Oefenen voor kleinschalig wonen (pdf) - In voor zorg!

Dicht
Ambachtstaete af
Goede zorg en comfort
Het nieuwe Zorghotel en zorgappartementencomplex Ambachtstaete is
klaar. De Swinhove Groep bood medewerkers van Swinhove tijdens de
bouw alvast een rondleiding door deze nieuwe zorgtoren naast locatie
Swinhove.
Met elf medewerkers achter zich loopt Wim Nederveen,
Hoofd Facillitaire Dienst van de Swinhove
Groep, naar Ambachtstaete. “Dit moet de scootmobielruimte
worden”, zegt Nederveen tegen de
medewerkers. Ze volgen hem verder door de gang,
waar een plafond nog ontbreekt en zaagsel over
de vloer verspreid ligt. De begane grond van het
gebouw geeft een duidelijkere indruk. Het blauwzwarte
behang creëert een Franse uitstraling. “We
willen een hotelgevoel uitstralen”, vertelt Nederveen.
“Om te zorgen voor een chique uitstraling,
kozen we voor het Franse behang. ” De medewerkers
volgen Nederveen naar de volgende verdieping. Het
blauw-zwarte behang maakt plaats voor lichtgeelgebroken
wit. Een groepje medewerkers loopt een
van de kamers binnen en tuurt door het raam. In
plaats van horizontale ramen, is gekozen voor lange
verticale. Prettig voor rolstoelgebruikers, die zo van
het uitzicht kunnen genieten.
Veel privacy
Op verdiepingen een tot en met vijf zijn 33 kamers
voor tijdelijke zorg gebouwd. Alle kamers zijn
ingevuld, vertelt Janny Baan, Hoofd Wonen en Zorg,
ook aanwezig bij de rondleiding. De kamers zijn
bedoeld voor mensen die kort moeten revalideren.
“We hebben nauw contact met ziekenhuizen, zodat
we ruim van tevoren weten wanneer iemand met
bijvoorbeeld een nieuwe heup bij ons terecht kan.”
In het nieuwe Zorghotel is er meer privacy voor
cliënten. Baan: “Het grootste voordeel is dat ieder
een eigen badkamer heeft.” Op de zesde en zevende
verdieping bevinden zich twaalf kamers voor bewoners
met lichamelijke beperkingen. Op verdieping
acht en negen zijn zes kamers beschikbaar voor
mensen die Beschut Wonen, ook wel bekend als verzorgingshuiszorg.
Hier en daar steken er rood-witte
kabels uit de muur, maar de keuken en het toilet zijn
in de meeste kamers geplaatst. Baan: “Clienten op
deze afdeling hebben veel privacy en de regie zo zelf
in handen. Ze hebben een eigen badkamer, huiskamer,
keukentje en magnetron.”
Goede zorg en gemak
Vorig jaar november startte de bouw van Ambachtstaete.
Nederveen kijkt positief terug op het
project. “Binnen een week stond de eerste verdieping
al.” Baan beaamt dit: “Het vergde een hoop voorbereiding,
maar ik heb altijd in mijn achterhoofd gehouden:
‘Wat zou ik zelf willen als ik in zo’n situatie verkeerde?’
Het antwoord was goede zorg en comfort. “
Direct
zorg nodig?
Bel met:
06 - 143 045 59
2 Kleinschalig Wonen 3 Vrijwilligers geven een
vertrouwd gevoel
Editie 04 - December 2011
Wij zijn nooit ver weg. Want goede zorg hoort
dicht bij u. Net als onze afwisselende activiteiten,
smaakvolle maaltijden en kundige specialisten.
24 uur per dag bieden wij veiligheid en zekerheid.
Bij ons, of bij u thuis. Dat is wel zo vertrouwd.
Casemanager dementie geeft antwoord
De wegwijzer in de zorg
De casemanager dementie is een persoonlijke vraagbaak voor dementerenden
en mantelzorgers. Hij kan ervoor zorgen dat mensen met dementie langer
thuis kunnen wonen. Leen Vervelde, nu vier jaar casemanager, begeleidt
dementerenden en mantelzorgers gedurende dit proces.
Bij huisbezoeken inventariseert de casemanager
wat er goed en niet goed gaat en hoe dat opgelost
kan worden. Vervelde: “Ik ga vooral kijken: wat hebben
mensen nodig en waar kan ik die zorg krijgen?
