Verf - Luuk Hoedemaekers

JAN (bescheiden) Ach, mevrouw, ik ben slechts het handelen van een kunstzinnig
transcendent vernuft dat de mystificatie van elke lijn van het menselijk lichaam
probeert te abstraheren van het concept van het individuele object, hetgeen,
zoals u begrijpt, meer is dan het subjectiveren van het idee an sich.
FABIENNE Wel, euh …
JAN Hetgeen natuurlijk ook weer niet wil zeggen dat ik het sublimeren van de
totale aberratie van een intolerante en abjecte postmodernistische kritiek op
het figuratieve deelaspect in de subimpressionistische renaissance waar de
decentrering van het subject overbelicht wordt, geheel ongenegen zou zijn.
FABIENNE Euh … nee, natuurlijk niet.
JAN Mijn kunst weerspiegelt onze tijd, madame Fabienne, ze straalt schoonheid en
kracht uit, zonder gekunsteldheid of burgerlijk snobisme. Ze is een
tegengewicht tegen de wansmaak van kunstbetweters, begrijpt u?
FABIENNE Euh … uiteraard.
JAN Ik zal proberen het iets eenvoudiger uit te leggen. Mijn naamgenoot ontwierp
voor het eerst en in een onovertroffen graad van volmaaktheid een
schilderkunstig systeem, waarin de geparticulariseerde stoffelijke beschrijving
der dingen geen belemmering was om ze onderling verbonden en
opgenomen te zien in een volkomen aanvaardbaar en schijnbaar volgens
werkelijke natuurwetten functionerende kosmos. Ik daarentegen …
We horen nu gestommel op de trap.
FABIENNE (ongerust) Wat is dat? We kunnen toch ongestoord werken, mijnheer
Vaneyck?
JAN (kijkt paniekerig naar boven) Normaal gezien wel, ja.
FABIENNE Ik ben dan wel verschrikkelijk fier op mijn uitzonderlijke lichaam en ik weet dat
het best gezien mag worden, maar dat wil nog niet zeggen dat ik mijn
ongerepte natuurlijke toestand gratis ga etaleren voor de schaamteloze
blikken van de eerste de beste lul-de-behanger.
JAN Natuurlijk niet.
Op dat moment komt Ludo, nog steeds in vrouwenkleren, binnen gestormd. Hij ziet Fabienne
uiteraard niet.
LUDO Dat mens is zot. Wat is dat eigenlijk voor iemand, mijnheer Vaneyck?
JAN Dat is nu mijn Tante Nonneke.
LUDO Ze is niet alleen zot, maar ik vrees dat ze ondertussen ook zo zat is als
honderdduizend man.
JAN (achterdochtig) Hoe bedoelt u?
LUDO Ze heeft de fles wijn die daar lag te chambreren helemaal alleen soldaat
gemaakt.
JAN (ontredderd) Wat? Mijn beste wijn? Dat is een Château Pétrus!
50 ‘verf!’, een moderne klucht van luuk hoedemaekers