01.09.2013 Views

Epiduroscopie - Ziekenhuis Oost-Limburg

Epiduroscopie - Ziekenhuis Oost-Limburg

Epiduroscopie - Ziekenhuis Oost-Limburg

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

fig 11<br />

“ Talloos zijn de<br />

dwaalwegen van<br />

de fantasie maar<br />

ze zijn zo mooi.”<br />

Dr. J. Van Robays<br />

twee hyena’s toe die, ondanks hun verfijnde<br />

neus voor bloed en ontbinding, van alle<br />

beesten het meest verschrikt lijken. Of<br />

misschien juist tot in hun snavel gekrenkt<br />

zijn omdat dr. Ally Gator het met zijn tanden<br />

mag doen.<br />

Voor kunstliefhebbers is de naam Giuseppe<br />

Arcimbaldo geen onbekende. Als buitenbeentje<br />

onder de Italiaanse artiesten schilderde<br />

hij in de zestiende eeuw geen portretten<br />

van vlees en bloed. Hij trok ze op<br />

uit groenten en fruit. Zoals in het schilderij<br />

van zijn broodheer Rudolf II uit Praag (fig<br />

12). Als neus een peer. Twee appeltjes als<br />

wangen. Radijzen als ogen en sluimererwten<br />

als wenkbrauwen. En in de haardos<br />

een de bonte mix aan fruit. Met al dit lekkers<br />

voor ogen kwam een Arcimbaldoadept<br />

op het idee om de ‘Anatomische Les<br />

fig 12<br />

van dr. Nicolaes Tulp’ een culinair tintje te<br />

geven (fig 13). Een aardappel als hoofd<br />

van het lijk en vier witloofstronken als<br />

armen en benen. Als lichaam een half-uitgelepelde<br />

pompoen waarin de chef-kok<br />

(Tulp) een mengsel soepgroenten staat te<br />

verknippen. Ook voor de plooikragen vond<br />

de Arcimbaldo-imitator een alternatief in<br />

de vorm van ongekookte macaronibuizen.<br />

Maar in de uitbeelding van de gezichten<br />

liet hij het een beetje afweten. De echte<br />

Giuseppe Arcimbaldo zou als ingrediënten<br />

voor het hoofd van dr. Tulp beslist aan tulpen<br />

gedacht hebben.<br />

Tot zover een greep uit de vele parodieën<br />

op Rembrandts ‘Anatomische les van dr.<br />

Nicolaes Tulp’. Tientallen andere zijn in dit<br />

kort overzicht niet opgenomen. Honderden<br />

zijn er nog te bedenken. Maar alle hebben<br />

ze één iets gemeen. Ze illustreren hoe<br />

soepel de menselijke geest kan zijn als die<br />

er vrij en ongebreideld op los mag fantaseren.<br />

Maar anno 2009 dicteren wetten,<br />

voorschriften, hygiënische maatregelen en<br />

ISO-normen wat kan en mag. De muren<br />

zijn wit, de labojassen zijn wit, de maskers<br />

zijn wit en ook het lendendoek is eentonig<br />

wit (fig 14). Enig lichtpunt zou de vervrouwelijking<br />

van het medisch korps kunnen<br />

zijn maar vandaag ligt al dat moois versluierd<br />

in een steriele maskerade.<br />

Dr. Johan Van Robays<br />

anatomopatholoog<br />

ZOLarium I <strong>Ziekenhuis</strong> <strong>Oost</strong>-<strong>Limburg</strong><br />

31

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!