GRATIS - DJBroadcast

Reviews
V/A
Around The World In 80
Days
(Black Hole)
Ter gelegenheid van hun
wereldtournee onder de
noemer Around The World In 80 Days hebben Cor
Fijneman en Mark Norman deze mixdubbelaar
samengesteld, ieder een schijfje. En de Black
Hole mannen verkeren in de vorm van hun leven.
Vorig jaar brachten ze elk hun debuutalbum uit (na
een aantal succesvolle club releases) en op deze
gezamenlijke dubbelaar zetten ze een nieuwe
standaard voor hoe een goede, eigentijdse trance
set moet klinken. Fijneman is de meest trancy van
de twee, maar zoekt telkens de grenzen van het
genre op. Zo is zijn exclusieve nieuwe track voor
deze verzamelaar – 80 Days With Mark Norman
– een soort electro trance met vocoder stem, heel
origineel. Mark Norman zit, geheel in de stijl van
hun album, meer aan de techno kant van de trance,
met uitstapjes richting minimal en progressive.
Zo begint hij met breakbeats en zijn exclusieve
nieuwe track – 80 Days With Cor Fijneman – is
een epische vloervuller met filmische trekjes, niet
je doorsnee trance track. Deze dubbelaar biedt
state of the art vakwerk van de wereldreizigers,
hier komt de vernieuwing vandaan. Beste trance
verzamelaar die er momenteel op de markt is.
5/5 (ENRICO RIVA)
DAN CURTIN
We Are The Ones
We’Ve Been Waiting For
(Headspace)
In het grote Geschiedenisboek
Der Techno staat de
naam van de Amerikaanse producer Dan Curtin
in een van de eerste hoofdstukken. Curtin is een
oudgediende, die tegelijkertijd met jongens als
Carl Craig en Kenny Larkin begon met platen
maken en uitbrengen. Dat deed hij op inmiddels
ter ziele gegane ‘ legendarische’ platenlabels
als Buzz, Sinewave en zijn eigen Metamorphic.
Tegenwoordig woont Curtin in Berlijn, waar hij nog
altijd techno maakt. Gedetailleerde techno met
veel arrangementen, waardoor lang niet iedereen
gecharmeerd is van zijn platen. Te nerveus, hoor je
vaak. Wat dat betreft heeft hij zich op We Are The
Ones We’Ve Been Waiting For redelijk ingehouden.
Hij zoekt het dit keer meer in de breedte dan in het
stapelen van geluiden. Op het album krijgen de
beats alle ruimte om te ademen tussen de mooie
ronde geluiden die langsrollen. CD-kopers zijn
beter af dan vinyljunkies, want op de CD versie
staan niet alleen méér, maar ook de avontuurlijkste
nummers. 3/5 (RENÉ PASSET)
VOOM VOOM
Peng Peng
(!K7/G-Stone/PIAS)
Peng Peng is van
Oostenrijks-Duitse makelij.
Peter Kruder uit Wenen en Fauna Flash (Christian
Prommer en Roland Appel, de ritmesectie van het
Rainer Trüby Trio) uit München gooien als het trio
Voom Voom alle remmen los op elf gevarieerde
(tech-)house tracks van topkwaliteit. Fauna Flash
is groot geworden in de drum ‘n bass en Kruder,
zoals bekend, in de downtempo hoek, maar van
beide stijlen valt op Peng Peng niet veel te traceren
of het moeten de dikke, soms snerpende baslijnen
zijn en de manier waarop de veelal verknipte
vocalen voorbijkomen. Het album is zowel geschikt
voor de dansvloer als voor de huiskamer - en dat
is een prestatie op zich. Harmonische, zoete
klanken worden afgewisseld met rauwe tonen en
verfijnde, kietelende ritmes met heftig slagwerk.
Voorafgaand aan de CD release verschijnt het
complete album als losse vinyl releases (met soms
exclusief materiaal). Topalbum, een instant classic.
5/5 (ER!C B YOUNG)
MIKKEL METAL
Victimizer
(Kompakt/NEWS)
Liefhebbers van minimal
in het algemeen en het
Kompakt label in het
bijzonder, opgelet: Victimizer is het tweede album
van de Deense producer Mikkel Metal (Mikkel
Meldgaard) en het is een juweeltje. Tien spannende
tracks op een album van 50 minuten lengte, een
album dat zo aangenaam wegluistert dat je het een
dag lang continu kunt draaien. Meldgaard is van
origine gitarist – hij speelde in noise bands – en zijn
debuutalbum, Close Selections, verscheen vorig
jaar april via Echocord en dat was een compilatie
van eerder verschenen tracks. Metal’s stijl is
minimal, maar niet van het doorsnee soort. Voor
iemand die als electronica producer is begonnen
met breakbeats weet Mikkel Metal de vertrouwde
vierkwartsmaat opmerkelijk spannend te houden.
