Jaarboek 2008-2009 - HWP Haarlem

probleem. Het “treurig schouwspel van twee vluggerende
oude mannen” (citaat Max Merbis) eindigde voor hem
in een blijspel.
In de andere halve finale werd het gebrek aan
wedstrijdritme Harry Lips in de opening al bijna fataal.
Hij rekende een thematische opmars wel heel erg slordig
door en dat kostte hem een vette pion. Zoals het in een
bekerpartij betaamt werd het toch nog spannend. Harry
verzette met de medewerking van Rob Mulder langzaam
de bakens en na dameruil won hij niet alleen zijn pion
terug, maar had hij ook gevaarlijke dreigingen langs de
h-lijn. Dat leverde hem een kwaliteit op en hij had het
toen simpel kunnen uitschuiven. Die weelde was echter
niet aan hem besteed. Hij gaf in de uitvluggerfase een
essentiële pion weg, raakte in paniek en deed Rob een
toren cadeau.
Rob Mulder tegen Jan Burggraaf werd dus de finale en
wie daarop te voren bij de bookmakers had ingezet was
nu miljonair geweest.
Wedstrijdleider Mark Hemelrijk
De finale: Wedstrijdleider Mark Hemelrijk had op de finaleavond
gezorgd voor een passende entourage: De combattanten
midden in de grote zaal, demonstratiebord in de kleine zaal met
commentaar van clubkampioen Bart Gijswijt en op eerbiedige
afstand van de finalisten Marius Jaspers en Harry Lips als
“bordenjongens” die de zetten overbrachten aan de commentator.
Toch werd het een beetje een anti-climax. Jan speelde de
opening – een oude Ben-Oni - snel en zeker en Rob verbruikte
veel tijd om het juiste plan te vinden. Zijn Lh4 kwam hem al op
lichte kritiek van Bart te staan. Meer afkeuring oogstte het
Jaaroverzicht HWP 2008 / 2009
dichtschuiven van de damevleugel met b4-b5, maar dat
alles zonk in het niets bij 16. Le2-g4??
Dat kostte na 16….Lxg4. 17. Dxg4 h5 18. Df3 h4 simpel
een stuk en Rob streed daarna voor een verloren zaak.
Jan deed het trefzeker en mocht al voor elf uur de
felicitaties van zijn tegenstander en de overige HWPers
in ontvangst nemen. Een “dubbel”voor Jan, die ook
al verrassend het rapidkampioenschap had veroverd
en nu eens te meer bewees dat het bereiken van de
pensioengerechtigde leeftijd voor schakers een tweede
jeugd kan inluiden. Een hoopvol vooruitzicht voor ons
allemaal!
(Harry Lips)
Jan Burggraaf genietend van zijn “double”
-53-