over je eIgen leven schrIjven Is als een uItlaatklep - Sabam

foto’s © broedbloeders VZw
han coucke alias han solo:
“de mensen veRwÀchTen iemand
die zich eens goed kwaad maakT”
een aardse Versie Van Volkse “star wars” op Het podium, Zo Zou je Het kunnen noemen. de Vlaamse
Han solo doet niets lieVer dan de draak steken met landgenoten en publiek. de maatsCHappij
krijgt er flink Van langs in Zijn sHows maar tegelijkertijd Houdt Hij ons een spiegel Voor. met
een Vette knipoog weliswaar. Han CouCke is intussen dertien jaar beZig met Comedy en sCHrijft
alle teksten Voor Zijn suCCesnummer Zelf. een Vereiste Voor een Comedian, Vindt Hij Zelf.
de auteur schiep zijn alter ego als een personage
met uitgesproken sociaal-maatschappelijke
kritiek.
Han: Ik wilde iets politiek/sociaal doen met een
volksfi guur. Dat ligt me en ik ben ervan overtuigd
dat volksfi guren het meest kunnen vertellen
omdat ze een narrenpositie bekleden in de maatschappij.
Ze staan dichter bij het publiek en ze kunnen
het zich veroorloven om meer te zeggen.
Of Han solo in die zin grenzen verlegt ? Ja en nee,
alles is immers gekaderd. De meeste mensen willen
mij plaatsen en dat vind ik wel tof. Daar probeer
ik mee te spelen. Ze vragen zich af: is hij nu
links of rechts? Bestaat dat type ? Hoe is hij zelf ?
Wat denkt hij ? Maar eigenlijk gaat het daar niet
over maar over wat de mensen zelf denken natuurlijk.
In België leeft de tendens om iedereen in
een vakje te willen plaatsen heel sterk. Zeker in
de culturele sector moet je toch zeker tot de
linkervleugel behoren (lacht).
en dat Vergroot jij uit?
Dat zijn dingen die me opvallen, ik heb een theateropleiding
gedaan en ben zelf opgevoed met
de cultuur “alleen maar kunst in uw leven, geen
televisie…da’s slecht”
Voor mij was het al vroeg duidelijk dat ik de
comedyweg op wou. Niet perse stand up. Han
solo is dat ook niet echt. Het is een typetje dat niet
alleen grappen verkoopt, ik speel ook scènes.
Het personage gaat op den duur een eigen leven
leiden. Gek genoeg was ik vroeger zelf een heel
beschaamd en verlegen jongetje. Tijdens de workshops
comedy die ik geef, denk je bij de eerste
kennismaking soms: ”wauw, die mens heeft een
ongelofelijke attitude.” Zet hem op een podium en
dat valt allemaal weg. En dan heb je stille waters
waar je het niet van verwacht, die een ware metamorfose
ondergaan. Is dat omdat je in een andere
dimensie gaat en er plots bepaalde grenzen wegvallen
? Ik weet niet hoe het komt maar bij mij was dat
alleszins het geval. Misschien was het zelfs iets
therapeutisch, wie weet (lacht).
een Voorstelling in eVolutie
Han solo is een personage waar ik in moet stappen.
Maar ik ken hem al goed, het is ook een
stukje van mezelf, de “agressieve kant” in mezelf
die ik bespeel. Terwijl ik speel geniet ik ervan om
nieuwe kantjes van het personage proberen op
met frank Van erum vormt Han ook het duo gino sancti. Voor Han solo laat hij zich regisseren
door dries Heyneman (bekend van de cabaretgroep Ter Bescherming van de jeugd). daarnaast
regisseert hij zelf andere comedians zoals philippe geubbels, freddy de Vadder, Henk
rijckaert en steven mahieu.
Han: Vanuit de vriendschap leer je de mens op het podium echt kennen en dat heb je als regisseur
wel nodig. De meeste comedians zijn vooral met hùn ding bezig maar ik vind het interessant om
te regisseren en te spelen tegelijkertijd. Omdat ik ook nog niet weet wat de toekomst brengt. Maar
voorlopig doe ik het allemaal even graag.
Deze maand zijn de try outs gestart van de nieuwe han solo-show waarin onze volksheld
(of is het antiheld?) voor het eerst het extreem rechtse gedachtengoed achterwege laat. Dat
belooft. han solo zwaait de plak in onze Aperocomedy van donderdag 22 november om 18u.
Bevestigingen via tania.ghyselinck@sabam.be. Wees er snel bij want de plaatsen zijn beperkt !
te zoeken. Ik tast af hoever ik kan gaan. Of ik hem
zielig kan laten zijn bvb. Hoe beter je je materiaal
kent, hoe beter dat vlot. Als je van een type een
fi guur maakt wordt hij meerdimensionaal en dan
kan je hem vanalles laten zeggen. Ik heb vaste tekst
en daarnaast improviseer ik interacties. Sommige
blijven in de voorstelling, andere verdwijnen weer
en zo groeit de show. Dat hangt ook een beetje
af van het publiek maar ik moet zeggen dat dit
de laatste tien jaar ongelofelijk veranderd is. Vroeger
waren de mensen veel sneller geshockeerd.
Nu beseffen ze beter dat het ten slotte om comedy
gaat. Ik ga ook op de eerste rij zitten en dien hen
van antwoord. Maar ze lijken onaantastbaarder, zo
van “laat maar komen jong, sta maar te roepen...”
Dat ervaar ik als Han solo heel sterk, de mensen
komen echt voor iemand waarvan ze verwachten
dat die zich eens goed kwaad maakt. Ze genieten
er nu zelfs van terwijl dat vroeger eerder angst
inboezemde... De eerste keer werd er eigenlijk
niet veel mee gelachen en was het eerder een statement.
Er was ook nog geen typetje. Ik deed het
als mezelf maar dan merk je dat het duidelijker
moet voor publiek. Je moet net stellen dat het om
een type gaat en dan kan je er nog alle kanten mee
uit. Je laat het fl irten met de grens van het type zijn
zodat de mensen weer beginnen te twijfelen: “hij
heeft misschien die kleren aan maar misschien
meent hij dat wel” of “tiens hij zegt wel waarheden
of juist niet”. Zo fl irt je weer met die magische
grens en kan je het publiek als het ware op
een demagogische manier bespelen. En hoe “erg”
dat ook mag lijken, eigenlijk heeft dat publiek niets
liever.
Ik hou wel van de defi niëring dat niets echt vastligt
zodat niemand in staat is om dit gegeven te recupereren.
Al hebben sommigen dat in het begin wel
geprobeerd… (lacht)
tania gHyselinCk
sabam magaZine 70//juli>augustus>september 2012//7