INKO 4-2011 - Fraters van Utrecht

van de dodenakker. De bezoeker wordt voor even herinnert aan
het feit dat het aardse leven sterfelijk is. Voor ieder mens komt
eenmaal het einde.
De paden tussen de vakken zijn ruim. De looppaden tussen de
vakken zijn bedekt met een combinatie van witte, grijze en zwarte
kleine kiezelsteentjes. De aarde in de perken is bedekt met bodembedekkende
planten. Ik herken vrouwenmantel met het grijsgroene
blad. Een hosta die het zowel op zonrijke als beschaduwde plekken
doet. De plant met zijn lichtpaarse en roze bloemen in de vorm
van een trompet. De pluimen met hun bloempjes steken boven
de grote groen bladeren met strepen uit. In de herfst worden de
stengels kaal en de bladeren zullen vaalgeel verkleuren. Hier en
daar een buxus. Hij ziet ook de kardinaalsmuts staan. De scharlakenrode
bloemetjes doen het goed tegen het groen van de andere
planten.
In een hoek blijf ik stil staan en kijk over het kleine kerkhof. De
eenvoudige planten vormen met de eenvoudige kruisen een harmonieus
geheel. Het vingerhoedskruid steekt zijn lange stengels met
18