottige deken verkoopt als ‘loungen’ vreten terrasgangers
het ook wel.
4 Ban de bierfiets
Niet meer staan op het terras met een biertje? Geen nood zou je denken: dan neem ik
toch de bierfiets? Even een update: de bierfiets is een groot uitgevallen rijdende bar waar
ongeveer twaalf mensen tegelijk aan kunnen pimpelen. Vooral populair onder vrijgezellen
en collega’s die een bedrijfsuitje vieren. Niets stond uitbundig slempen op de openbare
weg nog in de weg. Totdat er onlangs een zeldzame enkeling van het gevaarte viel,
wegens iets te dronken of het over het hoofd zien van een Amsterdammertje of tunneltje.
Kan gebeuren. Maar op de gemeenteburelen dachten ze daar anders over: er moest een
onderzoek komen naar een verbod op die vermaledijde fiets. Dat onderzoek kwam er.
Uitkomst: de fiets mag blijven rijden, maar dan met bijgeboekte chauffeur (de bob) en de
exploitant moet een vergunning voor het gevaarte hebben. Bovendien mag het ding niet
van vooraf aangewezen paden en lanen af. Ja, zó is er natuurlijk niets meer aan.

5 Kraken? Das war einmal
Studentenwoningnood, lege kantoorgebouwen en desolate winkelpanden ten spijt:
huur betalen zul je voortaan, zelfs in Amsterdam, krakersbolwerk van het eerste uur.
Niks nachtelijke bezettingen meer, geen harde confrontaties met politie. Lekker rellen
kun je dus wel vergeten: het dreigende kraakverbod maakt aan alle wilde woonaspiraties
een acuut einde. En eerlijk is eerlijk: Amsterdam zag er weinig in, in dat verbod.
Net als de drie andere Grote Steden. Krakers probeerden zich nog met hand en tand te
verzetten, maar toch zal Mokum moeten buigen als de Tweede Kamer in april de wet
goedkeurt. Dus zit er niets anders op dan jezelf op een van die ellenlange wachtlijsten
van woningcorporaties te zetten. Niet getreurd: over tien jaar heb je die felbegeerde
bezemkast in Diemen wel. Houd moed.
7 Feest zonder blote bil
Goed, dat het plastic voortaan om de confetti moet blijven, soit. Maar dat zelfs op
gay-feesten als de Canal Parade en Gay Pride de blote bil vrijwel uit het straatbeeld
verbannen wordt, kan natuurlijk alleen maar bedacht worden door een stelletje
raamstaarders. Die billen mogen de skailederen broek dus niet uit. Op de officiele
website van het evenement valt te lezen: alleen ‘functioneel’ bloot mag, ‘aanstootgevende’
naaktheid is verboden. ‘Denk aan het publiek!’ voegt de site er nog aan toe.
Dat datzelfde publiek waarschijnlijk juist komt voor een leuke portie bloot en andere
geneugten des levens, is blijkbaar minder relevant.
9 Dag, Koninginnedag
Dat de regelzucht en beheersdrang van de beleidsmakers werkelijk buitenproportionele
vormen aannemen in de hoofdstad blijkt uit de draaiboeken van het jaarlijkse Oranjefeest.
Die staan namelijk stijf van de ge- en verboden, verordeningen, eisen, regels en
strikte aanbevelingen. Al noemt de gemeente Amsterdam dit alles liever ‘spelregels’.
Een paar regels op een rij: voor particulieren is het verboden om tijdens Koninginnenacht
en -dag in het bezit te zijn van meer dan één blikje, flesje of andersoortige
verpakking (zwak)alcoholische drank. Muziek op de grachten moet op fluisterstand en
mag op tien meter afstand niet te horen zijn. Om 21.00 uur moet de muziek sowieso
uit. En wat te denken van aangewezen looproutes, inbeslagname van verboden spullen,
veiligheidseisen, eisen voor ontheffingen en de maximale lengte voor boten? Gaap.
Wordt een knalfeest.
amsterdam
6 Feest zonder confetti
Krab je je ondertussen al achter je oren of je keuze voor Amsterdam nu wel zo’n goed
plan was? Heus, het leven in de stad is soms nog best een feest. Je mag alleen geen
confetti strooien, blijkt nu ook uit een gemeentelijke aanbeveling. Uit het evaluatierapport
2009 na de Canal Parade komt het ambtenarenapparaat met nog een impopulaire
aanbeveling: gelieve geen confetti te gebruiken. Dit radicale besluit komt uit de koker
van de heren en dames van de dienst Reiniging: de gezellige papiersnippers en slingers
bleven heel naar in boomtakken hangen en dat maakt zo lastig schoon. Verboten dus,
die snippers. Ook de biologisch afbreekbare variant. Zelfs als je het spul eigenhandig
uit bomen, van stoepen en straten gaat peuteren.
8 Porno: het kan wel/niet
Dat de spruitenlucht zwaar boven Amsterdam hangt, werd ook duidelijk toen bleek
dat bepaalde reclame-uitingen uit het straatbeeld verwijderd moesten worden. Waar
ging het om? Vorig jaar startte internetaanbieder Aerea een nogal ludieke campagne
voor draadloos internet met als thema ‘Het kan dus wel’. In heel de stad hingen
posters met daarop slogans als ‘Porno in het openbaar vervoer’, ’Goedkope speed voor
heel Amsterdam’ en ‘Niet voor boeren’.
De Dienst Infrastructuur Gemeente Amsterdam kon er niet om lachen en sommeerde de
aanbieder de posters te verwijderen. Ook het Gemeentelijk Vervoersbedrijf Amsterdam
(GVB) roerde zich en noemde het een belediging van medewerkers en reizigers. Wethouder
Maarten van Poelgeest vond het censuur en eiste terughangen van de reclameposters.
10 Paddo’s
Toen de zoveelste verwarde toerist zichzelf van een Amsterdams brug afgooide, was
de maat vol. Het moest maar eens afgelopen zijn, al die incidenten na het gebruik
van paddo’s. Minister Klink (Volksgezondheid) eiste een totaalverbod. De plaatselijke
Amsterdamse smartshophouders reageerden verbijsterd en fel: ongevallen met de magic
mushrooms deden zich vooral voor onder buitenlandse toeristen die niet met de middelen
konden omgaan. Bovendien gebruiken die de drugs in combinatie met flinke hoeveelheden
alcohol. Wie verantwoord en met beleid paddestoelen gebruikte moest van dat
gedrag niet de dupe worden, vonden zij. Ook (nu ex-burgervader) Job Cohen probeerde
het nog met een alternatief: een verplichte vergunning voor smartshophouders en gecontroleerde
verkoop. Klink had er geen oren naar en stelde eind 2008 het totaalverbod op
zowel de gedroogde als de verse paddo’s in. Gij zult dus niet meer trippen.
havana 11
Beeld Marc Kolle

sis-sans
Het nieuwe studenteninformatiesysteem kost een
kleine tien miljoen euro meer dan aanvankelijk begroot.
Hoe kan dat? En is dat het waard? Wouter van Bergen
Het duurt even, het kost een paar centen,
maar dan heb je ook wat. Als begin april
de Hogeschool van Amsterdam de vorig
jaar ingevoerde nieuwe inschrijfsoftware
koppelt aan Studielink, zijn twee van de
drie delen van het nieuwe studenteninformatiesysteem
(SIS) op hun plaats. Het zal
– vooral voor medewerkers die de inschrijfadministratie
bijhouden – wennen zijn.
Maar als alles werkt, kunnen papieren en
bewijsstukken die nu nog zowel bij ’s Rijks
studiefinanciering als aan de school moeten
worden ingeleverd, in één keer worden
afgehandeld.
Vanaf volgend jaar gaan ook de andere
medewerkers en studenten met het nieuwe
systeem werken. Het derde en laatste deel
van het pakket, de ‘volgmodule’ waarmee
studievoortgang van studenten wordt
bijgehouden, belooft een overwinning op de
massa’s papiertjes, briefjes en formulieren
die studenten op gezette tijden bij balies met
nummertjestrekautomaten dienen te overhandigen
voor invoering in de datasystemen
van de school. Veel daarvan gaat straks
via gepersonaliseerde webpagina’s die elke
student krijgt: met zijn eigen persoonlijke
12 havana
gegevens, cijferoverzichten en alle informatie
die nodig is om de juiste vakken te kiezen.
Inschrijvingen, adreswijzigingen en aanmeldingen
voor vakken, tentamens en examens
zijn straks simpel te regelen van achter de
computer thuis, vanaf een buitenlands stageadres
of desnoods vanaf het strand van een
tropisch eiland.
De nieuwe software, die negen bestaande
systemen vervangt, biedt echter meer dan
handige administratieve doe-het-zelfprocedures.
Studenten hebben straks een beter
overzicht over hun studietraject en kunnen
veel duidelijker zien welke vakken naar de
juiste examens en kwalificaties leiden. In de
toekomst is de software uit te bouwen tot
een systeem waarbij de student zelf zijn eigen
weekrooster kan oproepen en werkgroepen
en lesuren zo kan kiezen dat het hemzelf
het best uitkomt.
Miljoenen duurder
Klinkt mooi? Dat mag ook wel. Als actuele
ramingen kloppen, is de HvA zo’n 14,5 miljoen
euro kwijt aan het softwarepakket dat
de hogeschool samen met vier universiteiten
waaronder de Universiteit van Amsterdam
Mag he
meer
heeft aangeschaft. Sinds begin 2007 is de
begroting van 5,5 miljoen euro voor de
aanschaf bijna drie keer over de kop gegaan
voor een project dat twee jaar langer duurt
dan gedacht. Het inpassen van de nieuwe
software in de systemen van de domeinen
zal de komende twee jaar naar schatting nog
eens een miljoen euro kosten. De bedragen
die de UvA heeft moeten uittrekken, liggen
vanwege de grotere complexiteit van de
organisatie hoger dan bij de HvA, al zijn
exacte cijfers niet bekendgemaakt.
