hoofdstuk i: dubieuze posten. - AH Bogaards
hoofdstuk i: dubieuze posten. - AH Bogaards
hoofdstuk i: dubieuze posten. - AH Bogaards
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
HOOFDSTUK IV: SALOMO.<br />
Misschien heeft deze of gene belangstellende lezer al eens voor zichzelf de vraag<br />
opgeworpen, wie er nu in de rij der vage figuren zou komen te staan. Dat Salomo uit de bus<br />
zou komen, had hij, geloof ik, niet bevroed, en in elk geval niet in de allereerste plaats aan die<br />
naam gedacht. De naam Salomo heeft onder ons een gunstige klank. Wij houden van hem.<br />
Salomo — Koning des vredes! Jedidja — Godsgeschenk! De figuur van deze koning, de<br />
wijze Spreukendichter en innige zanger van het Hooglied, staat bij ons boven alle verdenking<br />
verheven. Wij leerden vroeger op school een rijtje van vrome koningen, en een van<br />
goddeloze koningen.... heeft iemand van ons er ooit aan gedacht Salomo in te delen bij de<br />
laatste categorie? Niettemin vertelt de Bijbel heel goddeloze dingen van hem, zó erg, dat<br />
uitgesproken booswichten als Achab e.a. er nog vroom bij lijken. Hebt u 1 Koningen 11 wel<br />
eens met aandacht gelezen? Ik haal er slechts enkele uitspraken uit aan: "Zijn hart was den<br />
Here zijn God niet volkomen toegewijd" (vs 4), "Salomo liep Astarte, de godin der Sidoniërs,<br />
achterna, en Milchom, de gruwel der Ammonieten" (vs 5), "En Salomo deed wat kwaad is in<br />
de ogen des Heren, en hij volgde de Here niet ten volle, zoals zijn vader David" (vs 6),<br />
"Toentertijd bouwde Salomo een hoogte voor Moloch, de gruwel der Ammonieten" (vs 7),<br />
"Hij had niet in acht genomen wat de Here geboden had" (vs 10).<br />
Dit is nog maar een kort uittreksel uit Salomo's schuldregister.<br />
Zóver was hij op z'n oude dag afgeweken.<br />
Dit is zeker geen kleinigheid.<br />
De Schrift vermeldt immers uitdrukkelijk, dat Salomo wèl goed begon, maar dat hij niet<br />
volhield de Here te volgen. Het is niet beslissend, hoe iemand begint, maar hoe hij eindigt.<br />
Tot de Here te gaan, schijnt soms nog eenvoudig, maar bij de Here te blijven is de grote<br />
geloofskunst. Salomo is als een loper in de renbaan, die met een geweldige spurt inzet, maar<br />
die al spoedig vaart mindert, en valt voordat de eindstreep is bereikt. 't Is dat Salomo geleefd<br />
heeft in de grijze oudheid, maar konden wij hem nú gadeslaan, dan zouden we zeggen:<br />
Salomo? O ja, die heeft vroeger wel bij de kerk behoord, en toen was hij erg trouw, maar de<br />
man is nú helemaal afgeweken.<br />
Afgeweken? Ben ik te hard in dit oordeel? Maar zegt de Schrift zelf niet, dat zijn vrouwen<br />
(700 vorstinnen en 300 bijvrouwen !) zijn hart neigden, en dat hij met liefde hing aan zijn afgoden?<br />
(vs 3). Kan dit dan allemaal zo maar? Is het mogelijk de Here oprecht lief te hebben,<br />
en met liefde te hangen aan Moloch en Milchom en ik weet niet wat voor afgoden nog meer?<br />
Op het standbeeld van Erasmus in Rotterdam staat: "hier rees de grote zon, en ging te Bazel<br />
onder". De zon van Salomo gaat glanzend op, als hij bidt om wijsheid in Gibeon (1 Kon. 3)<br />
en zo roerend bidt bij de inwijding van de tempel (1 Kon. 8), maar als we tot 1 Kon. 11<br />
genaderd zijn, en op zijn einde letten, dan gaat deze zon droevig onder, en al z'n wijsheid en<br />
vroomheid schijnt vergaan.<br />
Wat te denken van deze prediker, die zijn volk vermaant: "moge uw hart volkomen zijn met<br />
de Here onze God, om in Zijn inzettingen te wandelen" (1 Kon. 8:61), om dan even later<br />
tegen zichzelf te horen getuigen dat "zijn hart den Here zijn God niet volkomen was<br />
toegewijd", en dat "hij niet in acht genomen had wat de Here geboden had".<br />
Denkt u dan niet onwillekeurig aan een man, die de lantaarn op z'n rug houdt, en die het licht<br />
wel laat schijnen voor anderen, maar zelf in duisternis wandelt?<br />
<br />
21