Het gaat er om dat mensen zorg krijgen die bij hun
situatie past.” De casemanager loopt tegen tal van
zaken aan. Ouderen kunnen bijvoorbeeld niet meer
zelf hun eten klaarmaken, vergeten hun medicijnen
in te nemen, voelen zich eenzaam of hebben vragen
over financiële zaken. Vervelde: “Veel ouderen vervelen
zich. Structuur helpt daarbij.” Hij noemt een voorbeeld:
“Een meneer woont nog thuis. Hij belt vaak zijn
kinderen op en zegt dat hij zich verveelt en nutteloos
voelt. Ik stelde voor dat hij een kijkje ging nemen op
de dagbehandeling. Na vier weken merkte de familie
dat meneer weer een doel had en zich weer gewaardeerd
voelde.”
Antwoorden op prangende vragen
Vragen die dementerenden en mantelzorgers aan
Vervelde stellen, zijn Hoe snel ga ik achteruit? Wat
wordt mijn toekomst? Wat moet ik regelen? Vervelde:
Leen Vervelde:
“Ik ga vooral kijken:
wat hebben mensen
nodig en waar kan ik
die zorg krijgen.”
“Vaak weten mensen niet waar ze aan informatie
moeten komen. Dan kiezen de mensen die eromheen
staan om niets te doen en te wachten tot het
misloopt. Als casemanager heb je een overzicht van
welke zorg beschikbaar is. Het is voor mensen prettig
om te weten wat ze te wachten staat. Ik ben als het
ware de wegwijzer in de zorg. Een casemanager kan
iemand volgen op zijn pad en zorgen dat de zorgverlening
zo goed mogelijk verloopt.”
Waardevol
Een casemanager dementie is waardevol, vooral
voor mantelzorgers. Vervelde. “Aan dementie kun je
weinig doen. Het is een ziekte die erg ingrijpt op alles,
vooral voor degenen die eromheen staan. Iemand
met dementie gaat toch veranderen en is niet meer
dezelfde als voorheen. Casemanagers bieden een
luisterend oor. Met name mantelzorgers hebben het
gevoel dat ze op iemand kunnen terugvallen. Er is iemand
op de achtergrond die ze kan helpen. Mensen
kunnen het dan beter aan. Ze hebben het gevoel dat
ze er niet alleen voor staan.”
4 Opgemerkt: Nog lang niet te oud om
zijn mening te geven

Drie vragen
Gerrie de Heer, Hoofd Wonen en Zorg van locatie
De Lindonk, beantwoordt drie vragen over
Kleinschalig wonen.
Wat is de rol van vrijwilligers en mantelzorgers?
“Mantelzorgers zijn belangrijk, omdat ze taken opvangen die ze vroeger
ook thuis deden voor hun moeder of vader. Denk bijvoorbeeld aan
een kopje koffie zetten, huiskamer dweilen, strijken en de plantjes water
geven. Het is goed voor de bewoner om te zien dat partner, zoon of dochter
dit aanpakt. Zo voelt het voor bewoners en mantelzorgers meer als
thuis. De familie weet als geen ander wat er voor onze bewoners belangrijk
is en was. We willen een goed en zo gewoon mogelijk leven bieden
met zo min mogelijk regels. Vrijwilligers kunnen zorgen voor de zogenaamde
slagroom op de taart. Ze kunnen helpen bij de maaltijden, een
spelletje doen of gaan wandelen met bewoners. Vrijwilligers vervangen
nooit de professionele zorg.”
Hoe zorgt de Swinhove Groep ervoor dat er een klik
is tussen bewoners onderling en mantelzorgers?
“De Swinhove Groep organiseert regelmatig familiebijeenkomsten.
We bespreken wat wel en niet goed gaat. We houden de communicatie
laagdrempelig en open. Daarnaast hebben we verschillende woongroepen.
Bewoners met dezelfde leefstijl, interesses en hetzelfde jargon wonen
bij elkaar. Een voorbeeld is de schippersgroep. Een aantal bewoners
daar heeft zelf gevaren.”
Wat zijn voordelen van kleinschalig wonen?
“Bij kleinschalig wonen staat het wonen en het vormen van een huishouding
centraal, het gewone leven, zoveel mogelijk als vroeger. Het
doet veel meer recht aan het welzijn van de bewoner. In een kleinschalig
wonen locatie heerst er meer een thuisgevoel. Bovendien is er geen
grens aan de verzorging van de bewoners. Als mensen zieker zijn, krijgen
ze meer hulp en een hoger ZorgZwaartePakket (zzp). Bewoners hoeven
zelden nog te verhuizen.”
