Inleiding - Stad Sint-Niklaas

Inleiding
In toepassing van het decreet van 28 april 1998 inzake het Vlaams beleid ten aanzien van etnischculturele
minderheden (ECM) werd de stedelijke integratiedienst (intussen omgedoopt tot dienst
samenleving) voor onbepaalde duur erkend. Hiertoe moet de stad o.a. een gemeentelijk beleidsplan
voor een lokaal minderhedenbeleid opstellen.
Dit beleidsplan wordt opgemaakt voor drie jaar. Het voorliggende plan bestrijkt de periode 2009-2011.
In zijn omzendbrief van 06-11-2007 lichtte de bevoegde Vlaamse minister Marino Keulen de prioritaire
opdrachten voor de nieuwe beleidsplannen toe:
- het bevorderen van het samenleven in diversiteit: sociale cohesie, het detecteren van
samenlevingsproblemen, bemiddeling, beeldvorming;
- het bevorderen van de toegankelijkheid van diensten en voorzieningen: intern en extern inclusief
beleid (tweedelijnstaak);
- het detecteren, voorkomen en bestrijden van elke vorm van discriminatie;
- inspraak en participatie van alle burgers;
- het vergroten van het draagvlak voor het diversiteitsbeleid, o.m. door het geven van informatie
aan de bevolking en door sensibiliseringsacties;
- het coördineren en oplossen van knelpunten betreffende het inburgeringsbeleid (vanuit de
regierol), meer specifiek met betrekking tot het secundair inburgeringsbeleid.
Parallel met de tendens op het Vlaamse niveau evolueert het lokaal minderhedenbeleid meer en meer
naar een diversiteitsbeleid. Het lokaal sociaal beleidsplan, vastgesteld door de gemeenteraad in
december 2007, bevat een hoofdstuk diversiteit en ook het witboek besteedt ruim aandacht aan het
thema. Kenmerk van het diversiteitsbeleid en tevens het vernieuwend element in het beleid is het
inclusief karakter ervan. Met diversiteit dient te worden rekening gehouden in alle beleidssectoren.
Het is de verdienste van de recent ingediende beleidsplannen van de sectoren cultuur, jeugd, sport,
onderwijs dat zij terdege rekening houden met het diversiteitsaspect en tegelijk aandacht hebben voor
een doelgroepenbenadering, voor zover dit nog noodzakelijk is, bijv. op het vlak van participatie.
Eén van de doelstellingen in het Witboek luidde immers dat “een diversiteitsbeleid moet inclusief zijn.
Culturele organisaties, sportverenigingen, het jeugdwerk, de zorgsector, de gezondheidsinstellingen…:
allen moeten zijn aandacht hebben voor de diversiteit van hun doelpubliek en de nodige maatregelen
nemen om hun aanbod open te stellen voor zoveel mogelijk mensen.”
De verantwoording voor het voeren van een diversiteitsbeleid ligt bovendien vervat in de
maatschappelijke realiteit. De Sint-Niklase samenleving is de jongste decennia steeds diverser
geworden, en dit niet alleen op etnisch, cultureel of religieus vlak.
In dit plan wordt volledig de kaart getrokken van de diversiteit, doch het blijft tot nader order een
noodzaak de etnisch culturele minderheden op bepaalde domeinen nog als doelgroep te vatten.
In die zin zet dit beleidsplan de traditie van het lokaal minderhedenbeleid verder en garandeert het er
tevens de continuïteit van.
1

Missie, totstandkoming en opdrachten
Het stadsbestuur van Sint-Niklaas wil de samenleving waarin bewonersgroepen van
diverse afkomst en met diverse beginsituaties naast en met elkaar kunnen wonen, leven
en werken, verder uitbouwen op basis van gelijke mogelijkheden en kansen.
Iedereen is anders. Diversiteit is een maatschappelijk gegeven. Het is dan ook een kerntaak van de
stad om met deze diversiteit rekening te houden in het hele beleid. Getuigen van deze intentie zijn het
lokaal sociaal beleidsplan en de sectorale beleidsplannen jeugd, sport, cultuur en onderwijs.
Het lokaal sociaal beleidsplan bevat een afzonderlijk hoofdstuk over diversiteit. Het diversiteitsthema
werd bovendien opgenomen in alle beleidsdomeinen die in het lokaal sociaal beleidsplan aan bod
komen. Het lokaal sociaal beleidsplan – en ook de aandacht voor het diversiteitsbeleid - vormde mee
de basis voor het witboek, dat het stedelijk beleidsprogramma omvat van de huidige beleidsploeg.
In 2007 werd een diversiteitsambtenaar aangeduid die samen met de dienst samenleving en tal van
andere actoren het diversiteitsbeleid vorm geeft.
In augustus van datzelfde jaar trad de stad toe tot de Europese Coalitie van Steden tegen Racisme.
Dit houdt onder meer in dat een 10 puntenactieplan tegen racisme wordt opgesteld.
In maart 2008 besliste het stadsbestuur om in een Vlaams proefproject te stappen en een meldpunt
voor discriminatie op te richten.
Ook in de sectoren jeugd, onderwijs, cultuur en sport wordt meer en meer de kaart van de diversiteit
getrokken. Het decreet op het flankerend onderwijsbeleid en het participatiedecreet zetten de stad er
toe aan een ambtenaar flankerend onderwijs en een participatieambtenaar voor de culturele sector
aan te stellen.
Het stadsbestuur gaat er hierbij van uit dat een diversiteitsbeleid ruimer is dan een beleid naar de
doelgroep van de etnisch culturele minderheden. Het diversiteitsbeleid is er op gericht elke burger
maximaal te betrekken bij het stedelijk beleid en evenwaardige kansen te bieden om te participeren
aan en te genieten van alle maatschappelijke voorzieningen. Omdat er toch specifieke groepen zijn die
meer met uitsluiting bedreigd of geconfronteerd worden, is het niet in tegenspraak met het
voorgaande om het diversiteitsbeleid bij prioriteit op enkele doelgroepen te richten. De actuele situatie
van deze specifieke groepen is immers niet gelijk aan deze van de doorsnee burger.
Zo kunnen etnisch-culturele minderheden, personen met een handicap, mensen met een andere
seksuele geaardheid, en senioren als te bereiken doelgroepen worden omschreven.
In het licht hiervan wordt in onderhavig beleidsplan vooral gefocust op de doelgroep van de etnischculturele
minderheden.
Etnisch-culturele minderheden
Bij het gebruik van deze term wordt verwezen naar een aantal criteria:
- geïmmigreerd naar België
- migratieverleden van ouders, grootouders of overgrootouders
- nationaliteit
- geboorteplaats
- juridisch verblijfsstatuut (bijv. asielzoeker, vluchteling, gezinshereniging, regularisatie, …)
- taal
- vreemd klinkende naam
- huidskleur
- godsdienst of levensbeschouwing
- culturele eigenheid
2