Volgens betrokkenen is een groot deel van
de kostenoverschrijdingen en vertraging
veroorzaakt door de aanpak die is gekozen
bij de aanschaf. In 2004 besloot de HvA
samen met de universiteiten van Amsterdam,
Tilburg, Leiden en Nijmegen samen
op te trekken bij de aanschaf van een nieuw
studenteninformatiesysteem. Onder de naam
SaNS – wat staat voor Samenwerking Nieuw
SIS – stelden ze samen een eisenpakket vast
dat leidde tot de aankoop van het softwarepakket
Campus Solutions van Peoplesoft
(inmiddels overgenomen door Oracle). Het
Amerikaanse systeem hoefde alleen maar
even aangepast te worden aan de Nederlandse
praktijk en daar zou IT-dienstverlener
Atos Origin bij helpen.
Maar dat viel tegen. In plaats van de achttien
à twintig aanpassingen die men dacht
nodig te hebben, bleken tussen de veertig
en de vijftig ingrepen nodig om de software
aan de eisen van de SaNS-partners te laten
voldoen. Dat vertaalde zich uiteraard in
een fors hogere rekening. Terwijl de vijf
onderwijsinstellingen hun gezamenlijke
investering voor het hele project aanvankelijk
op 12,4 miljoen euro begrootten, was
eind 2009 al 18,9 miljoen euro uitgegeven
aan het nog onvoltooide project. Bovenop
dat bedrag zijn de afzonderlijke deelnemers
ook nog eens miljoenen kwijt aan de implementatie
binnen hun eigen organisaties.
Bij de HvA gaat ruim acht miljoen van de
SIS-SaNS-begroting van 14,5 miljoen
daaraan op.
‘Het was op dat moment nog niet te overzien
hoeveel extra maatwerk er nodig was
om het pakket aan te passen’, meldde Giel
Paulissen, programmadirecteur van het SISproject
aan de HvA, onlangs aan de Centrale
Medezeggenschapsraad. ‘Dat is destijds
zwaar onderschat.’
De relevantie van de eerste begroting is volgens
hem echter betrekkelijk. ‘Het heeft veel
meer tijd gekost om de organisatie rond het
project op te zetten en er is veel meer werk
gaan zitten in het bouwen van de software
dan men kon voorzien. Het is nu een heel
ander bedrag dan men in 2006 had bedacht,
maar er zijn in de tussentijd veel zaken veranderd
en aangepast aan nieuwe eisen.’
Ernstige tekortkomingen
Hoe het kon gebeuren dat de hoeveelheid
maatwerk zo ernstig werd onderschat, is
eigenlijk nog steeds niet helemaal duidelijk,
zegt Hans Janssen, productmanager bij het
SaNS-expertisecentrum dat de vijf samenwerkende
onderwijsinstellingen hebben
opgericht. Pas nadat de contracten waren
getekend, bleken nogal wat eisen die de
partners in de aanbestedingsdocumenten

t ietsje
zijn?
hadden geformuleerd, niet goed begrepen
door de leverancier. Voor veel functionaliteiten
waarvan de SaNS-partners meenden
dat die standaard in het pakket zaten, moest
daardoor achteraf alsnog duur maatwerk
worden gemaakt. ‘Of Oracle en Atos dat
willens en wetens zo hebben aangepakt,
weet ik niet. Ze bleken het vaak net even
anders te hebben begrepen dan wij hadden
bedoeld,’ zegt Janssen.
Daarbij kwam ook nog dat het door
Peoplesoft/Oracle in de arm genomen Atos
Origin veel minder wist van Campus Solutions
dan de SaNS-partners volgens Janssen
mochten verwachten. ‘Daarin zijn ze ernstig
tekortgeschoten,’ meent hij. ‘In het begin
kregen we soms mensen die er minder van
wisten dan wijzelf, terwijl het de bedoeling
was dat zij het aan ons kwamen uitleggen.
Inmiddels gaat het al een stuk beter. Vorig
jaar heeft Atos als genoegdoening een fors
bedrag terugbetaald.’
Geen concessies
Maar daarmee waren de problemen niet
voorbij en de schuld daarvoor ligt niet
alleen bij de leverancier, vindt Janssen. ‘In
plaats van eerst goed na te denken toen de
problemen aan het licht kwamen en een
nieuw plan te maken, zijn we heel haastig
begonnen de systemen aan te passen aan de
oorspronkelijke wensen. Achteraf was het
beter geweest nog eens na te denken over
wat we wilden.’
Hadden de SaNS-partners dat wel gedaan,
dan hadden ze wellicht besloten met wat
minder maatwerk genoegen te nemen.
Volgens Janssen waren het vooral de HvAmensen
die geen concessies wilden doen aan
de vooraf gestelde eisen. ‘Wat dat betreft
hebben we de problemen deels aan ons zelf
te wijten. Maar aan de andere kant was het
‘De hoeveelheid extra maatwerk
is destijds zwaar onderschat’
ook positief. De aanpassingen die de HvA
heeft laten doen, zijn bijna allemaal door
de andere partners overgenomen. Het is het
pakket zeker ten goede gekomen.’
De eerste vuurproef heeft het nieuwe systeem
bij de HvA inmiddels goed doorstaan.
Hoewel de invoering van het inschrijfgedeelte
een jaar werd uitgesteld omdat het ondersteunende
expertisecentrum nog niet klaar
was, verliep de introductie vorig jaar redelijk
soepel, vertelt Els Spreij, hoofd Centrale
Studentenadministratie. ‘We hadden er in het
begin wel eens last van dat het systeem heel
erg traag werd, maar dat is niet vreemd bij
zo’n project,’ zegt Spreij. ‘Het belangrijkste
is dat er geen vreemde dingen gebeuren met
data die je invoert. De betrouwbaarheid
blijkt uitstekend.’
Toch kwam er nog een storende misser boven
water. Zo gaat het met de factuur altijd
fout als een nieuwe student zich in eerste
instantie voor meer dan één opleiding aanmeldt,
maar vervolgens besluit er een te laten
vallen. ‘Dat gebeurde deze zomer bij circa
8500 van de ruim 23.000 nieuwe aanmeldingen,’
vertelt Spreij die een extra kracht moest
inhuren om de fout 8500 keer handmatig te
herstellen. Ook de overdracht van gegevens
tussen de nieuwe inschrijfsoftware en het
huidige volgsysteem haperde hier en daar,
wat extra werk opleverde voor een halve fte.
Voor die onvolkomenheden komen later oplossingen.
‘Het belangrijkst is nu de koppeling
tussen het inschrijfsysteem en Studielink
en het voltooien van SIS-volg’ zegt Paulissen.
‘Daaraan moet nog een aantal reparaties
worden verricht voordat het vanaf 2011
langzaam ingevoerd kan worden.’
De Universiteit Leiden heeft besloten daar
niet op te wachten. Die is op dit moment bezig
met de invoering van zowel het inschrijf-
als het volgsysteem, dat begin april in een
big bang live moet gaan. Daarbij moesten
de Leidenaren wel enkele concessies doen.
Zo ontbreekt voorlopig de mogelijkheid
voor docenten om direct tentamencijfers in
te voeren in het systeem. Een van de grote
voordelen van SIS – een einde aan het gezeul
met tentamencijfers naar administratieafdelingen
– komt daardoor pas beschikbaar bij
een volgende upgrade.
Exit nijmegen
Die upgrade zal de Radboud Universiteit
in elk geval niet meer uitvoeren. Eind vorig
sis-sans
jaar besloot de Nijmeegse Universiteit uit het
project te stappen, vanwege de overschrijdingen
in kosten en tijd. Het college vreesde
dat die nog niet ten einde zouden zijn. Door
een ander systeem te kiezen denken de Nijmegenaren
ondanks de miljoeneninvesteringen
van de afgelopen jaren die ze kwijt zijn
rond 2020 alsnog goedkoper uit te zijn.
Vervelend voor de overgebleven partners is
dat zij daardoor straks meer moeten afdragen
aan het gemeenschappelijke expertisecentrum
dat een deel van het beheer en de
doorontwikkeling van SIS-SaNS verzorgt.
Voor de HvA valt die jaarlijkse bijdrage
naar verwachting ongeveer 100.000 euro
hoger uit.
Prima basis
De aanpak van het project mag dan veel te
wensen hebben overgelaten, het resultaat
van de samenwerking valt positief uit, is nog
steeds de overtuiging van Janssen. ‘Straks
draait bij alle vier de instellingen basissoftware
die honderd procent overeenkomt. Dat
maakt beheer en toekomstige aanpassingen
heel veel goedkoper dan wanneer je het alleen
zou doen,’ zegt hij. Ook de keuze voor
de Oracle-software staat voor hem nog recht
overeind. ‘Campus Solutions biedt veel meer
mogelijkheden dan andere studentenadministratiesoftware
en biedt bovendien een prima
basis om later verder uit te bouwen.’
Zo kost het nieuwe systeem nog een paar
centen meer, duurt het nog wat langer dan
gedacht, maar als het uiteindelijk toch nog
lukt, dan heb je ook wat. n
havana 13
Beeld Pascal Tieman

Iedereen die een iPhone heeft, weet hoe mensvriendelijk
de soft- en hardware van Apple is. Ideaal voor
de HvA, betoogt Albert Jan Bloemendal.
Dat Internet Explorer 6 (IE6) ten dode was
opgeschreven wisten we al een hele tijd.
Dat Google niks meer van de browser van
Microsoft moet hebben is ook oud nieuws.
Toch kwam dit ‘nieuws’ onlangs opmerkelijk
hard aan. Twitterende HvA’ers rolden over
elkaar heen van verbazing. Tjonge jonge,
hoe kan dat nou? Het hele intra- en internet
van de HvA is gebaseerd op IE6. Help!
Eigenlijk had de verbazing moeten zijn: hoe
kun je zo lang vasthouden aan iets dat zo
verouderd is als IE6, terwijl de wereld in
ongelofelijk hoog tempo verandert?
De echte behoeftes
Het denken over ict verandert enorm snel.
De nadruk komt steeds meer op de i van
‘informatie’ en vooral op de c van ‘communicatie’
te liggen. De t van ‘technologie’
wordt allengs ondergeschikter. Toch is het
die t die in de Microsoft-omgeving bepaalt
14 havana
opinie
Alleen Apple kan
de HvA redden
hoe wij omgaan met onze computer.