De Lindonk opent afdeling Kleinschalig Wonen
Eindelijk weer
onder de mensen
Swinhove Groep als werkgever
Oefenen voor
kleinschalig wonen
De Swinhove Groep biedt medewerkers de simulatietraining
De Schoolstraat aan. Deze tweedaagse
training, ontwikkeld door Theater en Spel
en trainingsbureau Cerein, bereidt medewerkers
voor op het vaak hectische reilen en zeilen binnen
een kleinschalig wonenlocatie.
Twee deelnemersgroepen van tien personen bootsen ieder kleinschalig
wonen na. De groepen doorlopen afwisselend praktijksimulaties,
verdieping en reflectie. Marijke de Blaauw, senior trainer bij Cerein:
“Deelnemers zijn constant bezig. Dat is behoorlijk vermoeiend, maar
een bewuste keuze. De situatie moet zo realistisch mogelijk zijn.” Er zijn
negen praktijkblokken. Zes deelnemers zijn bewoner, twee observeren
en één persoon is woonzorgbegeleider. “Ieder moet zich verplaatsen in
de situatie van de desbetreffende rol en leren omgaan met situaties als
een plotseling bezoek van een leidinggevende en een bemoeizuchtige
servicemonteur”, aldus De Blaauw.
Alles tegelijk
De komende jaren maken veel verzorgenden en helpenden de overstap
naar (assistent)woonzorgbegeleider. Voor deze medewerkers zijn
er weinig mogelijkheden om praktijkervaring op te doen, terwijl de
Kleinschalig Wonen
Op de locaties van de Swinhove Groep openen steeds meer woongroepen de
deuren. Kleinschalig Wonen helpt eenzaamheid voorkomen en biedt een veilige
en vertrouwde woonomgeving.
Direct
begeleiding
nodig? Bel met:
06 - 143 045 59
Het afscheid van zijn vrouw valt meneer Van Gameren zwaar. Maar nu ze kleinschalig woont, gaat het wel
makkelijker. “Ze kon geen twee seconden alleen zijn, dan raakte ze in paniek. Hier zijn altijd mensen om
haar heen. Ze is op haar plaats.”
Het lijkt wel of iemand een feestje heeft georganiseerd in de woonkamer
van de Schippersgroep. Het enige wat ontbreekt op de kleinschalige
woongroep van De Lindonk zijn slingers en taart. In de zithoek hebben
bewoners en familieleden zich genesteld op de comfortabele bank en in
de luie stoelen. Regelmatig stijgt er een gierend gelach op. In de keuken
pruttelt de koffie, de woonzorgbegeleider en een van de familieleden halen
alvast wat kopjes tevoorschijn.
De Schippersgroep is de eerste kleinschalige woongroep bij De Lindonk.
Ook op locatie Swinhove draaien er al een aantal. In 2012 en 2013 zal het
aantal kleinschalige woongroepen uitgebreid worden naar 24 in totaal. Zes
tot tien bewoners met een lichamelijke beperking of met dementie voeren
samen met woonzorgbegeleiders, vrijwilligers en familieleden een huishouden.
Ze delen een woon-/eetkamer, in de keuken wordt iedere dag vers
gekookt. Daarnaast beschikt iedere bewoner over een eigen woon-/slaapkamer.
Op locatie De Lindonk en straks op locatie De Lichtkring hebben ze
ook een eigen badkamer.
Daglicht
Aan het ontwerp van de woonkamer is veel aandacht besteed. Een enorme
zwart-witposter lijkt uitzicht te geven op een oud deel van Zwijndrecht
waar een binnenvaartschip passeert. Speciale verlichting zorgt voor daglicht,
ook als het buiten al donker is. “Dat bevordert het leefritme en helpt depressies
te voorkomen”, legt binnenhuisarchitect Ted Piskora uit. Door plafonds
hemelsblauw te schilderen en muren te beplakken met levensgrote afbeeldingen
van knotwilgen, heeft hij de natuur naar binnen gehaald. Alles ademt
warmte en rust.
