Havana 26.indd - Folia Web

studenten & amstelcampus
Hoe meer meningen
hoe meer vreugd
De nieuwbouw van de HvA vordert al gestaag, maar
toch is er nog genoeg waar studenten over mee kunnen
denken. Hoe vullen HvA’ers de witte plekken van
de Amstelcampus in? Anouk Kemper
Het zal de meeste studenten waarschijnlijk
ontgaan zijn, maar de HvA is bezig een
miljoenenproject uit de grond te stampen:
de Amstelcampus. Deze ‘stadscampus’ aan
de kop van de Wibautstraat moet rond 2015
ruimte bieden aan ongeveer dertigduizend
studenten. Dat is zo’n 75 procent van alle
HvA’ers. Op de campus wordt niet alleen
gestudeerd, maar ook gewoond, gewinkeld
en koffie gedronken. Ook buurtbewoners zijn
van harte welkom in de restaurants en coffeecorners.
Maar er wordt ook gedacht aan
initiatieven vanuit het onderwijs. Zo zou een
juridisch of opvoedkundig spreekuur van studenten
hbo-rechten of pedagogiek mogelijk
kunnen zijn. Kortom, de HvA heeft genoeg
ideeën over de toekomstige voorzieningen op
de campus. Toch wordt van huidige studenten
alsnog gevraagd om mee te denken.
Zo storten studenten communicatie zich op
een imagocampagne, onderzoekt een aantal
laatstejaars de mogelijkheden van ‘duurzame
afvalverwerking’ voor de Amstelcampus en
is er een werkgroep voor studenten met een
functiebeperking. Hoe meer meningen, hoe
meer vreugd, lijkt het motto. Maar zitten
deze studenten daar wel op te wachten? En
hebben zij überhaupt het gevoel dat er daadwerkelijk
naar ze geluisterd wordt?
Rijksmonument
Eind februari staat een groep studenten van
de duale opleiding communicatie op het
bouwterrein van de campus. Bouwhelm op,
kaplaarzen aan en de rondleiding door het
Kohnstammhuis kan beginnen. Het oude
belastingkantoor opent volgend schooljaar
zijn deuren voor ondermeer het domein
Onderwijs & Opvoeding, maar tot die tijd
moet er nog flink gewerkt worden.
‘Mooi hè?’ zegt communicatieadviseur en
gids Marianne de Wal. Ze doelt op de oude
muurschildering en de glas-in-loodramen
op de negende etage. ‘We bewaren echt het
historische karakter van het gebouw, het is
immers een Rijksmonument.’
Eerder op de dag hebben de studenten het
16 havana
Singelgrachtgebouw bekeken, aan de overkant
van de straat. Het gebouw, dat eveneens
behoort tot de nieuwe campus, is sinds
2007 de thuisbasis van het domein Media,
Creatie & Informatie. ‘Dan hebben jullie een
beetje een beeld van wat we met de nieuwe
gebouwen willen,’ verklaart De Wal. Dat
betekent niet alleen veel kleurgebruik, maar
ook grote ruimten voor borrels, presentaties
of zelfstudie. Tijdens de rondleiding zit het
Medialab inderdaad vol met jongens die allemaal
gebiologeerd naar hun laptop staren.
Na zo’n twee uur te hebben rondgelopen
over de toekomstige campus, zouden de
communicatiestudenten genoeg indrukken
moeten hebben om in acht weken een
imagocampagne te bedenken. Daniëlle van
Zuijlen (21) is een van hen. Voordat ze met
haar opdracht begon, had ze nog nooit van
de Amstelcampus gehoord. ‘Ik wist wel dat
er een soort straat zou komen waar studenten
kunnen wonen en werken, maar meer
niet.’ Om de opdracht zo goed mogelijk uit
te voeren, zouden de studenten eigenlijk
gebruik willen maken van het algemene
communicatieplan van de HvA. ‘Maar dat
bestaat niet, het gaat per domein,’ lacht Daniëlle.
Toch heeft ze vertrouwen in een goede
afloop. ‘Het idee van “voor studenten, door
studenten” spreekt mij erg aan. Daarom zou
ik het heel tof vinden als de HvA ons plan
echt gaat gebruiken. Ik weet alleen nog niet
of dat gaat gebeuren, want onze presentatie
moet natuurlijk nog komen. De school staat
in ieder geval open voor vragen en feedback.’
Kuil
Dat de Hogeschool haar studenten zo veel
mogelijk tegemoet komt, blijkt wel uit de
workshop Design in Society. Begin deze
maand ontmoetten studenten uit allerlei
studierichtingen elkaar om in teams na te
denken over de inrichting van de gezamenlijke
ruimtes. Tijdens de tweedaagse workshop
deelden diverse deskundigen, onder wie de
architect en de cultuurprogrammeur van De
Balie, hun visie en ervaring. Anneke Groos
(31), laatstejaarsstudent pedagogiek, kijkt
met gemengde gevoelens terug. ‘De mening
van de student wordt relatief laat gevraagd.
De HvA heeft al heel veel besloten. Ze willen
per se de buurt bij de campus betrekken,
ook al zien wij dat niet zo zitten. Natuurlijk
is het leuk dat we mogen meedenken, maar
ik had zelf meer het gevoel dat de HvA dit
alleen heeft georganiseerd zodat er achteraf
gezegd kan worden: “Ja hoor, we hebben
heus wel om de mening van studenten
gevraagd.”’ De pedagogiekstudent vond het
twee geslaagde middagen, omdat ze mensen
van andere studierichtingen ontmoette.
Samen bedachten ze onder andere een ‘kuil’,
omringd door traptreden, waar studenten
lezingen kunnen volgen. ‘En het is een soort
ontmoetingsplek waar je kan blijven hangen
na college.’ Hoe enthousiast de reacties ook
waren, Anneke vermoedt niet dat de kuil er
komt. In haar ogen ging de workshop meer
om de vorm dan om de inhoud.
Ook de 23-jarige David Tol heeft wat puntjes
van kritiek. ‘De denkbeelden van de HvA
en de studenten bleken nogal ver uit elkaar
‘Ik zou het heel tof vinden als de HvA
ons plan echt gaat gebruiken’
te liggen. De school dacht: als we de deuren
openzetten, komen buurtbewoners vanzelf
binnenwandelen. Wij vroegen ons af of de
buurt hier wel op zit te wachten, ze moeten
wel een reden hebben om binnen te komen,’
aldus de vierdejaars bouwkunde. ‘Dan is
het misschien een idee om in het weekend
workshops en lezingen aan te bieden.’ Over
het luisterend oor van de HvA is David lang
niet zo sceptisch als student Anneke. ‘De organisatie
gaf me wel het idee dat hier serieus
iets mee gedaan wordt. De architect kwam