Midden-Oosten - IDFA

More documents

Recommendations

Info

THEMA ISRAËL – PALESTINA 12 – IDFA LEVEN OP ISRAËLISCH-PALESTIJNS CONFLICT AL 25 JAAR ACTUEEL OP IDFA VULKAAN Vanaf de eerste editie van IDFA is de politieke situatie in Israël een jaarlijks terugkerend onderwerp op het festival. En om de zoveel tijd is het ineens weer uiterst actueel. Zoals deze week. Maar haalt het ook wat uit, al die fi lms? Sasja Koetsier Honderden recreanten bevolken het terrein van Gan HaShlosha National Park: een mix van joden, christenen en moslims uit alle hoeken van de wereld. Het is bijna niet voor te stellen dat dit zich afspeelt in het land dat opnieuw de nieuwspagina’s vult met raketbeschietingen en luchtaanvallen. Maar aan de paradijselijke vrede die in Garden of Eden rondom de Sahne-warmwaterbron lijkt te heersen, wordt halverwege de fi lm al getornd. In een vergadering van het management komt ter sprake dat het imago van het park moet worden opgepoetst. Reden daarvoor: de doelgroep beklaagt zich over de aanwezigheid van Arabieren. Terwijl de nieuwsanalyses de geopolitieke gevolgen proberen te duiden van het opnieuw in alle hevigheid opgelaaide Israëlisch-Palestijnse confl ict, herinneren documentaires je fi jntjes aan het feit dat er op dit kleine lapje grond aan de Middellandse Zee ook gewoon mensen wonen. Mensen voor wie deze situatie hun alledaagse realiteit bepaalt. HINDERLIJKE PESTKOP In Hebron komen twee verhalen ruw met elkaar in botsing. Ten eerste het verhaal van de achthonderd Joodse kolonisten die zich in de stad gevestigd hebben en hun kinderen grootbrengen met de belofte van een toekomst zonder Arabieren. Soldier on the Roof laat zien tot welke offers zij bereid zijn in het licht van hun utopie: een leven onder voortdurende bewaking door gewapende soldaten, scheidingsmuren en controleposten. Palestijnen zijn er ook – alom zelfs, want Hebron ligt midden op de Westelijke Jordaanoever – maar zij komen alleen in beeld op de manier waarop de kolonisten ze dagelijks zien: als stenengooier, als hinderlijke pestkop of als verdachte die op straat wordt gefouilleerd door Israëlische soldaten. Het is een sterke keuze die voelbaar maakt hoezeer het leven van deze mensen zich afspeelt in een eigen wereld die volkomen is geïsoleerd van de werkelijkheid die hen aan alle kanten omringt. When the Boys Return laat precies de andere kant van dit verhaal zien: dat van schooljongens die voor hun betrokkenheid bij relletjes in Israëlische cellen belanden en moreel gebroken terugkeren. Een hulpverlener laat hen in groepssessies praten over hun ervaringen en helpt de jongens weer een perspectief op hun eigen toekomst te formuleren. Maar hun persoonlijke en directe confrontatie met de repressie van het leger heeft de jongens zo woedend gemaakt, dat er weinig ruimte overblijft voor een ander doel dan het beëindigen van de bezetting. En ze zijn bereid daarvoor elk risico te nemen: ‘Als je eenmaal naar de gevangenis bent geweest, maken de volgende duizend keer niet meer uit.’ RAKETTEN EN BOMMEN Stenen, kogels, raketten en bommen vormen al decennia de voornaamste middelen van communicatie tussen twee werelden die elkaars realiteit betwisten. Onbegrip, vernedering en pijn maken een toenadering bijna onvoorstelbaar. De parallel tussen de Israëlische behandeling van Palestijnse burgers en het Apartheidsregime in Zuid- Afrika is vaker getrokken, maar One Day After Peace geeft een constructieve draai aan die vergelijking. Want Zuid-Afrika leverde niet alleen het schoolvoorbeeld van racistische segregatie, maar ontwierp met haar Commissie van Waarheid en Verzoening ook een model om een samenleving die door wederzijds geweld uiteen is getrokken, weer samen te smeden. Een Israëlische vrouw die haar zoon verloor, steekt in deze aangrijpende fi lm haar licht op bij Zuid-Afrikanen van beide kampen en komt erachter dat vergeven geen gemakkelijke opgave is. NEGATIEVE STEREOTYPEN Deze kleine, persoonlijke verhalen kunnen weer niet verklaren waarom dit interne confl ict keer op keer de hele wereld bezighoudt. Maar de Indiaas-Amerikaanse Michael Singh toont in Valentino’s Ghost aan de hand van talloze voorbeelden wel, hoe de Amerikaanse massamedia een hele serie van negatieve stereotypen van de Arabier hebben geschapen; beeldvorming die, volgens Singh, vooral bedoeld is om de Amerikaanse lobby voor de Israëlische bezettingspolitiek van draagvlak te voorzien. Hoe die beeldvorming uitpakt voor moslimgemeenschappen in de Verenigde Staten zelf, wordt in The Education of
