Altaren in de kerken van 1463 tot 1640 - Canon van Oirschot

In 1632 wordt heer Adriaen Verachter als rector en beheerder van
het altaar genoemd.
6. Sint Dymphna, Dijmphna, Dingena of Dingen.
Deze heilige werd waarschijnlijk in de zevende eeuw geboren als
prinses in Ierland. Op circa 12-jarige leeftijd overleed haar moeder.
Toen haar vader, de koning, geen geschikte vervanging voor zijn
vrouw kon vinden, viel vanwege de sprekende gelijkenis zijn oog op
hun dochter Dymphna. Toen de keuze van haar eigen vader haar ter
ore kwam, vluchtte de inmiddels bekeerde Dymphna met Gerebernus,
een priester en haar vertrouweling. Hoewel zij terecht kwamen
in de buurt van Geel in België, kwam haar vader hen op het spoor en
onthoofdde eerst Gerebernus. Dit sterkte zijn dochter in haar weigering
om het bed met hem te delen, waarop de koning ook zijn eigen
dochter het hoofd afsloeg en beide lichamen in de buurt van Westerlo
in het open veld achterliet. Toen hun lichamen daar na enige tijd
ontdekt werden, had tot verbazing van iedereen die het zag, geen
enkel dier hen aangeraakt. Nadat ze in Geel waren begraven gebeurden
er nog veel wonderen op hun graf en het stadje werd een bedevaartsplaats
en toevluchtsoord voor vooral geesteszieken. Deze kregen
een tegel omgehangen met de naam Dymphna erop. Als de zieke
ondanks de vele gebeden hierna nog niet genezen was, werd die door
de bewoners van Geel in hun huis opgenomen. Geel geniet nu nog
grote bekendheid vanwege deze nog steeds
voortdurende thuisverpleging.
Dymphna wordt afgebeeld met haar martelinstrument:
een zwaard, en een geboeide
duivel aan haar voeten. Haar feestdag is 15
mei.
In 1469 wordt een pacht van een halve mud
rogge aan het altaar vastgelegd. Deze kleine
pacht is een beetje tekenend voor dit
altaar, hoewel de bedragen incidenteel ook
wel eens hoger waren. Typerend voor dit
altaar is: geen bijzondere gebeurtenissen,
________________________________________________________________