hoofdstuk i: dubieuze posten. - AH Bogaards

En hier is het tweede citaat:
"Dat hij (Salomo) geen waar gelovige zou geweest zijn, daartegen komt reeds ons algemeen
christelijk bewustzijn op. En als dat christelijk bewustzijn een waarachtig Gereformeerd
bewustzijn is — als het belijdenis doet van de volharding der heiligen —, welk antwoord zal
het dan fluisteren op de vraag of Salomo nog voor zijn dood tot oprecht berouw gekomen is?
Zal het niet, ook aan Salomo's graf, in altoos weer zich verheffende hoop, blijven spreken:
Meer dan Salomo is hier?"
Nu moge ik terugkomen op de vraag: heeft het onderhoud tussen Salomo en de koningin van
Scheba aan z'n doel beantwoord?
Laat mij allereerst zeggen, dat men uit 1 Kon. 10:3: "niets was voor de koning te diepzinnig
om voor haar op te lossen", niet te veel mag afleiden. Er staat in elk geval niet, dat dit
onderhoud van religieuze aard was. Prof. van Gelderen spreekt in dit verband van een
"geestelijk tournooi", en herinnert aan de geschiedenis van Simson, en het opgeven van
raadsels. Het woord "intelligentie-wedstrijd" of "hersengymnastiek" klinkt in dit verband
misschien een beetje banaal, maar zoiets moet het toch wel geweest zijn. Dat het gesprek een
religieuze inslag had, wordt evenmin bewezen door vs 9, waar de koningin zegt: "geprezen
zij de Here uw God, Die zulk een welgevallen aan u had" enz. Haar redenering is volkomen
heidens: zij ziet Jahvè als een der vele goden, en Israël heeft het met zijn nationale God wel
bijzonder getroffen, dat Hij zo'n wijze koning aan dit volk gegeven had. Dat zij zelf van plan
is die God te dienen en met haar afgoden te breken, wordt met geen woord gezegd.
Dat zij zelf vrede heeft gevonden bij Israëls God blijkt dus uit niets, en wordt zelfs
weersproken door het N.T. In allerlei ander opzicht zal ze wel bevredigd zijn: de practische
levenswijsheid die ze van Salomo hoorde, ging ver boven 't gerucht uit, en de materiële
bedoelingen, die ze had met haar tocht, zijn blijkbaar ook volkomen bevredigd — daarop en
op niets anders wijst vs 13. Dat zij materiële belangen had met haar reis blijkt wel uit het slot,
en het zou trouwens de eerste maal zijn, dat een van de groten der aarde een kostbare
expeditie op touw zette, enkel en alleen uit ideële motieven. Had Salomo zijnerzijds niet zo in
geldverlegenheid gezeten, zodat hij om zo te zeggen zat te springen om voordelige transacties
af te sluiten, dan had wellicht heel de conferentie op hoger peil gestaan. Nu loopt alles vast in
zaken en nog eens zaken. Wie het hele verhaal onbevangen leest, kan moeilijk tot een andere
conclusie komen. Ik weet te goed hoe dat op huisbezoek gaat, als de materiële belangen de
overhand hebben. Er kan dan wel een woordje gewisseld worden over "de Naam des Heren",
maar men keert onbevredigd terug. De tragiek van dit "huisbezoek" is dat zowel die bezoekt
als die bezocht wordt min of meer in de greep van het geld gevangen zit.
31