Bewoners doen weer mee. Daardoor zien we mensen helemaal opbloeien,
legt Gerrie de Heer, Hoofd Wonen en Zorg bij De Lindonk, het concept uit. Ria
Versteeg zag dat gebeuren bij haar schoonmoeder. “In de oude situatie zat ze
de hele dag te huilen op haar kamer. Ze wilde niet alleen zijn. Nu is ze weer
onder de mensen, daar wordt ze helemaal rustig van.” Aan de andere kant van
de kamer legt mevrouw Versteeg haar hand op die van een andere bewoner
en begint te lachen om een grap die ze net hoorde.
Familieleden zijn kind aan huis op de afdeling. Ze hebben allemaal
een sleutel. Hun komst levert een grote bijdrage aan de gezelligheid en
de huiselijke sfeer, vertelt woonzorgbegeleider Sonja van Asperen. “Het is
heerlijk om de bewoners samen een fijne oude dag te bezorgen.” Meneer
Van Gameren kust zijn vrouw gedag. “Dag lieverd, morgen ben ik er weer!”
“Komt u dan de aardappels schillen?” klinkt het vanuit de keuken. “Ik kan
niet koken, maar ik wil best afdrogen!” roept hij terug voor hij de deur achter
zich dichttrekt.
manier van werken drastisch verandert. Medewerkers hebben meestal
alleen de verantwoordelijkheid over een woning. Bewoners behouden
zoveel mogelijk de regie. Zo bepalen ze zelf hoe laat ze opstaan. Met
deze training kunnen medewerkers wel praktijkervaring opdoen. De
Blaauw: “Wat velen ervaren, is dat dingen tegelijk gebeuren, zoals een
bewoner die naar de wc moet tijdens het koken, familie die vragen
stelt, artsen die plotseling binnenlopen. In de simulatie oefenen ze
daarmee om te gaan.”
Ander gedrag en inzicht
“In het begin zijn deelnemers vaak afwachtend, maar na afloop zeggen
ze veel geleerd te hebben, vooral van de rol als bewoner”, aldus De
Blaauw. “Een deelneemster was bijvoorbeeld een bewoner die moeilijk
kon praten en moest afwachten tot anderen iets aan haar vroegen. Ze
had aan het eind van het praktijkblok te weinig gegeten en voelde
zich ontzettend alleen, omdat ze geen aandacht kreeg. Dat greep haar
erg aan. Toen we een paar maanden later een ‘doorloopdag’ hadden,
vertelde de deelneemster dat zulke personen binnen een groep haar
nu meteen opvielen. Als medewerker heb je dus in de simulatie zelf
dingen meegemaakt. Het gevoel komt van binnenuit. Deelnemers zijn
tot een ander gedrag en inzicht gekomen.”

Vrijwilligers geven een
vertrouwd gevoel
De bijdrage die vrijwilligers leveren aan het dagelijks leven in en rond de locaties van de Swinhove Groep
is van onschatbare waarde. “Ze voegen echt iets toe aan het leven van mensen.”
Als Wendelien van Boeijen de glaasjes met fruitsalade uitdeelt aan
de bewoners van de woongroep Veerplein 1, zijn de meeste binnen een
mum van tijd leeg. Ze maakt de salade twee keer per week, samen met
de bewoners. Ze gaat ook vaak wandelen, of neemt een puzzelboek mee.
“Laatst was het prachtig zonnig, maar iedereen zat binnen. Ik heb ze toen
meegenomen naar het terras, waar we koffie hebben gedronken in het
zonnetje. Dan zie je ze genieten”, vertelt de vrijwilligster.
Van Boeijen heeft een hechte vertrouwensband met de bewoners van
Veerplein 1. Als ze iets voorstelt en ze ziet iemand twijfelen, dan vraagt
ze: “Ben ik nog een vreemde voor u?” Dat wordt altijd hoofdschuddend
beantwoord. “Met als gevolg dat mensen meedoen. Ik vind het leuk om
mensen weer te prikkelen.” Het gaat zelfs om de allerkleinste dingen.
“Mensen die hier wonen hebben veel zeggenschap over hun leven verloren.
Als ik dan vraag ‘wilt u wit- of bruinbrood’, Mijn drive zeggen is om ze: cliënten ‘Zegt u iets het
maar.’ Ik laat ze dan toch zelf kiezen.” extra’s te kunnen geven.
Bepalend voor het klimaat
Vrijwilligerscoördinator van de Swinhove Groep Martha Hartevelt onderstreept
het belang van mensen als Van Boeijen. “Vrijwilligers zijn in grote
mate bepalend voor het klimaat in een woongroep. Ze kennen de bewoners
erg goed en kunnen daardoor meer voor hen als individu betekenen.”