Deze groep is de laatste jaren meer en meer gediversifieerd. Turken en Marokkanen vestigden zich
hier bij de eerste arbeidsmigraties en zijn intussen toe aan de derde generatie. Via de asielprocedure
en (niet-)legale inwijking zijn vooral Oost-Europeanen, inwoners uit de Balkan en ex-Sovjetrepublieken
in onze stad komen wonen. Binnen deze verschuiving valt de relatief grote groep Kosovaren en vooral
Roma (uit het voormalige Joegoslavië) op.
De behoeften van de ouder worden eerste generatie Marokkanen en Turken zijn totaal verschillend
dan deze van jonge Afrikaanse asielzoekers of hoogopgeleide Iraniërs. Voor de groep ouderen dient
bijv. de zorgsector oog te hebben, de andere groep is dan weer het “target” van inburgeringsbureaus.
Voor velen speelt religie een rol en is men zeer gehecht aan de beleving van bijv. de ramadan en het
offerfeest. Anderen hechten dan weer een groot belang aan zelforganisatie en zijn op zoek naar
infrastructuur en middelen om hun vereniging uit te bouwen. Naast mensen die leven van een
vervangingsinkomen zijn er ook ondernemers of mensen in hogere functies. Tenslotte mag ook het
genderperspectief binnen de diversiteit van de etnisch culturele minderheden niet uit het oog worden
verloren. Naargelang de groep waartoe men behoort worden de rolpatronen op een verschillende
wijze ingevuld en bevindt het emancipatieproces zich in een ander stadium.
In bepaalde gevallen behoren etnisch culturele minderheden ook tot de kansarmoedegroepen. Voor
die doelgroep ontwikkelden stad en OCMW de laatste jaren instrumenten om hen toe te laten op
menswaardige wijze te participeren aan het maatschappelijk leven (kansenpas, ondersteuning
Welzijnsschakels, sociale kruidenier, VLOS).
Cijfergegevens
Op basis van nationaliteit kunnen we in Sint-Niklaas volgende grote groepen onderscheiden (cijfers
op 01-01-2008).
- Er wonen 1.015 inwoners uit EU-lidstaten in onze stad. De grootste groep bestaat uit
Nederlanders (554). Op de tweede plaats komen de Polen (63), gevolgd door Duitsers (53) en
Fransen (51). De Italianen (47) sluiten deze top 5 af. In deze groep vinden we verder onder meer
nog 31 Roemenen, 29 Portugezen en 22 Slowaken.
- Er zijn in de stad verder 705 inwoners ingeschreven uit andere Europese landen. De grootste
groep bevat de Turken (328), gevolgd door burgers uit de Balkan (305 personen uit Albanië,
Servië, Montenegro, Bosnië-Herzegowina, Kroatië, Macedonië) en uit de voormalige Sovjetrepublieken
(141). (Turkije en de voormalige Sovjet-Unie strekken zich ook uit over Azië)
- Uit het werelddeel Afrika (totaal 716 personen) valt de grote aanwezigheid van Marokkanen
(591) op. Er is een 25-tal landen uit Afrika vertegenwoordigd, waarbij enkel Congolezen (25)
Nigerianen (20) en Angolezen (13) het tiental overstijgen.
- Uit Azië (263 mensen) vallen de Pakistanen (29), Irakezen (25), Chinezen (21), Syriërs (20) en
Indiërs (18) als grootste groepen op.
- Noord- en Zuid-Amerika zijn met 55 burgers vertegenwoordigd in Sint-Niklaas: 13 personen
uit de Verenigde Staten en verder 9 Colombianen en 8 Cubanen.
We moeten er steeds rekening mee houden dat intussen veel mensen van vreemde origine de
Belgische nationaliteit hebben aangenomen. We tellen in totaal 4.913 genaturaliseerden.
Naast die groepen niet-Belgen zijn er ook asielzoekers en erkende vluchtelingen. Asielzoekers zijn
vluchtelingen van wie de procedure nog loopt en die dus nog geen definitieve beslissing over hun
aanvraag (erkenning of weigering) hebben ontvangen. Op 1 januari 2008 telden we 474
asielzoekers met verblijf in Sint-Niklaas, en 206 erkende vluchtelingen, van wie de grootste
groepen uit het voormalige Joegoslavië (46) en Rusland (32) afkomstig zijn.
In tegenstelling tot alle andere groepen zijn de asielzoekers, die geregistreerd zijn in het
wachtregister, niet inbegrepen in het totale bevolkingscijfer van de stad, dat op 01-01-2008
70.429 bedroeg.
Voor de doelgroep asielzoekers, die een specifieke aanpak vergt, heeft de stad een
vluchtelingenveldwerkster in dienst en is er een samenwerkingsverband met de
vluchtelingenondersteuningsgroep VLOS. De specifieke ondersteuning vanuit de stad beoogt onder
3

meer de begeleiding in de asielprocedure, het contact met sociale organisaties, het wegwijs maken in
de Sint-Niklase samenleving, het bemiddelen bij eventuele samenlevingsproblemen.
De aanzienlijke groep Roma, die vooral afkomstig is uit het voormalige Joegoslavië, wordt vooral
begeleid op het gebied van onderwijs, taalonderricht en gezondheidspreventie. Hiertoe werd een
netwerk van diensten en vrijwilligersgroepen gecreëerd, dat via overleg de acties op elkaar afstemt.
Dit netwerk en andere initiatieven van een zelfde aard staan er mee voor garant dat het samenleven
van diverse etnische groepen in de stad op een vreedzame en verdraagzame wijze verloopt.
De stad wil met zijn diversiteitsbeleid een motor zijn die andere organisaties stimuleert meer aandacht
te hebben voor diversiteit binnen hun werking en in hun activiteiten. Naast de voorbeeldfunctie en de
permanente aandacht voor diversiteit door de stad kan hierbij bijv. gedacht worden aan een
diversiteitsbonus voor organisaties en verenigingen die in hun betoelaagde activiteiten extra aandacht
hebben voor diversiteit.
Voor de totstandkoming van de diverse beleidsplannen werd in de periode 2007-2008 aan heel wat
bevraging gedaan. Naast het lokaal sociaal beleidsplan en het witboek, rolden het
jeugdwerkbeleidsplan, het sportbeleidsplan, het cultuurbeleidsplan, het onderwijsbeleidsplan en een
ouderenbeleidsplan van de drukpersen.
In functie van de omgevingsanalyse van een aantal van deze plannen werden de etnisch culturele
minderheden ruim bevraagd: cursisten van cultuurklasjes, leden van socio-culturele verenigingen en
sportclubs, jongeren uit de onderwijsklassen voor anderstalige nieuwkomers, pleintjesjongeren,
‘sleutelfiguren’, cursisten Nederlands, …
Daarnaast kwamen ook vertegenwoordigers uit de diverse sectoren en het zgn. middenveld,
bevoorrechte getuigen en dies meer aan bod.
Volgende opdrachten komen in dit beleidsplan verder aan bod:
1. het bevorderen van de toegankelijkheid van diensten en voorzieningen: intern en extern inclusief
beleid (tweedelijnstaak);
2. inspraak en participatie van alle burgers;
3. het bevorderen van het samenleven in diversiteit: sociale cohesie, het detecteren van
samenlevingsproblemen, bemiddeling, beeldvorming;
4. het detecteren, voorkomen en bestrijden van elke vorm van discriminatie;
5. het vergroten van het draagvlak voor het diversiteitsbeleid, o.m. door het geven van informatie
aan de bevolking en door sensibiliseringsacties;
6. het coördineren en oplossen van knelpunten betreffende het inburgeringsbeleid (vanuit de
regierol), meer specifiek met betrekking tot het secundair inburgeringsbeleid.
4

