Verf - Luuk Hoedemaekers

LUDO Wie is Isaak?
gezegd: haar triptiek. (fier) En ik heb mij mogen verkleden als Isaak om samen
met haar te poseren.
LIEN (kijvend) Foei, mijnheer de bisschop. Wacht u maar even, dan haal ik ze.
LUDO (weer in paniek) Wie?
LIEN Die kleren, natuurlijk. (af naar boven)
LUDO (bang om zich heen kijkend) Het zal toch niet waar zijn zeker. Mevrouw Bergers
in eigen persoon, de pitbull van de paus. Ik ben een gat, wat zeg ik, twee
gaten in de lucht gesprongen toen ik hoorde dat ze ging verhuizen en nu blijkt
ze tweehonderd kilometer verder naast mijn portretschilder te wonen.
(zuchtend) Hoeveel tegenslag kan een mens hebben in het leven.
Maar een mens kan nog heel wat meer tegenslag hebben. Want de ‘winkel’deur gaat open
en wie verschijnt daar? Juist. De pitbull van de paus, Annick Bergers. Ludo kan nog maar net
dekking zoeken achter de paravent terwijl hij het habijt van Tante Nonneke nog snel weet
mee te grissen.
ANNICK (in de deuropening) Hallo? Is hier iemand? Lien? (hoort geluid achter de
paravent) Ben jij dat, Lien? (gaat naar de paravent; dan komt Ludo
tevoorschijn, gekleed in het habijt van Tante Nonneke, zijn hoofd verborgen in
de kap) Aha, u moet Mère Anne zijn, het Tante Nonneke van de verver. (Ludo
knikt alleen maar) Aangenaam. (steekt haar hand uit; Ludo geeft haar een
hand) Ben ik blij dat ik hier nog een zielsverwant ontmoet, want ik heb de
indruk dat de christenmens de laatste jaren een zeldzaamheid geworden is.
Vroeger werd de wereld gedragen door geestelijken en christelijke denkers, nu
alleen nog maar door politici en ander corrupt ongedierte. Criminelen,
perverten, travestieten en andere afwijkelingen zie je overal, maar
christenmensen, ho maar. (bekijkt Ludo) Vindt u dat ook niet, Mère Anne.
(Ludo knikt heftig) Ik mag toch Mère Anne zeggen? (Ludo knikt opnieuw) Bent
u altijd zo zwijgzaam? (Ludo knikt opnieuw) U heeft toch geen gelofte van stilte
afgelegd? (Ludo schudt heftig van neen) Het tegendeel zou me verbazen,
want dat is niets voor (wijst naar het habijt) voor uw orde. (fier) Ik ben namelijk
nogal goed thuis in christelijke organisaties en kerkelijke kringen. Ik ben al jaren
bestuurslid en steunpilaar, mag ik wel zeggen, van tientallen plaatselijke en
regionale en zelfs landelijke afdelingen van KAV, KVLV, Ziekenzorg,
Welzijnszorg, de Damiaanaktie, Caritas Catholica en de Bond van Katholieke
Prostituees. (vertrouwelijk) Zelfs de West-Vlaamse bisschop, bisschop Wilders, is
een goede en intieme vriend van mij. We zagen elkaar regelmatig op
vergaderingen, ontmoetingsdagen en conferenties. We werkten ook heel
nauw samen, tot ik naar hier verhuisd ben. (vertederd glimlachend) Hij is
eigenlijk een heel mooie man. (dicht bij Ludo) Ik geloof dat hij stiekem verliefd
op me is. De manier waarop hij me soms aan zit te kijken. Het is de enige mens
die ik ken waar nu eens helemaal niks mis mee is. (bekijkt Ludo wantrouwig) U
bent uw tong toch niet kwijt zeker?
34 ‘verf!’, een moderne klucht van luuk hoedemaekers