De meeste mensen – zeg maar rustig: nagenoeg
iedereen – maken gebruik van niet
meer dan tien procent van de mogelijkheden
die de computer biedt. Mail, PowerPoint,
Word, soms Excel: dat is het. Vraag het de
studenten; het ict-gebruik van de gemiddelde
docent is minimaal. Docenten zelf snappen
ook niks van het apparaat op hun tafel. Om
We moeten ons concentreren
op informatie en communicatie,
niet op technologie
een briefje te tikken moeten ze naar V:-,
W:- of X:-schijven. Om documenten te delen
moeten ze naar BSCW, intranet of iets anders.
De meeste weten niet hoe je een mailtje
als bcc verstuurt. Ik ken er die Word gebruiken
om hun lessen van dia’s te voorzien. Er
is ondertussen wel sprake van SIS en digitaal
portfolio; volgens mij zijn het parels voor
de zwijnen. Studievoortgangsysteem Volg+
is voor de meeste abracadabra. Of zoals ik
ergens las: ‘Docenten zijn geen nerds.’ En dat
is maar goed ook!
De echte behoeftes op de werkvloer zijn
het snel kunnen delen van informatie en
kennis, snel kunnen communiceren en snel
en makkelijk gegevens kunnen opvragen. En
dat op een laagdrempelige ‘mensvriendelijke’
manier. Er is dus behoefte aan mensgerichte
ict in plaats van technologiegerichte ict.
Met Microsoft gaan we dat niet oplossen.
XP of Vista is niet meer dan MS-DOS uit
1991 in een mooie verpakking. Recentelijk
werd een zeventien (!) jaar oud lek gedicht
in Windows. Windows is een moloch geworden
van patches en updates, het zal de
zelfde weg gaan als IE6. De HvA-computers
hebben een besturingssysteem dat inmiddels
zo’n acht jaar oud is. Wat als een of andere
partij morgen beslist ook hier de stekker uit
te trekken?
Onder de studenten is een heel andere
ontwikkeling gaande. Daar is Apple de
maatstaf. MacBooks en iPhones zijn de
norm geworden. De studenten vallen
uiteraard voor de looks. Maar gelet op de
prijs van een gemiddelde MacBook of een
iPhone-abonnement kunnen looks alleen
niet de enige reden zijn voor de massale
overstap naar Apple. Apple is intuïtief en
gebruikergericht, niet technologiegericht.
Studenten pakken dat verschil feilloos op.
Bovendien: ‘Het werkt gewoon altijd. En je
kunt zelf met meisjes over computers praten
als het over een Mac gaat,’ zoals een student
opmerkte.
Kinderspel
De komst van de iPad als vervolg op de
iPhone laat duidelijk zien dat er iets wezenlijks
verandert in het gebruik van computers.
Het is een paradigmashift in het denken over
ict. De applicatie (app) zorgt ervoor dat je
kunt vinden wat je wilt weten. Dat je kunt
zeggen wat je wilt zeggen, tegen wie je wilt.
Iedereen die een iPhone heeft snapt wat ik
bedoel. Tik met je vinger op het plaatje en je
hebt je info. Zo’n app is een heel klein programmaatje
met maar één taak. Ze worden
ontwikkeld door gebruikers, niet door techlabs,
ze zijn dus mensgericht. Veel van die
apps verbinden functies. Ze zijn gekoppeld
aan de gps en de camera van het apparaat.
Belangrijker, ze zijn verbonden aan enorme
databases en zijn meestal in staat meerdere
functies te combineren. De gps aan Twitter,
de camera aan Funda. Dat is nog kinderspel
vergeleken met wat er komen gaat. De camera
aan de studentenadministratie, de gps
samen met G3 aan het (lokalen)rooster, de
studieresultaten aan je presentatie, bedenk
het maar! Inmiddels zijn er wereldwijd meer
dan 150.000 apps beschikbaar. Driekwart
is gemaakt door mensen zonder enige
programmeerkennis.
Als het College van Bestuur state of the art
ict wil, moeten we ons concentreren op het
ontsluiten van informatie en communicatie,
en ons niet laten leiden door de technologie.
Dan moeten we overstappen op Apple.
Apple is de enige die in staat is die cruciale
verandering te maken.
Stel je even het mediacenter van de Amstelcampus
voor, het toekomstige onderkomen
van de HvA. Vol met iMacs, alle docenten
een MacBook of iPad. De reductie in stress
die dat met zich meebrengt is miljoenen
waard. Eigenlijk zou de afdeling Personeel
& Organisatie moeten aandringen op het
invoeren van Apple. n
Albert Jan Bloemendal is teamleider
culturele & maatschappelijke vorming
Beeld Pascal Tieman

Het geld ligt
voor het oprapen
Studenten met bijbaantjes vergeten vaak belastingaangifte
te doen en daarmee laten zij honderden euro’s per
jaar liggen. Voor twintig euro kun je hulp krijgen bij het
invullen van je aangifte. Kirsten Dorrestijn
‘Volgens mij krijg ik nog duizenden euro’s
terug van de afgelopen jaren’, zegt Simone
Babeliowsky (22, vierdejaars culturele en
maatschappelijke vorming). Ze legt een
stapeltje jaaropgaven op tafel bij Alper
Aydogdu (20) van Tributum advies. Hij zal
haar helpen met haar aangifte. Alper is vierdejaars
fiscale economie, heeft stage gelopen
bij de Belastingdienst en is gecertificeerd
voor hulp bij aangifte. Simone heeft altijd
naast haar studie gewerkt, maar aangifte
heeft ze nooit gedaan. ‘Ik was gewoon te lui,
te laks. Ik ben bij verhuizingen een aantal
jaaropgaven kwijtgeraakt. Ook heb ik nog
niet alle opgaven van 2009 kunnen verzamelen.’
Alper kan vandaag dus helaas niet
direct de handel op de bus doen. Hij stelt
Simone gerust: ‘Je kunt gelukkig tot vijf jaar
terug aangifte doen. Ik zal laten zien waar je
op moet letten.’
Alper zette tijdens de minor ondernemerschap
samen met twee vrienden Tributum
advies op. Collega Mehmet Alic (23, derdejaars
bedrijfskundige informatica): ‘Wij
merkten dat studenten het vaak ingewikkeld
vinden om aangifte te doen. Ik denk dat de
helft van de studenten niet alles eruit haalt
wat erin zit. Wij helpen het maximale terug
te vragen en dat lukt vrijwel altijd. Studenten
slepen gemiddeld zo’n 100 euro binnen. Daar
moet je normaal gesproken toch heel wat
uurtjes voor werken. Het hoogste bedrag dat
we hebben meegemaakt was 1100 euro.’
Alper klapt zijn laptop open en surft naar
www.belastingdienst.nl. Onder ‘downloaden
en bestellen’ downloadt hij het programma
‘aangifte 2009’. ‘Voor studenten hoeven we
over het algemeen maar een paar dingen
in te vullen. Dat is binnen een kwartier
geregeld. Je krijgt niet altijd al het ingehou-
den loon terug, maar onder “aftrekposten”
kun je vaak onkosten opgeven waarmee je
het bedrag kunt ophogen.’ Als je je aangifte
hebt opgestuurd naar de belastingdienst,
krijg je na zes tot acht weken een brief thuis
en wordt het bedrag op je rekening gestort.
Vervolgens rest alleen nog de vraag wat te
doen met dat extraatje: een ticket Barcelona,
een nieuwe garderobe of toch een iPod? n
Tips
n■Als
bij een van je werkgevers loonheffingskorting
is ingehouden, heb je recht op
teruggave. Als je meerdere baantjes hebt,
is het verstandig loonheffing te nemen bij
de werkgever bij wie je het meest verdient.
n■Jongeren
tot 26 jaar kunnen een TJ-biljet
(Teruggaaf Jongeren) invullen. Dat is een
eenvoudiger formulier dan het T-biljet,
maar op het jongerenbiljet kun je geen
specifieke kosten invullen waardoor je
soms geld misloopt.
n■Vink
in ‘Box 1 Werk en woning’ bij onderwerpen
die in 2009 van toepassing waren
‘loon’ aan. In het volgende scherm vul je
de namen van je werkgevers in, evenals
het bedrag aan arbeidskorting, loonheffing
en loon. De meeste studenten kunnen
belastingaangifte
‘andere inkomsten’, ‘aanmerkelijk belang’
en ‘sparen en beleggen’ overslaan.
n■Door
‘specifieke zorgkosten’ aan te
vinken, kun je onkosten opgeven die niet
vergoed worden door je verzekering. Let
vooral goed op als je een handicap, een
chronische ziekte of een allergie hebt.
Onkosten voor een bril zijn helaas sinds
2009 niet meer aftrekbaar.
n■Heb
je geld geschonken aan een goed
doel? Dat bedrag kun je soms ook opgeven
bij ‘giften’.
n■Door
‘studiekosten en andere scholingsuitgaven’
aan te vinken, kun je bedragen
opvoeren die je kwijt was aan collegegeld,
studieboeken of een computer. Als je recht
hebt op studiefinanciering is de kans klein
dat je iets terug krijgt. Dan moeten de
onkosten namelijk hoger liggen dan 4496
euro. Studenten die in 2009 geen recht
meer hadden op stufi, hebben meer kans
geld binnen te slepen. Als de kosten boven
de 500 euro uitstijgen, kun je een deel terug
krijgen. Aangezien alleen het collegegeld al
bijna 1600 euro is, is dat meestal het geval.
Benodigdheden
n■Alle
jaaropgaven van werkgevers waar je
in een jaar hebt gewerkt
n■DigiD-code
havana 15
Beeld Magda Rinkema

studenten & amstelcampus
Hoe meer meningen
hoe meer vreugd
De nieuwbouw van de HvA vordert al gestaag, maar
toch is er nog genoeg waar studenten over mee kunnen
denken. Hoe vullen HvA’ers de witte plekken van
de Amstelcampus in? Anouk Kemper
Het zal de meeste studenten waarschijnlijk
ontgaan zijn, maar de HvA is bezig een
miljoenenproject uit de grond te stampen:
de Amstelcampus. Deze ‘stadscampus’ aan
de kop van de Wibautstraat moet rond 2015
ruimte bieden aan ongeveer dertigduizend
studenten. Dat is zo’n 75 procent van alle
HvA’ers. Op de campus wordt niet alleen
gestudeerd, maar ook gewoond, gewinkeld
en koffie gedronken. Ook buurtbewoners zijn
van harte welkom in de restaurants en coffeecorners.