Opdrachten/doelstellingen
1. Het bevorderen van de toegankelijkheid van diensten en voorzieningen
Strategische doelstelling: de stad werkt aan een betere toegankelijkheid met gelijke
startkansen en gelijke uitkomstmogelijkheden voor alle burgers.
Jeugd
Uit de voorbereiding van de opmaak van het jeugdbeleidsplan blijkt dat allochtone jongeren en
kinderen grotendeels dezelfde verzuchtingen hebben over vrijetijdsbesteding als autochtone jongeren.
Het valt echter op dat zij grotendeels ontbreken in het georganiseerd vrijetijdsaanbod, zoals in
jeugdbewegingen en sportkampen. Oorzaken hiervan kunnen zijn: een gebrekkige doorstroming van
de informatie, onvoldoende kennis over het jeugdverenigingsleven, onvoldoende kennis bij
jeugdorganisaties van de specifieke noden en behoeften van de allochtone kinderen en jongeren,
financiële drempels.
De georganiseerde allochtone jeugd vindt moeilijk lokalen om activiteiten te ontplooien.
Voor de niet-georganiseerde jongeren voorziet de stad via de inrichting van de publieke ruimte in
informele ontmoetingsplaatsen, op pleintjes en parken.
Het jeugdbeleidsplan 2008-2010 formuleert onder meer volgende doelstellingen en actiepunten:
- De stad stimuleert een kwaliteitsverbetering van het speelpleinaanbod en de monitorenploegen.
De speelpleinwerkingen bereiken veel kinderen met maatschappelijk kwetsbare achtergronden of
van een andere afkomst (10.2).
- Er wordt ruimte gecreëerd voor nieuwe initiatieven. Het zelf organiseren van projecten door
jeugdverenigingen stimuleert de participatie aan het maatschappelijk gebeuren. Prioriteiten zijn
diversiteit, buurtgericht aanbod, internationale samenwerking, stadsgroepenwerk en duurzame
ontwikkeling (11.1).
- Kinderen, jongeren en jeugdverenigingen weten wat er in de stad voor hen te doen is. De
informatie is op maat geschreven en indien mogelijk met hun medewerking (22).
- De departementen ‘cultuur’ en ‘burgerzaken en welzijn’ starten een overleg op over afstemming
van mogelijkheden betreffende vrijetijdsbesteding door anders-georganiseerde kinderen en
jongeren (38.1).
- De welzijns- en de jeugddienst werken structureel en projectmatig rond het verhogen van de
toegankelijkheid van het algemeen aanbod van het reguliere jeugdwerk (38.5).
Operationele doelstelling: de jeugddienst bereikt etnisch culturele minderheden via al dan
niet specifieke maatregelen/toeleidingsprojecten.
Resultaat:
Het aanbod vanuit het reguliere jeugdwerk is toegankelijk en bereikt een divers publiek.
Acties:
1. De jeugddienst stimuleert jeugdverenigingen om kinderen en jongeren van ECM bij hun werking
te laten aansluiten.
6

2. De stedelijke subsidies voor kadervorming blijven behouden. Jongeren worden gestimuleerd om
een attest te behalen. Er worden extra inspanningen gedaan om maatschappelijk kwetsbare
jongeren te laten deelnemen aan kadervorming. De jongeren van de Okan-klas van het secundair
onderwijs worden hierbij jaarlijks aangesproken.
3. De jeugd- en andere (stads)diensten begeleiden jeugdverenigingen om vaardigheden te
ontwikkelen om hun werking toegankelijk te maken voor ECM.
4. In samenwerking met de dienst welzijn en vzw Speelpleinwerkingen Waasland zal de jeugddienst
instaan voor een buurtgericht speelpleinwerkingsaanbod.
5. Het kwalitatieve en kwantitatieve aanbod van openbaar toegankelijke (buurt)speelpleinen wordt
opgedreven
6. Kinderen, jongeren en jeugdverenigingen weten wat er in de stad Sint-Niklaas voor hen te doen
is. De informatie is op maat geschreven en indien mogelijk, met hun medewerking.
7. Kinderen, jongeren en jeugdverenigingen weten waar zij met hun vragen terechtkunnen in Sint-
Niklaas.
8. De stad bemiddelt in vraag en aanbod naar toegankelijke jeugdinfrastructuur.
Wijze van evaluatie:
1. Aantal jeugdverenigingen die extra inspanningen doen om jongeren van ECM toe te leiden.
2. beschrijving van de inspanningen om ECM kadervorming te laten volgen
3. Overzicht van de inspanningen (van de jeugddienst) om jeugdverenigingen vaardiger te maken in
hun werking voor ECM.
4. Het aanbod en het gebruik van de pretcamionette.
5. Aantal speelpleinen, bereik van kinderen en aantal monitoren die kadervorming gevolgd hebben.
6. Beschrijving van het proces van betrokkenheid van allochtone jongeren bij het opstellen en
verdelen van de brochure “vakantie op maat”.
7. beschrijving van de specifieke acties om de folder “jeugdgids” te verspreiden in het vrijetijdsmilieu
van de allochtone jongeren
8. Bemiddelingspogingen van de stad voor toegankelijke jeugdinfrastructuur.
7

Cultuur
In Sint-Niklaas is er een divers cultureel aanbod in heel verschillende locaties: stadsschouwburg, Vrije
Ateliers, bibliotheek, academies, in de buurten, …
Toch is de participatie van etnisch culturele minderheden aan het culturele aanbod gering. Cultuur wil
er echter voor alle inwoners van Sint-Niklaas zijn en vanuit deze ambitie wil het stadsbestuur
inspanningen leveren om de participatie te vergroten. Er zijn verschillende drempels die bepaalde
groepen ervan weerhouden om deel te nemen aan of gebruik te maken van het culturele aanbod in
Sint-Niklaas.
Soms is er onvoldoende kennis van het aanbod. Uit gesprekken met cursisten Nederlands bij LBC is
bijv. gebleken dat sommige nieuwkomers onvoldoende op de hoogte zijn van het aanbod in Sint-
Niklaas. Vaak bestaat er ook een vrees om “de enige allochtoon” te zijn.
Anderzijds bestaat er een kloof tussen het culturele aanbod en de culturele interesses van bepaalde
groepen. Ook de kostprijs is vaak een belemmering voor culturele participatie.
Het stadsbestuur kan dus op verschillende sporen werken om de participatie van allochtonen aan het
culturele leven te vergroten. Zo kan de stad inspanningen leveren om het culturele aanbod meer
toegankelijk te maken o.a. door het aanbod meer bekend te maken via andere kanalen (bijv. via de
allochtone verenigingen of scholen…). Maar de stad kan ook zoeken naar manieren om etnisch
culturele minderheden meer inspraak te geven in het beleid. Willen we de participatie en
betrokkenheid van etnisch culturele minderheden aan het culturele leven vergroten, dan dienen ze
ook binding te hebben met dit aanbod en zich erdoor aangesproken voelen. Zo kunnen er meer
openingen gecreëerd worden voor de allochtone verenigingen om aan te sluiten bij de cultuurraad. Op
deze manier zitten de allochtone verenigingen ingebed in een structuur van de stad en hebben ze
meer mogelijkheden om een sterke culturele werking binnen hun vereniging uit te bouwen, maar
hebben ze ook meer inspraak in het culturele aanbod en zijn ze beter op de hoogte van het aanbod
en de mogelijkheden.
Het cultuurbeleidsplan 2008-2013 formuleert 10 concrete actiepunten:
- programmeren/aankopen/exposeren van niet-westerse cultuur
- integrale aanpak in plaats van fragmentarische initiatieven
- structureel overleg en afstemming tussen de sectoren, met het oog op wegwerken van drempels
- etnisch culturele minderheden actief stimuleren tot gebruik van de stedelijke infrastructuur
- samenwerking met etnisch culturele minderheden gebeurt op basis van gelijkwaardigheid
- ruimte maken voor meer vraaggericht etnisch divers cultuuraanbod, aansluitend op leefwerelden,
noden en interesses
- in het personeelsbeleid pro-actief aansluiting zoeken bij de etnische diversiteit in de regio
- categoriaal aanbod op etniciteit moet af en toe mogelijk zijn
- neutraliteit van de stedelijke instellingen
- culturele instellingen hebben ook een opdracht naar onthaal van nieuwkomers
Operationele doelstelling: de culturele sector bereikt etnisch culturele minderheden via al dan
niet specifieke maatregelen/toeleidingsprojecten.
Resultaat:
Het aanbod van de culturele sector is toegankelijk en bereikt een divers publiek.
Acties:
1. De toelatingscriteria en de agenda van de vergaderingen van de cultuurraad, de
projectvoorwaarden en de samenstelling van de jury bij het beoordelen van de projecten worden
aangepast.
8

