Zorgwijzer Geheugen - Stroke Service Assen

8 | Zorgwijzer Geheugen
1.1 De lotgevallen van mevrouw M.
Veel mensen vinden zichzelf vergeetachtig. Vooral ouderen merken dat ze sneller
dingen vergeten in vergelijking met vroeger. Dat is niet alleen hinderlijk, maar
leidt ook dikwijls tot bezorgdheid. Maar al te vaak is men bang dat de vergeetachtigheid
een voorbode is van dementie. Op de Maastrichtse Geheugenpolikliniek
zien we regelmatig patiënten met uitgesproken geheugenklachten, die we na uitgebreid
onderzoek kunnen geruststellen. Hun angst voor dementie blijkt gelukkig
ongegrond.
De volgende beschrijving van de lotgevallen van mevrouw M. is hiervan een goed
voorbeeld. Mogelijk zult u een deel van haar problemen bij uzelf herkennen.
Mevrouw M. is een vrouw van zestig die via haar neuroloog naar de
geheugenpolikliniek wordt verwezen in verband met geheugenklachten.
Ze vertelt dat ze al ruim vijf jaar lang merkt dat haar geheugen geleidelijk
achteruitgaat. De laatste twee jaar zijn de klachten voor haar gevoel fors
toegenomen. Ook vindt ze dat ze zich moeilijk kan concentreren. Voorheen
onthield ze met het grootste gemak de namen van alle vroegere klanten uit
de zaak van haar man. Maar de laatste tijd betrapt ze zichzelf erop dat
ze die soms niet meer zo snel weet. Onlangs las ze een boek uit de bibliotheek
en bemerkte pas na enkele bladzijden dat ze dit boek al eerder had
gelezen. Ze was hiervan erg geschrokken. Haar zoon studeert aan de universiteit
van Utrecht. Hij heeft haar al tweemaal moeten uitleggen hoe zijn
studie in elkaar zit. En zo weet ze nog vele voorbeelden van vergeetachtigheid
te noemen: ze kan thuis soms spullen niet terugvinden, is een keer een
afspraak vergeten en voor haar gevoel moet ze ook steeds vaker naar
woorden zoeken.
’s Nachts ligt ze vaak te piekeren in bed. De moeder van haar man is de
laatste jaren opgenomen in een verpleeghuis omdat ze dement is geworden.
Mevrouw M. weet zich te herinneren dat deze dementie ook begon met
vergeetachtigheid en vooral met het niet meer onthouden van namen. Ze is
bang dat zij ook dement wordt, maar durft daar met niemand over te praten.
Iedere keer als mevrouw M. zichzelf erop betrapt dat ze iets is vergeten,
raakt ze in paniek. Er was laatst een programma op de televisie over
dementie, maar daar had ze niet naar durven kijken.
Ze schaamt zich meer en meer voor haar slechte geheugen en voelt zich
niet op haar gemak in het bijzijn van andere mensen omdat ze steeds bang
is dat ze fouten zal maken. Toch is ze sociaal nog wel actief. Ze heeft veel
kennissen en familie waar ze regelmatig op bezoek gaat. Ook zit ze in het
bestuur van een vrouwenvereniging in het dorp waar ze woont. Ze is verder
goed gezond. Wel was ze, toen ze vijftig was, een keer hard op haar