Jaarboek 2008-2009 - HWP Haarlem

-48-
Licht, klok en huiselijkheid: Het Kennemer Open 2008-2009
Tot mijn verrassing ben ik dit jaar als eerste geëindigd bij
het Kennemer Open. Ik had me op goed geluk
ingeschreven om, zonder vaste plaats in een HWP-team,
toch te kunnen rekenen op een paar potjes op de
zaterdag. Ik was ervan overtuigd dat ik door vakantieverplichtingen
zoveel ronden zou gaan missen dat een
hoge klassering buiten bereik zou blijven. Maar dat viel
mee; buiten de twee toegestane byes hoefde ik verder
geen speelronden verstek te laten gaan. Een score van 6
uit 7 in de reguliere partijen plus twee reglementaire halfjes
voor de byes bleek genoeg voor een gedeelde eerste
plaats.
Lichte en ruimte speelzaal
Waar het succes aan te danken was ? Wel, het toernooi
werd overdag gespeeld. In een prettige, ruime speelzaal
met veel daglicht. Fijn om eens een keer de stukken te
zien waarmee je speelt. Daarbij wordt in het Kennemer
Open een klassiek speeltempo aangehouden van twee
uur voor de eerste 40 zetten. Lekker veel tijd vermorsen
in de opening, en dan toch nog in staat zijn de partij af te
ronden voordat de vlag valt. Tenslotte wisten de
organisatoren een gezellige, huiselijke sfeer te creëren
tijdens het toernooi. De ronde-aankondigingen gingen dan
ook vergezeld van moederlijke raadgevingen zoals:
“vergeet niet een warm truitje aan te doen, de zaal kan
eerst nog koud zijn”, of “neem een lekker boterhammetje
mee, schaken maakt hongerig en de keuken heeft slechts
beperkte mogelijkheden” of “vergeet niet om een schone
zakdoek mee te nemen, en altijd een rolletje pepermunt”.
Kortom, een vriendelijke sfeer waar ik me wèl bij voelde,
en die blijkbaar vooral sympathieke deelnemers aantrok.
Mijn complimenten aan de organisatie. Tenslotte, veel
dingen gaan beter “with a little help from my friends”, in
dit geval Peter Beerens met zijn partijen-database. Een
flinke dosis geluk, vooral in de laatste ronde, bezegelde
het eindresultaat.
Na de eerste vijf ronden had ik vier punten verzameld.
Twee keer een bye moeten opnemen, en drie keer
gewonnen in spannende partijen die alle kanten op hadden
kunnen gaan. Daarna liep het moeizamer. In de zesde
ronde met zwart tegen Marc Hartog kwam ik slecht uit
de opening en had mischien wel moeten verliezen. Maar
wit overschatte zijn kansen op een directe koningsaanval,
vergooide zijn stelling en verloor.
In ronde 7 kreeg ik met wit een klassieke Nimzo-Indiër
tegen Niek van der Maat van Oegstgeest ’80. Gebrek
aan ervaring met dat speltype zorgde ervoor dat ik dit
keer serieus in tijdnood kwam, hoewel mijn stelling steeds
prettiger werd. Mijn tegenstander schatte de situatie goed
in en plaatste een taktisch remise-aanbod dat ik gezien
de klok eigenlijk niet kon weigeren. De variant die ik zat
te overwegen had uiteindelijk wel gewonnen, maar was
niet de sterkste.
De stelling na 20….exd4 van zwart:
Hier had ik 21.Tdh1 gepland, met als antwoord op
21...dxc3 de zet 22.T1h4? Dat was slecht geweest: na
22…Pd4 23.Tg4+ Kf7 staat zwart prima, want ik mag
Jaaroverzicht HWP 2008 / 2009