Maar er wordt ook gedacht aan
initiatieven vanuit het onderwijs. Zo zou een
juridisch of opvoedkundig spreekuur van studenten
hbo-rechten of pedagogiek mogelijk
kunnen zijn. Kortom, de HvA heeft genoeg
ideeën over de toekomstige voorzieningen op
de campus. Toch wordt van huidige studenten
alsnog gevraagd om mee te denken.
Zo storten studenten communicatie zich op
een imagocampagne, onderzoekt een aantal
laatstejaars de mogelijkheden van ‘duurzame
afvalverwerking’ voor de Amstelcampus en
is er een werkgroep voor studenten met een
functiebeperking. Hoe meer meningen, hoe
meer vreugd, lijkt het motto. Maar zitten
deze studenten daar wel op te wachten? En
hebben zij überhaupt het gevoel dat er daadwerkelijk
naar ze geluisterd wordt?
Rijksmonument
Eind februari staat een groep studenten van
de duale opleiding communicatie op het
bouwterrein van de campus. Bouwhelm op,
kaplaarzen aan en de rondleiding door het
Kohnstammhuis kan beginnen. Het oude
belastingkantoor opent volgend schooljaar
zijn deuren voor ondermeer het domein
Onderwijs & Opvoeding, maar tot die tijd
moet er nog flink gewerkt worden.
‘Mooi hè?’ zegt communicatieadviseur en
gids Marianne de Wal. Ze doelt op de oude
muurschildering en de glas-in-loodramen
op de negende etage. ‘We bewaren echt het
historische karakter van het gebouw, het is
immers een Rijksmonument.’
Eerder op de dag hebben de studenten het
16 havana
Singelgrachtgebouw bekeken, aan de overkant
van de straat. Het gebouw, dat eveneens
behoort tot de nieuwe campus, is sinds
2007 de thuisbasis van het domein Media,
Creatie & Informatie. ‘Dan hebben jullie een
beetje een beeld van wat we met de nieuwe
gebouwen willen,’ verklaart De Wal. Dat
betekent niet alleen veel kleurgebruik, maar
ook grote ruimten voor borrels, presentaties
of zelfstudie. Tijdens de rondleiding zit het
Medialab inderdaad vol met jongens die allemaal
gebiologeerd naar hun laptop staren.
Na zo’n twee uur te hebben rondgelopen
over de toekomstige campus, zouden de
communicatiestudenten genoeg indrukken
moeten hebben om in acht weken een
imagocampagne te bedenken. Daniëlle van
Zuijlen (21) is een van hen. Voordat ze met
haar opdracht begon, had ze nog nooit van
de Amstelcampus gehoord. ‘Ik wist wel dat
er een soort straat zou komen waar studenten
kunnen wonen en werken, maar meer
niet.’ Om de opdracht zo goed mogelijk uit
te voeren, zouden de studenten eigenlijk
gebruik willen maken van het algemene
communicatieplan van de HvA. ‘Maar dat
bestaat niet, het gaat per domein,’ lacht Daniëlle.
Toch heeft ze vertrouwen in een goede
afloop. ‘Het idee van “voor studenten, door
studenten” spreekt mij erg aan. Daarom zou
ik het heel tof vinden als de HvA ons plan
echt gaat gebruiken. Ik weet alleen nog niet
of dat gaat gebeuren, want onze presentatie
moet natuurlijk nog komen. De school staat
in ieder geval open voor vragen en feedback.’
Kuil
Dat de Hogeschool haar studenten zo veel
mogelijk tegemoet komt, blijkt wel uit de
workshop Design in Society. Begin deze
maand ontmoetten studenten uit allerlei
studierichtingen elkaar om in teams na te
denken over de inrichting van de gezamenlijke
ruimtes. Tijdens de tweedaagse workshop
deelden diverse deskundigen, onder wie de
architect en de cultuurprogrammeur van De
Balie, hun visie en ervaring. Anneke Groos
(31), laatstejaarsstudent pedagogiek, kijkt
met gemengde gevoelens terug. ‘De mening
van de student wordt relatief laat gevraagd.
De HvA heeft al heel veel besloten. Ze willen
per se de buurt bij de campus betrekken,
ook al zien wij dat niet zo zitten. Natuurlijk
is het leuk dat we mogen meedenken, maar
ik had zelf meer het gevoel dat de HvA dit
alleen heeft georganiseerd zodat er achteraf
gezegd kan worden: “Ja hoor, we hebben
heus wel om de mening van studenten
gevraagd.”’ De pedagogiekstudent vond het
twee geslaagde middagen, omdat ze mensen
van andere studierichtingen ontmoette.
Samen bedachten ze onder andere een ‘kuil’,
omringd door traptreden, waar studenten
lezingen kunnen volgen. ‘En het is een soort
ontmoetingsplek waar je kan blijven hangen
na college.’ Hoe enthousiast de reacties ook
waren, Anneke vermoedt niet dat de kuil er
komt. In haar ogen ging de workshop meer
om de vorm dan om de inhoud.
Ook de 23-jarige David Tol heeft wat puntjes
van kritiek. ‘De denkbeelden van de HvA
en de studenten bleken nogal ver uit elkaar
‘Ik zou het heel tof vinden als de HvA
ons plan echt gaat gebruiken’
te liggen. De school dacht: als we de deuren
openzetten, komen buurtbewoners vanzelf
binnenwandelen. Wij vroegen ons af of de
buurt hier wel op zit te wachten, ze moeten
wel een reden hebben om binnen te komen,’
aldus de vierdejaars bouwkunde. ‘Dan is
het misschien een idee om in het weekend
workshops en lezingen aan te bieden.’ Over
het luisterend oor van de HvA is David lang
niet zo sceptisch als student Anneke. ‘De organisatie
gaf me wel het idee dat hier serieus
iets mee gedaan wordt. De architect kwam

zelfs kijken, stelde ons vragen en maakte
aantekeningen.’
Kleurgebruik
Omdat de Hogeschool voor iedere student
toegankelijk wil zijn, wordt een aantal
HvA’ers met een functiebeperking om advies
gevraagd. ‘Je moet sowieso rekening houden
met de standaarddingen: een lift, geen
drempels, parkeervoorzieningen,’ legt Dennis
Bliek (21) uit. De derdejaars sportmarketing
zit in een rolstoel en weet als geen ander aan
welke eisen de nieuwe campus moet voldoen.
‘Op de HES kan ik bijvoorbeeld niet
printen, omdat ik het beeldscherm niet kan
lezen. Dat moet dus beter.’ Binnenkort gaat
zijn werkgroep het gebouw bekijken, Dennis
vindt het vooral belangrijk dat hij daar
gemakkelijk binnenkomt. ‘En ik kijk of de
collegezalen praktisch zijn ingericht. Ik heb
geen zin om altijd maar in de hoek te zitten.’
Astrid Dijkman (21), die samen met Dennis
in de werkgroep zit, is aan haar linkeroog
‘zo goed als blind’ en met haar rechteroog
ziet ze alleen ‘de linkerhelft’. ‘Het komt erop
neer dat ik geen diepte zie,’ vat de laatste-
jaars ergotherapie samen. ‘Kleurgebruik is
daarom heel belangrijk. Bij een spierwitte
trap kan ik moeilijk zien waar de ene tree
begint en de ander eindigt. En dingen
moeten voor mij op een logische plek staan,
zodat ik er niet naar hoef te zoeken of er
juist tegenaan loop.’
Duidelijke bewegwijzering vindt Astrid is net
zo belangrijk; het zou al buiten de campus
moeten beginnen. ‘Toen ik voor de eerste bijeenkomst
op weg was naar de Amstelcampus,
kon ik de bewegwijzering op het metrostation
niet lezen. Daardoor was ik te laat en
dat maakte me best wel boos. Ik moet toch
gewoon op tijd kunnen komen?’ Ze deed
meteen haar beklag bij Arthur Cramer, werkgroepvoorzitter
en projectleider van Bureau
Nieuwbouw. ‘Hij kwam direct in actie en liet
me vervolgens de documenten zien die over
mijn klacht gaan. Je wordt echt als expert
behandeld, heel leuk.’ Dennis ervaart dezelfde
betrokkenheid. Dat hij zelf geen gebruik kan
maken van de Amstelcampus vindt hij wel
jammer. Met name de woonvoorzieningen
hadden hem wel wat geleken.
Serge Parabirsing (28) is weer op een heel
‘Leuk die campus, maar ik ben toch al
afgestudeerd als-ie klaar is’
studenten & amstelcampus
andere manier betrokken bij de toekomstige
campus. De student logistiek & technische
vervoerskunde onderzoekt voor zijn
afstuderen hoe de afvalwerking zo duurzaam
mogelijk kan. Zijn uiteindelijke doel is om
een aanbeveling te doen, ook voor de langere
termijn. Serge vindt het een leuke uitdaging.
In tegenstelling tot andere studenten is hij
niet onzeker over het nut van zijn aanbeveling.
‘Ik snap dat de HvA niet kan luisteren
naar alle ideeën, maar ik kom echt met een
heel rapport. Ze hebben nooit de indruk ge-
Beeld Margriet Jeninga
wekt dat daar niets mee wordt gedaan.’ Dat
sommige studenten sceptisch zijn, ligt volgens
hem aan hun eigen inzet. ‘Als jij met een goed
rapport komt, kan de school daar niet omheen.
Probeer je beweringen dus cijfermatig
te bewijzen,’ adviseert Serge.
Maar de twintigjarige Michael Arts is helemaal
niet geïnteresseerd in het al dan niet
luisterend oor van zijn school. Net als alle
tweedejaars studenten interactieve media
werkt hij aan een maquette van de Amstelcampus.
