Epiduroscopie - Ziekenhuis Oost-Limburg
Epiduroscopie - Ziekenhuis Oost-Limburg
Epiduroscopie - Ziekenhuis Oost-Limburg
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
fig 11<br />
“ Talloos zijn de<br />
dwaalwegen van<br />
de fantasie maar<br />
ze zijn zo mooi.”<br />
Dr. J. Van Robays<br />
twee hyena’s toe die, ondanks hun verfijnde<br />
neus voor bloed en ontbinding, van alle<br />
beesten het meest verschrikt lijken. Of<br />
misschien juist tot in hun snavel gekrenkt<br />
zijn omdat dr. Ally Gator het met zijn tanden<br />
mag doen.<br />
Voor kunstliefhebbers is de naam Giuseppe<br />
Arcimbaldo geen onbekende. Als buitenbeentje<br />
onder de Italiaanse artiesten schilderde<br />
hij in de zestiende eeuw geen portretten<br />
van vlees en bloed. Hij trok ze op<br />
uit groenten en fruit. Zoals in het schilderij<br />
van zijn broodheer Rudolf II uit Praag (fig<br />
12). Als neus een peer. Twee appeltjes als<br />
wangen. Radijzen als ogen en sluimererwten<br />
als wenkbrauwen. En in de haardos<br />
een de bonte mix aan fruit. Met al dit lekkers<br />
voor ogen kwam een Arcimbaldoadept<br />
op het idee om de ‘Anatomische Les<br />
fig 12<br />
van dr. Nicolaes Tulp’ een culinair tintje te<br />
geven (fig 13). Een aardappel als hoofd<br />
van het lijk en vier witloofstronken als<br />
armen en benen. Als lichaam een half-uitgelepelde<br />
pompoen waarin de chef-kok<br />
(Tulp) een mengsel soepgroenten staat te<br />
verknippen. Ook voor de plooikragen vond<br />
de Arcimbaldo-imitator een alternatief in<br />
de vorm van ongekookte macaronibuizen.<br />
Maar in de uitbeelding van de gezichten<br />
liet hij het een beetje afweten. De echte<br />
Giuseppe Arcimbaldo zou als ingrediënten<br />
voor het hoofd van dr. Tulp beslist aan tulpen<br />
gedacht hebben.<br />
Tot zover een greep uit de vele parodieën<br />
op Rembrandts ‘Anatomische les van dr.<br />
Nicolaes Tulp’. Tientallen andere zijn in dit<br />
kort overzicht niet opgenomen. Honderden<br />
zijn er nog te bedenken. Maar alle hebben<br />
ze één iets gemeen. Ze illustreren hoe<br />
soepel de menselijke geest kan zijn als die<br />
er vrij en ongebreideld op los mag fantaseren.<br />
Maar anno 2009 dicteren wetten,<br />
voorschriften, hygiënische maatregelen en<br />
ISO-normen wat kan en mag. De muren<br />
zijn wit, de labojassen zijn wit, de maskers<br />
zijn wit en ook het lendendoek is eentonig<br />
wit (fig 14). Enig lichtpunt zou de vervrouwelijking<br />
van het medisch korps kunnen<br />
zijn maar vandaag ligt al dat moois versluierd<br />
in een steriele maskerade.<br />
Dr. Johan Van Robays<br />
anatomopatholoog<br />
ZOLarium I <strong>Ziekenhuis</strong> <strong>Oost</strong>-<strong>Limburg</strong><br />
31