In bepaalde opzichten hebben ze een beentje voor op de vaste medewerkers.
“Die kennen bewoners in al hun kwetsbaarheid. Voor een bewoners is
het fijn dat er iemand voor hen is zonder die volledige wetenschap.”
De vrijwilliger
‘Ik wil cliënten iets
extra’s geven’
Vrijwilligers zijn onmisbaar voor de Swinhove Groep.
Hier daarom aandacht voor wie ze zijn en wat ze inspireert.
Dit keer Piet Plagmeijer (65), coördinator van de
Unie van Vrijwilligers (UVV). Plagmeijer heeft als aandachtsgebied
de locatie Swinhove.
“Het is steeds weer een uitdaging om de juiste vrijwilligers op de juiste
plek te krijgen. Elke dag houd ik me daar een aantal uren mee bezig. Wanneer
nieuwe mensen op gesprek komen, introduceer ik Swinhove en schat ik hun
belangstelling in. In samenspraak met de vrijwilligerscoördinator van de Swinhove
Groep, Martha Hartevelt, bedenk ik waar ik ze kan plaatsen binnen de
organisatie en laat ze kennis maken met de afdeling of activiteit. Vrijwilligers
zijn er vooral voor de persoonlijke aandacht. De beroepskrachten hebben vaak
niet de mogelijkheid te zorgen voor wat ik noem: de informele zorg.”
“Mijn drive is om cliënten iets extra’s te kunnen geven. Ik zou dat zelf ook
willen als ik in hun positie zou verkeren. Je krijgt er bovendien veel waardering
en dankbaarheid voor terug. Omdat ik het afgelopen jaar overal mijn neus heb
laten zien, heb ik het gevoel dat vrijwilligers mijn werk waarderen. Maar het
gaat mij om het welbevinden van de bewoners. Zou iedereen vrijwilligerswerk
moeten doen? Dat kun je niet zo stellen. Het moet je ding zijn. Ik zeg altijd
tegen mensen dat ze gewoon een keer moeten komen kijken. Dan zie je wat je
kunt betekenen voor bewoners.”
De opkomst van Kleinschalig Wonen betekent dat steeds meer vrijwilligers
een rol zullen krijgen die vergelijkbaar is met die van Wendelien
van Boeijen. Om ze daarbij te begeleiden, heeft Hartevelt samen met
collega organisaties een uitgebreid, gratis trainingsaanbod op poten
gezet. De trainingen zijn laagdrempelig en gaan in op onderwerpen als
communiceren bij taal- of spraakproblemen en omgaan met dementie.
De trainingen leveren een certificaat, maar vooral ook zelfvertrouwen en
praktische kennis op. “Je werkt met een kwetsbare groep mensen. Medewerkers
hebben daarvoor geleerd, vrijwilligers niet. Deze trainingen leren
je problemen te herkennen en er beter mee om te gaan.”
Als een vis in het water
Van Boeijen, lang zelf verpleegkundige geweest, weet veel dingen die
in de cursussen worden behandeld al uit eigen ervaring. “Ik weet behoorlijk
wat over dementie, dus daar kan ik op inspelen.” Mede daardoor is ze
zich helemaal thuis gaan voelen in de woongroep. “Ik ben hier als een vis
in het water. Ik observeer, ik luister naar wat mensen willen, geef ze de tijd
om antwoord te geven. Zo haal ik mensen uit hun isolement. Mensen hebben
het recht om zich thuis te voelen. Ik vind het geweldig dat ik daarin
het verschil kan maken.”
Ontdekken of vrijwilligerswerk bij de Swinhove Groep iets voor u is?
Kom dan naar een van onze informatiebijeenkomsten, op woensdag
18 januari (14.00 tot 16.00 uur) en donderdag 19 januari (19.00 tot
21.00 uur) in locatie Swinhove (Plantageweg 3).
Direct
behandeling
nodig? Bel met:
(078) 625 58 63
Swinhove Groep wint internationale prijs
De Swinhove Groep heeft een internationale
prijs ontvangen voor haar wijkprojecten. De
prijs, de Citation of Honor voor de 2011 Excellence
in Ageing Service Award, werd uitgereikt
tijdens het congres van de International Association
of Homes and Services for the Ageing
(IAHSA) in Washington. Bestuurder van de Swinhove
Groep Guus Bannenberg nam de prijs in
ontvangst.
