2. Iedereen magazine dec.indd - Ipse de Bruggen

18
S t r o b o e r
L e e n B o s
m e t p e n s i o e n
Het is in Nieuwveen al tientallen
jaren een vertrouwd beeld: Leen
Bos (69) die met zijn vorkheftruck
en daarop een enorme baal stro
over de A.H. Kooistrastraat rijdt,
op weg naar de kinderboerderij van
landgoed Ursula. Binnenkort brengt
hij zijn laatste baal. Leen gaat met
pensioen; hij verkoopt zijn schuren
en daarmee de opslagplaats voor
het stro.
Leen werd geboren in de boerderij
die nu op het landgoed staat en
dienst doet als kinderopvang.
Vroeger waren zijn ouders buren
van Huize Ursula, een huis voor
verstandelijk gehandicapten. Leen:
“Mijn ouders waren erg sociaal en
deden allerlei klusjes voor Huize
Ursula. Sommige bewoners
kwamen bij ons over de vloer. In die
tijd was dat bijzonder, maar ik was
niet anders gewend.”
In 1967 trouwde Leen met Anke
(66) en samen verhuisden zij naar
een boerderij in de buurt. Anke was
boerendochter uit Alphen en moest
even wennen aan de bewoners van
Ursula. Anke: “Vlak voor we
trouwden maakte ik de huiskamer
schoon en stond er ineens een man
met zijn neus tegen het raam van
de woonkamer gedrukt. Ik schrok
ervan, maar hoorde later van Leen
dat hij geen vlieg kwaad deed.
Na deze confrontatie was ik snel
gewend aan mijn nieuwe buren”.
Ook na het trouwen bleef Leen
helpen bij Ursula: “Op een gegeven
moment kregen ze daar wat
paarden, Fjorden. Ze vroegen me of
ik aan stro kon komen. Ik had als
akkerbouwer veel contacten en wist
wel wat te regelen. En toen kwamen
er steeds meer dieren, het werd een
echte kinderboerderij. De balen
werden groter, maar ik kon ze
makkelijk kwijt in mijn schuur”.
Anke en Leen gaan genieten van
het pensioen. “We hebben al heel
wat van de wereld gezien, van
Afrika tot aan Spitsbergen. Toch zijn
we altijd weer blij als we terug zijn
in Nieuwveen. Het is een fijn dorp
en er is genoeg te beleven”.
Leen zegt zeker af en toe nog eens
langs te gaan bij Ipse de Bruggen.
Ook blijft hij beschikbaar voor
hand- en spandiensten. Net als zijn
ouders destijds.