MILIEU EN SOCIALE EFFECTEN RAPPORTAGE - Staatsolie

D. Noordam Staatolie Maatschappij Suriname N.V.
Noordam Environmental Consultancy PESIA Tambaredjo-noord project
Voor landbeheers doeleinden is de zogenaamde "rode lijn" getrokken op kaarten, welke lijn
dient als een denkbeeldige waterscheiding tussen het gebied dat naar de oceaan draineert
(noord) en het gebied dat zijn water loost naar de Saramaccarivier (zuid). Door menselijke
activiteiten is deze grens in Noord-Saramacca in feite niet langer van toepassing. Het
studiegebied ligt geheel ten noorden van de "rode lijn".
De stroming van schoon zoet water uit de Buru zwamp naar de brakke kuststrook is van
belang voor de groei en vitaliteit van de mangrovebossen langs de kust.
De gemiddelde waterdiepte in de zwamp varieert tussen 15 en 55 cm in het droge seizoen van
tussen 45 en 90 cm in het regenseizoen, met de lagere waarden in de parwazone en de hogere
in de Typha (Langagrasi) zone.
Het grootste deel van het projectgebied heeft neutraal tot licht zuur water, met een laag
(oligohalinous – vrijwel zoet) tot matig hoog zoutgehalte (mesohalinous- licht brak tot brak).
Normaal is het water lichtbruin en helder, maar als gevolg van het af en toe passeren van een
zwampboot of een zwamp carrier of als gevolg van graafwerkzaamheden, treedt er tijdelijke
vertroebeling van het water in de waterwegen op.
Het biologische milieu
Het studiegebied wordt gekenmerkt door een vegetatiesuccessie welke loopt van een zout
mangrove- naar een zoetwatermilieu. Langs de kust ontwikkelt zich jonge zwarte Mangrove
(parwa) zodra een modderbank is opgeslibd boven het gemiddelde zeeniveau. Ten zuiden
hiervan vindt men volwassen parwa. Als gevolg van de heersende netto aangroei van de kust
van Saramacca heeft er zich een brede gordel van gesloten tot open parwabos ontwikkeld.
Binnen deze gordel hebben zich (buiten het studiegebied) een aantal relatief kleine zoute tot
brakke pannen gevormd. De mangrove in het projectgebied is van het geblokkeerde type, wat
betekent dat er niet langer invloed van zeewater is in deze zone. Maar in het regenseizoen is
er wel een uitstroom van licht brak tot zoet water vanuit deze zone naar het noordelijk
gelegen Parwabos.
Ten zuiden van de parwazone is een kruidachtig brakwaterzwamp (met of zonder verspreid
parwabomen) ontwikkeld. In het studiegebied worden deze zwampen gedomineerd door
Typha (Langagrasi). Als gevolg van gras en pegassebranden, welke zich kunnen voordoen
tijdens de droge seizoenen, wordt de ontwikkeling van houtige planten hier belemmerd.
Nog meer naar het zuiden worden de zwampen zoeter en rijker aan soorten. Geleidelijk zal
zich hier een laag tot hoog zwampbos kunnen ontwikkelen.
Het Tambaredjo-noordgebied wordt gedomineerd door licht brakke Typha (Langagrasi)
zwampen. In het noordelijke deel van het gebied wordt een relatief klein oppervlak met open
tot gesloten parwabos aangetroffen en in het zuiden een smalle strook met zoetwaterzwampen
met een begroeiing van kruiden, struiken en lage bomen.
Er is binnen het projectgebied een ecosysteem met een (potentieel) hoge internationale
conserveringswaarde aanwezig, namelijk het parwabos.
Op nationaal niveau draagt de mangrovevegetatie langs de kust bij aan de vele goederen en
diensten welke de estuariene zone te bieden heeft. Het verwijderen van mangrovebossen
betekent verlies van kosteloze kustbescherming en vermindering van de hoge primaire
productie. Verlies van mangrovebossen vermindert ook de secundaire productie van fauna,
waaronder vis en garnalen in de oceaan.
Nederlandse samenvatting 7