download pdf

Figuur 3 Wijze van bepaling mediane conusweerstand, plaatselijke weerstand en wrijvingsgetal voor
elke lithologische eenheid op basis van boor- en sondeergegevens, weergegeven in een
boxplot.
Het Reynolds nummer kan als volgt berekend worden:
3/
2 Rg
Re p = D50
(2)
ν
waarin R = relatieve ondergedompelde dichtheid (relative submerged density) (R = (ρs – ρ)/ρ),
ρ = de zoetwater dichtheid (1000 kg/m 3 ), ρs = sediment (korrel)dichtheid (2650 kg/m 3 ), g =
zwaartekracht (9.81 m/s 2 ), D50 = mediane korrelgrootte (m) and ν = kinematische viscositeit
(1.33*10 -6 m 2 /s).
Met behulp van vergelijking 1 en 2 is de kritieke Shields waarde uitgerekend voor zand
voorkomend in de onderscheiden lithologische eenheden. Met vergelijking 3 is vervolgens de
kritieke schuifspanning τc (N/m 2 of Pa) berekend.
τ cr
θ c = (3)
( ρ − ρ)
gD
s
50
In figuur 4 is de relatie tussen de kritieke Shieldswaarde en de mediane korrelgrootte uitgezet.
De mediane korrelgrootte is in deze figuur dimensieloos. De mediane korrelgrootte (D50) is
als volgt omgerekend naar de dimensieloze korrelgrootte (D*):
Rg
D * = D 3
50
(4)
2
ν
De mediane korreldiameter van het zand is bepaald op basis van boorgegevens van de
Universiteit Utrecht van locaties uit het hele onderzoeksgebied. Boorgegevens uit de TNO-
DINO database, welke naast de gegevens van de Universiteit Utrecht zijn gebruikt voor het
tekenen van de profielen, bevatten vaak geen gedetailleerde beschrijving van de mediane
13