Deze moet de aandacht trekken van
studenten en omwonenden, zodat ze er meer
over willen weten. Het beste idee wordt
volgend jaar gerealiseerd. ‘Leuk die campus,
maar ik ben toch al afgestudeerd als-ie klaar
is,’ zegt hij, terwijl hij een kartonnen huisje
in elkaar knutselt. ‘De opdracht is leuk,
maar het had net zo goed over iets anders
kunnen gaan.’ n
Wie inmiddels nieuwsgierig is kan zich
aanmelden voor de rondleidingen op donderdagmiddagen
in de even weken. Meer
informatie op www.amstelcampus.com.
havana 17

ondertussen in...
Gent
Aardie Novin (23, derdejaars commerciële economie) loopt stage
bij een nog te openen ziekenhuis in Guwahati, India. Hij werkt aan
zijn uitspraak van de lokale lingo.
‘Met mij gaat het
schaamhaar’
Ik keek afgelopen vrijdag lichtelijk weemoedig naar mijn net
gezette kopje koffie. ‘Nieuwe automatenkoffie op de Leeuwenburg,’
kopte het bericht in mijn mailbox. Volgens de Tevredenheidsmonitor
scoorde de smaakbeleving onder de studenten niet goed. Toch
jammer dat ze geen Tevredenheidsmonitor houden op stageplekken
om de smaakbeleving te testen. Het gemiddelde bakkie hier bestaat
namelijk voor de helft uit melk en bevat vier klontjes suiker, waardoor
het meer naar chocolademelk smaakt dan naar koffie. Laat
staan dat je proeft welk merk het is.
Maar goed, jullie zitten daar met eersteklas koffie voorzien van
duurzaamheidcertificaat half maart nog steeds in de vrieskou, ik zit
hier met 25 graden en een luchtvochtigheid van tachtig procent de
dooie duiven van mijn balkon te schrapen. Verschil moet er zijn.
Toch zijn het juist de gelijkenissen die me zo verwonderen. Dat
je merkt dat, ondanks de duizenden kilometers afstand, we toch
allemaal mensen zijn.
Zoals er in sommige Nederlandse dorpen ’s avond na achten jongeren
uit wanhoop massaal zuipschuren openen voor een avondje
gezellig comazuipen, atten de jongeren hier bij vergelijkbaar gebrek
aan vermaak halve liters He-man 9000 ultra super strong beer
(ik maak geen grap). In plaats van in een zuipschuur wordt de lol
gewoon onder een afdakje beleefd.
En ook de gespreksstof van deze stoere jongens wijkt niet veel af
van waar onze eigen stoere jongens het over hebben. De gebruikelijke
onderwerpen als idolen, muziek en scheldwoorden passeren
de revue. Dat ik nog steeds moeite heb met het correct uitspreken
van de woorden phal en bhal, die respectievelijk ‘goed’ en ‘schaamhaar’
betekenen, zorgt voor hilarische momenten. ‘Gaat het goed?’
‘Ja, het gaat schaamhaar.’ En na een bespreking van de do’s and
don’ts bij Indiase vrouwen lijkt de avond ons dichter bij elkaar te
hebben gebracht. Net zoals een avondje goed doorzakken dat in
Nederland kan doen.
Loes Wieteke
Annemarie Kelly Kyra Aardie
18 havana
Wie? Gesita Kanis (44), studente post-hbo sociaal psychiatrisch verpleegkundige
Wat? Afstudeeronderzoek ‘Op uw gezondheid! Een module voor ouderen met depressieve klachten en (overmatig)
alcoholgebruik’
‘Er meldden zich altijd veel ouderen met depressieve
klachten bij GGZ inGeest in Haarlem waar ik bijna
twintig jaar gewerkt heb. In veel gevallen bleek overmatig
drankgebruik een rol te spelen. En hoewel het een
het ander niet direct veroorzaakt, heeft onderzoek wel
bewezen dat er een relatie is tussen alcohol en depressies.
Helaas heeft de GGZ nog niet veel mogelijkheden om
deze mensen goed te helpen. Ouderen worden wel doorverwezen
naar de verslavingszorg, maar daar is helemaal
geen programma speciaal voor senioren. Deze groep valt
zo tussen wal en schip, want de GGZ mag een depressie
niet vaststellen als iemand nog te veel drinkt.
Dit probleem moet opgelost worden, juist omdat het
om een heel kwetsbare groep gaat. Er is nog een hoop
onwetendheid over het onderwerp; er bestaat niet eens
een drinkadvies voor 55-plussers. Daarom heb ik een
voorlichtingscursus gemaakt om ouderen bekend te
maken met de gevaren van alcohol op latere leeftijd.
Zij weten vaak niet dat alcohol een negatieve invloed
heeft op een depressie en dat drank bij mensen boven de
55 anders valt. Bij ouderen neemt het spierweefsel af, is
er minder lichaamsvocht en komt er meer lichaamsvet.
Alcohol wordt daardoor minder verdund in het lichaam,
waardoor de drank harder aankomt. Dat is slecht voor
de organen en soms zelfs gevaarlijk in combinatie met
de medicijnen die mensen gebruiken.
very short introductions
Op uw gezondheid!
Beeld Fred van Diem
Helaas gaat het excuus van het gebruikelijke ‘slaapmutsje’
ook niet op. De waarheid is dat je van alcohol alleen
maar onrustiger slaapt en dus minder uitgerust wakker
wordt. Door de cursus wil ik mensen niet dwingen te
stoppen met drinken, maar ik wil ze wel bewust maken
van de gevaren. Ik noem mijn onderzoek dan ook ‘Op
uw gezondheid!’ Drink dus met mate.
Ik vind dat de GGZ hier wat mee moet gaan doen.
Zeker met het oog op de toekomst; door de vergrijzing
zal het probleem alleen maar groter worden. Misschien
kan er ook voorlichting komen over (soft)drugsgebruik,
want de komende jaren zal de sixtiesgeneratie zich ook
melden.’ n■Merel Straathof
Studenten,
docenten of lectoren
vertellen in maximaal
vijf minuten over hun
onderzoek bij Very Short
Introductions. Meer weten?
www.havanaweb.nl/vsi

Beeld Fred van Diem
zelf vertellen over je
passie in havana?
mail naar
havana@hva.nl
Ze weet waar hij woont, kijkt en luistert naar élk programma waarin cabaretier, zanger en presentator Jeroen van Koningsbrugge zijn opwachting
maakt. Maar stalken? nee, dat doen alleen de dames Kots & Co volgens Daniëlle Lakeman (22, derdejaars mic), Jeroen­fan tot op het bot.
Annemarie Vissers
‘Zijn wat kale hoofd, dat is het in ieder geval níet.
Maar wat het dan wél is, die fascinatie voor hem?
Het is heel lastig onder woorden te brengen, het is
meer een gevoel. Hij komt heel zeker van zichzelf
over, dat trekt me. Alles wat hij doet, daar staat hij
volledig achter, zo komt het in ieder geval op mij
over. En zijn stemgeluid natuurlijk. “Wooh!” denk
ik dan.
Ik weet intussen waar hij woont, dat heb ik via via
weten te achterhalen maar ik ga niet zo ver dat ik
dan ook langsga. Ik ben geen stalker, hoewel dat
misschien wel zo overkomt op anderen. Zeker in het
kringetje fans om hem heen is het vaak haat en nijd.
Zo noemen een vriendin en ik de dames die hem
echt stalken “Kots & Co”.
Een jaar geleden nam een vriendin me mee naar een
concert van Jeroens rockband Zeus. Ik was meteen
onder de indruk van zijn uitstraling, zijn woordgrapjes.
Vrij snel daarna ging ik met haar mee naar
opnames van het tv-programma Draadstaal. Ik heb
de hele avond alleen maar oog voor hem gehad, later
heb ik nog gefigureerd in het programma. Als ik
moet kiezen tussen geld uitgeven aan een jurkje en
een kaartje voor zijn theatervoorstelling met Jurk!
kies ik zonder twijfel voor het laatste. Mijn ouders
vinden dat ik wat minder over hem moet praten.
Afspraken laat ik schieten als hij op de radio of tv
is, of ik kom gewoon wat later. Daar houden mijn
vrienden al rekening mee.
Het is niet zo dat ik alle plaatjes en posters van hem
verzamel. Ik ben 22 jaar, daar vind ik mezelf te oud
voor, om mijn kamer vol te hangen. Maar als ik er
plek voor zou hebben, zou ik wel een groot doek
met zijn afbeelding erop willen hebben. Jeroen is
mijn favoriete gespreksonderwerp en mijn blogs
gaan negen van de tien keer over hem. Mijn vriend
zegt wel eens: hou eens op over die Van Koningsbrugge,
maar dat vind ik lastig. Een van mijn eerste
vragen aan hem was dan ook wat hij van Jeroen
vond. Als hij hem namelijk niet zag zitten was dat
wel iets voor mij om over na te denken. Kritiek op
Jeroen voelt ook alsof ik persoonlijk word aangevallen,
daar kan ik heel slecht tegen. Hij is een deel van
mijn leven, maar ik ben nuchter genoeg te snappen
dat hij nooit met me zal trouwen en zo. Mijn grootste
wens is hem ooit een keer te interviewen. Maar
als ik daar alleen al aan denk, durf ik het eigenlijk
al niet meer.’ n
passie
havana 19

ecensies
Televisie
True Blood
(HBO)
HHHHH
Wat True Blood, de vampierserie die de
Amerikaanse betaalzender HBO zijn zoveelste
televisiehit oplevert. Schrijver van de reeks
is scenarist Alan Ball, die zich onsterfelijk
maakte met het geniale familiedrama Six Feet
Under en Oscar-winnaar American Beauty.
True Blood speelt zich af in een fictief stadje
in de Amerikaanse staat Louisiana, waar de
telepathische serveerster Sookie Stackhouse het
aanknoopt met vampier Bill Compton.
Wanneer True Blood wordt vanaf 29 maart
uitgezonden op de zender Foxlife. Indien je
kabelexploitant dat kanaal niet doorgeeft: de
winkels met het betere dvd-aanbod verkopen
de importversie van seizoen 1 – voorzien van
Nederlandse ondertiteling – al maanden.
