Gastvrij en cliëntgericht (PDF bestand - 1.46 ... - GGZ inGeest

‘ Real time’, ‘wiki’s’ en ‘crowd sourcing’. Het verhaal van psychiater
Jan Mokkenstorm over psychiatrische hulp via het internet zit vol met
deze termen. Toch is het niet nodig de precieze betekenis van die
woorden te kennen. Wie goed naar Mokkenstorm zijn betoog over E-mental health
luistert, hoort dat het niet de techniek is die hem boeit, maar dat hij gemotiveerd
is door de uitbreiding van het arsenaal aan mogelijkheden mensen te helpen.
‘Door alle moderne technieken creatief in te zetten kan GGZ inGeest werken aan
het verminderen van psychisch lijden, het bevorderen van geestelijke gezondheid
en het vergroten van de zelfbeschikking.’ Jan Mokkenstorm is portefeuillehouder
E-mental health en daarmee de aangewezen persoon om te schetsen wat
GGZ inGeest met behulp van nieuwe technieken voor haar cliënten kan doen.
‘Steeds meer hulp wordt geboden in een digitale spreekkamer. Via een
chatafspraak of via berichtenverkeer; e-mail dus.’ Mokkenstorm geeft een
voorbeeld: ‘Binnenkort start GGZinGeest met Praten Online voor volwassenen.
Praten Online is door de Jeugdriagg ontwikkeld. Het is kortdurende onlinepsychotherapie,
waarbij jongeren op een laagdrempelige manier de kans
krijgen met een professional te zoeken naar oplossingen voor hun
gevoelens van depressie, angst of spanning. Een test op de site wijst uit
of er noodzaak is professionele hulp te bieden. Zo kan het gebeuren
dat er een officiële hulpverleningssituatie ontstaat; waarin de
jongere en de hulpverlener elkaar ontmoeten in de chatbox.’
De voordelen van digitale hulpverlening worden door pionier
Mokkenstorm geroemd. Zo noemt hij het kwantitatieve
gegeven van de lage drempel. Ook somt hij een aantal
kwalitatieve voordelen op: ‘Cliënten zijn anoniem,
en de hulpverlener ook. Dat maakt dat mensen zich
makkelijker uiten. Verder is het voor de hulpverlener
eenvoudiger op basis van protocol te werken.
Daarnaast liggen alle ‘gesprekken’ vast, dat maakt het
cliëntendossier veel completer. En via het internet kan
de therapeut een cliënt heel goed huiswerkopdrachten
geven.’ Hij geeft een voorbeeld: ‘Je kunt een
geautomatiseerde vragenlijst sturen, of bijvoorbeeld
een link naar een interessante site.’ Ondanks de vele
6 7
mogelijkheden die Mokkenstorm ziet wil hij een ding voorop stellen: ‘Contact is
een essentieel onderdeel van samenwerken en behandelen, en elkaar in de ogen
kunnen kijken kan daarbij onmisbaar zijn. Digitaal contact is echt contact! Maar
niet alle mensen vinden dit prettig. En vaak is het ‘zien’ van de cliënt gewoon
nodig voor diagnostiek en behandeling. De klassieke behandelsituatie in een echte
spreekkamer zal daarom ook nooit verdwijnen.’