Editie Nr 2 - Bravo Zulu

Een nostalgische bijdrage van HENK VISSER
De afstand tot de Zuid-Koreaanse marinebasis Chinhae bedroeg ongeveer 650 nm en om die
haven te bereiken moesten de fregatten door de Zeestraat van Tsushima varen.
Een bekende naam in de maritieme historie, want 65 jaar geleden (in 1905) vond hier een grote
zeeslag plaats. De Japanse admiraal Togo
(1848-1934) vernietigde toen de Russische
vloot, bijna 5000 Russen sneuvelden of
verdronken en 6000 man, waaronder veel
gewonden, werden gevangen genomen.
Op de DW van 8 april 1970 werd R/V gemaakt
met een “gunboat” van de ROK-Navy.
De Kyong Puk “took up station as Guide” en
loodste ons naar de positie waar de Van Speijk
een saluut van 21 schoten zou afgeven aan de
vlag van Taehan-Min’guk (Republiek Korea).
Dit saluut werd beantwoord door het fregat
Im Chin. Tijdens het afmeren (flag India c/u)
stond een matrozenband op het “host ship” een grandioos stukje dixieland te spelen. Evenals
de andere schepen was het fregat Chung Nam ex-USNavy.
De Koreanen stammen af van volkeren uit
Mongolië en Mantsjoerije en zijn zeker
forser gebouwd dan Japanners. Beweerd
wordt dat ze over veel humor beschikken,
maar hun reukorganen zijn wellicht wat
minder ontwikkeld, of aangepast, want
Chinhae – met één geplaveide straat –
stonk behoorlijk.
(Stinken als een buns of bunzing was toentertijd een populaire uitdrukking.)
Een aantal Koreaanse matrozen bezochten breed glimlachend ons schip, er werden geldstukjes
geruild. Toen wij antwoord gaven op hun vragen wat we verdienden werden de ogen van
onze gasten (ook de meer schuinstaande) zo groot en rond als schoteltjes en er werden
verschillende sisklanken uitgestoten. De hoogte van ons “katje” ondermijnde hopelijk niet al te
veel de harde discipline van de Koreaanse marine. Ongewild kreeg het moreel van onze
Koreaanse vrienden een kapitalistische knauw! Ietwat depri en iets minder breed glimlachend
liepen ze later zacht mompelend over hun valreep.
Die Hollanders hadden een vakbond, ze dronken bier in de middagpauze en voeren op een
modern schip (23 jaar jonger dan de Chung Nam). Een flinke dosis humor en optimisme zou
hun moreel weer herstellen. Ze waren lekker geen communist en zouden bij de steeds
groeiende economie later allen in een leuk Hyundaitje rijden. . .
De ceremonie die op 9 april plaatsvond was het hoofddoel van ons bezoek. Het was om zes
uur overal en een uur later vertrok een bus met een deputatie van 40 man naar Pusan om daar
een krans te leggen op Tanggok, het U.N. Memorial Cemetery. De Cdt VSPK en de Vlam
hielden een korte toespraak en er werd een rondgang gemaakt langs de graven van 117
gesneuvelde Nederlandse militairen waaronder één marineman, Tlg1 Kees van Vliet.
Nadat de licht geradbraakte (berg) busgangers (2 uur heen en 2 uur terug) weer aan boord
waren, was het kort daarna “meerrol op post” en om 13.00 uur werd ontmeerd.
Nu geen jolige dixieland meer op de Chung Nam, maar militaire marsmuziek werd richting
vertrekkende “marinemiljonairs” geblazen.
Henk Visser