De heilige oorlog - John Bunyan.pdf - dewoesteweg.nl

Schaddaï geen macht had om hen te ontslaan van dit verbond met de dood, en deze
overeenkomst met de hel Jes. 28:15. Ook stond het dwaze Mensziel niet eens
besluiteloos over dit zeer monsterachtig verbond, maar zij verzwolgen het zonder
kauwen, alsof het een sprot geweest was in de muil van een walvis.
Waren zij er verontrust over? Nee, zij pochten en roemden veeleer over hun zo brave
getrouwheid aan de tiran, hun voorgewenden koning, en zwoeren, dat zij nooit
veranderingen zouden worden, noch hun oude heer verlaten om een nieuwe.
Zo bond Diabolus het arme Mensziel vast. Maar de Jaloersheid, die meent, dat zij
nooit sterk genoeg is, bracht hem daarna tot een anderen maatregel, welke, zo ‘t
gelukken mocht, nog meer moest strekken om deze stad Mensziel te verontreinigen.
Hij liet dan door de hand van zekeren heer Vuil, een afschuwelijk, onkuis, wulps
stuk van beestachtigheid in schrift opstellen en aanplakken aan de poorten van het
kasteel, waarbij hij toestond en verlof gaf aan al zijn trouwe en vertrouwde zonen in
Mensziel, om te doen wat hun lusten en begeerlijkheden hen ingaven, en dat
niemand hen daarin mocht beletten, hinderen of nagaan, op boete van daardoor
huns vorsten ongenoegen op de hals te halen.
Dit nu deed hij om deze redenen:
1. Opdat de stad Mensziel hoe langer hoe zwakker mocht gemaakt worden, en
zo te minder in staat om, zo de tijding kwam dat haar verlossing was
voorgenomen, de waarheid daarvan te geloven, te hopen of daarin te
bewilligen. Want de rede zegt: hoe groter de zondaar is, des te minder grond
om op barmhartigheid en genade te hopen.
2. De tweede reden was, dat Immanuël, de Zoon van EL Schaddaï, hun Koning,
als Hij de afzichtelijke en gruwelijke daden van de stad Mensziel zag,
misschien berouw zou hebben, (schoon Hij een verbond gesloten had om
hen te verlossen) dat verbond hunner verlossing na te komen. Want hij wist
dat EL Schaddaï heilig was en Zijn Zoon Immanuël eveneens, ja dat wist hij
door een pijnlijke ervaring, want om de zonden en goddeloosheid was hij,
Diabolus, uit de hoogste plaats geworpen. Daarom wat was er meer op reden
gegrond, dan dat hij besloot, dat het Mensziel om haar zonden evenzo gaan
zou. Maar vrezende, dat deze knoop ook eens breken mocht, bedacht hij nog
een ander plan, te weten:
3. Dat hij trachten zou alle harten in de stad Mensziel te vervullen met de
gedachte, dat EL Schaddaï een leger op de been bracht, en komen zou om
deze stad Mensziel om te keren en totaal te vernielen. Dit deed hij om de
geruchten van haar bevrijding, die haar ter oren mochten komen, vóór te
zijn. Want, zo dacht hij, als ik dit eerst rondgestrooid heb, zullen alle
berichten, die later komen, hierdoor verzwolgen worden. Want wat zal
Mensziel anders zeggen, wanneer zij horen zullen, dat zij moeten bevrijd
worden, dan dat de ware mening is, dat EL Schaddaï plan heeft om hen te
30