Verf - Luuk Hoedemaekers

JAN (kijkt haar bedroefd aan) Ik … (we horen nu gestommel op de trap; Jan wijst
naar boven) Ze is weer daar, Chris.
CHRIS Ik begrijp het. (plagend tot Jan) Ik zal wel uit eigen beweging weggaan,
mijnheer, ik zal u ‘de klassieke manier’ besparen. (af)
LIEN (vragend) U had het over uw kinderen?
JAN Dat zal ik je een andere keer wel eens vertellen.
Tante Nonneke verschijnt. In haar handen en over haar arm heeft ze de kleren en de
attributen die ze voor haar rol van aartsvader Abraham denkt nodig te hebben.
TN (achterdochtig) Hoorde ik niet de stem van de seksschilder?
JAN Neenee, dat is maar een gedacht, Mère Anne. Gaat u zichzelf ook verkleden?
TN Uiteraard, wat hadt gij anders gedacht. (gaat achter paravent) Ik zal mij hier
omkleden, dan kunt gij ondertussen Isaak in positie brengen. (begint zich uit te
kleden en hangt haar habijt over de paravent; steekt dan haar hoofd boven
de paravent uit) Als gij probeert te loeren, dan gaat dat uw schoonste dag
niet zijn, dat kan ik u verzekeren, neef.
JAN Ik zou niet durven, Mère Anne.
TN Dat is u geraden. (terwijl ze zich verder omkleedt) Wat vindt gij van Isaak? Is
het geen schone knaap geworden?
JAN Een heel schone knaap, Mère Anne.
TN Dan zet gij nu een altaar voor mijn schone decor en daar legt gij hem op, hebt
gij dat goed begrepen?
JAN Heel goed, Mère Anne.
Jan en Lien zetten het altaar klaar terwijl Tante Nonneke uit volle borst een of ander religieus
lied (bijvoorbeeld ‘Wij willen God’) begint te kwelen. Dan komt Tante Nonneke achter de
paravent uit. En daar staat ze dan, (gekleed) als een overjarige oud-testamentische Ramboparacommando,
ook met pruik en baard zoals Isaak. Deze attributen (eventueel ook een
bril) zouden geïnspireerd kunnen zijn op de figuur van de artiest Vader Abraham (Pierre
Kartner). De glorieuze showentree van Tante Nonneke kan dan begeleid worden door ‘Het
Smurfenlied’ van Vader Abraham, maar dat is er misschien net over. Gemakshalve draagt
Tante Nonneke beter al een Abrahamoutfit onder haar habijt zodat er niet te veel tijd
verloren gaat bij het omkleden en zij alleen nog maar baard en pruik moet opzetten.
TN Klaar voor de strijd! Gij moogt beginnen!
Jan slaat vertwijfeld de ogen ten hemel en dan valt het doek.
DOEK
26 ‘verf!’, een moderne klucht van luuk hoedemaekers