INKO 4-2011 - Fraters van Utrecht

geneeskrachtige kruiden uit de kloostertuin? Bad hij even vlug
voor hij de medicijnen toediende?
Alleen bij grote griepaanvallen stond ook hij machteloos. Dan
werden de stoelen uit de aula gehaald en lagen de kwekelingen
op matrassen op de vloer met een tussenruimte van een meter
naast elkaar broederlijk ziek te zijn. Een paar jaar nadat ik op de
kweekschool aan mijn studie was begonnen, was er zo’n griepepidemie.
De aanval is aan mij volledig voorbij gegaan. In die
vijf jaren ben ik zelfs niet eenmaal ziek geweest.
Nog een klassenfrater. Polycarpus. Hij had het altijd over goede
omgangsvormen en wellevendheid. Voor hem was het ook duidelijk
dat bij de kwekelingen bereidheid moest groeien om altijd
je plicht te doen. Normen en waarden, zullen we maar zeggen.
Even verder frater Celestinus, die aardrijkskunde doceerde. Als
de student een onvoldoende had gehaald op een proefwerk, beurde
hij hem op met de woorden: “Ik ben hard, kei en keihard.”
In een ander perk het graf van frater Egbertus, die een uur achter
elkaar kon doorpraten over opvoedkunde en psychologie, alsof
hij het allemaal zelf had bedacht en geloofde. En dan moest de
leerstof ook nog worden nagelezen in de boeken. Voor hem
was een lesperiode van vijftig minuten zo voorbij. Voor ons als
studenten niet.
23-11-1989, Polycarpus 27-07-1991, Celestinus 20-03-1978, Egbertus
24