2. Verenigingen van etnisch culturele minderheden worden, indien nodig, ondersteund bij hun
participatie aan het culturele leven
3. Groepen van etnisch culturele minderheden worden actief gestimuleerd tot het gebruik van
stedelijke infrastructuur.
4. Niet-westerse cultuur krijgt een plaats in de programmatie van het cultuurcentrum, de bibliotheek,
de dienst toerisme en het museum
5. Er wordt ruimte (letterlijk en figuurlijk) gemaakt voor meer vraaggericht etnisch divers
cultuuraanbod, dat aansluit op de leefwerelden (noden, interesses...) van etnisch culturele
minderheden.
6. De toeleidingsprojecten ter bevordering van de participatie van de diverse doelgroepen in de
academies worden verder aangemoedigd.
Wijze van evaluatie:
1. Het aantal allochtone verenigingen dat ingeschreven is in de cultuurraad
- Agendapunten op de cultuurraad die aangegeven zijn vanuit de groep van de allochtone
verenigingen
- Het aantal projecten ingediend door de toegetreden allochtone verenigingen bij de cultuurraad
3. Het aantal allochtone verenigingen dat gebruik maakt van de stedelijke infrastructuur
4. Aantal activiteiten/aankopen van de stedelijke instellingen met het oog op de niet westerse
cultuur.
5. Overzicht van het programma-aanbod dat specifiek gericht is op het bereik van etnisch culturele
minderheden.
6. aantal inschrijvingen en doorstromingscijfers van etnisch culturele minderheden
- Aantal drempelverlagende activiteiten van de academie voor schone kunsten op buurtniveau +
bereik en doorstroom.
9

Onderwijs
Sint-Niklaas is een scholenstad. Het stadsbestuur neemt een coördinerende en ondersteunende rol op
bij het beleid inzake gelijke onderwijskansen en legt via het flankerend onderwijsbeleid de focus op
verschillende terreinen. Via empowerment staat participatie aan de onderwijsprocessen voorop:
cursussen opvoedingsondersteuning voor Marokkaanse en Turkse moeders, moedergroepen op de
school van het kind met een cursuspakket Nederlands en schooloriëntatie. De scholen worden
gemotiveerd om te investeren in GOK-projecten en worden gestimuleerd tot een weloverwogen
kostenbeleid. Instrumenten hierbij zijn het participatiefonds en de kansenpaswerking. De stad wil een
blijvend engagement aangaan voor anderstalige nieuwkomerskinderen door het inrichten van een
Okan-klas in de stedelijke basisschool te Nieuwkerken. De stad wil eveneens een voorbeeldfunctie
opnemen als werkgever door bijv. stageplaatsen en volgwerkdagen aan te bieden.
Verder neemt de stad een ondersteunende rol op bij het lokaal overlegplatform (LOP).
Het onderwijsplan 2008-2012 biedt een overzicht van de initiatieven waaraan de stad participeert
en formuleert volgende strategische doelstellingen:
- een lokaal flankerend onderwijsbeleid uitbouwen
- een weloverwogen doelgroepenbeleid uittekenen of bestendigen
- schoolse achterstand aanpakken en schooluitval vermijden
Operationele doelstelling 1: de stad werkt aan gelijke onderwijskansen via het flankerend
onderwijsbeleid.
Resultaat 1:
Basisscholen en secundaire scholen werken initiatieven uit die de gelijke onderwijskansen van
anderstalige kinderen ten goede komen.
Acties:
1. Het GOK-projectenfonds wordt verdergezet met specifieke aandacht voor acties naar de zwakste
groepen.
2. De stad ondersteunt met een financiële tegemoetkoming de huistaakbegeleidingsinitiatieven van
vrijwilligersorganisaties
Resultaat 2:
De stad neemt eigen categoriale initiatieven rond taalstimulering, ouderparticipatie en
opvoedingsondersteuning.
Acties:
3. De stad organiseert een zomertaalstage voor taalzwakke kleuters die de overgang maken van het
kleuteronderwijs naar het basisonderwijs.
4. De stad ondersteunt opvoedingsondersteuningsprojecten voor maatschappelijk kwetsbare
groepen.
5. De stad organiseert in samenwerking met Leerpunt moedergroepen op school waarbij
anderstalige mama’s Nederlands leren en een pakket schooloriëntatie krijgen.
Resultaat 3:
Het stadsbestuur organiseert de OKAN-klas in het stedelijk basisonderwijs.
Acties:
6. De OKAN-klas voor het basisonderwijs wordt verder ingericht door de stedelijke basisschool de
Droomballon te Nieuwkerken.
10

Resultaat 4:
De stad participeert aan en ondersteunt de werkgroepen van het LOP rond gelijke onderwijskansen.
Actie:
7. De stad neemt deel aan en ondersteunt acties van de werkgroep kleuterparticipatie met specifieke
aandacht voor de Romagroep, de werkgroep kostenbeheer en de werkgroep dialoog allochtoonautochtoon.
Wijze van evaluatie:
1. Evaluatie van de ingediende GOK-projecten
2. Aantal huistaakbegeleidingsintiatieven dat financiële ondersteuning geniet
3. Evaluatie van de zomertaalstage (en bereik)
4. Aantal opvoedingsondersteuningsprojecten (en bereik)
5. Evaluatie van de moedergroepen: bereik en leerpunten
6. Aantal ingeschreven leerlingen in de OKAN-klas
7. Overzicht van de deelname van het stadsbestuur aan de werkgroepen van het LOP inzake gelijke
onderwijskansen.
Operationele doelstelling 2: de stad neemt acties om de doorstroming naar de arbeidsmarkt
bevorderen.
Resultaat:
Leerlingen uit diverse opleidingen van het secundair onderwijs krijgen de kans om beroepservaring op
te doen in de stedelijke dienstverlening.
Acties:
8. Het stadsbestuur biedt arbeidscontracten, stageplaatsen en volgwerkdagen aan voor leerlingen uit
het secundair onderwijs.
Wijze van evaluatie:
8. aantal arbeidscontracten, volgwerkdagen en stageplaatsen voor leerlingen uit het secundair
onderwijs
11

