juni 2013 - UiT in regio Kortrijk

32
LEKKEr UiT
Lekker UiT in
l’époque
Lieven Vanmarcke
in het centrum van Menen vind je de
bijzonder sfeervolle bistro l’Epoque.
Een oude herenwoning in de rijselstraat
werd met smaak omgetoverd tot
een eigentijds bistro. De culinaire gids
Gault&Millau noemde l’Epoque eind
vorig jaar als ‘aanrader’ en dat wilden
wij wel eens ervaren.
Sten van Slycke en Mathias Feys openden
anderhalf jaar geleden hun Bistro L’Epoque.
De bistro huist in een heren woning met
geschiedenis. Het statige herenhuis Schottey
Valcke dateert uit 1906. Het hoorde oor
spronkelijk bij een brouwerij en nadien trok
Dr. Rosseel er in. De époquewoning werd
met veel respect voor het origineel gereno -
veerd. Authentieke elementen als marmeren
schouwen, hoge plafond en glas-in-loodramen
bleven bewaard. De muren werden zwart
geschilderd en de lambrisering kreeg gouden
randjes die prima samengaan met de
kleurrijke originele vloertegeltjes. Het oker
licht van de monumentale toog past perfect
in het plaatje. Dit is een echte warme,
sfeervolle bistro.
We reserveren ’s middag en dat blijkt
totaal overbodig, slechts enkele tafeltjes zijn
bezet. De ontvangst is vriendelijk en in de
ban van het interieur nemen we vlot het
voorstel voor een huisaperitief (prosecco
met limoncello) aan. Een heerlijk fris
drankje. Een blik op de kaart leert dat het
aanbod overweldigend en heel ruim is,
van tapas over slaatjes en pasta tot vis- en
vleesgerechten. Traditiegetrouw kiezen we
voor het menu (Paasmenu € 57, aangepaste
wijnen inbegrepen), omdat we menen dat je
daarin de kwaliteiten van de chef het beste
herkent. Op de website lezen we: “We zoeken
het niet in opperste gastronomie, maar
proberen voor verteerbare prijzen lekker
hedendaags eten te brengen. We willen
kwaliteit serveren tegen een zeer aanvaardbare
prijs.” Misschien had dit een belletje
moeten laten rinkelen. Het hapje vooraf,
een ultradun schelletje smakelijk gemarineerde
tonijn, deed nog het beste vermoeden,
maar wat daarna kwam, haalde niet
het verwachte niveau. Met de kwaliteit van
de producten zat het nog goed, maar de
chef had blijkbaar een offday. In de 'Zalm-
** doen ** doen ** doen **
** doen ** doen ** doen **
tartaar met carpaccio van komkommer,
radijsslaatje, wasabi en pijnboompitten'
bleek de royale portie zalm wat mak van
smaak, maar komkommerschijfjes van
enkele mm dik hebben niets van ‘carpaccio’.
Aan de andere kant gaf de 'Carpaccio van
rund met praline van ganzenlever, texturen
van rode biet, Granny Smith en kramiek'
meer voldoening, maar kubusjes van foie
gras als pralines omschrijven is kort door de
bocht. Ook de hoofdgerechten schelvis en
lamsfilet vallen wat tegen. Mooie porties en
goede basisproducten, maar daar blijft het
steken. Verrast word je niet. Niet door
smaakcombinaties, niet door texturen of
bordspiegels. Hedendaags kan je de keuken
van l’Epoque moeilijk noemen. Dat blijkt
ook bij het dessert, een lekkere moelleux
van chocolade met sorbet van sinaasappel,
maar dan worden daar gewoon enkele
partjes mandarijn naast gelegd. Op de
aangepaste wijnen was minder aan te merken.
Als witte wijn werd een frisse, strakke
Spaanse Rueda geserveerd en als rode een
volle Portugees uit de streek rond Lissabon.
En ook hier werd royaal geschonken.
Met de porties is niets mis in Bistro
l’Epoque, maar ‘bistronomie’ hebben we er
niet ontdekt.
Info: www.lepoque.be
33