“Een uitstekend voorbeeld om senioren en de gemeenschap waarin
ze leven, te betrekken bij vraagstukken in de ouderenzorg.” Zo oordeelde
de IAHSA over de wijkprojecten. Sinds 2004 werkt de Swinhove
Groep samen met de gemeente en maatschappelijke organisaties
‘Ik stond er niet
meer alleen voor’
Vrijwilligster Wendelien van Boeijen:
“Ik vind het leuk om mensen weer te
prikkelen. Het gaat soms zelfs om de
allerkleinste dingen.”
Volksje van Wingerden, de vrouw van Willem van Wingerden
(87), ontving halverwege 2006 zorg van de Swinhove Groep.
In februari 2009 overleed de vrouw van Van Wingerden. Ondanks
een vervelende tijd, kijkt hij met een positief gevoel
terug op de verzorging die zijn vrouw kreeg. “Swinhove heeft
veel werk uit handen genomen.”
“De verzorgenden hebben mijn vrouw keurig geholpen”, vertelt van Wingerden vol lof.
“Ze waren altijd vriendelijk tegen Volksje, hadden veel geduld en niets was de verpleging
teveel.” Van Wingerden noemt een voorbeeld. “Volksje zat in zo’n opstastoel en moest
overgeven. Eén zuster ruimde dat meteen op. Dat was hun werk niet, dacht ik, maar ze
deden het wel.” De 25 verzorgenden die bij Van Wingerden over de vloer kwamen, stelden
hem telkens gerust. “Ze deden enorm goed werk en gaven mij bijzonder veel steun.
Ik stond er niet meer alleen voor .”
onder de naam Vivera aan verschillende projecten om wonen, zorg
en welzijn in de wijken bij elkaar te brengen, zodat ouderen langer
zelfstandig thuis kunnen wonen. Op zeven plaatsen in Zwijndrecht zet
de Swinhove Groep Verzorgd Wonenprojecten op, waarbij zelfstandig
wonende senioren gebruik kunnen maken van zorgsteunpunten en
wijkcentra die op die plaatsen de afgelopen jaren zijn gerealiseerd.
Daarnaast is de Sociëteit Zwijndrecht opgericht, waarvan inmiddels
zevenhonderd ouderen lid zijn die verschillende keren per maand in
de wijkcentra bijeenkomen. Deze ouderen organiseren diverse activiteiten,
bijvoorbeeld wekelijkse dineravonden. De Excellence in Ageing
Services Award wordt elke twee jaar uitgereikt aan organisaties die
projecten ontwikkelen om actuele vraagstukken in de ouderenzorg
aan te pakken en een voorbeeld kunnen zijn voor anderen.

Dichtbij het
Kalender
Sociëteitsavonden
Iedere eerste vrijdag van de maand op locatie Lindonk;
Iedere tweede vrijdag van de maand op locatie Eemzon;
Iedere derde vrijdag van de maand op locatie Swinhove.
De avonden starten om 17.00 uur met een heerlijk diner en
daarna een optreden, spelavond, film of een creatieve activiteit.
Alzheimercafe
Column
gewone leven
Na jarenlange voorbereidingen komen we nu in de stroomversnelling van
kleinschalig wonen. In zowel Swinhove als De Lindonk zijn de verbouwingen
komend voorjaar afgerond, in De Lichtkring zal dat voorjaar 2013 het geval zijn
omdat eerst de nieuwbouw gereed moet zijn.
Met de invoering van kleinschalig wonen op alle locaties verdwijnt het
klassieke verpleeghuis met lange gangen en meerpersoonskamers. In plaats
daarvan eenpersoonskamers voor iedereen, gezellige kleinschalige huiskamers
waar ook gekookt wordt en vooral veel meer privacy. De gang is straks
geen openbaar gebied meer maar het eigen huis van de bewoners waar je aan
moet bellen.
Dit alles is geen cosmetische operatie, maar een hele fundamentele in alle
opzichten: we willen zo dicht mogelijk bij het gewone leven komen. Zowel voor
het gevoel van bewoners als voor medewerkers, vrijwilligers en familie. Bij dat
gewone leven hoort ook grote betrokkenheid van familie en vrienden, zoals we
dat de afgelopen jaren in de pilots ook hebben mogen ervaren. Pas dan is het
kleinschalig wonen echt geslaagd!