Sport
Sport kan een belangrijke hefboom zijn in het integratieproces. De dienst samenleving kon de
omgevingsanalyse van het sportbeleidsplan 2008-2013 mee vorm geven door een bevraging van
pleinjongeren, eigen ervaringen van straathoek- en buurtwerk, bevraging van cultuurklasjes,
allochtone voetbalclubs, moslimvrouwen, …
In een open sportraad (05-06-2007) met rechtstreekse participatie van de doelgroep werd extra
aandacht gegeven aan diversiteit en laagdrempeligheid.
Noden die aan bod kwamen: een aangepast (kleinschalig en laagdrempelig) sportaanbod, een
toegankelijk loket, toegankelijke sportinfrastructuur, … Bij de vraag naar een aangepast aanbod werd
de nood aangekaart aan een afzonderlijk zwemuurtje voor moslimvrouwen, kwam de beperkte
toegankelijkheid van de sportkampen ter sprake…
Buurtvoetbalploegen verdienen verdere financiële en logistieke ondersteuning van de stad door een
goed subsidiereglement en een voldoende en toegankelijke infrastructuur.
Een sportloket moet de drempel naar sportactiviteiten versoepelen. Jongeren moeten via het
sportloket vrij snel hun weg kunnen vinden naar een gepast sportaanbod of geschikte
sportinfrastructuur.
De pretcamionette en de kansenpas zullen alvast ingezet worden als middel om sport bij de meest
kwetsbare doelgroepen te brengen en omgekeerd.
Het sportbeleidsplan 2008-2013 formuleert vrij gedurfde doelstellingen waarin de noden van de
etnisch culturele minderheden en andere kansengroepen ruimschoots aan bod komen:
- tegen 2012 ontplooien meer verenigingen een aangepaste werking voor specifieke doelgroepen
- tegen 2010 noteren wij een aangroei van minstens 50% deelnemers uit specifieke doelgroepen
aan de initiatieven van de sportdienst (jeugdsportkampen, sportlessen voor volwassenen)
- tegen 2012 zijn bij minstens 50% van de sportclubs met jeugdopleiding en bij minstens 20% van
alle erkende sportclubs minstens 5% leden van vreemde origine aangesloten
- creëren en operationeel maken van een vlot bereikbaar informatiepunt voor het globale
sportaanbod
Operationele doelstelling: de sportsector bereikt etnisch culturele minderheden via al dan
niet specifieke maatregelen/toeleidingsprojecten
Resultaat 1:
Tegen 2010 is er een aangroei van minstens 50% deelnemers aan de jeugdsportkampen, met name
uit de doelgroep van deelnemers van vreemde origine, deelnemers met een handicap en deelnemers
met een kansenpas.
Actie:
1. Ervaringsdeskundigen, medewerkers van de dienst welzijn en de jeugddienst plegen overleg over
het inhoudelijk aanbod
2. Het inhoudelijk aanbod wordt stapsgewijs ingepast in het programma van de sportkampen
3. uitwerken van een communicatieplan
12

Resultaat 2:
Tegen 2010 is er een aangroei van minstens 50% deelnemers aan sportlessen voor volwassenen, met
name uit de gezamenlijke doelgroep van personen met een vreemde origine en personen met een
handicap.
Acties:
4. Ervaringsdeskundigen en medewerkers van de dienst welzijn plegen overleg over het inhoudelijk
aanbod
5. Het inhoudelijk aanbod wordt stapsgewijs ingepast in het programma van de sportlessen en
sportdagen
Resultaat 3:
Tegen 2010 participeert de sportdienst aan een structurele buurtsportwerking in samenwerking met
andere partners.
Acties:
6. Uitbouwen sportaanbod pretcamionette
7. aanstellen van een buurtsportanimator/coördinator
Resultaat 4:
Tegen 2012 verlenen minstens 25% van de erkende sportclubs financiële faciliteiten voor houders van
de stedelijke kansenpas of voor OCMW-cliënteel.
Acties:
8. het subsidiereglement voorziet meer substantiële stimuli ten aanzien van verenigingen die
faciliteiten bieden voor houders van een kansenpas
9. clubs informeren over de modaliteiten van de kansenpas, de aanpassing van het
subsidiereglement en over de tussenkomstmogelijkheid van het OCMW
Resultaat 5:
Tegen 2012 zijn bij minstens 50% van de sportclubs met jeugdopleiding en bij minstens 20% van alle
erkende sportclubs minstens 5% leden van vreemde origine aangesloten.
Actie:
10. opstellen communicatieplan
Wijze van evaluatie:
1. verslagen van de overlegmomenten
3. communicatieplan
4. verslagen van de overlegmomenten
5. aantal allochtonen die deelnemen aan de sportlessen
6. aantal sportactiviteiten met de pretcamionette
9. aantal clubs die faciliteiten bieden inzake de kansenpas
10. jaarlijks aantal leden van allochtone origine bij sportclubs met een jeugdopleiding
13

Personeelsbeleid
Het stadsbestuur wil als werkgever een voorbeeldfunctie opnemen rond gelijke kansen. De opmaak
van het 10-puntenplan tegen racisme was een gelegenheid om samen met de personeelsdienst en
andere diensten een aantal acties rond gelijke kansen uit te werken.
In het Witboek wordt dit als volgt geformuleerd: “Er wordt actief ingespeeld op eventuele
moeilijkheden die bepaalde doelgroepen kunnen ondervinden om te slagen voor de selectieproeven,
waardoor we het bestaande gelijkekansenbeleid intensifiëren. Dit kan onder meer gebeuren aan de
hand van een georganiseerde opleiding om iedereen voor te bereiden op selectieproeven.”
Operationele doelstelling: de stad is een werkgever met aandacht voor gelijke kansen.
Resultaat:
Er zijn acties om te komen tot een zo divers mogelijk personeelsbestand en werknemers kunnen zich
ontplooien ongeacht hun geaardheid, beperking of afkomst.
Acties:
1. In elke wervingsoproep wordt volgende clausule opgenomen: “Gelijke kansen staan bij ons
voorop: uw kwaliteiten primeren op leeftijd, geslacht, etnische origine of handicap.”
2. Vacatures worden bekendgemaakt bij verenigingen van etnisch culturele minderheden
3. Er is aandacht voor diversiteit bij het samenstellen van examenjury’s
4. Het stadsbestuur onderzoekt de mogelijkheid om een traject op te zetten voor laaggeschoolde en
anderstalige kandidaten als voorbereiding op het examen.
5. Bij selectieproeven op E-niveau wordt slechts een beperkt of geen schriftelijk gedeelte
georganiseerd
6. Examens worden onderzocht op toegankelijkheid voor laaggeschoolden door Leerpunt.
7. Mits het slagen voor een praktische test bij de aanwerving kunnen anderstaligen aan het werk
met een proefcontract onder de voorwaarde dat slechts een contract van onbepaalde duur zal
aangeboden worden indien het bewijs wordt geleverd dat de kennis van het Nederlands tijdens de
proefperiode tot een aanvaardbaar niveau werd gebracht.
8. Bij alle medewerkers wordt bij indiensttreding de integriteitscode toegelicht, waarin o.m. wordt
vermeld dat de stad opteert voor een diversiteits- en gelijkekansenbeleid.
9. Discriminatie op de werkvloer en in de dienstverlening wordt niet toegestaan. Het
discriminatieverbod luidt als volgt: “De personeelsleden behandelen de gebruikers van hun dienst
welwillend en zonder enige discriminatie. Het stadsbestuur gaat formeel uit van het standpunt dat
respect wordt betoond voor de eigenheid van ieder individu, ongeacht haar/zijn overtuiging,
geslacht, seksuele geaardheid, afkomst, huidskleur of nationaliteit. Elke vorm van discriminatie
wordt uitdrukkelijk afgekeurd en zal worden bestreden. Tegen het personeelslid dat zich
bezondigt aan discriminerende handelingen, discriminerende uitlatingen of pesterijen zal ernstig
worden opgetreden.”
10. In het vormingsaanbod wordt aandacht besteed aan het ontwikkelen van vaardigheden rond
klantvriendelijke omgang, ook met en voor personen uit specifieke doelgroepen
11. Anderstaligen met een beperkte kennis van de Nederlandse taal krijgen de mogelijkheid om
Nederlandse taallessen te volgen waarvan een deel tijdens de werkuren.
Wijze van evaluatie:
- Aantal personeelsleden dat vorming volgt: Nederlands, andere vormingen rond het omgaan met
diversiteit
- Opvolging door de personeelsdienst van mogelijke samenlevingsproblemen op de werkvloer
- Jaarlijkse bevraging van de klantverantwoordelijken inzake discriminatieklachten in de
dienstverlening
14

