Brede visie op duurzame visserij in de waddenzee - Provincie ...

25
Kokkels
3.1.3 Handkokkelvisserij
Bij de handmatige kokkelvisserij wordt de hark
van de handbeugel door de bovenste vier tot zes
centimeter van de bodem getrokken. De handmatige
visserij op kokkels kan alleen rendabel toegepast
worden op kokkelbanken met een hoge dichtheid aan
kokkels. Volgens het huidige schelpdiervisserijbeleid
mag deze visserij jaarlijks 5% van de kokkels in de
Waddenzee opvissen. De overige 95% van de kokkels
is gereserveerd voor vogels. In het kader van de Nbwetvergunning
hebben de vissers de afgelopen jaren
niet meer dan een vangst van 2,9 % van het bestand, dat
in dichtheden boven de 50 kokkels per m2 voorkomt
aangevraagd. De aangevraagde hoeveelheden zijn door
de provincie Fryslân vergund.
Naar schatting wordt in een jaar zo’n 0,65% van het
areaal aan droogvallend plaat, met minimaal 50 kokkels
per m2 in de gehele Nederlandse Waddenzee, door
handkokkelaars bevist (Van Overzee et al, 2009). De
handkokkelvisserij heeft lokaal een direct effect op het
bodemleven, niet alleen op de kokkels zelf, maar ook
op de bijbehorende fauna (Van Overzee et al, 2008; Van
Leeuwe et al, 2008).
De handkokkelvisserij is veel kleinschaliger dan de
voorheen bestaande mechanische kokkelvisserij. Het
beviste areaal is een fractie van hetgeen voorheen
mechanisch werd bevist. De grootste visserij-inzet
wordt echter gepleegd op kokkelbanken met een hoge
kokkeldichtheid, die ook voor schelpdieretende vogels
belangrijk zijn. Dat betekent dat deze visserij lokaal
de voedselbeschikbaarheid kan beïnvloeden en enige
verstoring van vogels met zich meebrengt. Voor de
Wadplaten met kokkelbanken die dichtbij de eilanden
hoofdstuk 3