Altaren in de kerken van 1463 tot 1640 - Canon van Oirschot

manier waarop hij door de verschillende tijden heen wordt afgebeeld.
Het monsterachtige en spookachtige werd met name door Jeroen
Bosch geaccentueerd. Later gaat het tragische overwegen en
wordt zijn eenzaamheid benadrukt. Weer later wordt hij belaagd
door rijk geklede of wel naakte vrouwen om de belaging van de
kuisheid te symboliseren.
Antonius is de beschermheilige van monniken, slagers, tuinders,
mandenvlechters, armen en huisdieren. Speciaal wordt hij aangeroepen
tegen varkenspest en gordelroos, in de volksmond Antoniusvuur
genoemd.
Onbekend is, wanneer het altaar te zijner ere in de kerk precies is
opgericht.
In 1520 wordt een akte in het Rechterlijk Archief opgenomen met de
bepaling, dat uit de opbrengst van een stuk land, genoemd de
Braeckekker, gelegen in herdgang Straten, aan de rector van het St.
Antoniusaltaar twee pond moet worden betaald en nog een halve
braspenning als grondcijns.
Tussen 1520 en 1640 zijn de volgende verplichtingen aan het altaar
of de rector ervan vastgelegd:
- uit de Audenakker in herdgang Aerle een halve mud rogge
per jaar
- uit de percelen genoemd de Bocht en de Quantsakker, gelegen
in herdgang Straten in de Herselse Akkers: 14 lopen rogge
per jaar;
- uit een eeuwsel in Aerle, genoemd de Ghelenrijt: de helft van
een halve mud rogge;
- uit een huis in de Notel: 12 lopen rogge per jaar
- uit een stuk land genoemd die Gruijter in Spoordonk: een
halve mud rogge
- uit een akker genoemd de Bracken in herdgang Aerle: 5 lopen
rogge;
- uit een stuk akkerland genoemd de Rust in Verrenbest: 2 lopen
rogge per jaar;
- uit de Nagelmakers Akker in Straten 14 lopen rogge per jaar;
______________________________________________________________