Antenne - Unie Vrijzinnige Verenigingen

Antenne
De Mythe van
het Kerngezin
BIJ DINGEN DIE JE ZELF NIET KENT, STELT EEN MENS ZICH
VAAK MEER VOOR DAN HET IS. ZO HAD MIJN OBSESSIE MET
HET BEHOUD VAN HET KERNGEZIN WAARIN MIJN DOCHTER
GEBOREN IS, TE MAKEN MET MIJN EIGEN STATUS ALS BAS-
TAARD. ALLES WAT IN MIJN LEVEN FOUT GING, VERHAALDE
IK SOEPEL OP HET TOTALE GEBREK AAN EVIDENTIES IN MIJN
JEUGD. HOE KAN JE DE WERELD BEGRIJPEN, ALS NIETS OOIT
IS WAT HET LIJKT? DE ZOEKTOCHT NAAR MIJN EIGEN WAAR-
HEID ACHTER DE LEUGEN HAD ME TE VEEL ENERGIE GEKOST.
VOOR MIJN KIND ZOU ALLES EENDUIDIG ZIJN. DE TWEE
MENSEN IN HUIS WAREN HAAR NATUURLIJKE OUDERS EN
UITERAARD HOUDEN DIE VAN HUN KIND. HOE HET TUSSEN
DIE OUDERS ZAT, DEED ER NIET TOE. TOEN NIET.
“mijn nieuw gezin”
10 september 2011
Chris Van Camp
Deed zowat alles wat je schrijvend ongestraft kan doen.
De voorbije jaren werkte ze voornamelijk als columniste (De Morgen,
Radio 1, Klara, Knack). Daarnaast schrijft ze theater en
werkt ze mee aan nieuwe mediaprojecten
witte raven
Ik herinner mij de triomf toen ik haar in het vierde leerjaar
in een nieuwe school inschreef en kon melden dat
haar ouders niet gescheiden waren. Witte raven waren
we, naast een hoop nieuw samengestelde gezinnen. De
meeste koppels haalden het eerste studiejaar niet. Ik – het
nukkige, voor labiel versleten kind – had zich voor het eerst
standvastig getoond. Volhardend in de mythe van het kerngezin.
De erfzonde was bedwongen, het eeuwig repeteren
van scenario’s afgewend. Ik was niet langer hopeloos
romantisch of een drama queen. Ik had de realiteitszin dat
een relatie niet perfect kan zijn. Ten behoeve van het welzijn
van mijn dochter, zette ik emotioneel de tering naar de
nering. Een hongerrantsoen wat liefde betrof. Datzelfde
schooljaar zette haar vader een punt achter wat je nauwelijks
een relatie kon noemen.
Ik had kunnen zeuren over twaalf verloren jaren, of over
de slechte schuif waarin ik op de relatiemarkt belandde:
quasi van middelbare leeftijd met een dochter. Maar het
enige wat bleef bijten, was het besef dat het kerngezin
voor immer onherstelbaar was. Het leven van mijn kind
zou ingewikkeld worden, niets aan te doen. Ze zou pendelen
tussen ouders en moeten leren omgaan met hun nieuwe
partners. Volkomen vreemden die niet makkelijk te
benoemen zijn. Ze zou feesten aan tafels bij families waar-
Bron: www.sxc.hu