download pdf

7 Aanbevelingen voor verder onderzoek
• Zettingsvloeiingen worden vaak gezien als het enige faalmechanisme voor oevers en
onderwatertaluds, samen met bloksgewijze afschuiving, dat voor dijkvallen
verantwoordelijk wordt geacht. Dit ondanks het feit dat de korrelpakking van zand
bijna altijd te dicht is om liquefactie mogelijk te maken. Alleen lokaal kan zand in
oevers bezwijken door vloeiing, maar dan is er sprake van fluïdisatie en geen
liquefactie. Het leidend mechanisme is bressen (cf. Van den Berg et al., 2002;
Mastbergen & Van den Berg, 2003), en tijdens het bressen kunnen wellicht ook enkele
lagen even gaan vloeien, zeker als ze ingesloten zijn tussen zand. In dit onderzoek is
niet gekeken naar bressen. Voor een betere inschatting van het risico op falen van
oevers en onderwatertaluds zouden bressen ook in beschouwing genomen moeten
worden.
• Het huidige onderzoek is gebaseerd op dwars- en langsprofielen en zanddieptekaarten.
Om een goed 3D, continu, beeld te krijgen van de samenstelling van de ondergrond en
de stabiliteit van oevers, onderwatertaluds en riviergeulbasis zouden de in dit rapport
gepresenteerde methoden, idealiter aangevuld met of vervangen door bovenstaande
aanbevelingen, moeten worden toegepast op het GeoTopmodel dat op dit moment
wordt gebouwd voor het rivierengebied door TNO. Contactpersonen bij TNO hiervoor
zijn Dr. Jan Stafleu en Dr. Freek Busschers.
Dankwoord
Wij danken Dr. Freek Busschers van TNO Geologische Dienst Nederland voor het ter
beschikking stellen van het TopPleistoceen vlak uit de GeoTOP en Nederland3D geomodellen
van TNO. Dr. Ane Wiersma (Deltares) heeft de voor dit project benodigde boor- en
sondeergegevens uit de TNO-DINO database gehaald en deze aangeleverd aan de Universiteit
Utrecht. Jan Blinde (Deltares) heeft de Universiteit Utrecht de lithologische gegevens van
Waterschap Rivierenland aangeleverd die zijn gebruikt in het langsprofiel van de zuidoever
van de Lek. Dr. Gijs Hoffmans, Dr. Henk Verheij en Dr. Geeralt van den Ham (allen
Deltares) hebben ons geadviseerd met betrekking tot de bepaling van de kritische
schuifsterkte van klei.
47