Provinciaal Museum · Sterckshof-Zilve - Tento.be

74
Links is een 18de-eeuws hoekje gemaakt. Voor
een wand van goudlederbehang (ca. 1750), afkomstig
uit het kasteel Ter Beken te Drongen bij Gent staan
een tafel, enkele stoelen en een vitrinekast met
I 8de-eeuws Doorniks porselein. Daarnaast neemt de
Antwerpse, getorste driekraantjeskan van de Meester
met de vliegende bij ( 1772) een ereplaats in.
Met dergelijke kannen konden meerdere gasten tegelijk
van koffie worden bediend. Er bestonden ook
kraantjeskannen om warm water in het theetrekpotje
te laten lopen. Zij hadden slechts één kraantje, dat ook
hoger was ingeplant De hier getoonde
driekraantjeskan was het meest ingeburgerde type in
de Oostenrijkse Nederlanden en het prinsbisdom Luik,
al hebben de Luikse steeds twee staande oren en de
zeldzamere exemplaren uit Bergen (Mons) en
Antwerpen hanghengsels, wat ook bij deze kan het
geval is. Een burgerlijk, zeer sculpturaal uitgewerkt
theeservies van het huis Wolfers uit Brussel (ca. 1880)
maakt de overgang naar de 20ste eeuw. De theepot
van dit heterogene ensemble toont de gehamerde
versie van het zogenaamde Maraudeur-servies. Op het
tafeltje van het salon C/ématites, dat omstreeks 1905
door Louis Majorelle in Nancy werd ontworpen, staat
een Brussels Art-Nouveauschaaltje met irismotief
(ca. 1900). De lijn wordt doorgetrokken naar de
Art Deco met een koffie- en theeservies van
Delheid Frères uit Brussel (ca. 1925-1930).
Jonkheer Pierre Lunden
( 1887-1975) schonk bij
testament, naast
meubelen, schilderijen,
Chinees porselein en
familiesouvenirs. een
unieke collectie 17 de- en
I Bde-eeuws zilver aan het
Museum Sterckshof.
Hij verzamelde 96 stuks
zilver uit de Zuidelijke
Nederlanden.
De wandvitrines tonen de stilistische evolutie
van de koffiekan in de I 8de en vroege I 9de eeuw aan
de hand van hoofdzakelijk Antwerpse exemplaren.
Daarnaast is er een chocoladekan, die zich van de
koffiepot onderscheidt door het scharnierende of
afschroefbare knopje op het deksel, waardoor met een
houten roerstok of moussoir de in warm water of in
melk opgeloste chocoladebrokken schuimig werden
opgeklopt. Voorts zijn er theepotten, theebussen,
theeschepjes, melkannetjes, suikerpotten,
suikergoedkommen, suikerstrooilepels, suikertangen,
koffielepeltjes, en taartvorkjes; dit alles gepresenteerd
met een spoelkom en aangepaste porseleinen kopjes.
Op een Antwerps presenteerblad van jan jozef 1
Hennekin uit 1724 staan de likeurglazen reeds klaar.
In de buurt liggen Antwerpse punchlepels en een
Gents kruidenwijnzeefje. Kortom, er is al het nodige
om de gasten passend te ontvangen en hen in alle
bescheidenheid uiteraard, maar toch met enige trots
toevallig mee te tronen naar de private zilvercollectie.
Een dergelijke verzameling, met name het
prestigieuze legaat Lunden, is het hoogtepunt van de
museum rondgang. Jonkheer Pierre Emile Marie Lunden,
die op 29 april 1887 op het kasteel Bisschoppenhof te
Deurne werd geboren en op I 3 april 1975 te Elsene
overleed, schonk het Sterckshofmuseum bij testament
96 stuks zilver uit de Zuidelijke Nederlanden en het
prinsbisdom Luik, voornamelijk daterend uit de
17de en 18de eeuw. Het legaat omvatte tevens
Chinees porselein, enkele schilderijen, meubels,
familiedocumenten en snuisterijen, waaronder een
gouden Parijse tabaksdoos uit 1739. Hij verbond
echter twee voorwaarden aan zijn schenking.
Zijn collectie moest op de benedenverdieping van de
hoofdvleugel worden tentoongesteld in de
zogenaamde 18de-eeuwse zaal met de zoldering uit
het hotel Kums, die voortaan zijn naam zou dragen.
Bovendien moest binnen de twee jaar een
ge·11lustreerde catalogus van zijn legaat gepubliceerd
worden. Aan beide eisen werd voldaan.
Bertel Gardberg C 19 16 ),
Fins edelsmid
Theezeefje
1955
Zilver en hout
5,3 x 16 x 5.8 cm
Schenking Vrienden van de
Provinciale Musea Antwerpen
lnv. 59519
Antwerpen, Provinciaal Museum
Sterckshof-Zilvercentrum