EEN Mohammad Hussein op effectieve wijze in beeld gebracht. De bondgenoten van het andere kamp stemmen nog minder vrolijk. Dat de Palestijnse bevolking via Hamas afhankelijk is van steun vanuit Syrië en Iran doet de hoop op een vreedzame oplossing verdampen. Heb je met zulke vrienden überhaupt nog een vijand nodig? Op het vlak van mensenrechten valt van deze regimes in elk geval weinig leerzaams te verwachten. Zo kun je in A Play for Freedom, Forced Confessions en Morning Fears, Night Chants censuur en repressie aan het werk zien in Iran en Syrië. Ondanks de intimidatie door de staat proberen de kunstenaars die in deze fi lms worden geportretteerd een vorm te vinden voor het uitdrukken van hun gedachten. CYNISCHE CONCLUSIE Hoezeer de nationale en internationale politiek rondom dit onderwerp wordt bepaald door andere dan pragmatische overwegingen, wordt intussen duidelijk in de onthullende documentaire The Gatekeepers. Zes mannen, die ooit allemaal aan het hoofd van de Israëlische binnenlandse dienst Shin Bet stonden, geven naast een inkijkje in de praktijk van terrorismebestrijding ook hun visie op de huidige situatie van Israël. Voor een buitenstaander is het behoorlijk verrassend om te horen dat de bezetting door de geïnterviewden feitelijk als een onhoudbare politiek wordt beoordeeld. Maar misschien is dat wel veel minder verbazingwekkend dan het lijkt, en betekent het alleen maar dat een oplossing uit politieke hoek nog wel eens heel lang op zich kan laten wachten. Tot zover de tamelijk cynische conclusie van een paar dagen IDFA-documentaires. CAMERA ALS WAPEN Nadat je gedesillusioneerd bent afgedropen naar huis, troost het festival je dan wel met een klein cadeautje. Ter ere van IDFA’s verjaardag kun je de publieksprijswinnaar van vorig jaar online bekijken, gratis en voor niets. Emad Burnats 5 Broken Cameras laat zien dat een camera wel degelijk een wapen kan zijn in de strijd tegen onrecht. En dat burgerlijke ongehoorzaamheid op de lange duur waarschijnlijk effectiever is dan een Hamas-raket. Maar dat vereist geduld. Ook volgend jaar zullen er dus weer nieuwe fi lms zijn, met nieuwe verhalen over een ongetwijfeld nog steeds voortdurend confl ict. The Garden of Eden – Ran Tal. Do 22, 10:45, Tuschinski 5. Soldier on the Roof – Esther Hertog. Do 22, 15:45, Munt 12; Za 24, 23:00, Tuschinski 3. When The Boys Return – Tone Andersen. Do 22, 20:00, Munt 9; vr 23, 21:00, Munt 10. One Day After Peace – Erez Laufer, Miri Laufer. Vr 23, 13:30, Munt 10. Valentino’s Ghost – Michael Singh. Wo 21, 13:45, Tuschinski 1. The Education of Mohammad Hussein – Heidi Ewing, Rachel Grady. Vr 23, 17:45, Tuschinski 3. A Play for Freedom – Niko Apel. Wo 21, 11:30, Munt 9; za 24, 12:45, Tuschinski 5; Zo 25, 14:00, Tuschinski 5. Forced Confessions – Maziar Bahari. Wo 21, 13:30, Brakke Grond Rode Zaal; Za 24, 12:15, Tuschinski 4. Morning Fears, Night Chants – Roula Ladqani, Salma Aldairy. Wo 21, 13:30, Brakke Grond Rode Zaal; Za 24, 12:15, Tuschinski 4. The Gatekeepers – Dror Moreh. Wo 21, 12:00, Tuschinski 5; vr 23, 22:30, Tuschinski 1. 5 Broken Cameras – Emad Burnat, Guy Davidi. Te zien op IDFA’s YouTube-kanaal: http://www.youtube.com/movie?v=7-AMTuhp-nQ IDFA – 13
Page 1 and 2: interviews achtergronden nieuws vol
Page 3 and 4: 5 Muziek in de Melkweg Waarom armoe
Page 5 and 6: loCk pArty Producent John MacFarlan
Page 7 and 8: Het aantal films uit Syrië en Iran
Page 9 and 10: Michael Singh over Valentino’s Gh
Page 11: ‘ STRAKS LEIDT DEZE GENERATIE: WA
Page 15 and 16: REWRITING HISTORY HOE HANY ABU-ASSA
Page 17 and 18: 1. Waar komt het in 1988 opgerichte
Page 19: De Amsterdamse burgemeester Eberhar

Midden-Oosten - IDFA

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?