Waarom wel Alan Ball heeft met True
Blood gekozen voor een redelijk platgetreden
pad: vampierseries zijn er immers al in
allerlei soorten en maten. Maar dit is geen
kloon van de tienerreeks Buffy The Vampire
Slayer of de slappe bioscoophit Twilight.
Balls verhaallijn volgt een ander pad: in zijn
wereld zijn vampiers ‘uit de kist’ gekomen
en strijden ze voor burgerrechten. Mensen
hoeven ze niet meer leeg te zuigen, omdat
er een synthetisch alternatief op de markt is
gekomen. Toch houdt niet iedere bloedzuiger
zich aan het synthetische dieet. Daar staat
tegenover dat mensen achter vampierbloed
aanzitten: het blijkt een fantastische partydrug.
Een mooie vondst voor de dubbele
moraal van de mensen in de serie: de meeste
rednecks lusten wel een slokje, maar verachten
met name de vrouwen die met vampiers
de lakens delen.
Waarom niet Ball heeft een mooie draai
gegeven aan het vampierthema, maar hij
laat zich toch vrij vlot verleiden tot de clichés
die erbij horen. Al in de tweede aflevering
word je als kijker geconfronteerd met
een nest verdorven vampiers die mensen
leegzuigen en gebruiken als slaven. De serie
is beslist onderhoudend, maar het was interessanter
geweest als de burgerrechtenlijn
een belangrijkere rol had gehad. Verder zijn
sommige boerenkinkels in het dorpje van
Sookie Stackhouse wel erg karikaturaal.
Toch is het niet storend: de serie heeft veel
vaart, de muziek is uitstekend, de dialogen
zijn onderhoudend en de art direction is
van grote klasse. Ball heeft echter met Six
Feet Under laten zien dat hij beter kan.
Die reeks was briljant, deze serie is vooral
erg leuk. n Thijs den Otter
20 havana
Cd
Blood Red Shoes
Fire Like This
(V2)
HHHHH
Wie Blood Red Shoes, de indie-/grungeband
uit Brighton die vorige week woensdag
Paradiso in lichterlaaie zette en het podium
al crowdsurfend verliet. Dit festivalseizoen
onder meer te bewonderen op Lowlands,
Pukkelpop en Glastonbury.
Wat Het tweede album van een band is het
beslissende moment. Tijd om eens te laten
zien of je een one trick pony bent of toch
wat meer in huis hebt. Het lijkt een lastige
opgave na debuut Box Of Secrets. Gitariste
Laura-Mary Carter (aanbeden door voltallig
indie-minnend mannelijk Nederland) en
drummer Steven Ansell produceren op hun
tweede album wederom een bak herrie van
jewelste. Na twee jaar van onafgebroken
touren dook het duo de studio in om er weer
uit te komen met elf nieuwe nummers. Waar
Box Of Secrets elf nummers lang non-stop
ruige gitaarriffs en rammende drums liet
horen is er op Fire Like This voor wat rustpunten
gekozen.
Waarom wel Het tempo van het album
ligt dan wel wat lager maar de energie spat
er nog steeds van af. De algehele sound is
nogal duister. Met opener ‘Don’t Ask’ hoor
je direct dat de band een andere weg is ingeslagen.
De nummers hebben wat minder hitpotentie
maar nog altijd een catchy refrein.
Hoewel Laura-Mary er altijd charmant en
schattig uitziet is duidelijk te merken aan de
teksten dat ze dit zeker niet is.
Met het breekbare ‘When We Wake’ laat
de band zien dat ze naast hard rammen op
het drumstel en de gitaar ook nog wat meer
in huis hebben. Pas op het eind van het
nummer verschijnt de herkenbare distortion
waardoor het geheel met de gevoelige tekst
toch wat minder liefelijk aandoet. ‘Colours
Fade’, waarbij Laura-Mary zich pas na een
minuut laat horen, is een waardige afsluiter
voor dit album. Waar veel bands kiezen voor
een wat rustiger nummer rockt Fire Like
This tot aan de laatste seconde stevig door.
Blood Red Shoes zet met Fire Like This een
ijzersterk album neer met meer afwisseling
dan hun debuut.
Waarom niet Stil zitten wanneer je dit
album hoort is geen optie. Elf nummers lang
springen en meegillen vergt aardig wat van
je lichaam. Fire Like This is een ware uitputtingsslag,
zeker live. n Eveline van Heumen
Muziek
Acousmatic Music
24 maart, Conservatorium van Amsterdam
Wel gaan Gratis een concert van de nieuwe lichting musici van het Amsterdamse Conservatorium.
Vandaag staan de pan- en blokfluiten in de spotlight tijdens een eclectisch
concert.
niet gaan Pan- en blokfluiten bezorgen je acute migraine.
Nightlife
After Shopping Cocktail Sale
25 maart, Bar PRIK
Wel gaan Alle cocktails moeten op. Voor maar vijf euro per cocktail kun je lekker chillen
in Bar Prik. Goed begin van een warme lente vol terrassendagjes.
niet gaan Goedkope cocktails en een tentamenweek voor de deur is geen goede combi.
Film
Millennium 3: Gerechtigheid
25 maart, Kriterion
Wel gaan Heb jij de boeken van Stieg Larsson ook verslonden? Vandaag is de perfecte
dag voor een Millennium-marathon. Begin thuis met de eerste twee films en daarna naar
Kriterion om het laatste deel van deze spannende reeks te bekijken.
niet gaan Je vond de boeken saai geschreven, de films zullen niet veel beter zijn.
Nightlife
Mir & Morris
26 en 27 maart, Paleis van de Weemoed
Wel gaan Het kan echt! Mirjam van Dam en Maurits Fondse brengen jazz met humor.
Van standards en pop met een twist tot hilarische persiflages van beroemde musici. Als
jazzliefhebber mag je dit duo niet missen.
niet gaan Jazzmuziek betekent melancholische gesprekken, whisky en sigaren. Je hebt
betere dingen te doen.
Film
Best of IDFA
27 en 28 maart, De Balie
Wel gaan Na het IDFA festival trekken de beste documentaires van de afgelopen editie
door het land. Nu zijn ze terug in Amsterdam. Was je verhinderd tijdens het IDFA? Dit
is jouw kans om de beste documentaires alsnog te bekijken. Vooral het aangrijpende Six
Weeks is een aanrader. De zes weken uit de titel slaan op de periode waarin ouders in
Polen mogen besluiten of zij hun pasgeboren kind wel of niet afstaan.
niet gaan Je hoeft niet geconfronteerd te worden met kleine rampen uit de hele wereld,
want laten we eerlijk zijn: daar gaan documentaires meestal over.
Cabaret
Alex Klaassen – Eindelijk Alleen
30 maart t/m 1 april, Kleine Komedie
Wel gaan Koefnoen, Kopspijkers, Gooische Vrouwen, The Wiz: Alex Klaassen is de
verbindende factor. Deze alleskunner die altijd met anderen samenwerkte, is nu eindelijk
alleen. Zo mogelijk is hij alleen zelfs beter dan met anderen. Schaterlachen en daarna een
traantje wegpinken.
niet gaan Het hoofd van Klaassen kan behoorlijk op je zenuwen werken. Dan vind je
hem niet grappig of aandoenlijk maar gewoon bloedirritant.

Beeld Rian Roegholt eten
Vega in huiskamersfeer
Biologisch en vegetarisch eten: reuze verantwoord natuurlijk,
maar veel mensen hebben toch het liefst een lapje vlees
op hun bord. Voor degenen die wél openstaan voor de pure
smaak van seizoensgroenten is het genieten bij vegetarisch
restaurant Betty’s.
Sfeer Klein, rustig, vriendelijk. Het eetgedeelte
is amper groter dan een studentenkamer:
er kunnen maximaal twintig mensen
zitten. Op de tafels staan schemerlampjes,
aan de wand hangen schilderijtjes met
stillevens. Gasten gaan vanzelf gedempt
praten.
Menu Betty’s serveert één menu dat wekelijks
wordt afgestemd op de groenten van
het seizoen. Voor- en hoofdgerecht bestaan
uit meerdere kleine gerechtjes. Bij het voorgerecht
zijn dat deze week onder andere een
pompoen- of aardappel-pastinaaksoepje,
zuurdesembrood, boerenkooltapenade en
frieten van knolselderij. Het hoofdgerecht
bestaat uit gestoofde seizoensgroenten, een
salade van lollo rosso met zonnepitten en
worteltjes, champignonquiche met dille en
blauwschimmelkaas en ovengebakken frieten
in de schil. De gerechten zijn merkbaar
met zorg en aandacht bereid en smaken
fantastisch. Het menu lijkt uitgebreid, maar
vult niet zo erg. Om toch voldaan naar huis
te gaan kun je uit verschillende desserts
kiezen. De overheerlijke brownie metselt
werkelijk alle gaatjes dicht.
Bediening Bij gebrek aan een menukaart
komt eigenaar-gastheer Gido persoonlijk
aan tafel om de gerechten en wijnen te bespreken.
Omdat hij zelf de tent runt vertelt
hij graag en uitgebreid over de herkomst
van zijn producten. Hij staat alleen in de
zaak, dus het kan allemaal even duren.
Opvallend Betty’s is in meerdere opzichten
geen standaardrestaurant. Zo serveert Gido
trots zijn ‘alcoholloze prosecco uit Trier’,
die smaakt naar wittedruivensap met bubbeltjes
en een droge afdronk heeft. En wie
thee bestelt moet meelopen naar een kast,
waar allerlei bussen worden opengedraaid
waaraan je mag snuffelen.
Prijs Biologisch eten heeft terecht zijn prijs.
Voor- en hoofdgerecht samen kosten 28,50
euro, voor alleen een hoofdgerecht betaal je
23 euro. Desserts hebben prijzen rond de 8
euro. Goedkoop is het niet, maar de prijskwaliteitverhouding
is niet slecht. Alleen de
huiswijnen van 4,50 euro per glas zijn niet
echt de moeite waard.
