Altaren in de kerken van 1463 tot 1640 - Canon van Oirschot

die dat ‘eerder’ hadden beloofd aan Aerden Sgraets, de secretaris,
die een broer was van het slachtoffer.
Op 23 januari 1594, toen het gilde van St. Sebastiaen ‘s zondags op
het raadhuis zijn teerdag had gevierd, is jonker Andries van Erckel
van dat raadhuis afgevallen en heeft zijn kniebeen gebroken. Hij
kreeg onderdak en verzorging van zijn dochter ten huize van de
hierboven genoemde Aerd Sgraets.
14 Augustus 1594 schoten de schutters van het St. Barbaragilde de
papegaai op de molenroede, zonder toestemming echter van Mejuffrouw
van Merode of de schout of de president-schepen en
's- avonds is er met leden van het St. Catharinagilde onder elkaar
gevochten.
De volgende dag, het feest van Maria Hemelvaart, hadden de gildebroeders
een plechtige mis, waarna ze zingend de kerk zijn uitgegaan
met voorop iemand die op de viool speelde. Ongelukkigerwijze
kwam toen net de begrafenisstoet met het dode lichaam van Mejuffrouw
Ysabel van der Linden voor de begrafenis bij de kerk aan, op
de wagen van mejoffrouw van Merode. In zijn kroniek vermeldde de
secretaris hierover: ‘zodat aan het ene einde van de kerk er droefenis
heerste en aan het andere einde er vrolijkheid was. Hier ziet men
hoe ver dat vreugde en verdriet van elkaar liggen’.
(Artikel: Van den Herd, jaargang 19, nr. 3, oktober 2012, pag. 36-39)
______________________________________________________________