Amsterdam's Waterstaat - theobakker.net

Amsterdam’s Waterstaat
Het water als dorstlesser
Als de brouwers tot ±1480 hun water uit de gracht durfden
te tappen zal de gemiddelde burger zijn drinkwater daar ook
uit betrokken hebben. Toen daarna het water ongeschikt voor
consumptie bleek werden door de stad en door rijke particulieren
opvangbakken voor regen geïnstalleerd om aan drinkwater
te komen. Ook waren er particuliere waterhalers die Vecht-
en Geinwater per emmer uit hun waterschuiten verkochten
(afb. links). Er werden boringen verricht om grondwater op te
pompen maar dat leverde alleen troebel water op. Dat al deze
oplossingen niet ideaal waren bewijst de anekdote over keizer
Karel V die in 1540 zijn audiënties in Amsterdam afbrak vanwege
de levensgevaarlijke situatie van de drinkwatervoorziening
in de stad en naar Haarlem trok om daar zijn werk voort
te zetten. In 1541, niet toevallig, maakte de vroedschap het tot
zijn taak schoon drinkwater voor de bevolking te importeren.
Intussen bleven de bewoners het grachtwater voor huishoudelijk
gebruik (koken, schoonmaken) benutten en dat hielp mee
aan menige cholera-epidemie. Napoleon liet zijn ingenieurs in
1811 een drinkwaterleiding ontwerpen, maar van uitvoering
is het nooit gekomen. In plaats daarvan installeerde de stad
vanaf 1791 tot 1824 in totaal 35 stedelijke verswaterbakken,
verspreid over de stad. Die werden aanvankelijk met regen- en
Vechtwater gevuld en na aanleg van de hieronder te noemen
Boven: Waterschuiten leverden drinkwater voor 1 cent per emmer.
Links: Ontwerp voor drinkwater-tappunt op het Haarlemmerplein -1853.
28