- Resultaten van het onderzoek om een voortraject in te richten voor laaggeschoolden en
anderstalige kandidaten als voorbereiding op het wervingsexamen.
- Aanbevelingen van Leerpunt bij het uitwerken van examens voor laaggeschoolden.
Huisvesting
Een behoorlijke huisvesting is één van de grondrechten. Het beschikken over een degelijke en
gezonde woning is een belangrijke voorwaarde voor een menswaardig bestaan. De woonmarkt is voor
veel burgers echter ontoegankelijk.
Het stadsbestuur is zich hier zeer goed van bewust, zoals blijkt uit het Witboek: “De realisatie van het
recht op wonen, ongeacht gezinssituatie, inkomen, leeftijd of gezondheid, is dan ook dé doelstelling
van het lokaal woonbeleid. De toetssteen voor het woonbeleid wordt uiteindelijk ook de
woonzekerheid voor de meest kwetsbare doelgroepen.”
De algemene leidraad voor het woonbeleid is het woonplan, waarbij voor elke doelgroep op de
woningmarkt concrete doelstellingen worden bepaald. Bij de totstandkoming van dit plan worden de
lokale woonraad en de doelgroepen actief betrokken, met bijzondere aandacht voor kwetsbare
doelgroepen. Eén van de aandachtspunten van het woonplan is het streven naar een gezonde mix van
de verschillende segmenten van de bevolking.
De stedelijke woonwinkel is een samenwerkingsverband tussen stad en OCMW in structureel overleg
met verschillende huisvestings- en welzijnsactoren: Sociaal Verhuurkantoor, Sint-Niklase Maatschappij
voor Huisvesting, Samenlevingsopbouw, Welzijnsschakels, CAW. De woonwinkel wordt het
belangrijkste nieuwe instrument in de dienstverlening rond wonen. Alle burgers kunnen er terecht
voor advies, informatie en begeleiding rond wonen. De woonwinkel heeft ook een taak als meldpunt
en als bemiddelaar.
Operationele doelstelling: het stadsbestuur werkt een huisvestingsbeleid uit waarbij prioriteit
gegeven wordt aan het bereik van kansengroepen.
Resultaat:
De kansengroepen worden voldoende bereikt bij huisvestingsbeleid dat het stadsbestuur uitstippelt.
Acties:
1. de woonwinkel verdedigt gelijke kansen op de woonmarkt
2. ECM nemen actief deel aan de woonraad
3. de woonwinkel zet zich in om de gelijke kansen van de bewoners te verhogen door gerichte
infomomenten aan bewoners te organiseren (rechten en plichten)
4. de woonwinkel biedt begeleiding aan bewoners om de gelijke kansen op de woonmarkt te
realiseren
5. De stedelijke dienstverlening rond wonen zal helder en overzichtelijk zijn.
6. de toekenningsvoorwaarden voor premies worden vereenvoudigd
7. elke informatiefolder wordt getoetst op leesbaarheid, duidelijkheid en toegankelijkheid
Wijze van evaluatie:
1. aantal acties rond gelijke kansen
2. aantal personen uit de groep van etnisch culturele minderheden die actief deelnemen aan de
woonraad
3. opsomming van de specifieke toeleidingsacties voor allochtonen voor wat betreft de gerichte
infomomenten over huisvesting aan de bewoners
4. aantal begeleidingen van etnisch culturele minderheden
5. Aantal folders die getoetst werden op leesbaarheid en duidelijkheid.
15

Gezondheid
Het witboek formuleert de ambitie om de toegang tot de gezondheidszorg te verhogen en een
specifiek aanbod voor bepaalde doelgroepen te voorzien.
Stad en OCMW zijn actief rond gezondheidspreventie en –voorlichting. Samen met LOGO Waasland en
andere partners werken zij aan de realisatie van de Vlaamse gezondheidsdoelstellingen.
Ook diversiteit in de gezondheidszorg, ambulante geestelijke gezondheidszorg, drug- en
alcoholpreventie zijn aandachtspunten en werkthema’s waarin partners worden gezocht bij de
huisartsen, ziekenhuizen en ziekenfondsen, het welzijnswerk en ambulante voorzieningen.
Een toegankelijke eerstelijnsgezondheidszorg houdt concreet in dat stad en OCMW zich inspannen om
de toepassing van het derdebetalersysteem door huisartsen te stimuleren, de vorming van
groepspraktijken van huisartsen en van wijkgezondheidscentra te ondersteunen.
Zorg op maat, heldere tarieven, respect voor ieders geloofsovertuiging, kortom toegankelijkheid en
betaalbaarheid voor iedereen, zijn toetsstenen voor de werking van het nieuwe fusieziekenhuis AZ
Nikolaas.
Het is de bedoeling een gezondheidsraad op te richten met stad en OCMW als trekkers. Dit platform
moet een forum voor onderzoek worden naar de lacunes in het lokale gezondheidsaanbod, voor de
afstemming van het aanbod en voor het ontwikkelen van nieuwe initiatieven.
Allochtone senioren zijn grotendeels laaggeschoold en beschikken meestal over een beperkte kennis
van het Nederlands. Een aangepast informatiebeleid rond gezondheidszorg en de
gezondheidsvoorzieningen is dus voor deze groep een belangrijk aandachtspunt.
Een aangepast gezondheidsbeleid betekent ook het toegankelijk maken van
gezondheidsvoorzieningen voor andere culturele en religieuze gewoontes. Vorming van de
gezondheidssector rond de multiculturele samenleving kan een eerste opstap zijn bij het aanpassen
van voorzieningen aan deze nieuwe groepen.
Operationele doelstelling 1: het stadsbestuur werkt een gezondheidsbeleid uit waarbij de
toegankelijkheid wordt verhoogd en een specifiek aanbod voor doelgroepen wordt voorzien
Acties
1. ondersteuning van en samenwerking met LOGO Waasland bij het uitwerken van de
gezondheidsdoelstellingen met specifieke aandacht voor het bereik van etnisch culturele
minderheden
2. acties opzetten ter promotie van de toepassing van het derdebetaler- en het forfaitair systeem;
het systeem van dringende medische hulp voor mensen zonder papieren door het OCMW wordt
verder gezet.
3. ondersteuning van gezondheidsprojecten door externe partners die zich engageren voor
kansengroepen.
4. preventieve gezondheidsvoorlichting naar doelgroep van Roma
5. oprichting gezondheidsraad
Wijze van evaluatie:
1. aantal activiteiten in samenwerking met LOGO Waasland waarbij de groep van de etnisch
culturele minderheden wordt bereikt.
3. aantal gezondheidsprojecten gesubsidieerd door de stad
4. acties rond gezondheidsvoorlichting voor de Romagroep
5. oprichting gezondheidsraad
16

Operationele doelstelling 2: het stadsbestuur heeft aandacht voor de specifieke zorgsituatie
van de allochtone ouderen
Resultaat:
Allochtone ouderen hebben voldoende kennis over en worden op een volwaardige manier geholpen
door de gezondheidsvoorzieningen.
Acties:
1. uitbouwen van een aangepast informatiebeleid
2. vorming van de zorgverleners
3. Overleg rond het inspelen van de voorzieningen op de diversiteit van culturele en religieuze
gebruiken.
Wijze van evaluatie:
1. beschrijven van de specifieke acties om de informatie door te laten stromen naar allochtone
ouderen
2. aantal vormingen verstrekt aan zorgverleners
3. Overleg met de ziekenhuissector en rusthuissector i.v.m. inspelen op de diversiteit van culturele
en religieuze gebruiken.
17