Kortom Voor gezond en bewust eten dat
ook nog eens heel lekker is, ben je bij
Betty’s aan het juiste adres. Reserveren
wordt sterk aanbevolen.
n Rian Roegholt
Waar Vegetarisch restaurant Betty’s
Rijnstraat 75
1079 GX Amsterdam
020 644 58 96
vegetarisch@bettys.nl
Oproep Ben je uit eten geweest? Stuur dan je recensie naar havana@hva.nl. Als je recensie
geplaatst wordt, krijg je de kosten van het etentje tot 50 euro vergoed.
Humor ‘Pé Daalemmer & Rooie Rinus,
vermaak uit Groningen, waar ik vandaan
kom. “Ik heb wel zin in sjans mit zo’n
lekkere Spoanse mokkel/moar ik heb gain
schien van kaans mit mien dikke witte pokkel.”
De eenvoud en het Gronings dialect
werken op de lachspieren.’
Hebbeding ‘Een Maoripoppetje dat ik van
mijn oma heb geërfd. Zij was een ruimdenkende,
avontuurlijke en vooral sterke
vrouw die in 1963 op 65-jarige leeftijd in
haar eentje door Nieuw-Zeeland trok. Als
klein meisje keek ik altijd al naar haar spulletjes
van een andere wereld.’
Film ‘La meglio gioventù, over twee broers
die opgroeien in het Italië van de Rode Brigade.
Wat boeit is dat zij uit hetzelfde nest
komen en toch elkaars tegenpool zijn. De
een is maatschappelijk betrokken, terwijl
de ander zich nergens veel van lijkt aan te
trekken. Ik kan me verliezen in zo’n film
en erg betrokken raken bij het volgen van
zulke levens.’
Sport ‘Volleybal, de kick is de strijd om
elk punt en de lange touwtrekkerij die een
wedstrijd kan zijn. Het is ook een spel
waarbij verbaal geweld door het net niet
wordt geschuwd. Een beetje psychologische
oorlogsvoering hoort erbij! Naar een sport
als curling kan ik met verbazing kijken.
Dat zo’n veger voor een toernooi van huis
gaat en zegt: ik ga een week weg om te
bezemen.’
Tv ‘24 uur met…, daar ga ik voor zitten.
Wilfried de Jong is een open minded en
vasthoudende interviewer, die verstand
zwart-wit
‘Acuut bultjes
van Andries Knevel’
Grethil Post (47), docent ALO
heeft van sportzaken en een heel eind meegaat
in iemands gekte. De rijdende rechter,
de kleinzieligheid en bekrompenheid van
die mensen, intriest dat je daarover een
programma maakt.’
Muziek ‘Eric Clapton, zijn nummer “Let
it grow”. Dan denk ik aan mijn eerste
vriendje, ‘s nachts aan de hobbel en ontzettende
lol op een camping ergens in Friesland,
waar ik een baan in een recreatieteam
had. R&B, Beyoncé, daar krijg ik in geen
honderd jaar kippenvel bij.’
Idool ‘Mandela, die de kracht en het lef
had tegen de stroom in te gaan. Ik heb zoiets
in een werksituatie meegemaakt en heb
een zwak voor mensen die dit kunnen en
zich onafhankelijk durven op te stellen. Van
Andries Knevel krijg ik acuut bultjes, brrr,
een engerd! Hij veroordeelt en heeft het erg
getroffen met zichzelf.’
Moment ‘Mijn reis naar Nepal. Te voet
dwars door de Himalaya. Weidse beelden
van bergen en daartussen ergens verstopt
geïsoleerde dorpjes met bewoners, die niet
gehinderd werden door enige kennis van
gebeurtenissen in de rest van de wereld.’
Stokje ‘Ik geef het stokje aan student voeding
& diëtetiek Henri Penners, over wie
ik gehoord heb dat hij extreme meningen
heeft en de docent vaak tegenspreekt.’
n■Hans van Vinkeveen
havana 21
Beeld Hans van Vinkeveen

varia
Havana begint aan zijn
vijftiende jaargang.
Genoeg verleden tijd voor
een wekelijkse duik in het
stoffige archief.
Gele kaart
15
Augustus 2002
• De hbo-v-opleiding heeft het moeilijk.
Het personeel van de hbo-opleidingen
voor verpleegkundigen is niet tevreden,
de studenten ook niet, de toenmalige
directeur – Corrie de Goede - wekt de
indruk altijd boos te zijn en de inspectie
geeft de opleiding een gele kaart. Dat is
vervelend want het betekent dat de opleiding
zich snel dient te verbeteren. Zo
niet, dan kan de inspectie de opleiding
sluiten. Toch is eigenlijk niemand verbaasd
over de gele kaart. Iedereen doet
zijn best om het beter te maken. Met
De Goede ging dat volgens het College
van Bestuur niet lukken en zij werd de
laan uitgestuurd.
• Een uitgebreid interview met Job
Cohen. Hij wordt neergezet als burgervader
in hart en nieren. Hij beschouwt
Amsterdam als ‘zijn’ stad. Hij benadrukt
dat veel Amsterdammers wel in aanmerking
komen voor een opvoedcursus. Er is
namelijk wel een en ander aan te merken
op de normen en waarden van de
Amsterdammers. Verder adviseert hij studenten
om geen gejatte fietsen te kopen
want daarmee houd je het systeem van
diefstal van fietsen in stand. De interviewer
vraagt hem of hij minister-president
zou willen zijn. Daar geeft Cohen geen
helder antwoord op.
• In dezelfde Havana geeft een artikel –
tongue in cheek – tien redenen om niet
in Amsterdam te gaan studeren. Helaas
is het niet tot de redactie doorgedrongen
dat het toch wel aardig zou zijn om Cohen
op die tien redenen te laten reageren.
Wat staat er op nummer 1 van deze top
tien? Amsterdam is vol. Daar zegt Cohen
wel wat over. Hij vindt dat er meer
studentenhuisvesting moet komen en dat
particulieren gestimuleerd moeten worden
om kamers te verhuren. Wat staat er
nog meer in die top tien. Op 5 staat het
projectonderwijs en op 3 de gebrekkige
kwaliteit van het onderwijs. Op nummertje
9 staat dat Amsterdam een enge
stad is. En op 8 staat de bureaucratie die
het onmogelijk maakt om affiches en dergelijke
op te hangen. En daarover leest u
in deze Havana meer. Tegenwoordig heet
het vertrutting. n■Paul van de Water
22 havana
check ook
havanaweb.nl gekeurd
‘Not at this moment’
Ex-burgemeester Job Cohen was vorige
week te gast in het Singelgrachtgebouw voor
een gastcollege. Studenten van de minor
international jouralism grepen de gelegenheid
aan voor een interview. In the English,
of course.
Voor het filmpje zie het bericht ‘Cohen:
Glossy’s vind ik niks’ op havanaweb.nl.
Bierveiling: Zuipen voor
een feut
Er kon voor van alles gedronken worden op
de bierveiling van de Almeerse jaarclub In
Vino Veritas. Drinken voor een homecinemaset,
voor iemands eerste Playboy of voor
gezellige mokken. Zelfs eerstejaars – ‘feutjes’
in jargon – werden verhandeld voor bier. ‘Ik
ga biertjes atten voor Paul.’
Gratisprint.nl
Het studentenleven is al duur
genoeg. Daarbij ook nog eens
stapels verslagen uitprinten is niet
echt goed voor je portemonnee.
Gratisprint.nl helpt de student
daarom een handje.
Door simpelweg een account aan te maken
op www.gratisprint.nl kun je je documenten
makkelijk uploaden en vervolgens gratis
uitprinten in de winkel. Tijdens het aanmelden
wordt een aantal vragen gesteld over je
interesses, woonsituatie en studie. Aan de
hand van deze informatie plaatst de website
‘relevante’ reclame op je document. Wees
niet bang dat het een rommeltje wordt, en je
tekst niet meer te lezen is. De reclames staan
alleen onder en boven aan de pagina’s. Per
week kun je maximaal veertig gratis pagina’s
printen.
De printers staan verdeeld over twaalf grote
(studenten)steden in Nederland. In Amsterdam
kun je terecht bij de Selexyz in de Roetersstraat
en bij Joho Center in de Taksteeg.
Ik kies voor de Selexyz en zie al gauw in
een hoekje een felgekleurde printer staan,
volgeplakt met mondjes, vlekken en tekeningetjes.
Ik kan me meteen inloggen met mijn
e-mailadres en mijn van te voren ingestelde
wachtwoord. Al snel verschijnt mijn bestand
in beeld, druk ik op de knop ‘printen’, en
nog geen minuut later sta ik buiten met mijn
gratis geprinte verslag.
Naast gratis printjes geeft gratisprint.nl ook
nog schriften – uiteraard vol met reclame,
sudoku’s en drukke tekeningen – weg. Deze
zijn op te halen in de twee eerdergenoemde
vestigingen plus nog vier andere Selexyz-vestigingen.
Kijk op de website voor de precieze
locaties.
Alhoewel het natuurlijk fijn is dat je nu
gratis kunt printen, weet ik niet of ik dit nou
wekelijks zal gaan doen. Verslagen zijn er
meestal om ingeleverd te worden. Ik weet
niet of de gemiddelde docent zit te wachten
op een werkstuk vol met reclame over Red
Bull, jongerenvakanties en laptops. Maar
het is natuurlijk altijd handig om bijvoorbeeld
een gratis printje te maken van een
samenvatting voor je tentamen. Scheelt in de
portemonnee en je spaart een hoop bomen.
