Geschiedenis Vredeskapel

26
Het oudste en meest omvangrijke project hiervan
was, de bouw van de portiekwoningen aan de
Sumatrastraat met de nummers 3 t/m 83 in het
jaar 1928. Dit met uitzondering van de nummers
37 t/m 43. De oude panden met deze nummers
bleven nog ruim een halve eeuw tussen de
portiekwoningen staan. Pas in 1983 werden zij
vervangen door een appartementengebouw.
Voor de bouw van de portiekwoningen werd een
Riouwstraat
6. Woningbouw en bewoning
hofje, met gedeeltelijk ook gelijksoortige huisjes
aan de straat, afgebroken. Voor de bouw van
het appartementengebouw werd, na de oorlog,
een voormalige broodbakkerij en winkel van
Hus afgebroken. De rest van de vooroorlogse
nieuwbouw in de wijk stamt hoofdzakelijk
uit de jaren dertig van de vorige eeuw. Het
gaat hier o.a. om de volgende bebouwingen:
Bankastraat hoek Burgemeester Patijnlaan,
Bankastraat hoek Madoerastraat, Celebesstraat
113–117. De nieuwbouw daarnaast, op nummer
89, dateert van na de Tweede Wereldoorlog.
Koninginnegracht hoek Javastraat, in 1938,
Koninginnegracht hoek Atjehstraat, in 1939,
Laan Copes van Cattenburch hoek Balistraat,
Paramaribostraat de nummers 2 t/m 2e, en in
de Timorstraat 111–133. Deze opsomming heeft
niet de pretentie om volledig te zijn. Ook zijn de
vele verbouwingen buiten beschouwing gelaten,
ondanks de soms aanzienlijke verandering van het
gevelbeeld.
Hierna volgen verschillende nieuwbouwprojecten
van na de Tweede Wereldoorlog, waarbij sommige
(ook) zijn vermeld in de speciale hoofdstukken
waar ze het best in passen. Eén van de eerste
projecten was, vanaf het Bankaplein gezien,
het flatgebouw bovenaan links aan de hoge
Bankastraat op de hoek van Kerkhoflaan. Dit
gebouwd verrees in 1949 op de plaats waar in de
oorlog een huis door een bominslag was verwoest.
In 1951 volgde de nieuwbouw in de Riouwstraat
en Borneostraat, op de plaats van de verwoeste
huizen door de V-2 inslag. Op hetzelfde oppervlak
kwamen veel meer, maar kleinere, woningen dan
er voor die tijd stonden.
E en volgend project was de bouw van
de complexen Couperusduin 1, 2 en 3.
Deze kwamen op het terrein van de afgebroken
Oude Alexanderkazerne aan de Burgemeester
Patijnlaan. De architect van deze bouw, die
het predikaat experimenteel kreeg, was Sjoert
Schamhart. Het was experimenteel omdat het een
hoge bouwdichtheid had met een grote variatie
aan woningen, voldoende lichttoetreding en
privacy en een ondergrondse parkeergelegenheid.
Ten gevolge van deze positieve zaken werd
hiervoor een extra rijksbijdrage verstrekt. Het
eerste deel, met driehonderd woningen, werd
door minister Gruijters geopend op 18 juni 1976.
De andere delen volgden spoedig daarna. Er
kwam van alle kanten lof voor dit project. Alleen
door verhuizers wordt het een ramp genoemd.
I n 1982 werd er ook nog een behoorlijk
aantal flatwoningen, ontworpen door
de architect C. Weber, neergezet op het nog
braakliggende stuk terrein van de voormalige
kazerne. Dit is tussen Couperusduin 3 en de
Borneostraat. Ten onrechte werd dit terrein,
toen het nog braak lag, wel het Alexanderveld
genoemd. Het Alexanderveld lag echter aan de
overkant van de Burgemeester Patijnlaan. Op dit
veld werd tussen 1947–1953 een nieuw stadhuis
gebouwd. De architect, M.J. Luthmann, ontwierp
het stadhuis in 1934. Door de crisisjaren en de
daarop volgende oorlog, gingen de plannen voor
vijftien jaren in de ijskast. Dit stadhuis moest na