2. Inspraak en participatie van alle burgers
De dienst samenleving hanteerde door de jaren heen reeds verschillende concepten om het
participeren van etnisch culturele minderheden te stimuleren, doch niet steeds met het verhoopte
resultaat. Deze zoektocht naar de juiste participatieformule is voor elke integratiedienst een pijnpunt.
In Oost-Vlaanderen (met uitzondering van de stad Gent) zijn er weinig gefedereerde verenigingen, het
vrijwilligerswerk staat bij heel wat verenigingen nog in zijn kinderschoenen en gesprekspartners en
contactpersonen wisselen voortdurend.
Nochtans telt Sint-Niklaas een aantal actieve verenigingen van etnisch culturele minderheden, die
zeker rond een aantal beleidsaspecten te mobiliseren zijn:
- Ardhmëria, een Albanees-Kosovaarse vereniging
- Hidâya, een Marokkaanse jongerenvereniging
- Iqra, een huistaakbegeleidings- en opvoedingsondersteuningsinitiatief
- De Marokkaanse Culturele Vereniging
- RNI, De Nationale Vereniging der Onafhankelijken
- Poorten en Bruggen, een Turkse vereniging die werkt rond huistaak en cultuur
- Romano Dzuvdipé, een vereniging van de Roma
- Solidaridad Latino, die werkt rond Latijnsamerikaanse cultuurbeleving
- De Belgisch-Syrische Vereniging voor toekomstopbouw
- Sint-Afrika, verenigt Afrikanen uit verschillende landen
- Sintar, een Tsjetsjeense vereniging
- 4 moskeeverenigingen van Turken en Marokkanen
Een concept zoals een stedelijke adviesraad voor etnisch-culturele minderheden blijkt - in al zijn
mogelijke vormen - niet te werken zoals gewenst. De stad Sint-Niklaas heeft inmiddels een drietal
formules uitgeprobeerd.
Eén van de conclusies is om meer vindplaatsgericht te gaan werken: allochtonen opzoeken in buurten,
via opleidingen, op de werkvloer, … en dit rond thema’s die hen werkelijk aanbelangen.
Strategische doelstelling: etnisch culturele minderheden worden gestimuleerd om
deel te nemen aan het maatschappelijk leven met het oog op het opnemen van
individuele verantwoordelijkheid
Operationele doelstelling 1: de dienst samenleving ondersteunt de verenigingen van etnisch
culturele minderheden zodat zij geïnformeerd zijn over het maatschappelijk leven
De dienst samenleving ondersteunt allochtone verenigingen op hun vraag met de bedoeling hen
sterker te maken als gesprekspartner en hen volwaardig te laten participeren aan het maatschappelijk
gebeuren.
Resultaat:
De allochtone verenigingen vinden hun weg naar het maatschappelijk aanbod in de stad.
18

Acties:
1. nieuwe allochtone verenigingen worden wegwijs gemaakt in het stedelijk aanbod inzake cultuur,
jeugd, huisvesting, …
2. De dienst samenleving brengt op systematische wijze alle maatschappelijk relevante informatie
over aan de allochtone verenigingen.
Wijze van evaluatie:
1. overzicht van de onderwerpen waarover de verenigingen werden geïnformeerd en evaluatie van
deze informatieoverdracht
2. aantal verenigingen die betrokken zijn in de informatieoverdracht
Operationele doelstelling 2: bij alle thema’s waarbij de etnisch culturele minderheden als
doelgroep of partner zijn betrokken, wordt met hen overleg gepleegd
In de verschillende stedelijke sectorale beleidsplannen worden de komende jaren heel wat
engagementen opgenomen. Deze engagementen dienen in samenspraak met de doelgroep te worden
uitgevoerd. De etnisch culturele minderheden worden hierbij uitgenodigd.
Resultaat:
ECM worden betrokken bij het uitwerken van doelgroepgerichte maatregelen, zoals die zijn
opgenomen in de sectorale beleidsplannen.
Acties:
1. Oprichten van werkgroepen met vertegenwoordigers van etnisch culturele minderheden rond
specifieke projecten.
2. De cultuurraad houdt rekening met de toegankelijkheid voor allochtone verenigingen bij het
uitwerken van zijn hervormingen
3. De allochtone verenigingen worden begeleid bij hun aansluiting bij de cultuurraad.
Wijze van evaluatie:
1. overzicht van de deelname van vertegenwoordigers van etnisch culturele minderheden aan de
verschillende werkgroepen
2. overzicht van de toegankelijkheidsmaatregelen vanuit de cultuurraad om allochtone verenigingen
op te nemen
3. aantal interventies op de sportraad op vraag van de afgevaardigde van de etnisch culturele
minderheden
Operationele doelstelling 3: het stadsbestuur en vertegenwoordigers van de
moslimgemeenschappen dragen in onderlinge dialoog bij tot een vlot verloop van het
jaarlijkse offerfeest.
Het stadsbestuur engageert zich reeds jaren om in dialoog met de moslimgemeenschappen een goed
verloop van het offerfeest te garanderen. Een geslaagd offerfeest komt de vertrouwensband van de
gemeenschappen met de stad ten goede. De stad wil vooral het logistieke en financiële kader
scheppen terwijl de moslimgemeenschappen zelf verantwoordelijk zijn voor de organisatie van de
offervloer.
Resultaat:
Het offerfeest wordt georganiseerd door de moslimgemeenschappen, met ondersteuning van het
stadsbestuur
19

Acties:
- overleg stadsbestuur en moslimorganisaties
Wijze van evaluatie:
- evaluatieverslag over het verloop van het offerfeest
Operationele doelstelling 4: etnisch culturele minderheden worden gestimuleerd om op
buurtniveau te participeren aan acties.
Het buurtwerk houdt bij de uitbouw en organisatie rekening met de eigenheid van de verschillende
groepen in de buurt. De participatie van allochtonen op buurtniveau komt bovendien de beeldvorming
ten goede.
Resultaat:
Etnische culturele minderheden participeren aan buurtacties. Bij deze acties is er voldoende aandacht
voor diversiteit
Acties:
1. Onderzoek in de buurten naar wat de noden en verwachtingen zijn van etnisch culturele
minderheden bij de buurtwerking.
2. Organiseren van nieuwe of verder zetten van geslaagde acties/activiteiten met deelname van
allochtonen in de verschillende buurten.
Wijze van evaluatie:
1. Inventaris van de noden en verwachtingen van de allochtone bewoners van het Peter Benoitpark
2. Inventaris van geslaagde acties/activiteiten in buurten waaraan allochtone inwoners deelnemen
20

3. Het bevorderen van het samenleven in diversiteit: sociale cohesie, het
detecteren van samenlevingsproblemen, bemiddeling, beeldvorming
De stad kiest ervoor om de ontmoetingskansen tussen haar inwoners te maximaliseren door te
investeren in buurtwerk, integratiewerk, straathoekwerk, en door de uitbouw van een aantrekkelijk
vrijetijdsaanbod én door te investeren in openbare ruimte met maximale ontmoetingskansen …
Daarnaast wil de stad die buurtverenigingen ondersteunen die bij de organisatie van activiteiten (bijv.
buurtfeesten, anderen ontmoetingsmomenten) rekening houden met de diversiteit.
Strategische doelstelling: het stadsbestuur streeft naar een harmonieus samenleven
met maximale ontmoetingskansen voor alle inwoners.
Deze doelstelling kan worden gerealiseerd door het buurtwerk in samenwerking met de diverse
sectoren zoals sport, jeugd en cultuur. In de beleidsplannen van deze sectoren staat immers een
laagdrempelig aanbod voorop met aandacht voor de kansengroepen.
Operationele doelstelling 1: de stad stimuleert uitwisseling tussen autochtone en allochtone
inwoners.
Resultaat:
Er zijn meer contacten tussen inwoners van diverse origine, de verdraagzaamheid groeit en de
samenlevingsconflicten nemen af
Actie:
- Een voldoende aanbod van uitwisselingsactiviteiten in de buurten voor de verschillende groepen.
Wijze van evaluatie:
- Overzicht van de uitwisselingsactiviteiten in de buurten.
Operationele doelstelling 2: de stad organiseert activiteiten in de buurten en ondersteunt de
verenigingen die activiteiten organiseren op buurtniveau.
Resultaat:
Het buurtwerk bereikt alle groepen in de buurten. Buurtcomités hebben bij de organisatie van
activiteiten meer oog voor diversiteit.
Acties:
- Het activiteitenaanbod is in die mate uitgebouwd dat elke groep bereikt wordt
Wijze van evaluatie:
- Jaarverslag met overzicht van activiteiten en het bereik
22

