De heilige oorlog - John Bunyan.pdf - dewoesteweg.nl

gehoorzaamheid aan uw koning afgeworpen hebbende, op een oproerige wijze bij
elkaar gekomen zijt en van plaats tot plaats ronddolen om te zien, of u door vleierij,
waarin u uitgeslapen zijt, aan de een kant, of door bedreigingen, waarmee u ons
denkt te verschrikken, aan de anderen kant, een of andere onnozele stad, plaats of
landstreek, hun plaats kunt doen verlaten en aan u overlaten; maar Mensziel is zo
dwaas niet.
Om te besluiten: wij vrezen u niet, wij zijn voor u niet bang, ook willen wij geen
gehoor geven aan uw opeising; onze poorten zullen wij voor u gesloten houden, wij
willen u uit onze plaats weren, ook zullen wij u niet lang voor ons laten zitten. Ons
volk moet in vrede leven, uw verschijning hindert hen (Luk. 11:21; daarom, staat
op, en vertrekt van hier met zak en pak, of wij zullen van de wallen op u schieten."
Deze rede, door de oude heer Ongeloof gehouden, werd door de doldriftige Wil-zijwil
ondersteund met de volgende woorden:
"Mijne heren, wij hebben uw aanmaning en het gedruis van uw dreigementen
gehoord, alsook het geluid van uw opeising, maar wij vrezen uw macht niet, wij
geven geen acht op uw bedreigingen, en zullen blijven zoals u ons vond. En wij
bevelen u, dat u binnen de tijd van drie dagen aflaat u hier in deze streken weer te
vertonen, of u zult weten, wat het is, te durven bestaan de leeuw Diabolus te
wekken, wanneer hij slaapt in zijn stad Mensziel."
De verslaggever, wiens naam was Vergeet-het-goede voegde ook daarbij wat volgt:
"Mijne heren, deze heren hebben, gelijk u ziet, met vriendelijke en beleefde woorden
uw ruwe en boze aanspraken beantwoord, bovendien hebben zij, naar ik verstaan
heb, u verlof gegeven om vredig weg te trekken, gelijk u gekomen zijt. Neemt
daarom hun vriendelijkheid ter harte en gaat heen. Wij zouden anders met kracht
tegen u hebben kunnen uit trekken en gemaakt hebben, dat u de scherpte onzer
zwaarden gevoeld hadt; maar daar wij zelf rust en vrede liefhebben, houden wij er
niet van om anderen te schaden of overlast aan te doen." Toen juichte de stad
Mensziel van vreugde, alsof zij door Diabolus en zijn troep een groot voordeel op de
Kapiteins behaald hadden. Ook luidden zij de klokken, bedreven vreugde en
dansten op de wallen. Diabolus keerde eveneens naar het kasteel terug en de
Burgemeester, mét de Verslaggever gingen weer naar hun plaatsen. Maar de heer
Wil-zij-wil droeg vooral zorg, dat de poorten verzekerd werden met dubbele wachten,
dubbele grendelen, benevens dubbele sloten en bomen. En opdat vooral op de
Oorpoort te meer acht gegeven mocht worden - want dat was de poort, waardoor des
Konings strijdmachten het meest zochten binnen te treden - maakte de heer Wil-zijwil
zekere oude heer Vooroordeel, een boze en kwaadaardig gast, kapitein van de
wacht aan die poort en stelde zestig man onder zijn macht, Dove Lieden genaamd,
mannen die zeer geschikt waren voor dien dienst, wijl zij zich niet bekreunden om
de woorden der kapiteins, noch van hun soldaten.
44