Fatsoen en regeren moet je doen - De Demmink Doofpot

Vanuit deze posities van maatschappelijke en morele ‘onkwetsbaarheid’
ontwikkelden zich kringen van pedofielen die kinderen hebben misbruikt waarbij
nog een opvallende parallel aan de orde is: beide organisaties beschikken over
systemen die ze in staat stelt hun eigen kinderen ‘aan te leveren’. De katholieke
kerk kent immers haar internaten, scholen en vakantie-kampen, Justitie haar
pleeggezinnen en uithuisplaatsingen. Het privé-adres van Joris Demmink kwam
voor op de lijst van adressen (‘kinderopvangregister’) waar de kinderopvang Den
Haag kinderen heen kon sturen als deze niet langer konden verkeren bij hun
natuurlijke ouders.
Dit rapport beschrijft feiten en omstandigheden rond een Nederlands netwerk
van hooggeplaatste pedofielen met als kern een hechte groep top-mensen binnen
Justitie. Joris Demmink speelt in deze rapportage een centrale rol. Als Secretaris-
Generaal van het Ministerie van Justitie is hij een van de machtigste mensen
van Nederland en rust op hem een enorme verantwoordelijkheid op de cruciale
terreinen van wetshandhaving, opsporing en vervolging. In veel opzichten is de
machtspositie van Demmink in Den Haag te vergelijken met die van de Paus in
Rome. Maar net als de Paus heeft Joris Demmink zijn machtspositie misbruikt en
niet ingezet ten bate van het collectief, maar ter bescherming van een criminele
elite-groepering. Maar daar komt nog wat bij: van Demmink staat vast –die
conclusie verbindt de auteur althans aan deze rapportage- dat hij zelf kinderen
misbruikt. Van de Paus is zulks nooit vastgesteld.
1. Chronologisch feitenoverzicht van de zaak-Demmink
1978 – 1982: Op de rechtbank te Den Haag werken minimaal twee pedofiele
rechters: Stolk en Rueb. Dit dreigde naar buiten te komen in de zaak Koos H.
maar door extreme druk en intimidaties blijft de beerput nog gesloten. Opvallend
is dat er in deze zaak vele doden vielen: drie jonge meisjes, een hoofdcommissaris
van de politie en de vrouw van Stolk. In 1982 maakte Demmink zijn entree op het
Ministerie van Justitie, het jaar dat Koos H. werd veroordeeld tot levenslang.
17 maart 1991: Vondst van het lijk van de arts Joyce Labruyere. Dit is de eerste
aanwijzing voor het bestaan van een Nederlands pedo-netwerk (productie 1).
1994: De betrokkenheid van een Haagse topambtenaar duikt voor het eerst op
in verband met misbruik van minderjarigen in politie-onderzoeken (bron: De
Telegraaf) (productie 1).
31