Guus Bannenberg, bestuurder Swinhove Groep
gbannenberg@swinhovegroep.nl
Iedere 1e woensdag van de maand. Inloop vanaf 19.00 uur,
programma van 19.30 uur tot 21.30 uur, Salon, locatie Swinhove
Nog lang niet te oud
om zijn mening te geven
Overdag een dutje doen, dat is niet aan Machiel Quartel (88) besteed. Overdag zit hij bij het
raam te puzzelen in zijn kamer in De IJsvogel, of bestudeert hij aandachtig jaarrekeningen en
beleidsdocumenten van de Swinhove Groep voor de cliëntenraad. “Ik ben dan wel 88, maar
ouder dan 88 voel ik me zeker niet.”
Meneer Quartel, met zijn keurig babyblauwe overhemd aan,
zit in zijn kamer voor het raam aan een bescheiden vierkant tafeltje.
Voor hem ligt een woordzoekersboek. Zijn leesbril rust op een
bladzijde. “Dit is mijn vaste plekkie”, zegt Quartel. “Ik ben met die
woordzoekers de hele dag wel zoet. Het houdt me bezig en laat mijn
geheugen werken. Zo blijf ik helder van geest.” Onder het tafeltje
tegenover de televisie liggen nog twee woordzoekersboeken. Quartel:
”Ik heb altijd een voorraadje.” Buiten loopt een vrouw met een
teckel langs. Quartel tuurt door het raam en zwaait vriendelijk naar
de vrouw. Quartel: “Ik begroet iedereen die langsloopt. Je moet wel
sociaal blijven.”
De cliëntenraad
Behalve fanatiek puzzelaar is Quartel al bijna drie jaar lid van
in de cliëntenraad van De IJsvogel. Eén keer in de maand komt hij
met vijf andere leden bij elkaar om te overleggen over het reilen en
zeilen van de locatie. Dat vindt hij een hele eer. Quartel: “De cliëntenraad
is zeer interessant. Toen ik net in De IJsvogel woonde, kwam
een dame naar me toe en zei: ‘Ik vind dat u geschikt bent voor de clientenraad.’
Waarop ik zei: ‘Wat zeg je me nou? Weet je wel hoe oud
Plantageweg 3
3333 GZ Zwijndrecht
T (078) 625 55 00
F (078) 625 55 52
E info@swinhovegroep.nl
www.swinhovegroep.nl
Direct Zorg regelen: 06-14 30 45 59
ik ben?’ Nee zei ze, ‘Ik zie wat in je.’” Quartel neemt zijn taak serieus.
Hij loopt naar zijn slaapkamer toe en komt terug met een grote stapel
papierwerk, die hij voorafgaand aan de vergadering toegestuurd
krijgt. Quartel: “Meestal zet ik op papier wat ik in wil brengen. Ik
kan niet zomaar binnenvallen zonder voorbereiding. Ik probeer alles
door te nemen, maar ik begrijp niet altijd alle informatie. Ik ben
maar een gewone plattelandsjongen.” Toch brengt Quartel altijd een
onderwerp in. “Laatst blokkeerden fietsen en brommers de nooduitgang
van De IJsvogel. Ik wilde die weg hebben en een bord erbij
hangen dat je geen fietsen daar mag plaatsen.”
Een hele eer
“Ik vind het zo mooi dat ik ondanks mijn leeftijd nog steeds mee
kan doen met de cliëntenraad”, zegt Quartel. “In het begin dacht ik
soms: waar begin ik aan? Maar ik heb tot op heden geen spijt. Na
afloop zeg ik altijd dat ik blij ben dat ik geweest ben. Vaak zeggen
andere cliëntenraadsleden tegen me: ‘Denk eraan, vanmiddag is de
cliëntenraad’. Maar ik ben dat heus niet vergeten. Als ik me ergens
voor opgeef, ga ik daar voor, want er wordt op mij gerekend. Ik ben
geen dienstweigeraar. Ik ben lid en ben aanwezig.”
Colofon
Opgemerkt
Direct
advies nodig?
Bel met:
06 - 143 045 59
Redactie Annemieke Rich, Guus Bannenberg,
Miranda van de Nobelen, Janet Vos, Elise Boon
Ontwerp en realisatie Het Inventief
Tekst Guido Castagna en Charlotte Reddingius
(Het Inventief)
Fotografie Guido Castagna (Het Inventief)
Oplage 22.500 exemplaren