Klik hier - TVM verzekeringen

ik gemiddeld zo’n 40.000 kilometer
per jaar. Ik noem mijn auto niet voor
niets een rustpunt waar ik tot mezelf
kom. De auto is de uitgelezen plek om
dat te doen. Niemand die je stoort. Dat
gebeurt wel bij de pomp. Daar beginnen
mensen altijd wel met me te praten.
Meestal vragen ze dan of de ruzies
met Johan Derksen echt zijn. Of hoe
René van der Gijp en Hans Kraay zijn.
Al gaat het natuurlijk ook vaak over
voetbal. Daar geef ik dan netjes antwoord
op. Zolang mensen normaal
tegen me doen, kan ik uren met hen
over voetbal praten.
Alle rondetijden
Al heb ik natuurlijk meer interesses.
Weliswaar kijk ik niet zoveel schaatsen
meer als vroeger. Toen ging ik naar de
schaatsbaan van Assen om Hilbert van
der Duim aan het werk te zien. Voor de
tv hield ik dan alle rondetijden bij. Dat
doe ik nu niet meer. Ik vind dat er nu
teveel schaatsen is. Al die World Cups,
het trekt mij niet meer zo. Ik kijk liever
verder dan alleen sport. Daarom vind
ik het ook mooi om bij BNR het programma
The Friday Move te doen, met
verschillende soorten gasten. Relativering
ten top. Iedereen wil ook aanschuiven,
zelfs personen uit de A­categorie.
En het mooie is: ook al beledig ik
ze, ik kom er altijd mee weg. Een prima
programma dus om in de auto te luisteren,
zeker als je in de file staat. Want
het is leuker om langer te blijven hangen.
Vaak komt een grap of opmerking
namelijk later weer terug.
Zelf zou ik weleens in de file willen
staan met Maarten van Rossem, de
historicus. Een bijzonder grappige
man. Al betekent dat niet dat we elkaar
de oren van het hoofd lullen. Waarom
moet je constant met iemand praten
als je naast elkaar in de auto zit? Ik heb
vaak genoeg gehad dat ik een heel uur
niks zei tegen de persoon die naast me
zat. Naast dat ik dan rustig kan nadenken,
wil ik in alle rust genieten van de
omgeving. Zoals die keer in Zuid­
Afrika, toen ik de Garden Route reed.
De mooiste autorit die ik ooit heb
gereden. Elke keer als ik een bocht
maakte, dacht ik: mooier kan de
wereld niet zijn. Maar na elke bocht
werd het nog mooier. Australië vond ik
al indrukwekkend, maar dit was echt
ongelooflijk. Dat ongerepte blijft voor
altijd op mijn netvlies staan.
Zoiets zou ik graag nog een keer
willen doen. Al is het dan wel zaak om
een schone auto te hebben, eentje met
goed zicht. Eens in de zoveel weken
ruim ik weliswaar alles op, maar daar
zie je na drie dagen weinig meer van.
Dan hangen mijn pakken en liggen
mijn cd’s met Nederlandstalige muziek
weer overal en nergens.”
◄
TVM ACTUEEL 185 \ 23