Operationele doelstelling 3: de stad streeft naar een laagdrempelig sport- en spelaanbod op
buurtniveau.
Resultaat:
De buurtbewoners maken gebruik van het aanbod.
Acties:
- De jeugd- en sportdienst bouwen een kwalitatief activiteitenaanbod (mobiele speelpleinwerking
met de pretcamionette)
- Buurtvoetbaltornooien
Wijze van evaluatie:
- Het aanbod van de pretcamionette
23

4. Het detecteren, voorkomen en bestrijden van elke vorm van discriminatie
De stad Sint-Niklaas is toegetreden tot de Europese Coalitie van Steden tegen Racisme, een Europees
netwerk dat door onderlinge uitwisseling en samenwerking de strijd tegen racisme en discriminatie wil
opvoeren. Als voorwaarde tot toetreding werd een 10-puntenplan tegen racisme opgesteld. Het
oprichten van een meldpunt discriminatie is één van de acties. Als centrumstad werkt Sint-Niklaas ook
mee aan een Vlaams proefproject voor de uitbouw van een meldpunt discriminatie.
Strategische doelstelling: het stadsbestuur wil elke vorm van discriminatie
detecteren, voorkomen en bestrijden
Operationele doelstelling 1: de stad voert het tienpuntenplan uit tegen discriminatie en voor
gelijke kansen dat opgesteld is naar aanleiding van de toetreding tot de Europese Coalitie
van Steden tegen Racisme.
Resultaat:
jaarlijkse evaluatie van het tienpuntenplan
Acties:
- Alle acties die voortvloeien uit het tienpuntenplan: grotere waakzaamheid voor racisme, racisme
en discriminatie evalueren en het gemeentelijk beleid doorlichten, betere ondersteuning voor
slachtoffers, meer participatie en beter geïnformeerde inwoners, de stad als actieve supporter van
acties rond gelijke kansen, de stad als werkgever en dienstverlener met aandacht voor gelijke
kansen, rechtvaardige toegang tot de huisvesting, racisme en discriminatie bestrijden via
onderwijs, culturele diversiteit promoten, “hate crime” en conflictmanagement.
- Jaarlijks evalueren en bijsturen van het plan.
Wijze van evaluatie:
- Jaarlijks evaluatieverslag
Operationele doelstelling 2: er wordt een meldpunt discriminatie uitgebouwd
Resultaat:
mensen die zich gediscrimineerd voelen maken gebruik van het meldpunt discriminatie
Acties:
- uitbouw van het meldpunt op basis van een draaiboek
- uitbouwen van een netwerk inzake preventieve acties rond discriminatie
- bekendmaking van het meldpunt
Wijze van evaluatie:
- jaarlijks aantal meldingen bij het meldpunt
- acties die voortvloeien uit de geregistreerde klachten
24

5. Het vergroten van het draagvlak voor het diversiteitsbeleid, o.m. door het
geven van informatie aan de bevolking en door sensibiliseringsacties
De stad Sint-Niklaas hanteert een brede waaier van van inspraakmogelijkheden: adviesraden,
hoorzittingen in buurten omtrent specifieke materies, wijkvergaderingen, een meldpunt, …
Bovendien worden de burgers ook via de buurtwerkingen beluisterd.
Strategische doelstelling: door middel van informatie en sensibilisering wordt het
maatschappelijk draagvlak voor het voeren van een diversiteitsbeleid verhoogd.
Operationele doelstelling 1: de stad maakt diversiteit zichtbaar in de communicatie met de
burgers en in de organisatie van evenementen
Resultaat 1:
Uit de communicatie van de stad blijkt dat diversiteit een vanzelfsprekendheid is.
Acties:
- In de publicaties van de stad komt de diversiteit van de bevolking tot uiting en worden
clichébeelden vermeden.
- De stad organiseert jaarlijks rond 21 maart een evenement of activiteit waarbij het thema
diversiteit in de schijnwerpers wordt gezet.
- Tijdens het jaarlijkse Villa Pace-festival komt de diversiteit in al zijn aspecten tot uiting (o.a.
tijdens de wereldmarkt)
Wijze van evaluatie:
- verslag publicaties en activiteiten
Operationele doelstelling 2: de stad is draaischijf voor vormingsaanvragen rond het thema
diversiteit.
Resultaat 1:
Vormingsaanvragen rond diversiteit worden door de stad doorverwezen naar de juiste instantie. De
stad voorziet zelf in een aanbod indien dit niet door derden kan gebeuren en in de mate dat dit
haalbaar en wenselijk is.
Acties:
- de dienst samenleving maakt een inventaris op van het vormingsaanbod in de regio en kaart
mogelijke lacunes aan bij het Oost-Vlaams DiversiteitsCentrum.
- registratie en opvolging van vormingsaanvragen
Wijze van evaluatie:
- overzichtslijst met vormingsaanbod
- aantal vormingsaanvragen dat door externen en door eigen diensten werd verzorgd
- evaluatie van vraag en aanbod met mogelijke lacunes
25

6. Het coördineren en oplossen van knelpunten betreffende het
inburgeringsbeleid (vanuit de regierol), meer specifiek met betrekking tot
het secundair inburgeringsbeleid
Het inburgeringstraject voor volwassen inburgeraars bestaat uit twee delen.
Het primair traject is het algemene basisprogramma. Het wordt gecoördineerd door de dienst
Inburgering Oost-Vlaanderen vzw (Parklaan 14, bus 1). Het is verplicht voor sommige oud- en voor
sommige nieuwkomers, anderen hebben er recht op.
De onderdelen van het traject zijn:
- Een basiscursus Nederlands
- Een cursus maatschappelijke oriëntatie
- Een programma loopbaanoriëntatie
- Individuele trajectbegeleiding
Tijdens het secundair traject gaan nieuwkomers op zoek naar werk of mogelijkheden om verder te
studeren. Ze bouwen ook een sociaal netwerk uit.
Reguliere voorzieningen, bijvoorbeeld VDAB of OCMW, zijn verantwoordelijk voor de begeleiding van
secundaire trajecten inzake werk.
Strategische doelstelling: de stad bevordert in samenspraak met Inburgering Oost-
Vlaanderen, de VDAB, het OCMW, Het Huis van het Nederlands, het
volwassenenonderwijs, het vluchtelingenwerk en de zelforganisaties het slagen van
het secundair inburgeringstraject.
Operationele doelstelling: de stad maakt samen met de reguliere voorzieningen inburgeraars
concreet wegwijs in hun verder inburgeringstraject op de levensdomeinen werk, onderwijs,
wonen, vrije tijd, participatie aan het maatschappelijk leven in het algemeen
Resultaat:
De stad heeft zicht op de knelpunten en lost deze met de partners op door gepaste acties.
Acties:
- De stad probeert samen met het Huis van het Nederlands en de sociale
huisvestingsmaatschappijen de procedure inzake inschrijving van inburgeraars te stroomlijnen
- De stad probeert actief inburgeraars toe te leiden naar het ruime socio-cultureel vormings- en
ontspanningsaanbod in de stad en naar de buurtwerkingen
- De stad bevordert contact- en conversatiemomenten tussen inburgeraars en autochtone Sint-
Niklazenaars
- Stad en OCMW bevorderen tewerkstellingskansen van inburgeraars in eigen diensten en via
sociale tewerkstelling.
Wijze van evaluatie:
- verslag van de activiteiten
26