Gratisprint print namelijk automatisch dubbelzijdig
én het is gemaakt van natuurvriendelijk
papier. n Marjolein Sintenie
hva-agenda
HvA
to do’s
25 maart
HvA Tweetup
Na Hyves en Facebook is het nu tijd voor
Twitter. Maart 2006 werd Twitter in de wieg
gelegd en sindsdien is het mogelijk om mensen
all over the world te volgen in hun dagelijkse
bezigheden. In maximaal 140 tekens
kun je namelijk je volgers laten weten wat je
aan het doen bent. Je bent er fel op tegen of
je houdt ervan. Voor deze laatste groep mensen
is er een speciale middag georganiseerd
door @havanaweb en @webteam_mc. Op
donderdag 25 maart kunnen alle twitterende
HvA’ers elkaar ontmoeten. Aanmelden kan
op: http://www.mc.hva.nl/tweetup/
Vanaf 16.00 uur, Spui 25-27 (ingang Handboogstraat
2) kamer 2.16
8 april
Onderwijsconferentie
Sinds 2005 organiseert de HvA jaarlijks in
het voorjaar een bijeenkomst voor docenten
over onderwijsontwikkelingen. Afgelopen
jaren kwamen onderwerpen aan bod
zoals talenontwikkeling, inspirerend leren,
beroepsperspectief, leerproces en flexibiliteit.
Het thema voor deze zesde onderwijsconferentie
is ‘koers op kwaliteit’. Gerenommeerde
sprekers met bijzondere onderwerpen en
ideeën gaan in twee rondes masterclasses
met HvA medewerkers aan de slag.
11.30 uur tot 19.00 uur, Beurs van Berlage,
vanaf 5 maart meer informatie op intranet
21 april
SM&O Summit
De opleiding sport, management & ondernemen
organiseert jaarlijks een congres
waar ondernemen in sport centraal staat.
(Sport)bedrijven uit heel Nederland komen
bijeen om kennis te vergaren rondom actuele
thema’s. Dit jaar is het thema: nieuwe media
in de sport. Op deze dag komt onder andere
aan bod hoe PSV fans aan zich bindt met
inzet van sociale netwerken zoals Hyves en
Facebook.
13.00 uur tot 19.30 uur, Dr Meurerlaan 8,
www.smosummit.nl
19 september
Dam tot Damloop
De Dam tot Damloop is het grootste hardloopevenement
van Nederland en de grootste
bedrijvenloop ter wereld. Op zondag 19
september wordt de 26e editie gehouden. Na
de editie van vorig jaar wil het Universitair
Sport Centrum (USC) dit jaar weer meedoen
en een UvA-/HvA-team van duizend studenten
en medewerkers aan de start krijgen.
Inschrijven op www.uva.nl/damloop

Beeld Bram Belloni
weekgast
Vincent de Jong (20, derdejaars sport, management & ondernemen) doet met het
SMO­team mee aan Alpe d’HuZes, een wielerevenement in de Franse Alpen waarmee
op 3 juni geld wordt ingezameld voor KWF Kankerbestrijding. Zijn stageopdracht:
100.000 euro aan sponsorgeld binnenhalen.
Maandag 15 maart
Mijn voornemen is om minstens drie keer die berg op te fietsen. Bij Alpe d’HuZes moet je
minimaal zes keer de Alpe d’Huez beklimmen, individueel of met een team. Wij zijn met een
team van zestien mensen, allemaal studenten en docenten sport, management & ondernemen
(smo). Als iedereen zijn doel haalt, gaan we in totaal 71 keer de berg op.
Ik ben stagiair bij het team, samen met studiegenoot Sanne in ’t Hof. Ons doel is om 100.000
euro op te halen bij sponsors en door acties te organiseren.
’s Avonds heb ik voetbaltraining gegeven aan de C1 van CV Oosthuizen. Dat is voor mijn
sportspecialisatie: ik wil mijn voetbaldiploma halen. Voor Alpe d’HuZes moet ik eigenlijk
trainen, maar vandaag is het er niet van gekomen. Die hometrainer is ook niet echt aantrekkelijk,
het is leuker om buiten te fietsen als het straks wat mooier weer is.
Dinsdag 16 maart
Om geld in te zamelen organiseer ik samen met Sanne een spinningmarathon in Club West.
We krijgen van Club West een zaal waar veertig fietsen staan. Deelnemers kunnen daar een
fiets huren voor tien euro per uur. We willen het ook een beetje leuk maken met instructeurs,
een thema en een teller die aangeeft hoeveel geld er al is opgehaald.
Vandaag zijn we begonnen met het ontwerpen van posters en flyers. We hadden de spinningmarathon
gepland op 15 mei, maar ik bedenk me net dat mijn vader dan vijftig wordt.
Oeps. Waarschijnlijk wordt het nu zondag 9 mei. Mijn vader en ik gaan trouwens vóór 3
juni een keer samen naar de Alpe d’Huez, de berg op fietsen. Dat stond al heel lang op het
programma. Ik heb nog nooit een berg beklommen, maar er kan niet veel misgaan, lijkt me.
Ik zie wel hoe het gaat. En aan de afdaling is een maximale snelheidsgrens gesteld, zodat je
niet van de berg af dendert.
Woensdag 17 maart
Een flinke tegenvaller. De spinningmarathon kan niet op 9 mei worden gehouden, liet Club
West weten, omdat de ruimte dan gebruikt wordt voor spinninglessen. De week ervoor is het
meivakantie, 15 mei kan ik dus niet en daarna is de Alpe d’HuZes al bijna. Zonder datum
kunnen we niet echt andere dingen regelen, zoals de instructeurs of de promotie. Dit is dus
nogal klote.
Ik heb wat dingen aan het draaiboek gedaan. Veiligheidseisen bijvoorbeeld: ik heb even
gekeken waar je op moet letten, met nooduitgangen en vluchtroutes enzo. Vanmiddag heb ik
ook mijn eerste rondje gefietst! Ik had verschrikkelijke tegenwind, dus op een gegeven moment
dacht ik: zal ik terug naar huis gaan, of toch nog even dat ommetje maken? Maar toen
bedacht ik dat ik straks op de Alpe d’Huez ook niet zomaar kan afhaken, dus heb ik het ommetje
gedaan. In totaal was het zo’n veertig kilometer en het was toch wel lekker eigenlijk.
Donderdag 17 maart
Nou, we hebben toch besloten om de spinningmarathon op 15 mei te doen. Er was verder
geen datum meer vrij. De Alpe d’Huez komt al snel dichterbij dus we hadden een beetje
haast. Ik moet nog even kijken hoe ik het die dag ga doen. Ook al houdt mijn vader niet
echt van een groot feest, we gaan toch iets leuks voor hem doen met de familie. Ik probeer
gewoon zo lang mogelijk bij de marathon te blijven. Dan probeer ik gewoon zo veel mogelijk
te helpen. Gelukkig begrijpen mijn collega’s het.
Nu we een datum hebben kunnen we beginnen met het benaderen van instructeurs. Ook
moeten we mensen voor de ehbo regelen en nog een aantal vrijwilligers. Dus dat is ook allemaal
nog wel wat werk.
We hopen op 15 mei zo’n 3000 euro binnen te halen. In totaal wordt er zes uur gefietst, dus
dat tikt wel lekker door. ’s Ochtends heb ik ook nog een college economie gevolgd van het
tweede jaar. Dat moet natuurlijk ook nog gebeuren naast al het stagegeweld.
Vrijdag 19 maart
Ook vandaag had ik weer een college. Marktonderzoek, daar had ik vorig jaar een 4,8 voor
op het tentamen. Door een paar huiswerkopdrachten te maken heb ik nu in ieder geval al
één tiende studiepunt binnen. Wie weet is dat net de beslissende factor.
Verder hebben we vandaag een leuke actie bedacht om nog meer geld binnen te halen. We
staan nu pas op 4000 euro dus er is nog een lange weg te gaan. Het idee is nu dat we eind
april docenten van smo workshops laten geven aan bedrijven. Bijvoorbeeld stagebedrijven
waarmee de HvA al contact heeft. Een docent heeft toegezegd.
Vanmiddag heb ik ook nog op de atletiekbaan gestaan. Ik sport aardig wat af maar het
fietsen schiet er nog even bij in. Dit weekend ga ik lekker uitrusten. Eigenlijk moet ik voor
school ook nog een ondernemingsplan schrijven maar dat doe ik later wel.
Dit weekend ga ik voetballen en zaterdag ga ik stappen. Da’s eigenlijk mijn doorsnee weekend.
Ik vind het wel lekker zo. n
havana 23

Beeld Jan-Maarten Hupkes
afstuderen
Anouk van den Burg (20)
Management, economie & recht
Onderwerp ‘Voor mijn afstudeeronderzoek loop
ik stage bij een assurantiekantoor in Weesp. Ik ben
daar bezig met een onderzoek naar de acties die het
bedrijf moet ondernemen zodra het verdienmodel
verschuift van provisie naar uurdeclaratie. In het
verleden kregen de tussenpersonen namelijk op
provisiebasis uitbetaald maar dat gaat verdwijnen.
Ik bekijk wat er verandert voor de gehele organisatie
en voor de klanten.
Ik ben heel blij met de opdracht omdat hij complex
en actueel is. Er zitten veel haken en ogen aan en de
uitkomst is absoluut een verrassing. Je hebt ook wel
24 havana
eens opdrachten waar de uitkomst al van bekend is
en eigenlijk alleen nog uitgeschreven hoeft te worden.
Met medewerkers houd ik interviews en klanten
ga ik benaderen met een enquête. Ik heb geen
verstand van assurantiën, maar iedereen hier neemt
de tijd voor me, terwijl ze het eigenlijk heel druk
hebben. Voor extra informatie over het onderwerp
ga ik langs bij een bijeenkomst over dit onderwerp,
speciaal voor tussenpersonen.
Uiteindelijk presenteer ik een opzet waarmee het
bedrijf aan de slag kan zodra de provisie wettelijk
wordt afgeschaft. Doordat er dan al een plan klaar-
ligt kan het bedrijf makkelijk een nieuw verdienmodel
implementeren. Ik loop aardig op schema en
heb de invulling van het model uitgeschreven. Ik ga
nu beginnen met de gevolgen van de verschuiving.’
HVA+ ‘Vooral het praktijkgedeelte bevalt me en de
lange stageperiodes. De combinatie van projecten,
theorie en werkervaring maakt dat ik goed ben
voorbereid op de arbeidsmarkt.’
HvA – ‘Bij projecten is er een opdracht en een paar
lessen en dan word je eigenlijk losgelaten. Er zouden
van mij wel wat meer overlegmomenten ingebouwd
mogen worden, wat meer begeleiding.’