10 OKTOBER 1967. - GERECHTELIJK WETBOEK Deel 1, 3 ... - WIPO

welke rechter bevoegd is om kennis te nemen van de vordering, kan deze naar keuze
van de eiser worden gebracht;
1° voor de rechter van de woonplaats van de verweerder of van één der
verweerders;
2° voor de rechter van de plaats waar de verbintenissen, waarover het geschil
loopt, of een ervan zijn ontstaan of waar zij worden, zijn of moeten worden
uitgevoerd;
3° voor de rechter van de woonplaats gekozen voor de uitvoering van de akte;
4° voor de rechter van de plaats waar de gerechtsdeurwaarder heeft gesproken tot
de verweerder in persoon, indien noch de verweerder noch, in voorkomend geval,
een van de verweerders een woonplaats heeft in België of in het buitenland.
Art. 625. De bevoegdheid van de rechtbanken waarvan de rechtsgebieden begrensd
zijn door de middellijn van een waterloop of van een verkeersweg, strekt zich uit tot
de hele breedte daarvan.
Art. 626.De vorderingen betreffende de uitkeringen tot onderhoud, bedoeld in
artikel 591, 7° , kunnen worden gebracht voor de rechter van de woonplaats van de
eiser, (.....) [ 1 de vorderingen strekkende tot de verlaging of de opheffing van deze
uitkeringen uitgezonderd.] 1 .
----------
(1)
Art. 626/1.
De verzoeken tot homologatie zoals bedoeld in artikel 61, § 5, van de wet van 31
januari 2009 betreffende de continuïteit van de ondernemingen kunnen worden
gebracht voor de arbeidsrechtbank van de zetel van de vennootschap of van de
hoofdinrichting van de schuldenaar.
Art. 627.Tot kennisneming van de vordering is alleen bevoegd :
[1° de rechter van de woonplaats van de minderjarige of bij gebreke daarvan, van
zijn verblijfplaats, wanneer het de organisatie van en het toezicht op de voogdij
betreft, behoudens hetgeen is bepaald in artikel 13, § 2, van de wet van 31 december
1851 met betrekking tot de consulaten en de consulaire rechtsmacht;]
2° de rechter die de rekenplichtige, geroepen om rekening en verantwoording te
doen, aangesteld heeft;
3° de rechter van de plaats waar de erfenis is opengevallen, wanneer het gaat om
rechtsvorderingen tot verdeling en, tot bij de verdeling, om rechtsvorderingen tot
opvordering van nalatenschappen en alle andere rechtsvorderingen tussen
medeërfgenamen of legatarissen;
4° de rechter van de plaats waar de erfenis is opengevallen, voor zover de
vordering is ingesteld binnen twee jaar na het overlijden, wanneer het gaat om
vorderingen ingesteld tegen de uitvoerder van de uiterste wilsbeschikking, en
vorderingen door legatarissen en schuldeisers ingesteld tegen de erfgenamen of