Een track als Lurlun heeft zelfs iets van een rock
feel, terwijl het toch echt filmische electronica is.
Wat ook boeit is dat het hem lukt om in aanleg
donkere muziek toch een vederlichte toets mee te
geven. Het maakt dat je Victimizer blijft draaien en
draaien. 4/5 (Enrico Riva)
V/A
Freerange Records
Colour Series: Red 3
(Freerange)
Het Britse Freerange
Records staat bekend om
zijn warme soulvolle geluid. Onlangs vierde het
platenlabel - dat de stippellijntjes verbindt tussen
disco en deephouse - zijn tiende verjaardag.
Het grootste succes had Freerange met de kale
partysingle Get Ya Dub On van het duo Switch,
waarvan de opvolger Just Bounce 2 This op deze
compilatie te vinden is, naast nog een aantal
eerder verschenen maxi’s van jongens als Square
One, Mike Monday en labelbaas Audiomontage.
Freerange tekende daarnaast een aantal nieuwe
talenten, waaronder de Zuid-Afrikaanse Troydon
Murison wiens Close Your Eyes uitpakt als een van
de hoogtepunten van dit vrij wisselvallige album.
Waarop naast house en disco ook zijstapjes
gemaakt worden naar Pole-achtige dub en funky
Detroit techno (Kirk Degiorgio met Armchair
Thriller). Mooi allemaal, maar ook wat braaf. 3/5
(RENÉ PASSET)
V/A
Audiomatique Vol. 1.0
(Audiomatique/NEWS)
Audiomatique is het meer
op de dansvloer gerichte
sublabel van Pokerflat
en is twee jaar terug in het leven geroepen door
Steve Bug. Het label is bedoeld als speeltuin voor
dansvloerproducties die zich niets aantrekken van
gangbare indelingen als house, techno, minimal of
electro – maar van alles wat hebben, zolang de
groove maar hoog in het vaandel blijft staan. En met
de vierde release, Physical Fraction van de Deen
(Anders) Trentemøller, scoorde Audiomatique gelijk
een internationale clubhit. Uiteraard staat die track
ook op deze labelcompilatie, die een overzicht
biedt van de eerste acht vinyl releases, aangevuld
met een zestal nieuwe tracks die speciaal
voor deze verzamelaar werden opgenomen
Audiomatique is net een tandje minder subtiel dan
moederschip Pokerflat, maar grooven doet het
nog steeds volop.Wie plezier beleeft aan labels
als Get Physical, Moon Harbour of Pokerflat, moet
deze introductie op het Audiomatique label zeker
uitchecken: minimale electro voor fijnproevers en
feestbeesten. 3/5 (ENRICO RIVA)
AQUA BASSINO
Rue de Paris
(F Communications/PIAS)
Uit de titel zou je kunnen
afleiden dat Aqua Bassino
een Fransman is. Maar
Jason Robertson woont
echter in Schotland, waar het hem de afgelopen
jaren bepaald niet mee zat. Zo raakte Jason
na zijn debuutalbum Beats ‘n Bobs (2002) zijn
complete platencollectie kwijt aan een gesprongen
waterleiding en een ingestort plafond. Zijn
instrumenten verloor hij aan de belasting. Vandaar
dat het ruim vier jaar duurde eer er een opvolger
kwam. Maar die is dan ook de moeite waard.
Net als ex-labelgenoot St. Germain verpakt Aqua
Bassino zijn op house geënte nummers in een
warme wikkel van jazz en blues. Hij strooit met
mooie pianoakkoorden, gebruikt eikenhouten
baslijnen en vroeg zangeres Ladybird om een paar
nummers mee te zingen. Haar stem heeft wat weg
van Carleen Anderson en past perfect bij de jazzy
vibes die uit Aqua Bassino’s nieuwe machines
komen. Het knappe van Rue de Paris is dat het
zowel een toegankelijk als avontuurlijk album is,
waarop meer gebeurt dan je aanvankelijk denkt.
4/5 (RENÉ PASSET)
albums / compilations 45